ความทรงจำกับการรอ...
พิมพ์แก้ว
กับอดีตที่ผ่านพ้น
กับความรักที่ลอยผ่าน
กับความหลังเมื่อวันวาน
กับภาพหวานเธอกับฉัน...ไม่มีแล้ว
ภาพเสียงหัวเราะด้วยกัน
น้ำเสียงที่คุ้นหู
คำพูดที่คุ้นเคย
ความรู้สึกที่อบอุ่น
กับวันนี้เหลือแค่ความว่างเปล่า
กับความอ้างว้างเดียวดาย
กับลมหายใจที่ไร้จุดหมาย
กับความเดียวดายที่ไร้จุดยืน
เธอหายไปไหนนะ
หรือเวลาพาเธอหายไป
แต่ทำไมฉันยังอยู่ที่เดิม
ฉันยังรอ ยังคิดถึง....อย่าจากฉันไปได้ไหม
เวลาไม่ย้อนกลับ เธอก็คงไม่หวนคืน
ภาพวันเวลาเดิมๆ คงกลายเป็นแค่เพียงความทรงจำ
หากชีวิตฉันจะต้องอยู่กับความทรงจำ
...ขออย่ามีความทรงจำที่ยาวนานเลย
...อยากหยุดเวลาของฉันไว้เพียงแค่นี้