เดียวดาย จนดูเหมือนจะเลือนหายกับฟ้ากว้าง เรือนร่างรูปเงาดูเบาบาง ดังจันทร์เสี้ยวแขวนค้างในคืนฝน ผู้คนดูมากมาย แต่ก็คล้ายเหมือนไม่มีใครสักคน ลำพังกับความคิดอันสับสน รำพึงหมองหม่นอยู่คนเดียว ความทรงจำกับความฝัน และก็เหมือนว่าเธอนั้นไม่ข้องเกี่ยว ในเรื่องราวที่สีซีดดูซีดเซียว มีเพียงฉันที่ยังเที่ยวยังท่องเดิน เดียวดาย ห่างเหินก็คล้ายไม่ห่างเหิน คืนวันนานแต่คิดถึงนั้นนานเกิน เดียวดายหมางเมินวันเวลา
หมอกจาง 13 ส.ค. 2551 21:38 น. - ID 117948 
1591
5
0
13 สิงหาคม 2551 22:40 น. - comment id 885510
เธออยากให้ฉันอยู่ด้วยไหม อยากให้ฉันอยู่ด้วยไหมเธอ จนกว่าที่เจ็บที่เจอมานั้น มันจะบรรเทา... มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วค่ะ
14 สิงหาคม 2551 09:00 น. - comment id 885588
แวะมาทักค่ะ
14 สิงหาคม 2551 14:44 น. - comment id 885661
มากมาย คิดถึงซัดส่ายจนสับสน ดวงตาวิตกจนวกวน ความรักท่วมท้นจนล้นใจ เดียวดาย คิดถึงหล่นหายที่ห้องไหน ดวงตาหลบเร้นอยู่เช่นไร ความรักจึงไปไม่ถึงเธอ
14 สิงหาคม 2551 22:10 น. - comment id 885776
กุ๊ก ... กุ๊ก.....กรุ๋ว์วววววววววว
15 สิงหาคม 2551 09:55 น. - comment id 885874
เดียวดาย ใจมิวายหายห่างจากทางฝัน เพียงเหงาเหงาเนาใจในวานวัน สุดหนาวสั่นหวั่นไหวใจเดียวดาย อิอิ..มาเดียวดายด้วย..คนนะครับ
15 สิงหาคม 2551 11:52 น. - comment id 885903
สวัสดีค่ะ คนอ่อนล้าเดียวดายอยู่ปลายฟ้า ค้นพบว่าส้นทางเปลี่ยวใจเหี่ยวเฉา พบแต่ความทุกข์ตรมเป็นเช่นเงา หนทางเศร้าเปล่าเปลี่ยนเดียวดาย...
15 สิงหาคม 2551 16:04 น. - comment id 885969
ขอบคุณ s.pinklady ขอบคุณคุณ chantarat ที่มาทัก ขอบคุณคุณอิมที่มาทำผีหลอกขอบคุณก้าว..ที่กล้า ฝากฝันและแมงกุดจี่ สำหรับกลอนงามๆครับ
16 สิงหาคม 2551 04:20 น. - comment id 886144
17 สิงหาคม 2551 14:31 น. - comment id 886863
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
