แมวคราว..

21 สิงหาคม 2551 15:35 น. - comment id 888482

คิดฮอดบ้านหาเวลามาเยี่ยมบ้าน
แดนอีสานมีแสงแห่งสุขสันต์
คือแสงแห่งน้ำใจให้แก่กัน
และรอวันลูกหล่ากลับมาเยือน...


ปล.ลูกอีสานคือกันครับ..คิดฮอดบ้านเฮาหลาย...

เทพธัญญ์

21 สิงหาคม 2551 16:09 น. - comment id 888489

ขอบคุณหลายๆ เด๊อ ที่มาทักทาย

แจ้นเอง

21 สิงหาคม 2551 16:42 น. - comment id 888499

ไม่ใช่คนอิสานแต่ก็ชอบเสียงพิณเสียงแคนนะคะ ตอนเด็กๆมีคนอิสานมาเป่าแคนไปฟังแล้วเห็นเค้าร้องไห้  เอ้อ เลยร้องตามอิอิ  ขี้แยไปหน่อย  เขียนได้ดีมากๆค่ะ เห็นภาพตามที่เขียน

นาคะพรรณ

21 สิงหาคม 2551 17:40 น. - comment id 888511

อ่านแล้วผมชอบมากครับ
งานเขียนแบบถ่ายทอดสิ่งที่เรารัก
มันทำให้เห็นภาพชัดเจน
ผมก็คนหนึ่งที่รักวิถีชีวิตแบบบ้านนอก

ผู้หญิงไร้เงา

21 สิงหาคม 2551 19:30 น. - comment id 888547

แวะมาฟังเสียงพิณ เสียงแคนค่ะ

คิดถึงบ้าน  ก็อย่าลืมกลับบ้านบ่อย ๆ นะค่ะ

แวะมาชื่นชมในผลงานค่ะ

ฉางน้อย

21 สิงหาคม 2551 19:36 น. - comment id 888553

น่าน นามเมือง

22 สิงหาคม 2551 17:51 น. - comment id 888908

อยู่บนดอยบ่อมีแสงสี
มีเพียงแสงตะเกียงหริบหรี่ที่สั่นไหว
คงรั้งหัวใจใครไม่ได้เหมือนแสงไฟ
ที่ลาจากไปให้หวนคืนกลับมา

ทุ่งนาที่เคยมีข้าวรอเคียวเกี่ยว
เดี๋ยวนี้ไม่มีรวงเรียวแล้วใช่ใหม
เจ้าลาลับไม่กลับบ้านทุ่งแดนไกล
ไปอยู่เมืองหลวงที่กว้างใหญ่..ไกลบ้านนา

สุดสายตามีพ่อแก่และแม่เฒ่า
รอแต่เจ้ากลับมารู้บ้างใหม
ทุ่งนาที่แห้ง..แต่ไม่ได้แล้งน้ำใจ
เมื่อไหร่ลูกยาที่ลาไกล..จะได้กลับคืน

หลับหรือตื่นตอนนี้เจ้ารู้ใหม
สายตาของพ่อแม่ที่รอลูกด้วยหัวใจ
มีบางคืนที่นอนสะอื้นร้องไห้
เพราะคิดถึงลูกยาที่จากไป..ไม่กลับสักที

ไม่ใช่คนอีสานคะเป็นสาวล้านนา
ขอฝากด้วยนะคะ

น้องๆเทพ

11 กุมภาพันธ์ 2552 14:27 น. - comment id 948451

 อันนี้ชอบค่ะ น้องๆเทพก็ชอบบรรยากาศแบบนั้นที่ใฝ่ฝันเลยในบั้นปลายชีวิตเลยค่ะ