หน้าส่วนตัว
ได้ยินแผ่ว แว่วผ่านหู อยู่ในห้อง
ถ้วงทำนอง ก้องผ่านใจ ให้ถวิล
ช่างไพเราะ เสนาะใจ คราได้ยิน
เสียงแคนเป่าเคล้าเสียงพิณ ถิ่นกันดาน
เสียงพิณแคน แดนอีสาน กังวานแว่ว
ลมพัดแผ่ว แว่วสำเนียง เสียงประสาน
เสียงพิณล้อ คลอเสียงแคน แสนกังวาน
ศิลป์อีสาน ผ่านสำเนียง เสียงร้องลำ
อยู่เมืองกรุง ไกลทุ่งนา มาทำงาน
แม้จะนาน ผ่านปีไป ไม่ถลำ
ยิ่งได้ยิน พิณแคนกล่อม ให้น้อมนำ
คืนความจำ นำหัวใจ ไปบ้านนา
คิดฮอดบ้าน อีสานถิ่น ดินเคยอยู่
เฝ้ามองดู อยู่เมืองกรุง มุ่งไปหา
ห่วงพ่อแม่ ที่แก่เฒ่า เราจากมา
เหงาอุรา น้ำตาริน อยู่ถิ่นไกล
คิดฮอดนา คราฝนพรำ ปักดำกล้า
คิดฮอดป่า หญ้าขจี สีสดใส
กบเขียดร้อง ก้องบรรเลง เพลงบ้านไพร
อยากกลับไป เอาใจแอบ แนบผืนนา
คิดฮอดครา หน้าสงกรานต์ อีสานถิ่น
ใจถวิล ถิ่นเคยเนา เฝ้าใฝ่หา
เล่นสาดน้ำ ลำฟ้อนดิ้น กินสุรา
ทอดผ้าป่า พาหัวใจ ให้เบิกบาน
เทศกาล งานบั้งไฟ ในเดือนหก
ฉ่ำในอก ฝนตกริน ถิ่นอีสาน
ม่วนสำเนียง เสียงพิณแคน แสนสำราญ
สุขใดปาน อีสานดิน ถิ่นบ้านเฮา
แม้อยู่ไกล ใจร่ำหา คราคืนค่ำ
ฟังหมอลำ ย้ำหัวใจ ให้หายเหงา
เสียงแคนเป่า เคล้าเสียงพิณ กินใจเรา
กล่อมเบาเบา เหงาก็คลาย หายไปพลัน
เทพธัญญ์ 21 ส.ค. 2551 14:15 น. - ID 118180 
2398
3
0
21 สิงหาคม 2551 15:35 น. - comment id 888482
คิดฮอดบ้านหาเวลามาเยี่ยมบ้าน แดนอีสานมีแสงแห่งสุขสันต์ คือแสงแห่งน้ำใจให้แก่กัน และรอวันลูกหล่ากลับมาเยือน...ปล.ลูกอีสานคือกันครับ..คิดฮอดบ้านเฮาหลาย...
21 สิงหาคม 2551 16:09 น. - comment id 888489
ขอบคุณหลายๆ เด๊อ ที่มาทักทาย
21 สิงหาคม 2551 16:42 น. - comment id 888499
ไม่ใช่คนอิสานแต่ก็ชอบเสียงพิณเสียงแคนนะคะ ตอนเด็กๆมีคนอิสานมาเป่าแคนไปฟังแล้วเห็นเค้าร้องไห้ เอ้อ เลยร้องตามอิอิ ขี้แยไปหน่อย เขียนได้ดีมากๆค่ะ เห็นภาพตามที่เขียน
21 สิงหาคม 2551 17:40 น. - comment id 888511
อ่านแล้วผมชอบมากครับ งานเขียนแบบถ่ายทอดสิ่งที่เรารัก มันทำให้เห็นภาพชัดเจน ผมก็คนหนึ่งที่รักวิถีชีวิตแบบบ้านนอก
21 สิงหาคม 2551 19:30 น. - comment id 888547
แวะมาฟังเสียงพิณ เสียงแคนค่ะ คิดถึงบ้าน ก็อย่าลืมกลับบ้านบ่อย ๆ นะค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานค่ะ
21 สิงหาคม 2551 19:36 น. - comment id 888553
22 สิงหาคม 2551 17:51 น. - comment id 888908
อยู่บนดอยบ่อมีแสงสี มีเพียงแสงตะเกียงหริบหรี่ที่สั่นไหว คงรั้งหัวใจใครไม่ได้เหมือนแสงไฟ ที่ลาจากไปให้หวนคืนกลับมา ทุ่งนาที่เคยมีข้าวรอเคียวเกี่ยว เดี๋ยวนี้ไม่มีรวงเรียวแล้วใช่ใหม เจ้าลาลับไม่กลับบ้านทุ่งแดนไกล ไปอยู่เมืองหลวงที่กว้างใหญ่..ไกลบ้านนา สุดสายตามีพ่อแก่และแม่เฒ่า รอแต่เจ้ากลับมารู้บ้างใหม ทุ่งนาที่แห้ง..แต่ไม่ได้แล้งน้ำใจ เมื่อไหร่ลูกยาที่ลาไกล..จะได้กลับคืน หลับหรือตื่นตอนนี้เจ้ารู้ใหม สายตาของพ่อแม่ที่รอลูกด้วยหัวใจ มีบางคืนที่นอนสะอื้นร้องไห้ เพราะคิดถึงลูกยาที่จากไป..ไม่กลับสักที ไม่ใช่คนอีสานคะเป็นสาวล้านนา ขอฝากด้วยนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2552 14:27 น. - comment id 948451
อันนี้ชอบค่ะ น้องๆเทพก็ชอบบรรยากาศแบบนั้นที่ใฝ่ฝันเลยในบั้นปลายชีวิตเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
