ด้วยรูปลักษณ์ขัดตาจนน่าติ จิตดำริคิดไม่ชอบตอบเหตุผล เหมือนคนสร้างต่างคิดจิตวกวน สร้างตัวตนองค์พระไม่ระวัง สร้างด้วยปูนเนื้อหยาบมาฉาบไว้ พระพักตร์ไร้ความงามตามที่หวัง สาธุชนคนเห็นเป็นชิงชัง ไม่ควรนั่งเป็นประธานการเปรียญ สมภารคิดวนเวียนเปลี่ยนองค์ใหม่ ที่มองไม่ขัดตาพาคลื่นเหียน ใกล้เทศกาลแห่พระจะแวะเวียน วางแผนเปลี่ยนทางแห่อย่างแน่ใจ ใช้ทางเรือแห่ไปไม่ต้องถก ใช้ทางบกแห่กลับจับเกวียนไว้ องค์พระเบี้ยวจะอยู่ได้อย่างไร ทางที่ใช้นั้นขรุขระเกินจะทน แล้วถึงวันเทศกาลงานฉลอง ตามครรลองใช้เกวียนแวะเวียนขน สมภารเร่งคนขับขยับตน พระร่วงหล่นลงครืนพื้นกระจาย ทุกคนตกตะลึงแสนพรึงเพริด สิ่งที่เกิดให้เห็นเด่นเหลือหลาย เป็นพระนากสุกปลั่งทั้งเรือนกาย มีลวดลายวิจิตเมื่อพิศไป สมภารก้มลงกราบหากสังเกต ท่านกราบเศษหินปูนที่ร่วงไว้ อธิษฐานดวงจิตคิดทันใด เศษปูนได้ปกปักรักษาองค์ สามร้อยปีที่ปกปักและรักษา ช่วยคุ้มพาองค์มณีไม่มีหลง ต่อไปนี้ใครเล่าเฝ้ายืนยง สืบดำรงองค์ปฏิมาไร้ราคี แม้จะยากลำบากสักเพียงไหน จะขอใช้สองมือคือหัตถี ประกอบปูนปิดองค์ทรงมุนี แม้ต้องพลีสิ่งใดจะให้ตาม -------------- (ไร้อันดับ)
16 สิงหาคม 2551 19:42 น. - comment id 886377
ที่ 1 .....
16 สิงหาคม 2551 20:08 น. - comment id 886387
ที่ 2 ก็ด้ายย...
16 สิงหาคม 2551 20:25 น. - comment id 886399
ผลงานดีมากครับ แบบนี้ต้องเปลี่ยนเป็น มีอันดับแล้วนะ
16 สิงหาคม 2551 20:26 น. - comment id 886401
พระเบี้ยว คือพระไม่ยอมจ่าย หรืออาจพูดได้ว่าพระชักดาบ แต่เณร...ไม่แน่
16 สิงหาคม 2551 20:35 น. - comment id 886412
16 สิงหาคม 2551 20:53 น. - comment id 886445
รายกันฉางน้อย ยังไม่สองท่มเลย ง่วงนิดได้ไง..(แซวก่อง) เรื่องนี้แฝงอะไรดีๆไว้ในความคิด ความศรัทธาของคนดี ว่าแต่ว่า..สหายบิดขวดปากเบี้ยวได้ป่ะ
16 สิงหาคม 2551 20:54 น. - comment id 886446
4......ก๊าบๆๆๆ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมอง เพราะในคลอง มีหอย ปู ปลา ก๊าบๆๆๆ อิอิ .......... สวัสดีค่ะ คุณก๊าบๆๆ จาก ...ยัยกิ๊วๆๆ
16 สิงหาคม 2551 20:58 น. - comment id 886451
ฉางน้อย มาที่ 1 จนได้น่ะ ง่วงแล้ว ก็ไปเฝ้าพระอินทร์ซะ บอกพระอินทร์ด้วย เด่ว ตามไปพบ ดีใจที่มาทักจ่ะ
16 สิงหาคม 2551 21:00 น. - comment id 886455
คุณน้ำผึ้ง ขอบคุณที่แวะมาครับ
16 สิงหาคม 2551 21:03 น. - comment id 886460
คุณก่องกิก ผมยังขอไร้อันดับ ตามเดิมน่ะครับ ถ้ามีอันดับ กลัวตกอันดับครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ
16 สิงหาคม 2551 21:07 น. - comment id 886466
คุณก๊าบๆ แหมๆๆ พระเบี้ยว คือ พระชักดาบ อิอิ คิดได้อย่างไร กลอนบทนี้เป็นกลอนที่ผมบอกครับ ต่อแต่นี้ คงได้แค่เข้ามาอ่าน กลอนคนอื่นครับ ต้องไปทำ ภาระกิจสักพักก่อน แล้วจะแต่งใหม่ ถ้าภาระเรียบร้อย ไม่รู้จะทำได้รึเปล่า แบบ "หลงรสบทกวีดังชีวิต" เหมือนกันครับ มีความสุขมากๆ ครับ
16 สิงหาคม 2551 21:09 น. - comment id 886468
คุณเพชรริน ขอบคุณที่แวะมาครับ อ้อ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้ด้วยครับ
16 สิงหาคม 2551 21:10 น. - comment id 886469
แวะมาอ่านผลงานกลอนไพเราะ มีความหมายลึกซึ้งครับ
16 สิงหาคม 2551 21:15 น. - comment id 886473
คุณยาแก้ปวด (สหายกลอน) อิอิ บิดขวดปากเบี้ยวได้อยู่แล้วครับ แต่ปากสหายน่ะที่เบี้ยว ไม่ใช่ปากขวด ฉางน้อย เขานอนทั้งวันแหละ สงสัย สาบานเป็นพี่น้องกับพระอินทร์ ไปแระ จบกลอนนี้คงไปทำภาระกิจสักพัก คงไม่ได้แต่งอีกนาน แต่จะเข้ามา อ่านจ่ะ ขอให้สหายมีความสุข มากๆ นะ
16 สิงหาคม 2551 21:17 น. - comment id 886476
ไผ่แดง .. มีหนังสืออยู่ค่ะ เป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก :)
16 สิงหาคม 2551 21:18 น. - comment id 886478
คุณกิ้วๆ (คิดได้ไงชื่อนี้) ไหนว่า ง่วงนิดๆ พระอินทร์ รออยู่แล้ว รีปไปเถอะ ฝันดีน่ะ น้องตัวแสบ คุณ ก๊าบๆ น้องจอมป่วน ของผมเอง อิอิ
16 สิงหาคม 2551 21:21 น. - comment id 886482
คุณวิสกี้ฯ ขอบคุณทีแวะมาอ่านคร้บ วันนี้ผมก็ไปอ่านกลอน ส่งใจ ของคุณมา น่ารักดีครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ
16 สิงหาคม 2551 21:25 น. - comment id 886488
คุณอัลมิตรา ใช่ครับ ไผ่แดง เป็นหนังสือ ที่น่าอ่านมากๆ อยากให้คนที่ไม่ได้อ่าน ลองอ่านครับ ที่เขียนก็เป็นบทหนี่ง ในนั้น เพราะเกิดจากการประทับใจใน เนื้อหาในบทนี้เป็นอย่างมากครับ ขอบคุณครับ ที่มาทักทายครับ อ้อ ขอบคุณบ้านกลอนหลังนี้ด้วย ที่ทำให้ความฝันของผม เป็นจริง ขอบคุณครับ
16 สิงหาคม 2551 21:36 น. - comment id 886490
แวะมาอ่านงานคุณภาพค่ะ ดีใจนะคะที่ได้อ่านงานคุณ เขียนได้ดีทุกชิ้นเลย นับถือ ขอคุณพระอวยพรคุณนะคะ
16 สิงหาคม 2551 22:38 น. - comment id 886515
คุณนิลวรรณ ขอบคุณมากครับ สำหรับกำลังใจทีให้ครับ ขอให้มีความสุขมากๆ น่ะครับ อ้อ อย่าลืมเรื่องสุขภาพน่ะครับ
17 สิงหาคม 2551 00:10 น. - comment id 886568
ยอดเยี่ยมครับ
17 สิงหาคม 2551 02:11 น. - comment id 886591
ให้สงสารสมภารชราเฒ่า คงต้องเฝ้าพระแท้แน่เชียวหนอ เพราะหลงเปลือกเสือกไสได้ลงคอ ทุกข์แท้หนอสมภารเฝ้าอานเลย อิอิ..ช่างหามุมจริงๆครับ...แต่ชอบนะครับ คนก็อย่างนี้เอง...บางทีติดกับรูปลักษณ์ภายนอก....แอ่ม...รีบเห็นด้วย..เพราะเข้าข้างตัวเอง ก็"ขี้เหร่นี่น่า"
17 สิงหาคม 2551 02:37 น. - comment id 886602
จับความได้ตรง ใกล้เทศกาลแห่พระ ที่บ้านผม(ภูเก็ต) จะมีเทศกาลแห่พระ(แห่พระจีน ในงานประเพณีถือศีลกินผัก ตรงกับเทศกาลกินเจนั่นเอง ปีนี้เริ่มตั้งแต่วันที่ 29 กันยายน ถึง 7 ตุลาคม 2551 ซึ่งมีอยู่ในปฏิทินการท่องเที่ยวไทยของททท.การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยด้วยนะ) ถ้ามีโอกาสมาเที่ยวในช่วงนี้ก็อาจจะเจอผมเดินตีเหม่งอยู่ของอ๊ามเจ่งอ๋อง(ตีมา 3 ปีแล้ว แต่ปีที่แล้วไม่ได้ตี (หนีงาน)(ปีนี้แปะเส้งบอกให้ไปตีด้วย)(แต่ก็ไม่ได้รับปาก เพราะยังพะวงอยู่กับพันธมิตร) นั่นเองครับ แล้วจะเกี่ยวกับพระเบี้ยวไหมนี่? อย่างน้อยก็อาจเกี่ยวกับเทศกาลแห่พระ !!
17 สิงหาคม 2551 07:10 น. - comment id 886635
มาอ่านกลอนคุณภาพค่ะ คนเราอย่าด่วนตัดสินคนกันที่ภายนอกนิ
17 สิงหาคม 2551 08:21 น. - comment id 886659
หากมองด้วยใจ คงเห็นความงามแต่แรกแล้วเนาะ เกี่ยวกันเปล่าเนี่ยะ
17 สิงหาคม 2551 09:14 น. - comment id 886704
คุณรัมณีย์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
17 สิงหาคม 2551 09:20 น. - comment id 886707
คุณฝากฝัน การติดกับรูปภายนอกทำให้เราละเลย ความงามที่อยู่ภายใน จริงๆ ครับ สำหรับคุณ ผมมองเห็นความงาม ภายในจากงานเขียน และความคิดเห็น ที่แสดงออกมานานแล้วครับ ขอให้มั่นคงกับความงามข้างใน ดั่งเกลือรักษาความเค็มน่ะครับ มีความสุขมากๆ ครับ
17 สิงหาคม 2551 09:28 น. - comment id 886710
คุณลักษมณ์ ผมเคยไปภูเก็ต ช่วงตรงกับเทศกาล กินเจ ยังประทับใจกับ ขบวนแห่ คนชุดขาว เสียงประทัด และประเพณี ทีดีงาม จนถึงทุกวันนี้ครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
17 สิงหาคม 2551 09:31 น. - comment id 886715
คุณเฌอมาลย์ ความงามบางครั้งซ่อนอยู่ภายในครับ ดังนั้นเราไม่ควรตัดสินใจ แต่เพียงภายนอกเท่านั้น ขอบคุณที่มาทักทายครับ
17 สิงหาคม 2551 09:35 น. - comment id 886717
คุณกชมนวรรณ การใช้ใจมอง คงต้องใช้เวลาบ้าง เพื่อให้ใจได้เรียนรู้ครับ แต่ถ้าไม่ยึดติดกับรูปลักษณ์ ก็จะ มีโอกาสมองสิ้งต่างๆ ได้ อย่างละเอียดขึ้นครับ ขอบคุณที่มาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
17 สิงหาคม 2551 10:08 น. - comment id 886752
สวัสดีครับ คุณสืบ ช่วงหลายปีที่ผ่านมามีละคร หรือภาพยนตร์เกาหลี เข้ามามีอิทธิพลในเมืองไทยมาก และเราก็ค่อยๆซึมซับวัฒนธรรมของเขาอย่างไม่รู้ตัว วิธีการของเขาก็คือเขาไม่ได้สื่อกับผู้ชมเฉพาะที่ตา หรือหู แต่เขาล้วงเข้าไปถึงความรู้สึก ถึงอารมณ์ ถึงวิญญาณ ซึ่งทำให้เกิดความซึมลึก และเข้าสู่กระแสเลือดอย่างที่ผู้ชมไม่รู้สึกตัว ขณะที่การสอนเรื่องความดีงามของเรา สอนได้แค่ผิวเผิน เข้าหูซ้าย ออกหูขวา ทำละครสอนคนออกมา ก็เข้าไม่ถึงความรู้สึกของผู้เสพย์ จึงแพ้เขาอย่างราบคาบ การเตือนสติคนเช่นกัน เช่นถ้าเราบอกว่าอย่าดูคนแค่ภายนอก ก็เท่านั้น แต่ถ้าบอกให้เขารับรู้ด้วยความรู้สึกของเขาเอง จะได้ผลกว่า นั่นคือในความคิดของผม การบอก หรือการสอนอย่างอุปมา น่าจะได้ผลดีกว่าเพราะมีมิติและหยั่งลึกลงไปถึงอารมณ์ คงคล้ายๆกับงานชุดนี้ของคุณนักสืบ ขอให้มีความสุขมากๆ และมีพลังสร้างผลงานดีดีต่อไปครับ
17 สิงหาคม 2551 10:28 น. - comment id 886774
คุณฤทธิ์ ดีใจจริงๆ ครับ ที่ได้คุยกับคุณอีก หลังกลอนบทนี้ ผมคงต้องไปทำ ภาระกิจสักพัก คงไม่ได้เขียนอีกพอ สมควร ครับ งานที่ผมเขียนผมบอกได้เลยส่วนหนึ่ง มาจากแรงบันดาลใจ ในงานของคุณ ตอนผมเข้ามาที่นี่ ผมได้อ่านงาน ที่คุณเขียน ทำให้ผมประทับใจ ในแนวงานเขียนของคุณครับ แต่ผมสัญญาว่าจะทำภาระกิจให้เร็ว ที่สุด แต่ยังไง ผมจะยังเข้ามาเพื่อรอ อ่านงานดีๆ ของคุณ กับเพื่อนๆ อยู่น่ะครับ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ให้ ผมครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
17 สิงหาคม 2551 13:00 น. - comment id 886818
17 สิงหาคม 2551 13:47 น. - comment id 886846
เป็นแฟนคลับอาจารย์หม่อมคึกฤทธิ์เหมือนกันหรือเปล่าคะ ไผ่แดงเป็นเรื่องโปรดอีกเรื่องหนึ่งเลย อ่านกลอนนี้แล้วนึกถึงบรรยากาศในเรื่องเลยค่ะ เรื่องนี้อ่านแล้วมีของให้คนอ่านเก็บไปคิดไปใช้หลายเรื่องหลายประเด็น แต่ละประเด็นโดนๆทั้งนั้น กลอนเพราะค่ะ
17 สิงหาคม 2551 14:54 น. - comment id 886890
สวัสดีค่ะ คุณไร้อันดับ มีผลงานดีๆมาให้อ่านดีจังค่ะ ดอกบัวชอบค่ะ ขอให้มีความสุขนะค่ะ
17 สิงหาคม 2551 16:00 น. - comment id 886919
คุณครูกระดาษทราย ขอบคุณสำหรับ ภาพพระพุทธรูปสวยๆ ที่นำมาฝากครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 สิงหาคม 2551 16:10 น. - comment id 886922
คุณนทธี ศศิวิมล ผมพยายามสะสมงานของอาจารย์ หม่อมคึกฤทธิ์ อยู่เหมือนกันครับ จะเรียกว่าแฟนคลับก็คงได้ สำหร้บไผ่แดง เป็นเรื่องโปรดของ ผมเช่นกัน ทีชอบมาก คือ พระประธาน สมภารกร่าง กับนายแกว่น เหมือนตัวละคนแต่ละตัวในเรื่องเป็น ตัวแทนของแนวคิด ต่างๆ ในสังคมได้ดีครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
17 สิงหาคม 2551 16:15 น. - comment id 886923
คุณดอกบัว ดีใจที่ชอบครับ เรื่อง แนวคิดในการดำเนิน ชีวิต และ เรื่อง ของศาสนา ยังมีให้ต้องเขียน อีกเยอะครับ ถ้าพวกเราช่วยกันสร้างสรรค์ และรักษาไว้ก็คงดีไม่น้อย จริงไหมครับ ขอให้มีความสุขน่ะครับ
17 สิงหาคม 2551 17:03 น. - comment id 886940
การสร้างอะไรสักอย่างต้องให้ทำให้ดีด้วย
17 สิงหาคม 2551 17:30 น. - comment id 886960
คุณอัสสุ การสร้างอะไรสักอย่างต้องทำให้ดีด้วย" น่าสนใจครับ ความสามารถคน ไม่เท่ากัน การเรียนรู้ก็ไม่เท่าก้น ความพยายามก็ไม่เท่ากัน พื้นฐานไม่ เท่ากันการจะทำอะไร เราจะมองว่าดี หรือไม่ดี เราใช้อะไรเป็นมาตรฐาน" ถ้าเป็นผม ผมมองที่ความตั้งใจ ความ บริสุทธิ์ใจและจุดมุ่งหมายของงานที่ ทำ ว่าทำเพื่อใคร เพื่ออะไร" อ้อ ผมพึ่งไปสมัครเป็นกบใน กะลาของคุณอัลมิตรามา ไปสมัคร ด้วยกันไหมครับ
18 สิงหาคม 2551 08:28 น. - comment id 887108
คุณนิมิตรา ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ กับภาพ พระพุทธนิมิตรวิชิตมารโมลีศรีสรรเพชญบรมไตรโลกนาถ ที่คุณนำมาฝาก สวยงามจริงๆ ครับ ผมก็เคยได้ยินเรื่องข้าศึก ที่ไม่ทำ สิ่งใดให้องค์พระเป็นราคี ครับ ถือได้ว่าเป็นบุญของชาวไทย ที่ยัง มีพระที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างนี้ อยู่คู่บ้าน คู่เมือง มาจนถึงทุกวันนี้ครับ ขอบคุณมากครับ ที่มีน้ำใจนำภาพ มาฝาก ขอให้มีความสุขครับ
18 สิงหาคม 2551 12:13 น. - comment id 887220
แด่ คุณไร้อันดับ มาชื่นชมผลงานค่ะ อยู่ที่บ้านคอมฯไม่ว่างเลยลูกๆเขาทำงาน แวะมาทักทายตอนพักกลางวันค่ะ
18 สิงหาคม 2551 14:39 น. - comment id 887254
คุณไหมแก้วฯ ขอบคุณครับที่เป็นกำลังใจ กันตลอดมา ต่อแต่นี้ผมคงไม่ได้ เขียนกลอนไปสักพักครับ มีภาระต้องไปทำ แต่ยังไง ถ้าว่างจะเข้ามาดูเรื่อยๆ ครับ ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่ให้กัน ตลอดมาครับ
21 ธันวาคม 2551 21:59 น. - comment id 926852
ถ้ามองแต่เปลือกกันก็นะ งานแบบนี้น่าอ่านค่ ไม่สยอง
22 ธันวาคม 2551 17:48 น. - comment id 927342
คุณฟา สิ่งที่อยู่ภายใน บางครั้งลึกซึ้งเกิน กว่าที่จะเข้าใจครับ
27 ธันวาคม 2551 19:38 น. - comment id 929872
....ปูนไม่แตกก็ไม่เห็น.....
28 ธันวาคม 2551 12:04 น. - comment id 930067
คณวุ้นเส้น ลองหา "ไผ่แดง" มาอ่านก็จะเข้าใจครับ อาจารย์หม่อนแต่งได้ดีมากจริงๆ ครับ