ใจของฉันมีไว้เพื่อมีแผล ต้องพ่ายแพ้ในรักอยู่เสมอ อันรักแท้ไม่มีแม้จะเจอะเจอ เจ็บจนเพ้อเดียวดายอยู่ร่ำไป หยดน้ำตาแต่ก่อนเคยไหลร่วง เจ็บถึงทรวงเกินคนจะทนไหว แต่ตอนนี้ชินชาความเสียใจ จึงมิได้มีน้ำตาเหมือนวันเดิม มีหัวใจที่เต็มไปด้วยบาดแผล น้ำในตาเคยร่วงไหลมาเต็มสองแก้ม เคยพร่ำเพ้อเหมือนเป็นคนไร้สติ เลยทำให้ตอนนี้ข้าพเจ้าเป็นคนที่ ไม่เหลือความรู้สึกที่จะรักใคร
13 สิงหาคม 2551 12:14 น. - comment id 885140
ความรัก ที่นำมาซึ่งความเศร้า ทำให้คนเรา เป็นบ้าได้............. แต่ถ้าระบายแล้วไม่เดือดร้อนใคร ก็ทำไปเถอะ!
13 สิงหาคม 2551 12:41 น. - comment id 885343
เจ็บเพราะเช่นกันครับ เลยไม่อยากรักแล้ว
13 สิงหาคม 2551 13:18 น. - comment id 885357
... โปรดอย่าปล่อยลอยไหลใจชินชา ทางข้างหน้ายาวไกลฤาไปถึง ชีวิตเราเขาหรือถือคำนึง สักวันหนึ่งเขาจะแพ้แก่ตัวเอง ปาดน้ำตาผ้าซับแล้วนับใหม่ ด้วยหัวใจไม่ระทมคนข่มเหง เผชิญหน้าท้ามันไม่หวั่นเกรง คือบทเพลงคนกล้าอย่าดูแคลน เอาใจช่วยนะ....ท้อได้..ได้แต่อย่าถอย
13 สิงหาคม 2551 15:48 น. - comment id 885395
เป็นแบบนี้ น่ากลัวเพราะแผลรักมักเรื้อรังเสมอคะ