ล่วงเลยแล้วหรือวัยแห่งความฝัน เราใช้วันอย่างไร้ค่าไร้ความหมาย เมื่อค้นหาช่วงเวลาที่หายไป กลับพบใจหล่นหายระหว่างทาง.... จะเกิดอะไรขึ้นอีกพรุ่งนี้หรือ เราจะยื้อสิ่งใดไว้ได้บ้าง ไขว่คว้าความหลังอันเลือนลาง พบเพียงความอ้างว้างในหว่างใจ.... หวังและฝันผันผ่านไปแล้วหรือ ใครคือผู้พรากมันจากหาย ใช่เพียงวัยและวันจะผันกาย วัยและวันยังผันใจให้ผันตาม.....
30 กรกฎาคม 2551 23:46 น. - comment id 881038
วันคืนฝันล่วงไปใช่ล่วงหาย ยังอยู่เคียงกายไม่หน่ายหนี บางอย่างเหมือนเลือนลางเป็นบางที เพื่อรอรับสิ่งดีดีที่เข้ามา อะไรจะเกิดขึ้นในวันไหน ยากกำหนดให้เป็นไปดังปรารถนา จะปรากฎงดงามตามเวลา ไม่ต้องคอยไขว่คว้าหาที่ใด ดังยามนี้มีฝันมิใช่ฝัน รอเติมเต็มคืนวันอันสดใส คือความรักที่คอยทักถามหัวใจ รอเพียงเธอพร้อมไหม..รับในรัก แวะมาแจมครับ
31 กรกฎาคม 2551 01:03 น. - comment id 881068
พรุ่งนี้เหรอ...คือวันไหน ไม่เคยพบ พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ แล้วก็พรุ่งนี้ . . .พรุ่งนี้ = วันตาย
31 กรกฎาคม 2551 01:13 น. - comment id 881072
๐หัวเราะกับคำถาม เหมือนหวั่น หวาดหวามใจหวิวหวิว กลัววันคืนล่วงไปวัยก็ปลิว ลอยละลิ่วไปสู่รอยตีนกา ๐เหมือนกลัวปรากฏการณ์ เหมือนพ้อ เพียงผ่านประมาณว่า เสียดาย วัยวันอันล่วงมา ไขว่คว้า ฝันก็คลายวับหายไป ๐ก็เราเองทำหล่นหาย กลับมานั่งเสียดายจะได้ไหม วันที่เหลือ แล้วเผื่อเหลือให้ใคร ออกเดินสิ ดาวไสวอยู่โน้นแล้ว ------ ป่ะ อย่ามัววิตกกังวลอันใดเลย ยังมีต่อ ต่อไป ควบคุมหัวใจไว้ให้ได้ แล้วทุกอย่างจะอยู่ในความสงบนะคับ
31 กรกฎาคม 2551 12:44 น. - comment id 881212
แม้เวลาละล่วงไป ยังเตือนใจไม่หยุดฝัน
31 กรกฎาคม 2551 12:49 น. - comment id 881214
*อะไรจะเกิดขึ้นในวันไหน ยากกำหนดให้เป็นไปดังปรารถนา จะปรากฎงดงามตามเวลา ไม่ต้องคอยไขว่คว้าหาที่ใด* จริงแหละค่ะคุณรัมณีย์ อนิจฺจํ ทุกขํ อนตฺตา เรื่องจริงที่ทุกคนรู้แต่ไม่เคยยอมรับ วันหนึ่งถ้าเรารับธรรมมะของพระพุทธองค์มาไว้ในใจได้เต็มที่เราคงรู้จักจัดการชีวิตจิตใจและอารมณ์เราได้ดีกว่านี้ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายและขอบคุณกลอนต่อระดับมืออาชีพค่ะ... คุณใบคา...แวะมาทักกันอีกแล้ว สวัสดีค่ะ อย่ารีบตายเลยเน้อ... อยู่เป็นเพื่อนกันก๊อนนนเรายังมีอะไรจะบ่นให้ฟังอีกเยอะเลยค่ะ คุณผมชื่อโจ้... สวัสดีนะคะ อายุที่มากขึ้นมันทำให้ความคิดและมุมมองในการมองโลกมองชีวิตของเรามันเปลี่ยนไปบ้าง เป็นมุมที่กว้างและไกลขึ้น ทำให้เรามองเห็นว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาในชีวิตเราดำเนินชีวิตด้วยความประมาทมามาก ประมาทในวัย ประมาทในกำลัง แต่ถึงจะมองโลกเปลี่ยนไปอย่างไรถึงห้วงเวลาที่อารมณ์มันเข้ามาครอบงำเราก็ยังไม่สามารถควบคุมอะไรได้เช่นเดิม ขอบคุณที่เป้นกำลังใจให้ค่ะ เราคิดว่าคงหายบ้าได้เร็วๆนี้แหละค่ะ สนุกกับชีวิตต่อไปนะคะโจ้
31 กรกฎาคม 2551 14:01 น. - comment id 881235
คิดแล้วก็กุ้มนะคะ วัยและวันจะผันผ่าน.. อิอิ..แต่ใจยังไม่เลยไปกับวันนะคะ ดีคะ
1 สิงหาคม 2551 02:29 น. - comment id 881507
ปวดหัวจัง พรุ่งนี้เราก็แก่อีกตามเคย
7 สิงหาคม 2551 08:52 น. - comment id 883552
.
7 สิงหาคม 2551 08:56 น. - comment id 883554
อายุขัยไปตามกาลเวลา