ครั้งเป็นเด็กอ่อนแอขี้แยนัก ถูกเพื่อนผลักล้อเล่นเป็นไฉน เสียน้ำตาต่างน้ำแสนช้ำใจ จึงจำไว้จำงดด้วยอดทน ผ่านมานานเข้มแข็งแกร่งจิตกล้า บ่อน้ำตาเหือดหายมลายผล ลูกผู้ชายควรตรึกเพื่อฝึกตน มิให้หม่นร้องไห้แม้นภัยมี จนมาพบขวัญตาอุราเพริศ ความหวังเกิดขอเพียงน้องเคียงพี่ ต่างเราหมายสมัครมั่นไม่ทันปี หนอคนดีแปรพักตร์เกินหักใจ ไปควงคู่คนอื่นหยิบยื่นช้ำ อกระกำน้ำตาถึงคราไหล ที่ผ่านมาหลายศกสะทกใจ ยังมิได้โศกศัลย์เท่าวันนี้ เกือบจะลืมภาพเก่ายามเศร้าสร้อย เด็กตัวน้อยสะอื้นไห้ไร้ศักดิ์ศรี ต้องร้องไห้อีกหนเพราะคนดี มาลวงพี่ให้ช้ำระกำทรวง เกินจะเก็บกดไว้ที่ใจแล้ว อุราแผ่วน้ำตาบ่าเป็นห้วง สะอื้นไห้รับผลจากคนลวง คล้ายดั่งห้วงรักมาถึงคราพัง นี่แหละหนาชายชาญแม้หาญห้าว ยามเมื่อร้าวน้ำตารินเพราะสิ้นหวัง อันผู้ชายร้องไห้..แม้นไม่ดัง แต่เบื้องหลังเจ็บลึกผนึกรอย.
2 สิงหาคม 2551 13:07 น. - comment id 880574
ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ นอกจากกลอนจะติดกันแล้ว ยังใช้ศิลปินเพลงคนเดียวกันอีก เด่วมาใหม่แบบซึ้งๆ
2 สิงหาคม 2551 14:34 น. - comment id 880595
น้ำตาผู้ชายไหลรินร่วง เจือบ่วงรักร้าวเฝ้าห่วงหา พอเจอรักใหม่ไร้น้ำตา ชีวารื่นรมย์สมฤทัย
2 สิงหาคม 2551 14:47 น. - comment id 880599
เป็นผู้ชายแล้วไยจึงร้องไห้ เป็นผู้ใหญ่หรือเด็กที่เล็กอยู่ ถ้าโตแล้วร้องไห้คงอายน่าดู เพราะไม่ใช่คุณหนูตัวน้อยน้อยเอย
2 สิงหาคม 2551 15:06 น. - comment id 880610
อืมคะเคยเห็ฯคะผู้ชายร้องไห้ สงสารนะคะ..เพิ่งรู้ว่าผู้ชายก็ร้องไห้เป็น
2 สิงหาคม 2551 15:48 น. - comment id 880620
ตอนเป็นเด็กๆร้องไห้น้ำตาไหลออกข้างนอก โตขึ้นน้ำตาก็ไหลแต่กลับตกข้างในจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
2 สิงหาคม 2551 17:39 น. - comment id 880648
โศกเศร้าไปทำไม เลิกเศร้าใจดีไหมหนอ ตักรักหักใจรอ อย่ามัวท้อรอระทม ปกติไม่ค่อยเห็นน้ำตาหนุ่ม ๆ เลยเขียนกลอนปลอบไม่ถูกเลย เอาน่า ถือว่างานนี้ร้องไห้เป็นเพื่อนคุณจาพนมแล้วกันเนาะ
2 สิงหาคม 2551 19:58 น. - comment id 880666
ร้องไปเถิดค่อยทำใจให้ลืมเขา แล้วลืมศร้าร้าวรวดปวดใจหมอง เริ่มใหม่ก้าวไปใจลำพอง แม้อาจต้องเจ็บบ้างในบางครา กาลเวลาจะเยียวยาความร้าวรวด ความเจ็บปวดคงคลายมลายหนา ลืมทุกสิ่งแม้ภาพที่ติดตา จงกลับมาดูแลใจให้ชื่นบาน
2 สิงหาคม 2551 23:23 น. - comment id 880701
ขึ้นชื่อว่าน้ำตา หลั่งไหลมาก็โศกเศร้า เป็นหญิงหรือชายเล่า ก็เจ็บเท่าเท่าเหมือนกัน ทุกหยาดที่รินไหล หลั่งจากใจยามใครผัน เปลี่ยนแปลงรักทุกวัน ลืมความฝันหันจากไกล น้ำตาอาจตกใน ซุกซ่อนไว้ฤาไฉน ปล่อยมันให้รินไหล อย่าเก็บให้ใจร้าวราน หลั่งมาหากเจ้าเศร้า เจ้ามีเราปลอบสมาน แผลเจ้าอย่าเจ็บนาน อย่าลืมหวานเจ้าเคยมี อกแกร่งลูกผู้ชาย ถึงเจ็บไม่ไร้ศักดิ์ศรี น้ำตาหลั่งบางที รอใจที่เข้มแข็งคืน ยืนหยัดได้อีกครั้ง ลุกล้มดังยังสู้ฝืน ซ่อนเจ็บเก็บกล้ำกลืน ถึงสะอื้นก็ยืนไหว... มาตามสัญญา...
2 สิงหาคม 2551 04:19 น. - comment id 881867
มาช่วยซับน้ำตาค่ะ โอ๋ คนดีอย่าร้องไห้ ใครหนอช่างใจร้าย แหม รู้น่า แค่เป็นกลอน
2 สิงหาคม 2551 07:03 น. - comment id 881882
น้องอรุณ.... หายไปตั้งเป็นเดือน พอกลับมาก็เศร้ามาเชียวนะ คนรักเก่าเขาทิ้งไปใจอาจช้ำ แต่ต้องจำทำใจให้ลืมเขา ยิ่งฝังจำยิ่งช้ำมากยากบรรเทา หากยังมีภาพเงาเขาค้างคา.....
2 สิงหาคม 2551 07:06 น. - comment id 881883
ลูกผูชายเคยร้องไห้ ครั้งสุดท้ายแม่หย่านมป้อน ตั้งแต่นั้นเลยมาไม่เคยอ้อน มาร้องอีกตอนเมื่อเธอทิ้งไป .......อารมณ์คงประมาณนี้นะครับ.. จินตนาการ.....หรือจริงจังครับ
2 สิงหาคม 2551 07:36 น. - comment id 881888
วีรบุรุษผู้หาญกล้า หลั่งน้ำตาเพราะความรัก ชายชาญพานประจักษ์ ดั่งมีดปักขั้วหัวใจ แต่นี้ไม่มีแล้ว โอ้ดวงแก้วต้องลาไกล ร่ำลาโดยอาลัย ยื่นร้องไห้ใต้แสงดาว "ผู้กล้ายากผ่านด่านหญิงงาม" สบายดีนะครับ เรืองสามก็ก ที่จะแต่งร่วมกัน ผมคงต้องขอเวลา อาจนานหน่อย ช่วงนี้ ยุ่งๆ คาดว่า ยุ่งอีกนานพอสมควร ยังเลือกไม่ ถูกด้วย ว่าจะเขียนยุทธการที่กัวเต๋อหรือเริ่มที่ 10 ขันที แต่ใจชอบอย่างแรกครับ กลอนผู้ชายร้องไห้ เขียนได้อารมณ์ดี มาก ขอชื่นชมครับ
2 สิงหาคม 2551 07:37 น. - comment id 881889
ลูกผู้ชาย ก้อมีหัวใจ แล้วใย จะไม่เคยเสียน้ำตา..อิอิอิ ...แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ..
2 สิงหาคม 2551 08:02 น. - comment id 881897
มาแอบดูผู้ชายร้องให้ โอ๋ๆ เงียบนะ
2 สิงหาคม 2551 08:57 น. - comment id 881910
สวัสดีค่ะ พี่อรุณสุข พี่อรุณร้องให้ทำไมค่ะ เดี๋ยวก็ผ่านวันผ่านคืนแล้วค่ะ เข้มแข็งนะค่ะ บัวต้องมาเปิดเพลงใครว่าผู้ชายเสียใจไม่เป็นฟังเลยนะค่ะเนี่ย อิ อิ อิ สุขทุกวันนะค่ะ
2 สิงหาคม 2551 09:59 น. - comment id 881919
สวัสดีค่ะ.... ไม่เคยเห็นผู้ชายร้องไห้แต่ก็รู้ว่าความรู้สึกบางอย่าง ก็คงจะไม่ต่างจากผู้หญิงสักเท่าไหร่มั้งค่ะ เพียงแต่ ผู้หญิงเขาจะแสดงออกมากกว่าก็เท่านั้นเอง เรื่องของความรักไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าฝ่ายไหนจะเสียใจ มากกว่ากันเพราะมันไม่มีตัววัด มันมีแต่ใจสองใจค่ะที่วัดกันเอง..... ช่วงนี้บรรยากาศก็เศร้าพอแล้วนะค่ะ อย่าเศร้าต่อเลยค่ะเดี๋ยวช้ำหนักน้า.... รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...
3 สิงหาคม 2551 15:46 น. - comment id 882064
พี่ช่อฯ หวัดดีครับ.พี่ช่อ.. ถ้าหากว่า..ร้องไห้ฟูมฟายเพราะถูกใครทิ้ง แล้วจะแวะมาให้พี่ช่อช่วยซับน้ำตาให้คนแรก เลยครับ.. พี่ช่อสบายดีนะครับ...
3 สิงหาคม 2551 15:52 น. - comment id 882068
พี่แจ็ก.. หวังให้ลืมกลับจำเรื่องช้ำรัก แต่ยิ่งหนักนะพี่ยาน้ำตาไหล อยากจะจบลบลาระอาใจ แต่ทำไมยังหนาวอกร้าวราน ช่วงนี้เขียนกลอนอื่นๆ..ไม่ได้เลยครับ.. พยายามจะเขียนเรื่อง..มงคลสามสิบแปด ให้จบก่อนออกพรรษา..ไม่ทราบจะเขียน ได้รึเปล่า...ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาต่อกลอน กันเลย..ถ้าพี่เปิดบ้านเมื่อไร..ไม่พลาดแน่ ครับเที่ยวหน้า..
3 สิงหาคม 2551 15:58 น. - comment id 882070
คุณอินสวน พอดีได้ฟังเพลงนี้..รู้สึกว่าจะดังช่วงยังเรียน อยู่นะครับ..ความที่ชอบศิลปินคนนี้..ก็เลย นำมาเขียน..นะครับ..แต่อย่างน้อยที่ผ่านมา ก็พอมีประสบการณ์บ้าง..ครับเรื่องร้องไห้.. ทำนองนี้..โดยเฉพาะสมัยเมื่อยังเป็นด็กๆ ที่ความคิดความอ่านยังน้อย..อยู่..น่ะครับ คุณอินสวนคงสบายดีนะครับ.,,ขอบคุณที่ มาเยี่ยมเยียนครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:12 น. - comment id 882071
คุณไร้อันดับ ชายชาญผู้หาญกล้า ยังสิ้นท่าเรื่องรักใคร่ ทบท่าวร้าวข้างใน ก็รินไหลหนอน้ำตา จิตนายกายคือบ่าว แม้กายกร้าวจิตอ่อนหนา ยังลดหมดแรงรา เมื่อโศกาได้อาดูร. ก็คงเช่นลิโป้..กับนางเตียวเสี้ยนฉะนั้นครับ จริงๆ..ถ้าจะเขียนเรื่องสามก๊กผมคงต้อง ไปทวนซักนิดแล้วถ้าเลือกระหว่างสองตอน ที่คุณไร้อันดับเลือกมา..ยุทธการที่กัวต๋อ น่าสนใจกว่าครับ...ชอบตอนนี้เช่นกันแสดง ถึงสติปัญญาความสามารถทางพิชัยสงคราม ของโจโฉ..และเหล่าบรรดาที่ปรึกษา..ที่ สามารถเอาน้อยชนะมากได้..หวังว่าคุณ ไร้อันดับจะได้มีเวลาเขียนนะครับ.. ดีใจที่แวะมาทักทายครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:16 น. - comment id 882075
คุณกิ่งโศก เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ..บางครั้งการร้องไห้ นี่ก็ทำให้อารมณ์แจ่มใสขึ้น..ถึงแม้ว่าทุกข์ จะยังมีอยู่ก็ตาม.. ขอบคุณสำหรับมิตรจิตมิตรใจที่มอบให้ ครับ...
3 สิงหาคม 2551 16:21 น. - comment id 882077
คุณนิลวรรณ... สงสัยจะร้องไม่ออกก็ตอนมีสาวๆ..มาแอบดู นี่และครับ..อิอิ..ถ้าเพื่อนๆมาเยี่ยมเยียน มากๆขนาดนี้เห็นจะอบอุ่นจนร้องไห้ดีใจ.. มากกว่านะครับ... ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับผม..
3 สิงหาคม 2551 16:25 น. - comment id 882080
น้องบัว.. อิอิ..น่ะเห็นจะเข้ากันกะเพลงนี้ดีครับ.. บางครั้งการร้องไห้นี่ไม่ใช่จะมีแต่โทษ อย่างเดียวครับ..อย่างน้อยก็ได้ระบาย คาวมอัดอั้นตันใจออกได้บ้าง..ที่สำคัญ.. นำตาจะช่วยล้างทำความสะอาดตางไปในตัว อิอิ..ชักมั่วและ... ขอบคุณและดีใจอย่างยิ่งที่มาเยี่ยมเยียน กันอีกหนแล้ว..ครับ.. รักษาสุขภาพนะครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:32 น. - comment id 882082
คุณไวท์ลิลลี่/คุณรี ถือเป็นข้อแนะนำทีดีอย่ายิ่งครับ..สำหรับ คนที่อยู่ในภาวะท้อถอย..สุดท้ายคนที่รู้ว่า จะทำอย่างไรกับปัญหานี้ก็คือตัวเราเองนั่น และครับ.. ขอบคุณนะครับ..สำหรับกำลังใจที่ให้กับ ทุกๆคนที่ท้อถอยหรือประสบปัญหาดังกล่าว คิดว่าจะหายเศร้าก็ตรงที่คุณรีมาฝากข้อ ความนี้ไว้ให้นี่และครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:43 น. - comment id 882085
ครูพิม.. ท้อถอยรอยลายังตราจิต ครุ่นคิดเท่าไหร่ก็ไม่จบ กำลังใจหนุนนำทำให้พบ ทางลบรอยหมางระหว่างรัก รอวันเวลาถึงคราห่าง รอยแผลงคงจางร้างสลัก ปล่อยวางทุกข์โศกวิโยคพัก ถือหลักอนิจจัง.ที่ยั่งยืน.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและกลอนที่นำมา แจมครับ.ครูพิม....
3 สิงหาคม 2551 16:45 น. - comment id 882087
คุณยา..รอบแรก.. น่ะก็สมเป็นเพื่อนกันละครับ..เรียกมาโดย มิได้นัดหมาย..แบบก๊วนวิสกี้..ฉะนั้น
4 สิงหาคม 2551 08:13 น. - comment id 882089
จะฝังกลบลบหมองที่ครองช้ำ ปวงระกำหใดใดให้สาบสูญ เสียไปแล้วน้ำตาแทนอาดูร จะเพิ่มพูนความหวังกำลังใจ จะเข้มแข็งแกร่งกล้าไม่ล้าแล้ว แม้นสิ้นแววคืนรักมิฝักใฝ่ จะขออยู่ลำพังมิหวังใด เริ่มต้นใหม่ลบล้างลืมบางคน. หวัดดีครับ..คุณชาวนา..ชื่อได้ความหมายดี ครับ..ขอบคุณสำกรับบทกลอนที่นำมาแจม ทั้งสองบทครับ.กะทัดรัด.ได้ใจความยิ่ง ยินดีที่ได้พบ..นะครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:50 น. - comment id 882096
อาจารย์วัชรกานท์ น้อยนักรักหวานสมานมั่น ขัดกันมีบ้างต่างวิถี แต่หากรักลวงลา..ไม่ปราณี คงถึงที่..น้ำตาร่วงเพราะบ่วงใจ. ขอบคุณท่านอาจารย์ที่แวะมาทักทายครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:52 น. - comment id 882097
คุณพิม.. ถ้ารู้อย่างนี้คุณพิมอย่าทำให้ใครร้องไห้นะ.. ..สัญญา.มาก่อน..ครับ..อิอิ
3 สิงหาคม 2551 16:59 น. - comment id 882098
คุณฝนฯ อิอิ..นำกลอนมาแจมน่ารักทีเดียว.. เป็นผู้ชายมีรัก ลา ป็นอาจิณ ใช่ถวิลวาดหวังซักครั้งครา แต่รักร้าวหนาวใจทำให้เจ็บ รักอักเสบร้างรวดให้ปวดปร่า ร่วงหลั่งรินรดช้ำหนอน้ำตา ยังคงค่า..แทนระทมมานมนาน อิอิ.ดีใจที่มาแอ่ว..บ้านอรุณเน่อ..
3 สิงหาคม 2551 17:10 น. - comment id 882099
คุณลุงแก้ว คงอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกมั้งครับ. แบบนั้น.. อิอิ..ขอคุณที่มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ.. คุณลุงแกล้ว รักษาสุขภนะครัย
3 สิงหาคม 2551 17:19 น. - comment id 882100
คุณผู้หญิงไร้เงา เกินกักสลักไว้ ร้าวทรวงในเก็บไม่อยู่ น้ำตาจึงร่วงพรู เมื่อพธูต้องร้างไกล อิอิ..คุณจา.กะ อรุณเห็นจะหัวอกเดียวกัน แล้ว..แต่อรุณเห็นจะกลับไปเลี้ยงแมวครับ.. เพราะยังไม่เคยเลี้ยงช้าง..อ้ะ... ดีใจที่ได้พบอีกครั้งครับ..
3 สิงหาคม 2551 19:14 น. - comment id 882114
สวัสดีค่ะคุงอารุงสุก น้องเอแวะมาบอกว่า ปล่อยให้มันออกมาเต็มที่เลยพี่ แล้วเราก็จะโล่งสบาย อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน...เคยมาแร้วววว นี่ๆ...ผู้ชายร้องไห้น่ะ ก็แสดงว่าผู้ชายไม่ได้เป็นคนแข็งกระด้างมากเกินไป ดีแล้วค่ะ...สู้ๆต่อไปพี่ ร้องแล้ว มีพลังเดินเด้อสิบอกไห่
4 สิงหาคม 2551 09:38 น. - comment id 882243
คนทั้งโลกร้องเพลงชาติแห่งความเศร้า บรรยายความปวดร้าวเป็นหนึ่งภาษา ในวันที่โลกร้าย ที่พึ่งสุดท้ายคือน้ำตา ผู้ชายไม่ใช่สัตว์ป่า รู้จักคำว่า ผิดหวัง เสียใจ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ผู้ชายก็คงต้องร้องไห้แหละครับ คุณอรุณสุข เพราะผู้ชายก็เป็นคน เดินดิน กินข้าว มีหัวใจ แต่วิสกี้ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้วนะครับ ถ้าได้ร้องไห้คงจะโล่งมากๆ เก็บแต่ความรู้สึก ด้วยเหตุผลที่ว่า ผู้ชายร้องไห้แล้วไม่หล่อ อิอิ กลอนเพราะดีมีความหมายครับ ปล.คำนำจาก หนังสือกลอน "ใครว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็น" - วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ เพิ่งวางแผงครับ ถ้าคอเดียวกัน แวะไปอ่านเล่นด้วยนะครับ
4 สิงหาคม 2551 15:52 น. - comment id 882349
โอ๋ๆ คุณอรุณ อย่าร้องน้า ผู้ชายร้องไห้ ไม่เชื่อเลยจริงๆนะคะ
6 สิงหาคม 2551 16:31 น. - comment id 883191
โอ๋ๆอย่าร้อง แวะมาปลอบนะ เห็นนั่งร้องไห้ ปล่อยให้เวลามันช่วยขับไล่ความลวงนะ เอ้ายังไม่ยอมเงียบอีกเดี๋ยวตาบวมนะ อิอิ บทกลอนเคล้าน้ำตา แต่ก็ไพเราะนะ
6 สิงหาคม 2551 18:35 น. - comment id 883231
คุณเอ ขอรับ..คุณเอ..ร้อไห้แล้วก็อาจจะโปร่งโล่งสบายขึ้น..ก็คงเหมือนฟ้าหลังฝนมั้ง..ครับ ชายหญิง.เท่าเทียมกัน..ร้องไห้ได้ทุกคน..ล่ะ ฮับซาบ..ควมหวังดี..แล้วเด้อ..อิอิ
6 สิงหาคม 2551 18:47 น. - comment id 883237
คุณยาฯ ใช่แล้วชายเท่าหญิง ในความจริงมีโศกเศร้า น้ำตาช่วยแบ่งเบา มารับเอาความระทม หมองหม่นสักเพียงไหน ท้อเท่าใดทั้งขื่นขม ร้องไห้เมื่อใจตรม ความเศร้าซมระบายไป อิอิ..น้ำตาบางครั้งช่วยชะล้างความ ทุกข์ที่ทับถมมานานออกไปได้โดย เฉพาะถ้ากักเก็บไว้นาน..การระเบิด บ่อน้ำตาก้อาจทำให้ตะกอนแห่งทุกข์ ทั้งหลายไหลบ่าออกมา.ทำให้ความขุ่น เพราะตะกอนนั้นๆ.งหือดหายไป..
6 สิงหาคม 2551 18:50 น. - comment id 883241
คุณวิสกี้.. งดงามครับสำหรับกลอนที่นำมาลง..แจม อรุณไม่พลาดแน่ครับสำหรับ..หนังสือ ใครว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็น.. อิอิ..สำหรับการร้องไห้นั้นคิดว่าเป็นธรรมชาติ ของทุกคน..เพียงแต่ผู้หญิงแสดงออกได้ดีกว่า เท่านั้น..ในเรื่อง..ดีใจต..เสียใจ..เศร้าใจน่ะครับ ครับ... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ..
6 สิงหาคม 2551 18:54 น. - comment id 883243
หวัดดีครับ..คุณเพียง.. ร้องไห้สำหรับผู้ชาย..ก้ไม่ใช่อะไรที่ห่างกัน นะครับ..บางคนร้องไห้เพราะดีใจ..บางคนร้ ร้องไห้เพราะเสียใจ นานาจิตตัง...
6 สิงหาคม 2551 19:08 น. - comment id 883251
ความสุขความทุกข์ก็หมุนเวียนสลับ กันไปละครับ..บางครั้งอยู่ที่ใจว่าจะผ่านช่วง เวลาที่ทุกข์ไปได้มั้ย..น้ำตาก็ช่วยปลุกปลอบ ความรู้สึกให้ดีขึ้นได้..ครับ
6 สิงหาคม 2551 19:09 น. - comment id 883253
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนครับ..คุณแจ้น