น้ำผึ้ง

นทธี ศศิวิมล

น้ำผึ้ง
เหนื่อย...
กลัว...
หิว...
แสงไฟ...
เสียงรถ...
ผู้คน...
ย่อขา...
คำนับ...
ร้องอ้อน...
หนูหิวจัง...
ขอได้ไหม...
กล้วย...อ้อย...
หนูเหนื่อยจัง...
หยุดเดิน...
ได้ไหม...
หนูกลัว...
กลับบ้าน...
หาแม่กันเถอะ...
หนูเจ็บ...
อย่าตีหนูเลย...
หนูเดินแล้ว...
ย่อขา...คำนับ...ร้องอ้อน...
แม่จ๋า...
หนูอยากกลับบ้าน...
เหนื่อย...
กลัว...
หิว...
แสงไฟ...
เสียงรถ...
ผู้คน...
เที่ยงคืน...
รายได้...
ไม่ถึงสามร้อย...
หนี้สิน...
กับข้าว...
รายจ่าย...
20 บาทครับ...
กล้วย...
อ้อย...
อ๋อ ครับ...
ขวบกว่าๆ...
ชื่อน้องน้ำผึ้ง...
ที่บ้าน...
ไม่มีเงิน...ไม่มีงาน...
จะเอาอะไรเลี้ยงช้าง...
อย่าจับผมเลย...
คุณตำรวจ...
ผมก็อยากกลับบ้านเหมือนกัน...
(สีลม  2547)				
comments powered by Disqus
  • จ่าน้อย

    11 สิงหาคม 2551 02:10 น. - comment id 884648

    ดิน..........................
    น้ำ..........................
    ลม.........................
    ไฟ.........................
    ธาตุสี่รวมกันเป็นได้หลายอย่าง  46.gif
  • ใบคา

    11 สิงหาคม 2551 08:17 น. - comment id 884670

    จุดหนึ่งของสังคม
  • ..

    12 สิงหาคม 2551 09:16 น. - comment id 885057

    36.gif36.gif36.gif
  • แมวคราว..(ผู้รักสรรพพสัตว์)

    8 กันยายน 2551 12:05 น. - comment id 893750

    สงสารน้องหนูจังเลย..
    คนก็หิว..ช้างก็หิว..
    แต่ช้างน่าสงสารกว่าคน
    ไม่อยากให้เอาพวกมันมาทรมานเลยครับ
    ภาครัฐน่าจะจริงใจแก้ปัญหาทุกเรื่อง
    ประชาชนอยุ่ดีกินดีเมื่อไร..
    ภาพแบบนี้ก้คงไม่มีให้เห้นกันอีก...
    f09a0d1fda.jpg
    
    
    แวะมาให้กำลังใจครับ..36.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน