ทุกข์ครั้งใดใจรำพึงคิดถึงแม่ ยามท้อแท้แพ้ใจไม่อาจฝืน บนเส้นทางบางหนทนกล้ำกลืน แม่จะยืนขืนทนจนเบาบาง ถึงลูกท้อขอให้อย่าได้ถอย ธารเส้นน้อยค่อยกลายเป็นสายกว้าง ล้านหยดน้ำฉ่ำไหลใส่ธารทาง ดั่งลูกสร้างน้ำใจในล้านชน ถ้าไม่สู้รู้อย่างไรสู้ไม่ได้ ลูกจำไว้ต้องสู้ดูสักหน เลือดจากร่างห่างใจไยจำนน ลูกอย่าทนคนระยำเหยียบซ้ำเติม ถึงลูกรวยเงินทองกองท่วมหัว หากทำชั่วมัวเผลอไปเห่อเหิม ลืมตัวตนพ้นเพื่อนไม่เหมือนเดิม เงินจะเริ่มไร้ค่าลูกน่าชัง ก่อกำแพงแข็งกล้ามาล้อมบ้าน มิอาจต้านภัยกรายคล้ายคุกขัง กำแพงเพื่อนเหมือนบ้านอยู่ลานวัง มีพลังแข็งกว่าอย่าดูแคลน เปรียบหัวใจแน่แท้คือแม่พ่อ พี่น้องหนอเปรียบว่าเป็นขาแขน ให้เสื้อผ้าคือเมียเสียซื้อแทน ลูกเป็นแก่นแก้วตาถ้าจำเป็น ทุกคำสั่งดังก้องทั้งสองโสต ทั้งคุณโทษโจทย์ใหญ่มองให้เห็น ทำให้ดูอยู่ให้ได้ใช้ให้เป็น ถึงลำเค็ญเพียงใดลูกใฝ่ทำ ขอให้แม่ไปสู่สรวงสวรรค์ เกษมสันต์บรรเจิดสุขเลิศล้ำ ทุกคำสั่งฝังลงความทรงจำ จะคอยย้ำคำมั่นให้สัญญา ฝากฝัน ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๑
13 สิงหาคม 2551 00:39 น. - comment id 885228
คำสั่งแม่ท่านย้ำจำได้แม่น นั่นคือแก่นธรรมะเชียวนะนั่น ตนพึ่งตนอดทนแม่จำนรรจ์ ให้ลูกนั้นทำดีนะพระคุ้มครอง แม่รักลูกต้องการให้ลูกเป็นคนดี เพราะความดีย่อมคุ้มครองผู้กระทำดี
13 สิงหาคม 2551 06:55 น. - comment id 885230
คุณแม่สอนได้ดีมากค่ะ แต่ว่า....เพลงอารัยเหรอทั่นปู่ อิอิ มาแซวก่อนไปโรงเรียน ยังเด็กอยู่ไงคะ ต้องไปโรงเรียนทุกวัน เขียนผิดๆถูกๆอย่าถือสาหนูนะคะ ไปก่อนเน้อ เดี๋ยวรถติด ตอนเย็น มาแซว เอ้ย มาอ่านต่อ
13 สิงหาคม 2551 01:01 น. - comment id 885240
ไพเราะมากและมีความหมายมากคะ
13 สิงหาคม 2551 01:14 น. - comment id 885246
ขอบคุณ ฝากฝันที่กรุณาแต่งกลอนอันไพเราะด้วยภาษาและกินใจด้วยเนื้อหา นี้คืองานศิลป์โดยแท้ครับ
13 สิงหาคม 2551 01:47 น. - comment id 885247
ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้นะฝากฝัน เมื่อกลางวันไปเที่ยวเล่นอะไรหนา ตัวมอมแมมดำปิดปี๋ให้บอกมา เด๋ยวแม่พาแส้หวายลงหลังเลย
13 สิงหาคม 2551 07:48 น. - comment id 885257
คงไม่มีวลีใดในโลกที่จะเปี่ยมด้วยรักและเมตตา เท่าวลีวาจาที่...เป็นคำสั่งของแม่... ใช่ไหมครับ
13 สิงหาคม 2551 07:51 น. - comment id 885259
คำสั่งแม่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับพ่อเสมอค่ะ อิอิ สำหรับลูกๆคำสอนของแม่จำได้เสมอค่ะ
13 สิงหาคม 2551 09:10 น. - comment id 885281
...กันนาเทวี ความคิดเห็นที่ 1 : แม่รักลูกต้องการให้ลูกเป็นคนดี เพราะความดีย่อมคุ้มครองผู้กระทำดี คำสั่งแม่ท่านย้ำจำได้แม่น นั่นคือแก่นธรรมะเชียวนะนั่น ตนพึ่งตนอดทนแม่จำนรรจ์ ให้ลูกนั้นทำดีนะพระคุ้มครอง ................................. คำทุกคำพร่ำสอนทุกตอนย้ำ ทุกกระทำรอบคอบตอบสนอง ทุกก้าวย่างต่างเดินตามครรลอง ลูกจักต้องเจียมตัวเจียมหัวใจ อิอิ...อันนี้ก็แม่สอน
13 สิงหาคม 2551 09:14 น. - comment id 885282
..ฝ้าย ไพเราะมากและมีความหมายมากคะ .............................................. ขอบคุณครับที่ชอบ... แม่ฝากฝันเป็นผู้หญิงที่ใช้น้ำตาเป็นเครื่องมือ ได้เก่งมาก หากลูกคนไหนทำให้แม่ร้องไห้... ลูกๆคนอื่นจะรุมประนาม และต่อว่าอย่างรุนแรง.. ฉะนั้น ไม่มีลูกคนไหนกล้าทำให้แม่ร้องให้เลย... แล้วพอนานๆไปคำพูดแม่คล้ายคำสั่งไปในตัว คือลูกไม่กล้าขัดใจ
13 สิงหาคม 2551 09:19 น. - comment id 885283
... ความคิดเห็นที่ 3 : ขอบคุณ ฝากฝันที่กรุณาแต่งกลอนอันไพเราะด้วยภาษาและกินใจด้วยเนื้อหา นี้คืองานศิลป์โดยแท้ครับ กฤตศิลป์ ชินบุตร ................................................. ขอบคุณมากครับ..ที่ชอบ..เข้ามาบ่อยๆได้นะครับ ....ตอนฝากฝันเด็กๆ..ถ้าอ่านกลอนต้องอ่านดังๆ..ไม่ว่าพระอภัยมณี..หรือรามเกียรติ์ คือต้องอ่านจนแม่ได้ยินเสียงด้วย...ไม่ว่าแม่ทำไรอยู่ก็ไปอ่านข้างๆ..ให้ได้ยิน..แล้วถ้าอ่านผิดคำเดียว แม่จะรู้ทันทีแล้วบอกให้อ่านใหม่...คือแม่ฝากฝันความรู้น้อยครับ..ป.๔เอง..แต่โทษทีเถอะ.. ถ้าวรรคดีไทย..ไม่มีคนในหมู่บ้านรู้เท่าแม่เลย.. พระอภัยมณีนี่นั่งหลับตาท่องได้เลย...ขอบอก
13 สิงหาคม 2551 09:27 น. - comment id 885285
..จ่าน้อย ความคิดเห็นที่ 4 : ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้นะฝากฝัน เมื่อกลางวันไปเที่ยวเล่นอะไรหนา ตัวมอมแมมดำปิดปี๋ให้บอกมา เด๋ยวแม่พาแส้หวายลงหลังเลย ...................................... แม่จับมัดขัดขี้ไคลทั้งไหล่หลัง จนผิวหนังยังแสบเป็นแถบหมาย ก็ซนนักปลักเล่นเช่นวัวควาย เล่นสบายบ้านอกคอกนาเรา อิอิ..สมัยเด็กๆ..ฝนใหม่นำเต็มบวก..เมื่อเอา วัวควายไปเลี้ยงกันหลายคน..ก็สนุกกันไปโดดน้ำ เล่นในบวกควาย..เป็นโคลนเลอะ..แต่จับมาถูกกับไยมะพร้าว....อิอิ..แสบหลังมาก
13 สิงหาคม 2551 09:33 น. - comment id 885286
...ช่ออักษราลี ความคิดเห็นที่ 5 : คุณแม่สอนได้ดีมากค่ะ แต่ว่า....เพลงอารัยเหรอทั่นปู่ อิอิ มาแซวก่อนไปโรงเรียน ยังเด็กอยู่ไงคะ ต้องไปโรงเรียนทุกวัน เขียนผิดๆถูกๆอย่าถือสาหนูนะคะ ไปก่อนเน้อ เดี๋ยวรถติด ตอนเย็น มาแซว เอ้ย มาอ่านต่อ ....................................... ซาหวัดดีเด็กน้อย อันว่าเพลงนี้เป็นเพลงบรรเลงของคาราวานนะ เพราะหาเพลงใต้ไม่ได้...อิอิ..ยังไปโรงเรียนอีกหรือ ไหนว่าเฒ่าแล้ว... ....สมัยตอนเด็กๆไปโรงเรียนหน้าฝนอย่างนี้ เริ่มใหม่ๆแม่ก็ให้ถือร่มไปโรงเรียน..แต่เป็นร่มกระดาษ เราถือวันเดียวก็พังแล้ว..เพราะบางทีเอาไปสับกัน..หรือวิ่งต้านลม... พอหมดร่มเราเก็ใช้ใบตองมั่ง..ใบออกบ้างเป็นร่ม...และเคยมีใบชิง.. ดีด้วย...คือไปถึงก็ทิ้งได้เลย...ไม่ต้องดูแล... ส่วนถ้าฝนตกขากลับ...อิอิ..สบาย..เดินตากฝนเลย..หนังสือก็ฝากในกระเป๋านักเรียนผู้หญิง.. เมื่อก่อนฝนสะอาด...ตากอย่างไรก็ไม่ป่วย... แต่ฝนเดี๋ยวนี้ตากปุ๊บป่วยปั๊บ... ..ว่าแต่นักเรียนช่อฯ..เอาไรกางกันฝน
13 สิงหาคม 2551 09:40 น. - comment id 885287
....อินสวน ความคิดเห็นที่ 6 : คงไม่มีวลีใดในโลกที่จะเปี่ยมด้วยรักและเมตตา เท่าวลีวาจาที่...เป็นคำสั่งของแม่... ใช่ไหมครับ ................................................ สวัสดีครับ.. ใช่เลย..สำหรับฝากฝัน..คำสั่งแม่ศักดิ์สิทธิ์มาก ครั้งหนึ่ง..ฝากฝันไปโรงเรียน..ถูกเด็กคูแฟดสองพี่น้อง รุมชก..ฝากฝันสู้ไม่ได้..ร้องไห้กลับบ้าน...ไปถึงบ้านคิดว่าแม่จะช่วย... ที่ไหนได้..ถูกตีซ้ำ..เจ็บกว่าเพื่อนชกอีก... แม่ถามว่า..เพื่อนชกกับแม่ตีอันไหนเจ็บกว่ากันกัน พอบอกว่าแม่ตีเจ็บกว่า..แม่บอกว่าพรุ่งนี้ห้ามร้องกลับบ้าน..มึงไปชกให้เหมือนกูตี..แล้วมึงจะชนะ อีกวัน..สองพี่น้องมารุมหาเรื่องอีกจนต้องชกกันอีก..ฝากฝันชนะสองพี่น้องนั่น...แต่ได้แผลฟกช้ำทั่วตัวเลย..ปากแตก..แขนช้ำเขียว.... แปลก..วันนี้แม่เรียกให้อาบน้ำแล้วมานอนหน้าแม่..แล้วแม่ประคบให้..สามวัน.จนหายช้ำ.. และทุกวันก็จะย้ำ..อย่ายอมแพ้..แต่อย่าหาเรื่อเพื่อน "อันนี้ก็คือคำสั่งครับ"
13 สิงหาคม 2551 09:51 น. - comment id 885296
... เพียงพลิ้ว ความคิดเห็นที่ 7 : คำสั่งแม่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับพ่อเสมอค่ะ อิอิ สำหรับลูกๆคำสอนของแม่จำได้เสมอค่ะ ...............................................ง สวัสดีจ้า วันหนึ่ง..เมื่อปี 2522 แม่บอกฝากฝันว่า..ใน ลูกๆของแม่ไม่มีใครเรียนถึงปริญญาเลย....แม่อายมาก (เพราะภาคใต้ยุคนั้นวัดความ สำเร็จกันที่ใครส่งลูกเรียนจบมากว่ากัน..เข้าบ้านใครเขาจะดูกรอบรูปรับปริญญาที่แปะข้างฝา) เพราะเรายากจน ถ้าแม่ให้เงินแกเดือนละเจ็ดร้อย..ฝากฝันจะเรียนเอาปริญญาให้แม่ได้มั๊ย... ....ฝากฝันรับปากว่าได้..ก็เข้าเรียนที่พระจอมเกล้าลาดกระบัง...เรียนด้วยทำงานด้วย อาศับบ้านญาติด้วย..ก็พออยู่ได้.. ...แต่ในขณะนั้นกระแสความเคลื่อนไหวทาง การเมืองค่องข้างจะแรง..ฝากฝันก็เป็นคนหนึ่งที่สนใจเรื่องนี้ ..จนเรียนจบก็กลับบ้าน..บอกแม่ว่าเรียนจบแล้ว ไม่ต้องรับหรอกปริญญา..เดี๋ยวเขาก็ส่งให้เอง.. แบ่บอกไงรู้มั๊ย..."มึงต้องไปรับปริญญา..เพราะ ปริญญาของมึงนะ..เป็นของแม่ด้วย..ไม่ใช่ของมึงคนเดียว...มึงเรียนจบแม่ก็จบด้วย...ฉนั้นปริญญาของมึงก็ครึ่งเดียว..อีกครึ่งเป็นของแม่.. และมึงต้องไปรับส่วนของแม่มาให้ด้วย อิอิ..เพราะแม่อยากได้รูปปริญญาแปะข้างฝานั่นเอง...นี่หล่ะแม่ของฝากฝัน
13 สิงหาคม 2551 10:08 น. - comment id 885299
สวัสดีค่ะ กลอนเพราะมากค่ะ......... คำสอนของแม่ดั่งอรหันต์....เชื่อทุกอย่างที่ แม่สอนค่ะ
13 สิงหาคม 2551 10:10 น. - comment id 885300
คำสั่งสอนของแม่ สั้น ง่าย แต่ศักดิ์สิทธิ์กับชีวิตลูก ไม่อยากนับวันเวลาของชีวิตเลย อยากเก็บวันเวลางดงามของแม่ ให้อยู่ในใจตลอดไป ขอบคุณสำหรับกลอนที่คุณฝากไว้ให้ เนื่องในวันแม่.. ขอบคุณที่เขียนกลอนให้คนอ่านคนนี้ มีความสุข และสบายใจ..
13 สิงหาคม 2551 10:53 น. - comment id 885307
ขอประกาศด้วยความเสียใจ จะได้ไม่ต้องเสียความรู้สึกดีดีแบบหนู อัสสุ ที่ เลิศเลอ คือ คนเดียวกับ หอมดอกลำดวน ที่ปากร้าย แขวะคนอื่นซะเละ หลอกลวงคนอื่น แหม ช่างเป็นเดียวกันจนได้เนอะ ก็อย่างว่าแหละ โลกไซเบอร์ล้วนไม่จริง ชะเงิงเงย
13 สิงหาคม 2551 12:30 น. - comment id 885332
..นกยูง ความคิดเห็นที่ 15 : สวัสดีค่ะ กลอนเพราะมากค่ะ......... คำสอนของแม่ดั่งอรหันต์....เชื่อทุกอย่างที่ แม่สอนค่ะ .......................................... สวัสดีครับคุณนกยูง ขอบคุณมากครับที่ชอบนะ...ว่าแต่คุณนกยูง..แม่ยังอยู่มั๊ย...รีบดูแลนะครับ..ไม่งั้นหมดแล้วหมดเลย ..แม่ของฝากฝันไม่มีแล้ว..เสียใจมาก...แต่คำสอนสั่งยังก้อง อยู่เลยครับ.... .....ตอนแม่มีชีวิตอยู่ฝากฝันกลับบ้านที่นครศรีฯ ทุกสองเดือน...บางทีนอนๆตื่นขึ้นมากลางดึก.. คิดถึงแม่ก็ลุกขึ้นขับรถกลับบ้านเลย..จนลูกเมียสงสัย ทำไมไม่รอให้เช้าก่อน...แต่คำตอบเดียวครับ "คิดถึง"คือคิดถึงมากตอนไหนไปตอนนั้น..จนทุกคน ชินกับอาการอย่างนี้......
13 สิงหาคม 2551 12:42 น. - comment id 885344
...-ร้อยแปดพันเก้า- ความคิดเห็นที่ 16 : คำสั่งสอนของแม่ สั้น ง่าย แต่ศักดิ์สิทธิ์กับชีวิตลูก ไม่อยากนับวันเวลาของชีวิตเลย อยากเก็บวันเวลางดงามของแม่ ให้อยู่ในใจตลอดไป ขอบคุณสำหรับกลอนที่คุณฝากไว้ให้ เนื่องในวันแม่.. ขอบคุณที่เขียนกลอนให้คนอ่านคนนี้ มีความสุข..และสบายใจ.. ................................................ สวัสดีครับ..ร้อยแปดพันเก้า... แม่เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่มาก...ครั้งหนึ่งตอนอายุหกขวบ ฝากฝันซนมาก..ไปวิ่งเล่นที่โรงเลื่อยของอา..ซึ่งอยู่ข้างบ้าน..แล้วเผลอตกไปในหลุมขี้เลือย ที่เขาสุมไฟไว้..ซึ่งไฟจะหมุ่นกรุ่นอยู่ตลอด ฝากฝันตกลงไป..ถ้าใครช่วยไม่ทันตายแน่... ด้วยความร้อนของไฟทำให้ฝากฝันโดนไปลวกตั้งแต่เหนือข้อเท้าลงไปจนพองสุก...ทั้งสองข้าง เมื่อเขาช่วยมาได้..ฝากฝันเดินไม่ได้ตลอดสามเดือน..และในช่วงสามเดือนนี้ทุกๆวันแม่ของฝากฝัน จะต้องไปที่ทุ่งนาเพื่อช้อนกุ้งนา..ช้อนเอาตัวที่มีไข่.. เพื่อเอาไข่กุ้งมาทาแผลไฟลวกที่เท้าทั้งสองข้าง ทาทุกวันแล้วแม่ก็ต้องหากุ้งไข่วันละหลายร้อยตัว จนฝากฝันหายสนิท..ไม่มีแผลเป็นเลย...ทั้งๆที่วันที่สามของไฟลวก..เท้าของฝากฝันผิวหนังลอกจนขาวเหมือนหัวเผือกเลย.... แม่ต้องเอาใบตอง..ทาด้วยไข่กุ้งมาเหน็บไว้ระหว่างนิ้วเท้า เพื่อกันนิ้วเท้าติดกัน...แล้วก็ทาทั่วทั้งเท้า.... มันเป็นอะไรที่ยากลืมเลือน...สองสามวันแรก.. ขณะแม่ทาไข่กุ้งที่แผล..น้ำตาแม่ก็ไหลตลอดเวลา "ทำอย่างไรเล่าลูกเอ๋ยๆๆๆๆๆ" คือคำที่แม่พูดซ้ำๆในขณะที่นิ้วมือก็ทาแผล.. สำหรับฝากฝัน..แม่คืออสงไขครับ..
13 สิงหาคม 2551 12:48 น. - comment id 885350
......ฆิงฆอง ความคิดเห็นที่ 17 : ขอประกาศด้วยความเสียใจ จะได้ไม่ต้องเสียความรู้สึกดีดีแบบหนู อัสสุ ที่ เลิศเลอ คือ คนเดียวกับ หอมดอกลำดวน ที่ปากร้าย แขวะคนอื่นซะเละ หลอกลวงคนอื่น แหม ช่างเป็นเดียวกันจนได้เนอะ ก็อย่างว่าแหละ โลกไซเบอร์ล้วนไม่จริง ชะเงิงเงย .............................................. สวัสดีจ้า...น้องฆิงฆอง ฝากฝันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะ...แต่ตามที่น้องว่า ก็ได้แต่กลอกตาจริงๆจะให้ฝากฝันทำไรได้เล่า.. ก็น้องลองเล่ามาให้มากกว่านี้ซี... ...เล่าได้มั๊ย.......... ถ้าน้องไม่ว่าอะไร..ก้อยากให้น้องถือเอาตรงนี้เป็น ประสบการณ์เป็นบทเรียนนะ...อย่าได้ปล่อยให้เกิดซ้ำอีก.. คนมักหลงตัวว่าเป็นสัตว์ประเสริฐนะครับ...แท้ที่จริงแล้ว แย่กว่าสัตว์อื่นมากมาย..และไม่มีที่สิ้นสุดแห่งความอยากด้วย ขอให้น้องฆิงฆอง..ทำใจนะครับ..ปล่อยใจสบายๆ..ก็จะค่อยๆโล่งเอง...
13 สิงหาคม 2551 12:56 น. - comment id 885352
มารอรับคำสั่งแม่ครับ อิอิ แหมเปรียบภรรยาดังเสี้อผ้า อย่างนั้นคนเรา คงมีกันคนล่ะชุดสองชุด ก็แย่แล้วครับ (สองชุดต้องห้าม สามชุด ตามตำรา) กลอนเพราะมากครับ ได้ข้อคิดดีๆ เยอะ แต่ที่แม่สั่งไว้หมดแค่นี้ จริงๆ หรือเปล่า อิอิ กลัวจะเก็บไว้ใช้คนเดียว ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
13 สิงหาคม 2551 12:58 น. - comment id 885353
ขอคารวะท่านพี่ด้วยความเคารพ พี่บรรยายจนผมน้ำตาคลอเลย เป็นเรื่องจริงไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีกี่ปี ความรู้สึกเหล่าก็คงอยู่กับเราเสมอๆครับ
13 สิงหาคม 2551 14:00 น. - comment id 885369
ดังที่ว่า..จะเอาโลกมาทำปากกา เอานภามาทำกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณ(แม่)ไม่พอ..นี่จริงแท้แน่เชียวนะ.... ทุกวันนี้ค่ำๆไปป้อนข้าวแม่ แม่บอกว่าเด็กๆพี่แดงไม่ชอบกินข้าว แม่ตามป้อนก็หนีจนตกจากบ้าน ทับกระป๋องนมแบนเลย ..ไม่ยักกะมีส่วนใดหัก..อิอิ
13 สิงหาคม 2551 14:06 น. - comment id 885370
ความคิดเห็นที่ 17 คุณฆิงฆอง สวัสดีครับ ผมเป็นเพื่อนนักกลอนรุ่นเดียวกันกับอัสสุนะครับ และมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อปกป้องเพื่อนแต่อย่างใด ผมก็อยากทราบเช่นกันว่าเรื่องมันเป็นจริงหรือไม่ เป็นมายังไงถึงทำไมมากล่าวเช่นนี้ การเกิดผล ย่อมมีเหตุปัจจัย ไม่ใช่อยู่ดีดีก็เกิดมาเอง หรือพร่ำลอยๆได้ คุณฆิงฆองกรุณา ชี้แจง ด้วยว่าทำไมถึงคิดเช่นนั้นว่าสองคนนี้เป็นคนเดียวกันได้ไหมครับ การจะพินิจใครแต่ละคนต้องผ่านการประเมิณอย่างมีวิจารณญาณ และผมก็เชื่อว่าคุณทำได้ และได้มีการใช้เหตุผล ในการคิดพอสมควร จะเป็นการดี ถ้าคุณฆิงฆอง อธิบายด้วยเหตุผล เช่น สองคนนี้เป็นคนคนเดียวเพราะว่า มีอุปนิสัยใกล้เคียงกัน สังเกตได้จากการสนทนา เรื่องนั้นเรื่องนี้ มีลีลาสำนวนโวหารในการเขียนกลอนคล้ายคลึงกัน หรือแสดงทีท่าว่ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน เช่น .......... ฯลฯ รบกวนคุณฆิงฆอง ด้วยนะครับ ทั้งนี้ทั้งนั้น เพื่อให้เกิดความกระจ่างแจ้ง แก่ผู้ผ่านมาผ่านไป และบุคคลในบ้านกลอนไทย รวมไปถึงหลักจิตวิทยาบางอย่าง และปรัชญาบางบท ครับ สวัสดีครับ .................................... (ขอบคุณ คุณฝากฝันครับ)
13 สิงหาคม 2551 14:22 น. - comment id 885372
...ไร้อันดับ ความคิดเห็นที่ 21 : มารอรับคำสั่งแม่ครับ อิอิ แหมเปรียบภรรยาดังเสี้อผ้า อย่างนั้นคนเรา คงมีกันคนล่ะชุดสองชุด ก็แย่แล้วครับ (สองชุดต้องห้าม สามชุด ตามตำรา) กลอนเพราะมากครับ ได้ข้อคิดดีๆ เยอะ แต่ที่แม่สั่งไว้หมดแค่นี้ จริงๆ หรือเปล่า อิอิ กลัวจะเก็บไว้ใช้คนเดียว ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ ................................................. สวัสดีครับ อิอิ..แม่สอนเยอะครับ...เขียนไม่หมดก็เก็บมาเฉพาะที่ประทับใจ ..ข้อเปรียบเทียบนี้..ตอนแรกๆฝากฝันก็งงครับ.. แต่แม่บอกว่า...พี่น้องเหมือนแขนขา..มีปัญหา ตัดทิ้งได้..แต่มันเจ็บปวดแล้วเราก็พิการและหาใหม่ยาก ส่วนผัว(ด้วยนะครับ)เมีย..อยู่ด้วยกันชอบรัก เหมือนเสื้อผ้า แต่เมื่อถึงวันหนึ่งมันขาด..ใช้ไม่ได้..ก็สามารถหาเปลี่ยนซื้อใหม่ได้... จริงๆแล้วแม่ผมเอามาเปรียบเทียบหมดครับ.. ตั้งแต่ปู่ย่าตายาย..เพื่อนฝูง..และญาติโกโหติกาแต่ละข้าง ....ครั้งหนึ่งแม่เคยเปรียบเทียบแล้วบอกว่า.. เมื่อลูกมีเมีย..ก็เหมือนกับลูกปลูกพลู(เข้าใจ ว่าเพราะแม่กินหมากครับถึงเปรียบเทียบอย่างนี้) หากปล่อยให้พลูเลื้อยขึ้นค้าง..จนไปตั้งพุ่มอยู่ปลายค้างแล้วยากจะปลดลงมาได้... เมียก็เหมือนกัน...ถ้าปล่อยให้ขึ้นไปนั่งบนหัวเล่นหัวได้ แล้วจะกลับนิสัยยาก...ลูกดูแม่เป็นตัวอย่าง..อิอิ ตอนนี้ตั้งพุ่มบนหัวพ่อแกเรียบร้อยแล้ว...ไปไหนไม่ได้แล้ว....อิอิ..ฉะนั้นพอเมียลูกเริ่ม เลื้อยมาถึงหูให้รีบปลดลงนะ..ไม่งั้นแย่แน่ ตอนนั้นฝากฝันฟังก็เฉยๆ...แต่ตอนนี้..ถ้าจะจริงครับ..."เถียงคำไม่ตกฟากเชียว"..ฮ่าๆๆๆๆ. ขอให้มีความสุขนะครับ..แล้วสำรวจดูว่าของคุณ เลื้อยถึงไหนแล้วนะ
13 สิงหาคม 2551 14:27 น. - comment id 885374
..sonax0651 ความคิดเห็นที่ 22 : ขอคารวะท่านพี่ด้วยความเคารพ พี่บรรยายจนผมน้ำตาคลอเลย เป็นเรื่องจริงไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีกี่ปี ความรู้สึกเหล่าก็คงอยู่กับเราเสมอๆครับ .......................................... สวัสดีครับ.. จริงแล้วเรื่องราวของแม่..เล่าอย่างไรก็ไม่หมดครับ...มันมากมาย..ยุคหนึ่งฝากฝันริเข้าป่า..ฝักใฝ่ลัทธิใหม่.. แม่ไม่เห็นด้วยเพราะเห็นว่าฝากฝันยังไม่เป็นตัวของตัวเอง เข้าป่าก็ไม่มีความหมายไร...สู้แบบไม่มีทิศทาง ตามแต่เขาจะสั่ง...แต่ฝากฝันไม่ยอมเพราะชอบและอยากศึกษา แม่ฝากฝันไปยืนร้องให้ที่ชายป่า.. แล้วฝากคำกับทุกคน..ให้ฝากฝันกลับบ้าน จนทนไม่ได้..สงสารแม่..จนยอมถอยออกมา.. เชื่อมั๊ย...เพือนที่สนใจเข้าป่ารุ่นนั้น..ไม่เหลือเลยสักคนเดียว "ตายหมด"....รอดเพราะแม่จริงๆเชียว
13 สิงหาคม 2551 14:43 น. - comment id 885375
" อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน" ..ลัล..ลัล..ลา....เป็นปลื้ม..
13 สิงหาคม 2551 14:49 น. - comment id 885377
...แดง ความคิดเห็นที่ 23 : ดังที่ว่า..จะเอาโลกมาทำปากกา เอานภามาทำกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณ(แม่)ไม่พอ..นี่จริงแท้แน่เชียวนะ.... ทุกวันนี้ค่ำๆไปป้อนข้าวแม่ แม่บอกว่าเด็กๆพี่แดงไม่ชอบกินข้าว แม่ตามป้อนก็หนีจนตกจากบ้าน ทับกระป๋องนมแบนเลย ..ไม่ยักกะมีส่วนใดหัก..อิอิ .................................................... สวัสดีครับพี่แดง ดีนะครับพี่ยังได้ป้อนข้าวป้อนน้ำให้แม่..แต่ฝากฝันได้ป้อนแค่ช่วงสั้นๆเอง..ยังเสียใจเลยนะ เขาบอกว่าเด็กๆมีแม่ซื้อคุ้มครองครับ..เลยพี่ไปม่เจ็บเมื่อตกบ้าน แสดงว่าซนเอาเรื่องนี่ครับ.... พูดเรื่องกินข้าว...ตอนฝากฝันเด็กๆกลับจากโรงเรียน ต้องรีบไปเลี้ยงควายที่ทุ่งนา..สิ่งที่แม่สั่งเด็ดขาดคือ ควายทำงานหนัก..ต้องไถนา..มันจะมีแรงต่อเมื่อมันอิ่ม... แล้วหากวันไหรเราเผลอเล่นจนควายกินหญ้าไม่อิ่ม... ก็อย่าหวังเลยว่าเราจะได้กินข้าวเย็นอิ่ม... แม่ตกข้าวให้นิดหน่อย..แล้วบอกว่าแค่นี้พอ.. เพราะไม่ทำงานไรหนัก..ควายทำงานหนักกว่ายังกินไม่อิ่มเลย ....ฉะนั้น..ควายอิ่มฝากฝันอิ่ม..ควายไม่อิ่ม.. คนก็ต้องไม่อิ่มด้วย...
13 สิงหาคม 2551 14:51 น. - comment id 885378
..ห้วงคำนึง ความคิดเห็นที่ 24 : ความคิดเห็นที่ 17 คุณฆิงฆอง สวัสดีครับ ผมเป็นเพื่อนนักกลอนรุ่นเดียวกันกับอัสสุนะครับ และมาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อปกป้องเพื่อนแต่อย่างใด ผมก็อยากทราบเช่นกันว่าเรื่องมันเป็นจริงหรือไม่ เป็นมายังไงถึงทำไมมากล่าวเช่นนี้ การเกิดผล ย่อมมีเหตุปัจจัย ไม่ใช่อยู่ดีดีก็เกิดมาเอง หรือพร่ำลอยๆได้ คุณฆิงฆองกรุณา ชี้แจง ด้วยว่าทำไมถึงคิดเช่นนั้นว่าสองคนนี้เป็นคนเดียวกันได้ไหมครับ การจะพินิจใครแต่ละคนต้องผ่านการประเมิณอย่างมีวิจารณญาณ และผมก็เชื่อว่าคุณทำได้ และได้มีการใช้เหตุผล ในการคิดพอสมควร จะเป็นการดี ถ้าคุณฆิงฆอง อธิบายด้วยเหตุผล เช่น สองคนนี้เป็นคนคนเดียวเพราะว่า มีอุปนิสัยใกล้เคียงกัน สังเกตได้จากการสนทนา เรื่องนั้นเรื่องนี้ มีลีลาสำนวนโวหารในการเขียนกลอนคล้ายคลึงกัน หรือแสดงทีท่าว่ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน เช่น .......... ฯลฯ รบกวนคุณฆิงฆอง ด้วยนะครับ ทั้งนี้ทั้งนั้น เพื่อให้เกิดความกระจ่างแจ้ง แก่ผู้ผ่านมาผ่านไป และบุคคลในบ้านกลอนไทย รวมไปถึงหลักจิตวิทยาบางอย่าง และปรัชญาบางบท ครับ สวัสดีครับ .................................... (ขอบคุณ คุณฝากฝันครับ) ............................................. น้อง..ฆิงฆ้องครับ.... ออกมาด้วยนะ..ชี้แจงซะ...จะได้ไม่เข้าใจผิดกัน คุณห้วงคำนึงเขาออกมาปฏิเสธแล้ว... น้องว่าไง...ชี้แจงด่วน
13 สิงหาคม 2551 15:05 น. - comment id 885381
......ยาแก้ปวดหัวใจ ความคิดเห็นที่ 27 : " อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน" ..ลัล..ลัล..ลา....เป็นปลื้ม.. ............................................. อิอิ..ลัล.ลัล,,ลาด้วยหรือ แสดงว่าน้องเรามีความสุขนะนี่... จะเล่า.เรื่องตลกของแม่ให้ฟัง ตอนช่วงกำลังเรียน...วันหนึ่งกลับจากมหาลัย ตอนบ่าย..ได้รับโทรเลข..จากแม่(อิอิตอนนั้ไม่ค่อยมีโทรศัพท์)"กลับบ้านด่วน" เป็นโทรเลขสั้นๆ...ไม่มีเหตุผลไร..แล้วลงชื่อว่าพี่สาวเป็นผู้โทรเลข รับโทรเลขแล้วกระโดดไปหัวลำโพงเลย... นั่งรถไฟกลับบ้าน...ทั้งคืนนอนไม่หลับ..คิดไปต่างๆนานา..ว่าคงเกิดเหตุร้ายแรงใดหนอ.. ถึงได้โทรเลขด่วน..หรือว่าพ่อแม่เป็นไร...เพราะตอนนั้นโจรเยอะมากแถวบ้าน.... ไปถึงสถานีทุ่งสงตอนเจ็ดโมงเช้า...เหมามอเตอร์ไซค์เข้าบ้าน...(ประมาณ ุ 6 ก.ม) ขณะนั่งมอเตอร์ไซค์ก็ถามคนขับว่าได้ข่าวทางบ้านเป็นอะไรบ้าง...คนมอเตอร์ไซค์ก็ไม่รู้.. ก็ได้แต่ภาวนา...พอลงรถหน้าบ้านก็รีบวิ่งเข้าบ้านเลย.. เห็นแม่นั่งยิ้มเผล่อยู่...ถามว่า.."แม่มีไรหรือถึงได้โทรเลข" แม่ตอบไงรู้มั๊ย...อิอิ... "เรียกมึงกลับบ้านก็เพราะ.ได้ข่าวว่าดาวหางจะชนโลก..ถ้าจะตายก็ให้มาตายพร้อมหน้ากัน พ่อแม่ลูก".....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
13 สิงหาคม 2551 15:10 น. - comment id 885382
ดีนะที่ดาวหางไม่ชนโลก เสียก่อน...แม่หนอแม่ ปรารถนาดีจริงๆ
13 สิงหาคม 2551 15:42 น. - comment id 885389
คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล อยากกลับไป..ซบลงที่ตรงตักแม่ ไม่มีแม่ ไม่มีตัก..ไม่มีอ้อมกอด.. คิดถึงแม่จังเนาะ.. แม่สอนให้อดทน..อดทน.งแต่อย่าทนอด..นะลุง
13 สิงหาคม 2551 15:50 น. - comment id 885398
มารับฟังคำสั่งแม่ด้วยคะพี่ชาย..
13 สิงหาคม 2551 15:55 น. - comment id 885402
คิดถึงแม่เช่นกันค่ะ........คุณลุงทำมาลัยสวยมากๆๆๆๆคุณลุงฝากฝันคะ วันพรุ่งนี้...14...จะเป็นวันเกิดลุงฝากฝัน กลัวว่าจะมาไม่ทันงานเลี้ยงของคุณลุง เลยขอส่งคำอวยพรมาล่วงหน้านะคะ ขอพรจากแม่น้ำโขง อย่าให้คุณลุงเหงาอีกเลยขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆ และมีความสุขยั่งยืนตลอดไปจ้ะ.....เลี้ยงเห็ดโคนต้มยำคุณลุงนะ ผัดเผ็ดถอบก็อร่อยมากนะจ้ะ และแถมให้นะ กาแฟไม่ใส่ครีม ไม่ใส่น้ำตาล แต่ใส่ความหวาน และความห่วงใยมาแล้วนะจ้ะ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าจ้ะ........
13 สิงหาคม 2551 16:03 น. - comment id 885406
คิดถึงแม่เช่นกันค่ะ....คุณลุงฝากฝันคะ วันพรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดลุงฝากฝัน กลัวว่าจะมาไม่ทันงานเลี้ยงของคุณลุง เลยขอส่งคำอวยพรมาล่วงหน้านะคะ ขอพรจากแม่น้ำโขง อย่าให้คุณลุงเหงาอีกเลยขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆ และมีความสุขยั่งยืนตลอดไปจ้ะ.....เลี้ยงเห็ดโคนต้มยำคุณลุงนะ ผัดเผ็ดถอบก็อร่อยมากนะจ้ะ และแถมให้นะ กาแฟไม่ใส่ครีม ไม่ใส่น้ำตาล แต่ใส่ความหวาน และความห่วงใยมาแล้วนะจ้ะ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าจ้ะ........
13 สิงหาคม 2551 16:49 น. - comment id 885414
...ยาแก้ปวด ความคิดเห็นที่ 31 : ดีนะที่ดาวหางไม่ชนโลก เสียก่อน...แม่หนอแม่ ปรารถนาดีจริงๆ .................. อิอิ..แม่ไม่รู้ว่าดาวหางชนโลกเป็นอย่างไร... แต่ฟัง..อ่าน..ข่าวแล้ว..น่ากลัวเหลือเกิน... จะปล่อยให้ลูกเต้าตายกระจักกระจายได้ไง.. ..ดีนะที่แกไม่คิดเรื่องเตรียมโลงเอาไว้.. ไม่งั้นเสียเงินฟรีแน่....
13 สิงหาคม 2551 16:57 น. - comment id 885418
..ครูพิม ความคิดเห็นที่ 32 : คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล อยากกลับไป..ซบลงที่ตรงตักแม่ "ไม่มีแม่ ไม่มีตัก..ไม่มีอ้อมกอด.." คิดถึงแม่จังเนาะ.. แม่สอนให้อดทน..อดทน.งแต่อย่าทนอด..นะลุง ........................................ อืม..สวัสดีจ้าครูพิม เน๊อะ..คิดถึงแม่...จัง...แม่สอนเราทุกเรื่อง ความอดทนนี่เป็นยอด ..แม่ฝากฝัน..มาส่งฝากฝันที่สถานีรถไฟทุ่งสง ซึ่งถือว่าเป็นการเดินทางไกลครั้งแรกของฝากฝัน เดินทางคนเดียวเข้ากรุงเทพฯ..พอรถไฟเข้าสถานี ฝากฝันไปไหว้ลาพ่อแม่..พอถึงหน้าพ่อ..เห็นพ่อยืนน้ำตาไหล...เข้าใจว่าคงใจหาย...นะ.. แม่หันไปเห็นพ่อร้องให้..ดุเลย..(อิอิ..อยู่บนหัวแล้วนี่..) "ร้องไห้ทำไม..เราส่งมันไปเรียนหนังสือ.. ไม่ใช่ส่งไปรบ...ไม่กี่วันมันก็กลับ..ร้องอยู่นั่นแหล่ะ"......ฮ่าๆๆๆๆป้ายน้ำตาแล้ว เงียบกริบ... .
13 สิงหาคม 2551 17:01 น. - comment id 885420
..พิมญดา ความคิดเห็นที่ 33 : มารับฟังคำสั่งแม่ด้วยคะพี่ชาย.. ...................................... อิอิ..มาเลยน้องสาว...แม่พี่ดุมาก...มองตาแล้วลูกทุกคนเงียบกริว...ไม่เคยต้องพูด.มากเลย "ครั้งหนึ่งแม่นอนหลับอยู่...น้อยชายมาจากไหนไม่รู้.. วิ่งโครมๆๆมา..(บ้านพื้นไม้)..โดยยังไม่ทันเห็นแม่นอนอยู่ อิอิ...ปรากฏว่า..วิ่งไม่ทันพ้น..ตะบันหมากปลิวไปโดนหลังเลย..เข็ด..ถ้าอยู่บ้านบ้านห้ามวิ่ง.. ..อิอิ..ดุอย่างนี้ฟังได้หรือ .
13 สิงหาคม 2551 17:11 น. - comment id 885425
..น้อย ความคิดเห็นที่ 35 : คิดถึงแม่เช่นกันค่ะ....คุณลุงฝากฝันคะ วันพรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดลุงฝากฝัน กลัวว่าจะมาไม่ทันงานเลี้ยงของคุณลุง เลยขอส่งคำอวยพรมาล่วงหน้านะคะ ขอพรจากแม่น้ำโขง อย่าให้คุณลุงเหงาอีกเลยขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆ และมีความสุขยั่งยืนตลอดไปจ้ะ.....เลี้ยงเห็ดโคนต้มยำคุณลุงนะ ผัดเผ็ดถอบก็อร่อยมากนะจ้ะ และแถมให้นะ กาแฟไม่ใส่ครีม ไม่ใส่น้ำตาล แต่ใส่ความหวาน และความห่วงใยมาแล้วนะจ้ะ สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าจ้ะ........ .................................... อิอิ..ขอบคุณมากน้อย...มาอวยพรตั้งแต่แม่ยัง ไม่เจ็บท้องคลอดเลยนะ...อิอิ..ขอบคุณสำหรับข้าวปลาอาหารที่เอามาฝากด้วยนะครับ รวมถึงกาแฟด้วยนะ.... สำหรับแม่ฝากฝัน...ถ้าแถวบ้านนั้นมีงานเลี้ยงหรืองานบุญไรสักอย่าง..ถ้าแกงคั่วเนื้อ..ต้องมาขอร้องให้แม่ช่วย เพราะรสชาตฝีมือแม่นี่เด็ดขาดเลย... เผ็ดแต่กลมกล่อม..เผ็ดพริกไทย..ไม่ใช่พริกขี้หนู คิดถึงแล้วหิวเลย....เคล็ดลับ..แม่บอกว่า..ถ้าแกงคั่วให้อร่อย ต้องใช้พริกขี้หนูเล็ก..พริกไทยดำ..ห้ามใช้พริกไทยล่อน...และที่สำคัญ..กะปิต้องกะปิแท้ ใส่ประมาณ..ครึ่งหนึงของพริกแกง.. ที่ตำแล้ว.. .และต้องตำให้ละเอียดอย่าให้มองเห็นเมล็ดพริกขี้หนู...ตั้งไฟกลาง..ค่อยๆเคี่ยวแล้วคนจนแห้ง...แล้วตามด้วยพริกไทยอ่อนและไปมะกรูดซอย......ข้าวสวยร้อนๆนะ..ซี๊ดดดดด ขอบคุณมากจ้า
13 สิงหาคม 2551 17:42 น. - comment id 885445
สวัสดีค่ะ พี่ฝากฝัน สบายดีนะค่ะ น้องป่านเป็นอย่างไรบ้างค่ะ ขอให้น้องป่านอย่าเจ็บเลยค่ะ
13 สิงหาคม 2551 20:05 น. - comment id 885482
คุณฆิงฆอง ช่ออักษราลีไม่ทราบว่าคุณเป็นใครนะคะ แต่ขอยืนยันว่าคุณอัสสุไม่ใช่คุณหอมดอก ลำดวนค่ะ เรื่องเก่าๆที่อาจเข้าใจผิดกัน นิดหน่อย ลืมไปเสียเถิดนะคะ มาร่วมกัน ระลึกคุณพระคุณแม่ในวันแม่ดีกว่านะคะ น่า น่า ยิ้มนิด ยิ้มหน่อย เค้าก็แต่งกลอน กันเก่งหรอกค่ะ ช่ออักษราลียังชอบอ่าน เลยค่ะ
13 สิงหาคม 2551 20:17 น. - comment id 885485
โอย..การบ้านเยอะมากกกกก พุ่งนี้จะมาอ่านนะคะลุงฝากฝาน
13 สิงหาคม 2551 21:49 น. - comment id 885498
..ดอกบัว ความคิดเห็นที่ 40 : สวัสดีค่ะ พี่ฝากฝัน สบายดีนะค่ะ น้องป่านเป็นอย่างไรบ้างค่ะ ขอให้น้องป่านอย่าเจ็บเลยค่ะ ......................................... สวัสดีครับน้องดอกบัว.. พี่สบายดีครับ..ตามอัตภาพนะครับ ส่วนน้องป่านดีขึ้นเรื่อยๆครับ...พวกพี่กำลังรอปฎิหาริย์อยู่เช่นเดิมครับ ...และรู้สึกได้ถึงความสมหวังครับ...แต่ขณะเดียวกันก็รู็สึกว่าการฟื้นตัวช้าเหลือเกิน
13 สิงหาคม 2551 21:54 น. - comment id 885499
...ช่ออักษราลี ความคิดเห็นที่ 41 : คุณฆิงฆอง ช่ออักษราลีไม่ทราบว่าคุณเป็นใครนะคะ แต่ขอยืนยันว่าคุณอัสสุไม่ใช่คุณหอมดอก ลำดวนค่ะ เรื่องเก่าๆที่อาจเข้าใจผิดกัน นิดหน่อย ลืมไปเสียเถิดนะคะ มาร่วมกัน ระลึกคุณพระคุณแม่ในวันแม่ดีกว่านะคะ น่า น่า ยิ้มนิด ยิ้มหน่อย เค้าก็แต่งกลอน กันเก่งหรอกค่ะ ช่ออักษราลียังชอบอ่าน เลยค่ะ ..................................... น้องฆิงฆอง ...นี่คือคำยืนยันคนที่สอง...ว่า..อัสสุ..ไม่ใช่ห้วงคำนึง.. และพี่เห็นว่าสิ่งที่น้องเสนอมาเลื่อนลอยเหลือเกิน และไม่ควรเป็นเช่นนี้..เพราะยิ่งจะทำให้น้องเสียเครดิตไปเรื่อยๆ... แล้วการที่น้องเอาเรื่องนี้มาเม้นในบ้านพี่ คิดว่าน้องมีเป้าหมายที่ไม่ดีนะ...บาปจ้า..แหม..เข้าพรรษา..เขาอดเหล้าถือศีลกัน.. แต่น้องเป็นไง..ผิดศีลนะ... ฉะนั้น..ออกมา....ออกมาเสนอซะดีๆ...แต่ถ้าน้อง ไม่ออกมา..แสดงว่าน้องแย่มากนะ
13 สิงหาคม 2551 22:00 น. - comment id 885502
...น้ำผึ้ง ความคิดเห็นที่ 42 : โอย..การบ้านเยอะมากกกกก พุ่งนี้จะมาอ่านนะคะลุงฝากฝาน ................................................. สวัสดีจ้า..น้องน้ำผึ้ง อืม..มีการบ้านมากก็ทำเถอะจ้า...เพราะเรื่องเรียนสำคัญมาก... แต่ลุงไม่อยากให้หนูเรียนหนังสือนะ....แต่อยากให้ หนูศึกษาหนังสือ..และเรียนรู้กับสิ่งที่พบเห็น ให่มากที่สุด...คนที่เรียนหนังสือเก่ง...ส่วนใหญ่มักล้มเหลว เวลาทำงาน..แต่คนที่เรียนรู้..และศึกษาหนังสือ มักประสบความสำเร็จจ้า..พยายามนะ..
14 สิงหาคม 2551 00:11 น. - comment id 885536
14 สิงหาคม 2551 06:13 น. - comment id 885555
...Happy birthday to you... I wish you happy always....... ............ มีแต่ดอกไม้มาฝากคุณลุงค่ะ วันนี้คุณลุงฝากฝัน...ไปทำบุญให้คุณแม่แล้วหรือยังคะ........
14 สิงหาคม 2551 16:43 น. - comment id 885676
...รัมณีย์ ความคิดเห็นที่ 46 : .......................... ขอบคุณน้องต้าครับที่เวะมาเยี่ยม...ดื่ม ร้อนๆก่อนนะ
14 สิงหาคม 2551 16:51 น. - comment id 885682
...น้อย ความคิดเห็นที่ 47 : ...Happy birthday to you... I wish you happy always....... ............ มีแต่ดอกไม้มาฝากคุณลุงค่ะ วันนี้คุณลุงฝากฝัน...ไปทำบุญให้คุณแม่แล้วหรือยังคะ........ ..............................................ง ขอบคุณมากครับคุณน้อย..ขอบคุณดอกไม้และ ขอบคุณคำอวยพรและคำเตือนให้ไปทำบุญ... ฝากฝันทำเรียบร้อยแล้วขอรับ....ทำเผื่อแล้วด้วย..นะ
14 สิงหาคม 2551 16:53 น. - comment id 885684
... ครูกระดาษทราย ความคิดเห็นที่ 48 : .................................... ขอบคุณน้องครูกระดาษทราบด้วยนะครับ..... ทุกครั้งที่เม้นท์มีภาพสวยๆข้อความดีๆมาฝากเสมอเลย ...ขอให้มีความสุขมากๆนะ...ครับ....
15 สิงหาคม 2551 08:23 น. - comment id 885835
ฝากฝันนี่ไม่ธรรมดาจิงๆ อิอิ ดูเหมือนจะมีเลขาส่วนตัวซะแร้วว อ่านตอบเม้นท์แล้วเล่าเรื่องคุณแม่ ได้อารมณ์กว่าดู ซีดี คุณนายทองสุข ของโน้ต อุดม ซะอีก
15 สิงหาคม 2551 17:12 น. - comment id 885839