..๏ เพ็ญเดือนล่องท่องฟ้าคราหน้าฝน เมฆเบื้องบนบดบังยังแสงฉาย ฟ้าครึ้มหม่นซึมเศร้าไร้ดาวราย มินานสายวสันต์ก็ลั่นไพร เดือนเอ๋ยเดือนอับแสงเพราะแรงวสันต์ อีกวารวันฤๅแข่งแสงวันไหว น่าอนาถวาสนาจันทราใจ คืนวันใดก็มืดดับอับแสงตน หวังวสันต์ผันผ่านสายกาลล่วง ขอเด่นดวงวงพักตร์บ้างสักหน ทอแสงนวลทาบทาฟ้าเบื้องบน ทักทายคนเคยชิดทุกนิทรา เพ็ญเดือนล่องท่องฟ้าคราหน้าฝน สักกี่คน?? คิดถึงคำนึงหา แม้นเมฆหม่นยังหมายมั่นมองจันทรา แม้นรู้ว่า..ค่ำคืนนี้...มิมีเดือน..๚ะ๛
14 สิงหาคม 2551 07:42 น. - comment id 885568
แม้นไร้จันทร์วันนี้ฤดีหมอง เราพี่น้องร่วมจิตคิดสร้างฝัน ด้วยใจรักศิลป์อักษรต่อกลอนกัน เพื่อรังสรรค์ภาษาอย่าเศร้าเลย..
14 สิงหาคม 2551 14:28 น. - comment id 885652
แวะมาอ่านบทกลอนครับ.. คุณบินเดี่ยวสบายดีนะครับ..
14 สิงหาคม 2551 14:30 น. - comment id 885654
เพราะจังเลย คุณบินเดียว อ่านแล้วเศร้าครับ
14 สิงหาคม 2551 16:48 น. - comment id 885677
ดีจ้า...คุณบินเดี่ยว... ไม่ได้เข้ามาอ่านนานนนน ยังงัยก้อเพราะเหมียนเดิม แวะมาอ่านก่อนกลับบ้านนจ้า....เลิกางานแล้วววว
15 สิงหาคม 2551 08:11 น. - comment id 885833
เหมือนเวลาผ่านไปไร้ความหมาย แต่จันทร์ยังฉายในใจฉัน วันนี้วันไหนไม่สำคัญ ต่างมีกันและกันมิผันแปร หวัดดีคับอ้ายบ่าว ฝนตกทุกวันเลย แต่ก็สบายดี แม้ไม่มีพระจันทร์ให้ดู มันไปอยู่ในใจใครเอ่ย แหะ แหะ สบายดีนะอ้าย ไว้อู้กั๋นน่ออ้าย
15 สิงหาคม 2551 09:50 น. - comment id 885873
... แม้เมฆฝนบนฟ้าพร่าสลัว จนมืดมัวไร้เงาพระจันทร์ฉาย เพียงจันทร์หนึ่งเคียงคู่อยู่ข้างกาย คือดวงจันทร์เคียงใจในค่ำคืน
15 สิงหาคม 2551 09:59 น. - comment id 885875
กลอนบทนี้อ่านแล้วดูเหงาๆ น่ะครับ แต่เดือนคงไม่มืดไปตลอดหรอกครับ สักวันจะเห็นพระจันทร์เต็มดวง หวังว่าคงมีความสุขกับคืนนั้นน่ะครับ มาชื่นชมครับ
15 สิงหาคม 2551 16:39 น. - comment id 885978
ซึ้งจริงๆ อ่านกลอนไป ฟังเพลงไป ได้อารมณ์ ได้ใจจริงๆ ว่าแต่อย่ารักคนที่มีเจ้าของเลย มันเจ๊บบบบ...หัวจาย...
15 สิงหาคม 2551 20:48 น. - comment id 886033
...กระต่ายน้อยตัวหนึ่ง... ...กับมนุษย์ผู้ซึ่งโศกเศร้าร้าวรำพัน... ...รอคอยค่ำคืนอันตระการตามา..นิจนิรันดร์... ...โอ้ดวงจันทรานั้น จักเห็นใจหรือไม่เอย ?
15 สิงหาคม 2551 21:32 น. - comment id 886061
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ แวะมาขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ และมาอ่านบทกลอนที่ไพเราะค่ะ