วันหยุด

ครูกระดาษทราย

ในวันหยุดของเรานี้มิมีเหงา
เพราะงานเข้ามากล้นพอทนไหว
ตอนเช้าเปิดก๊อกน้ำนำสายยางไป
รดต้นไม้ให้ชุ่มชื้นผืนโลกา
ถึงยามสายซักผ้าผ่อนถึงค่อนเพล
นั่งอิงเอนดื่มนมไปใจหรรษา
เปิดเพลงฟังสุขสบายกายอุรา
รอเวลาอ่านหนังสือ อือ!อู้ครัน
เครื่องซักผ้าหยุดทำงานปั่นเรียบร้อย
หยิบผ้าห้อยไม้แขวนแสนขยัน
ตากผ้าเสร็จแดดก็เปรียงย่างเที่ยงวัน
อาหารนั้นมีไว้ใส่ไมโคร(เวป)
เสร็จมื้อเที่ยงผ้าหมาดเราเอาไปรีด
ไม่ต้องฉีดน้ำยาผ้าเกือบโหล
รีดผ้าหมดลดน้ำหนักสักกิโล
กินแตงโมดับกระหายได้ดังใจ
หยิบไม้กวาดกวาดชั้นบนจนชั้นล่าง
ถูบ้านอย่างไวว่องคล่องแคล่วไหม
เสร็จทุกอย่างย่างมาเล่นดนตรีไทย
ดีดจะเข้สบายใจไปไม่พะวง
แล้วก็หยุดหยิบตำรามาพินิจ
แก้งานผิดครูสั่งไว้ไม่ไหลหลง
พิจารณามาบทสองต้องงวยงง
หลับตาลงตื่นอีกทีสี่โมงเย็น  (แหะๆๆ อู้อีกแล้ว)
เปิดประตูเดินออกนอกรั้วบ้าน
มุ่งสู่ร้านอาหารสั่งดั่งที่เห็น
ผัดกะเพราไข่ดาวข้าวมื้อเย็น
แลเหลียวเห็น นสพ. ก็เปิดดู
ทานข้าวเสร็จหกโมงกว่าพาอิ่มหนำ
แล้วก็นำผลไม้ไม่เลิศหรู
ฝรั่ง ส้ม กลมกลึงจึงชิมดู
มันวางอยู่โต๊ะอาหารบ้านเราเอง
เปิดทีวีดูข่าวคราวสักหน่อย
แล้วรอคอยกะละแมแกจอมเจ๋ง
ไปช่องเจ็ดสะเก็ดข่าวเท่านั้นเอง
ละครเพลงน้ำเน่าเรา  Say no
เข้าห้องพระสวดมนต์ไปใจสงบ
ท่องนะโมสามจบอิติปิโส
ต่อคาถาชินบัญชรหลวงพ่อโต
ภาวนาพุท - โธไปไม่กังวล
ทำรายงานอ่านตำรากว่าตีหนึ่ง
แล้วล้มตึงหลับฝันดีมีกุศล
เช้าวันใหม่ใจสดชื่นรื่นกมล
พร้อมผจญโลกกว้างอย่างเช่นเคย

    

เพลงบ้านของเรา (นันทิดา  แก้วบัวสาย)