น้ำผึ้ง เหนื่อย... กลัว... หิว... แสงไฟ... เสียงรถ... ผู้คน... ย่อขา... คำนับ... ร้องอ้อน... หนูหิวจัง... ขอได้ไหม... กล้วย...อ้อย... หนูเหนื่อยจัง... หยุดเดิน... ได้ไหม... หนูกลัว... กลับบ้าน... หาแม่กันเถอะ... หนูเจ็บ... อย่าตีหนูเลย... หนูเดินแล้ว... ย่อขา...คำนับ...ร้องอ้อน... แม่จ๋า... หนูอยากกลับบ้าน... เหนื่อย... กลัว... หิว... แสงไฟ... เสียงรถ... ผู้คน... เที่ยงคืน... รายได้... ไม่ถึงสามร้อย... หนี้สิน... กับข้าว... รายจ่าย... 20 บาทครับ... กล้วย... อ้อย... อ๋อ ครับ... ขวบกว่าๆ... ชื่อน้องน้ำผึ้ง... ที่บ้าน... ไม่มีเงิน...ไม่มีงาน... จะเอาอะไรเลี้ยงช้าง... อย่าจับผมเลย... คุณตำรวจ... ผมก็อยากกลับบ้านเหมือนกัน... (สีลม 2547)
นทธี ศศิวิมล 11 ส.ค. 2551 01:07 น. - ID 117863 
1190
1
0
11 สิงหาคม 2551 02:10 น. - comment id 884648
ดิน.......................... น้ำ.......................... ลม......................... ไฟ......................... ธาตุสี่รวมกันเป็นได้หลายอย่าง
11 สิงหาคม 2551 08:17 น. - comment id 884670
จุดหนึ่งของสังคม
12 สิงหาคม 2551 09:16 น. - comment id 885057
8 กันยายน 2551 12:05 น. - comment id 893750
สงสารน้องหนูจังเลย.. คนก็หิว..ช้างก็หิว.. แต่ช้างน่าสงสารกว่าคน ไม่อยากให้เอาพวกมันมาทรมานเลยครับ ภาครัฐน่าจะจริงใจแก้ปัญหาทุกเรื่อง ประชาชนอยุ่ดีกินดีเมื่อไร.. ภาพแบบนี้ก้คงไม่มีให้เห้นกันอีก...แวะมาให้กำลังใจครับ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
