ในความเป็นตัวตนของฉัน... มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น..ที่ดีพอจะมอบให้ สิ่งนั้น...ฉันยังไม่เคยให้ใคร นั่นคือ..หัวใจ..ที่มอบให้เธอ เป็นสิ่งที่หวงแหนที่สุด...ของคนไม่มีค่า ทั้งสองตา..แอบจับจ้องไปยังเธอเสมอ ทั้งหัวใจ ร่ำร้องแต่ชื่อเธอ แอบเก็บไปฝันใฝ่ พร่ำเพ้อ เพียงในใจ เพราะรู้...ว่ายังไม่ดีพอ..จะยืนเคียงข้าง.. ขอมองเธอห่างห่าง..ด้วยรักที่ไม่เคยจางหาย ไม่กล้าพอ...จะเอ่ยคำว่ารัก..อย่างที่ตั้งใจ เพราะเธอเป็นคนรักในแบบที่ฝันใฝ่...ที่ฉันไม่มีอะไร...คู่ควร
9 มีนาคม 2545 21:06 น. - comment id 39546
ใครบอกล่ะจ้ะว่าเจทท์ไม่คู่ควร.....ชอบกลอนนี้จัง
9 มีนาคม 2545 22:37 น. - comment id 39593
เจทท์มีค่าคู่ควรเสมอหล่ะ..อย่าคิดเอาเองฝ่ายเดียวสิจ๊ะ
10 มีนาคม 2545 03:34 น. - comment id 39621
คู่ควรใครน๊าาาา..... อยากรุจัง... น่าอิจฉาเนอะ...
10 มีนาคม 2545 21:04 น. - comment id 39729
..ชอบที่เจทท์เขียนมาก ๆ เลยล่ะ วันนี้ เจทท์เขียนกลอนได้เพราะทุกบทเลย เดี๋ยวจะ ปริ้นท์เก็บไว้นะ รักษาสุขภาพด้วยล่ะ ^__^