คำสาปแม่โพสพ

ตราชู

คำสาปแม่โพสพ
	แม่มีบุญคุณโขคือโพสพ
ครามครันครบ คูณค้ำทุกคำข้าว
ทุกข้าวคำย้ำกลืนชีพยืนยาว
ลูกค่อยก้าว ค่อยเขยิบ ค่อยเติบโต
	แม่ข้าวเกื้อเอื้อเอิบอิ่มเติบใหญ่
รักโยงใยแผ่ขยายยิ่งสายโซ่
เลี้ยงลูกยากายินลูกภิญโญ
เพื่อลูกโผผันผายแรงกายเพ็ญ
	เพ็ญแรงกายผายผันเพื่อสรรค์ประภพ
ให้บรรสบซึ่งสุขสิ้นทุกข์เข็ญ
ให้ชาติเราเขานิยม อยู่ร่มเย็น
ให้ชาติเป็นชาติประเทืองทุกเบื้องไป
	ใช่ก่อเกื้อเอื้อลูกปั้นปลูกถนอม
จนกายย่อมลูกขยายเป็นกายใหญ่
เพื่อรบราฆ่าฟันโก่นบรรลัย
เพื่อลูกไทยไล่เถือล้นเหลือระทม
	กินข้าวนาธานีไทยนี่หนอ
ไยแตกคอคุกคามคำรามขรม
เอาแค้นขัดอัดอุราเป็นอารมณ์
พาชาติล้มรวนเรเหมือนเนรคุณ
	เมื่อชีพยังยั่งยืน ยังกลืนข้าว
อย่าแตกร้าวร้อนระอุอกคุกรุ่น
ข้าวจากแคว้นแดนไทยที่ได้ภุญช์
ก็ควรครุ่นคิดนึกตรองตรึกนำ
	ใครกินข้าวด้าวไทยแต่ใจถ่อย
ยุให้คอยฆ่ากันเช้ายันค่ำ
ยังลุกลามหยามหยาบลืมบาปกรรม
ขอข้าวคำจงพิฆาต คมปาดคอ
(๓๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
หมายเหตุ
	ผมฟังข่าวกลุ่มต่อต้านพันธมิตรจากต่างจังหวัดลงมากรุงเทพฯ แล้ว และขู่ว่าจะใช้วิธีโต้ตอบอีกฝ่ายหนึ่ง โอกาสที่ประชาชนจะปะทะกันจึงสุ่มเสี่ยงถ้าหากมีผู้จุดชะนวนหรือปลุกระดม ผมจึงเขียนงานชิ้นนี้ขึ้นครับผม