ฟังคำพ้อท้อใจใยตัวสาว เผยเรื่องราวคราวหม่นครั้งหนหลัง ถูกชายเขาผลักทิ้งด้วยชิงชัง น้ำตาหลั่งกลืนกล้ำเจ็บช้ำทรวง เอ่ยเปรียบดั่งผงธุลีที่ไร้ค่า เช่นว่าวน้อยลอยลมมาเวหาห้วง พ่ายแพ้แก่โชคชะตาว่าหลอกลวง ยอมติดบ่วงรักจมถมรักตาย อยากไถ่ถอนพิษรักที่ผิดหวัง ที่ยังฝังใจอยู่ไม่รู้หาย สมานแผลใจเศร้าให้เหงาคลาย ทุกข์กลับกลายเป็นชื่นได้รื่นรมย์ หากว่าแพ้แล้วยอมล้มตรอมตรมจิต จะเพ่งพิศโลกใหม่ได้อย่างไรสม ทุกชีวีมีชื่นแล้วอกตรม ตามทางพรหมชีวิตลิขิตมา ลุกขึ้นเถิดขอประคองด้วยสองแขน จับมือแน่นว่าฉันรักเธอนักหนา เงยหน้าขึ้นฉันจะรับซับน้ำตา จะเป็นผู้ให้ยารักษาใจ โลกนี้ยังสดสวยด้วยรอยยิ้ม ตะวันริมขอบฟ้าลาลับไหว สว่างแล้วมืดเปลี่ยนวนเวียนไป ขอมอบรักอันยิ่งใหญ่..สุขใจกว่าเดิม
7 สิงหาคม 2551 13:46 น. - comment id 883684
ไม่นานก็คงเริ่มต้นใหม่ค่ะ
7 สิงหาคม 2551 14:19 น. - comment id 883705
ไม่อยากสู้อีกแล้วค่ะ...ขอยกธงขาวกับความรักค่ะ...
7 สิงหาคม 2551 14:28 น. - comment id 883710
มาให้กำลังใจกับคุณหนุ่มน้อยคะ ชื่นชมกับความมั่นคงของคุณมาโดยตลอด ขอให้สมหวังนะคะ
7 สิงหาคม 2551 16:27 น. - comment id 883747
ล้มเพื่อเรียนรู้ที่จะลุกขึ้นมาใหม่ครับ...เป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิต(รัก) (อ้อ...คุณหนุ่มน้อยครับ ผมเป็นคนนครศรีฯ ครับ มิใช่คนเหนือ...แหะๆ พอดีว่าชอบกล้วยไม้เลยใช้นามปากกานี้ครับ*-*)
7 สิงหาคม 2551 17:35 น. - comment id 883764
สวัสดีคะคุณหนุ่มน้อยเก่งจังนะคะ รมย์อ่านกลอนคุณพิมญดาแล้ว "ชีวิตนี้ยอมแพ้รัก" ไม่คิดว่าคุณจะต่อกลอนได้ แต่คุณก็แก้ปัญหานี้แต่งต่อกลอนกำลังใจได้อย่างงดงาม คนติดตามอ่านบอกว่าสนุกคะ
7 สิงหาคม 2551 20:50 น. - comment id 883848
พยายามเข้าไว้ไอ้น้องรัก ซักวันจักได้รักตอบสนอง สู้ต่อไปอย่างถูกต้องตามครรลอง จะสมปองดั่งหวังและตั้งใจ
7 สิงหาคม 2551 20:52 น. - comment id 883849
อบอุ่นจังนะคะ ปลื้มแทนเธอคนนั้นจังค่ะ
8 สิงหาคม 2551 11:15 น. - comment id 883922
1. คนรู้ใจเช่นคุณเพียงพลิ้วมาทักทายกันเสมอนะครับ การเริ่มต้นใหม่เป็นสิ่งที่ดีครับ เมื่อหนังสือเล่มเก่าจบลงด้วยความเศร้า รอการเปิดอ่านหนังสือเล่มใหม่อยู่ครับ
8 สิงหาคม 2551 11:21 น. - comment id 883928
2. คุณ white rose ครับ การล้มเป็นการเพิ่มการเรียนรู้ของชีวิต รสแห่งรักที่ผ่านมาเราเข้าใจว่าหวานแล้ว แต่กลับมีสิ่งที่หวานและดีกว่ารออยู่ข้างหน้าครับ อยากให้คุณลุกขึ้นมา เหมือนที่ผมพยายามจะให้ใครอีกคนหนึ่ง ลุกขึ้นยืนแล้วผมขอเดินเคียงข้างตลอดไป..
8 สิงหาคม 2551 11:27 น. - comment id 883931
3. ความปรารถาดีจะเป็นแรงใจให้กับชีวิตเสมอ การเดินทางสู่ฝันต้องการเวลา..... ต้องการการรอคอยที่มั่นคงด้วยใจที่ภักดี หนทางที่ก้าวผ่านแม้พบพานอุปสรรคพายุร้าย.. ก็จะยังมุ่งมั่นก้าวเดินต่อไปไม่ท้อถอย ขอขอบคุณแรงใจของคุณเปรมฤดีครับ
8 สิงหาคม 2551 11:37 น. - comment id 883934
4. ยามท้อถอยการที่ได้รับการปลอบโยนจากคนที่รู้ใจ คือของขวัญชิ้นใหญ่ที่ฟ้าประทานมา บางครั้งเราอยากหาคนเคียงข้างมันช่างยากเย็นเสียนี่กระไร คำคมของคุณเอื้องคำจึงเหมือนน้ำทิพย์ชะโลมใจของคนที่กำลังต้องการใฝ่หา ขอบคุณมากครับ และยินดีรู้จักครับ
8 สิงหาคม 2551 12:24 น. - comment id 883951
5. คุณบุรีรมย์ชมผมมากเกินไปนะครับ แต่ถึงอย่างไรนึกอยู่เสมอว่า คำติชมจากคนรอบข้างต้องน้อมรับด้วยความสุภาพถ่อมตน. การเขียนกลอนของผมอาจแตกต่าง เพราะไม่ใช่รักการเขียนกลอนอย่างเดียว แต่รักเรื่องราวที่เขียนถึงในกลอนด้วย..
8 สิงหาคม 2551 12:39 น. - comment id 883952
6. ฟังกลอนกล่าวเล่าแจ้งแถลงไข มากน้ำใจอารีที่ล้นเหลือ คำแนะนำพี่เองหนุนมาจุนเจือ คือเลือดเนื้อเชิงชายมากไมตรี
8 สิงหาคม 2551 13:21 น. - comment id 883977
7. "อบอุ่นจังนะคะ ปลื้มแทนเธอคนนั้นจังค่ะ" เมื่อวันวันหนึ่งเราได้ยินคำนี้จากใครคนหนึ่ง ที่บอกผ่านทางสายลมมา.. ทำให้ต้องแอบยิ้มอยู่ในใจเงียบๆ อยากขอบคุณคำดีดีที่เอ่ยมาให้ได้ยินยามนี้ คิดไกลไปว่าคนไกลอีกฝั่งฟ้าจะเข้ามาอ่านคำนี้ไหมหนอ.... ขอขอบคุณคุณนรศิริมากครับที่มาเสริมสร้างบรรยากาศ ด้วยคำที่ให้กำลังใจเช่นนี้
8 สิงหาคม 2551 14:45 น. - comment id 884003
8 สิงหาคม 2551 15:13 น. - comment id 884008
หวัดดีคะ วันนี้พี่หนุ่มน้อยมาแปลก ตอบเม้นท์งดงาม ภาษานิ่ม แบบนี้ก็ดีนะคะ อ่านสบาย ไม่เครียด สุนทรีดีคะ
8 สิงหาคม 2551 15:56 น. - comment id 884023
สวัสดีคะแวะมาชื่นชมผลงานกลอนและให้กำลังใจคะ อดทนด้วยนะคะ มั่นใจในความมั่นคงของคุณคะ ขอให้สมหวังนะคะ
8 สิงหาคม 2551 16:16 น. - comment id 884030
15. ในโลกออนไลน์ไร้ขอบเขตนี้ ยังมีน้ำใจมากมายซ่อนซุกอยู่ บ้างแวะเวียนเปลี่ยนหน้ากันมาเยี่ยมกราย บ้างทิ้งร่องรอยไว้ในจำนวนที่เยี่ยมชม และใครบางคนก็ประทับรอยอารมณ์ไว้ต่างหน้า เช่นเดียวกับคุณนาม LOVE ที่มาปรากฎให้รับรู้กันเพียงเงาเบาบางในวันนี้ ถึงอย่างไร ขอขอบคุณน้ำใจที่มอบไว้ในครั้งนี้
8 สิงหาคม 2551 16:24 น. - comment id 884035
16. ในแต่ละวันหลายคนอาจได้เห็นชื่อคุ้นๆผ่านตามาทักทาย มีบางวันที่พบชื่อที่ห่างหายกันไปนานมาปรากฏอยู่ต่อหน้า แต่ความทรงจำยังมีอยู่เสมอ คุณวิรงรองเคยติดตามอ่านกลอนมาหลายคราครั้งแล้วเงียบหายไป วันนี้แวะกลับมาทักทายกันใหม่เมื่อยามบ่ายคล้อยของตะวัน... ในขณะที่ใจกำลังคิดถึงคนไกลที่ปลายฟ้า
8 สิงหาคม 2551 16:28 น. - comment id 884036
มาเป็นกองเชียร์ใหคุณหนุ่มอีก1เสียงครับ
8 สิงหาคม 2551 16:39 น. - comment id 884037
17. คำทักทายและกำลังใจจากคนคุ้นเคย ที่ติดตามอ่านกลอนกันมาหลายคราครั้ง มีความหมายมากมายในการเขียนขีดประดิษฐ์ถ้อยร้อยความ บอกกับตนเองทุกวัน.. จะอดทนเสมอเพื่อเดินทางอันยาวไกลที่ยังไม่รู้ว่าจะถึงเมื่อไร ยังคงมุ่งมั่นมั่นคงตามที่คุณจีราภรณ์ร่ายคำเขียนมา
8 สิงหาคม 2551 16:51 น. - comment id 884039
20. เสียงทุ้มๆส่งเสียงในแต่ไกลในวันที่ฝนพรำ เป็นเสียงคุ้นที่อบอุ่นเคยได้ยินจนชินกันมานานวัน ความทรงจำหวนกลับไปนับอดีต คนนี้เองที่เคยแวะเวียนเขียนกลอนตอบด้วยไมตรีอันดีงาม พร้อมกำลังใจที่หอบมากองใหญ่ไว้ที่หน้าบ้าน ส่งเสียงทักทายที่ฟังแล้วแช่มชื่นใจจริง... "มาเป็นกองเชียร์ให้คุณหนุ่มอีก1เสียงครับ" ยินดีต้อนรับการกลับมาของคุณ sonax0651 ครับ
8 สิงหาคม 2551 19:24 น. - comment id 884111
จะสุขเพียงไหนหนอ ถ้ามีคนแต่งให้แบบนี้ ต้องไปถามสาวเหนือซะแระ
8 สิงหาคม 2551 23:27 น. - comment id 884182
..อยากมีหนังสือเล่มใหม่ไว้อ่าน พรุ่งนี้ไปหาซื้อดีกว่า.. ..แวะมาทักค่ะ