ย้อนยุคไปห้าสิบปีที่แดนนี้ เป็นถิ่นที่สมบูรณ์เลิศพูนผล ต่างขยันทำกินใช้แรงตน หยาดเหงื่อปนเม็ดพราวด้วยชาวนา ข้าวในนาปลาในหนองชนผ่องใส ชีวิตไทยกินอยู่ดูหรรษา รู้จักให้แบ่งปันด้วยเมตตา ข้าว บ้าน ยาสิ่งสำคัญปัญญาไท มีพฤกษ์ไพรไร่นาพาสุขี ไม้ผลมีไม้ปลูกสร้างเพิงอาศัย เด็กวิ่งเล่นบนลานเบิกบานใจ พระสอนให้รู้อ่านเขียนเรียนวิชา ณ ที่นี่ตอนนี้มีทุกข์ยิ่ง สรรพสิ่งแปรไปใจผวา น้ำในหนองไม่พอจะทำนา ไม่มีปลาแหล่งน้ำเน่าเข้ามาแทน ท้องทุ่งนาแปรเปลี่ยนเป็นนิคม ต่างระดมทุนสร้างกว้างสุดแสน นายทุนล้วนต่างชาติต่างดินแดน เจ้าของแคว้นถิ่นเก่าเข้าทำงาน วิถีที่เปลี่ยนไปใจหดหู่ คงเหลืออยู่แต่เรื่องราวที่เล่าขาน ล้มล้างสิ้นสิ่งสมอุดมการณ์ เกิดภัยพาลทุกข์เข็ญเช่นนี้เอง กันนาเทวี ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๑
17 สิงหาคม 2551 12:41 น. - comment id 886812
เห็นด้วยทุกประการครับ
17 สิงหาคม 2551 12:50 น. - comment id 886814
ในน้ำเคยมีปลา มองทุ่งนานั้นมีข้าว มันกลายเป็นเรื่องราว ในอดีตกรีดหัวใจ ยุคนี้ไปซื้อของ ก็ไม่ต้องหาที่ไหน ซุปเปอร์มาเก็ตไง ถึงก็ไว.....แต่จ่ายแพง
17 สิงหาคม 2551 14:51 น. - comment id 886889
สวัสดีค่ะ พี่กันนาเทวี ดอกบัวแวะมาอ่านค่ะ
17 สิงหาคม 2551 16:58 น. - comment id 886936
เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
17 สิงหาคม 2551 19:01 น. - comment id 886979
บางสิ่งก็ดี บางสิ่งยิ่งเลวร้ายลงค่ะ
17 สิงหาคม 2551 20:01 น. - comment id 887004
วิถีเปลี่ยนไปใครรับรู้ ผู้คนอยู่อย่างไรใครเล่าเห็น ด้วยอำนาจเงินตราพาให้เป็น ชีวิตเช่นนี้ต่อไปหามีไม่ ชาวนาทำนาด้วยอาชีพ ตื่นเช้ารีบไปนาถือหางไถ เตรียมทำนาหน้านาคราใด วุยวายไปตามหน้าที่ที่ตนเป็น
17 สิงหาคม 2551 20:06 น. - comment id 887006
เข้ามาอ่านวิถีที่เปลี่ยนไป โอ๊ะ ! ตกใจจริงจริงไม่น่าเชื่อ วิถีไทยเปลี่ยนไวคล้ายรถเรือ เมื่อเติมเชื้อเพลิงวิ่งพุ่งแรง
17 สิงหาคม 2551 20:08 น. - comment id 887009
แวะมาอ่านวิถีที่เปลี่ยนไปครับ แต่งให้แง่คิดดีจัง
17 สิงหาคม 2551 21:03 น. - comment id 887039
ผ่านมาก้อผ่านไป เปลี่ยนไปแล้วก้อวนกลับมา.. ตามกาลเวลาและสภาพ
17 สิงหาคม 2551 22:22 น. - comment id 887078
ในวิถีที่เปลี่ยนไปใช่แตกต่าง มีบางสิ่งบางอย่างยังอยู่ถ้วน กลิ่นชนบทยังครุ่นให้คุ้นชวน กลิ่นสาปโคลนยังโหยหวลในวิมาน วิถีชีวิตชาวทุ่ง ณ พรุ่งนี้ ยังจะมีรากหญ้าพากล่าวขาน รากเหง้าแห่งเรายังยาวนาน แม้วันผ่านยังยืนหยัดได้ชัดเจน
17 สิงหาคม 2551 22:29 น. - comment id 887086
ที่บ้านนิลวรรณ ยังมีพอให้เห็นค่ะ กลับไปบ้านคราวนี้ วิถีใหม่กับวิถีเก่า ผสมกลมกลืนได้ดีที่เดียวค่ะ
17 สิงหาคม 2551 22:33 น. - comment id 887088
สวัสดีค่ะพี่ ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงไปกาลเวลาค่ะ
17 สิงหาคม 2551 23:51 น. - comment id 887109
จากบ้านเมืองสงบพบความสุข กลับกลายทุกข์เพราะวัฒนาพาทุกข์เข็ญ วัตถุมากเจริยไวให้ลำเค็ญ ลืมความเป็นไทยเรารากเหง้าเลือน..
18 สิงหาคม 2551 06:32 น. - comment id 887142
ตอบ ..กฤตศิลป์ ชินบุตร.... ขอบคุณค่ะ ปัจจุบันนี้ วัฒนธรรมดั้งเดิมของเรา ถูกกลืนไปล่ะ มีแต่ความสะดวกสบาย จึงเป็นหนี้เยอะ หาเท่าไหร่ไม่พอ ฟุ้งเฟ้อ ความอบอุ่นใน ครอบครัวน้อยลง หมู่บ้านไม่สนใจกันละ ต่างคนต่างอยู่ เหมือนสังคมเมือง เจริญด้านวัตถุ แต่ขาดน้ำใจ ความเครียดสูง เวลาน้อย เงินเดือนสูง รายจ่ายมากกว่า ไม่รู้นะ คิดว่าความสุข น้อยลง คนเหงา เห็นแก่ตัว เรียกร้อง วุ่นวายอ่ะ...อิอิ ป้าได้ทีบ่นใหญ่เลย 55
18 สิงหาคม 2551 06:37 น. - comment id 887143
ตอบ........ครูกระดาษทราย...... บ้านเราเปลี่ยนไป ของไทยไม่ซื้อไม่ใช้ ตลาดไทยไม่เดิน ร้อน เข้าห้างอย่างเดียว แอร์เย็นดี อิอิ.... ได้มาเท่าไหร่เขาดูดคืนหมด น้ำพักน้ำแรงของเรา ซื้อของฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย ไม่มีเงินเก็บในอนาคต
18 สิงหาคม 2551 06:46 น. - comment id 887145
ตอบ..น้องดอกบัว.. ขอบคุณค่าที่แวะมาฟังป้าบ่น อิอิ บ่นเป็นกลอนเพราะเห็น ลูกหลานแล้วเหนื่อยใจแทน
18 สิงหาคม 2551 06:52 น. - comment id 887147
ตอบ...อัสสุ.... ค่าเวลาเปลี่ยนไป สถานการณ์เปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยนไป ?????????????????????? ตอบ........เพชรริน........ ค่าที่ดีคือ สะดวกสบายขึ้นสารพัด คนเงินมากก็สบาย แต่ลำบากคนจนๆ ชนชั้นต่ำค่ะ เกิดช่องว่างถ่างช่องของคนมากขึ้น เป็นที่มาของความโลภ คอรัปชั่น ซ่องโจร และขอทานค่ะ ความจริงที่ต้องยอมรับ ??????????????????????
18 สิงหาคม 2551 06:58 น. - comment id 887148
ตอบ.......อรุโณทัย........ ความเป็นเสือเหลืออะไรในวันนี้ เหลือแต่หนี้ท่วมเมืองเรื่องน่าเศร้า กลับมาพลิกฟื้นดินถิ่นบ้านเรา กลับสู่เหย้าทำกินอย่าหมื่นแคลน
18 สิงหาคม 2551 07:01 น. - comment id 887149
ตอบ....เอื้ออารมณ์........ ใช่สินะเปลี่ยนไปไวกว่าคาด น่าอนาถเมืองไทยไม่เหลือหลอ อารยธรรมเก่าๆเหลือแต่ตอ ช่างแล้งไร้จริงหนอน้ำใจคน
18 สิงหาคม 2551 07:04 น. - comment id 887150
ที่รู้รู้ห้าสิบปีที่บ้านทุ่ง ตัวฉันมุ่งเล่าเรียนเปลี่ยนวิถี เพื่ออนาคตของเราให้ได้ดี ทั้งทั้งที่พ่อแม่เราก็ชาวนา ฉันคิดผิดไปไหมที่ไขว่คว้า หาวิชาใส่ตัวตามประสา เรียนจบแล้วจะได้นำวิชามา เพื่อนำพาท้องทุ่งเป็นทำเลทอง
18 สิงหาคม 2551 07:15 น. - comment id 887152
ตอบ........ฝนทอง.... อิอิ....แง่คิดของยายแก่ขี้บ่นจ้ะ มองเห็นความเป็นไปแล้วมันน่าเศร้านะ เรามันคนหลงยุค 5555 ?????????????????????????? ตอบ.....ไหมไทย.... เจ้าค่ะ วนไปวนมาเหรอ ไม่รู้สิ คนจนลำบากจัง ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ดูแลกันด้วย อิอิ ??????????????????????????? ตอบ.....กันเอง........ โหยหาอดีตที่เคยสุขใจ ในวัยเด็กๆ ข้าวในนา ปลาในหนอง เงินทอง ซื้อใจคนไม่ได้ ปัจจุบันนะน้ำเงินสำคัญกว่าใจ เสียดาย................. ????????????????????????????? ตอบ....นิลวรรณ......... กลมกลืนดีแล้วค่ะ ใหม่กะเก่าเข้ากันได้ แต่ต้องอาศัยเวลา ปรับตัวพอสมควรน้อ ป้าแก่ไปแล้วจริงๆแหละ 555 ????????????????????????????? ตอบ........นกยูง.......... ใช่แล้วค่า ตามกฏของไตรลักษณ์นะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่แน่นอน เป็นทุกข์ และไม่มีตัวตน ยึดถือไม่ได้............ อือมปลงค่ะปลง.....อิอิ ???????????????????????????? ตอบ....ครูพิม......... อิอิ ไม่บ่ยละค่า สัญญาว่าจะทำใจ และปรับตัวให้ทันยุค อิอิ จะได้ไม่หลงยุค 5555
18 สิงหาคม 2551 07:20 น. - comment id 887153
ตอบ...คุณจ่าน้อย........ เกือบมองบ่อเห็นแน่ะ บ่นกำลังมันปาก ค่าจ่าน้อยไม่ผิดหรอกค่า ช่วยกันอนุรักษ์ความ เป็นไทยดั้งเดิมของเราไว้บ้างนะคะ สวัสดีตอนเช้าค่า กาแฟยังค่ะ แหะๆ
18 สิงหาคม 2551 09:27 น. - comment id 887184
มาอ่านงานงามที่สื่อสะท้อน ให้แสนสะเทือนใจ ให้รู้รักษ์ดินน้ำลมไฟ ที่ประดุจดั่งเพื่อนชีวีชีวิตค่ะ พุดพูดในรายการวิทยุ ถึงธรรมะ ธรรมชาติ ความรักชาติรักแผ่นดิน ทุกวันค่ะ ที่สำคัญคือความสมานฉันท์สามัคคีค่ะ คิดถึงผู้หญิงที่งดงามใจนะคะ พุดไพร สาวบ้านนา
18 สิงหาคม 2551 12:19 น. - comment id 887224
แด่ อาจารย์กันนาเทวี แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ
20 สิงหาคม 2551 06:19 น. - comment id 887870
ตอบ พุด ไพร ขอบคุณค่ะ ที่แสดงความเห็นด้วย ขอบคุณที่ช่วยขยายความต่อทางสื่อวิทยุ อยากฟังรายการมั่งจังเลย เสียงคงเพราะดีนะ แต่ไม่รู้จะรับคลื่นได้ไหม อิอิ ???????????????????????????? ตอบไหมแก้วสีฟ้าครม...... ขอบคุณค่าที่แวะมาเสมอๆ กลอนนี้จากประสบการณ์ค่า.......