.๏ ทิวาวารผ่านหายกับสายฝน ราตรีหม่นย่างเยือนไร้เดือนฉาย กี่เพลาแล้วหนอรอดาวราย มีเพียงสายฝนพรำทุกค่ำไป ฤๅฟ้าแกล้งกลบดาวจากหาวห้วง ซ่อนเดือนดวงลับพ้นอยู่หนไหน ฟ้าเอ๋ยฟ้าแกล้งคนช้ำไปทำไม เพราะหัวใจข้ารอเดือนเป็นเพื่อนนอน ยิ่งดึกดื่นคืนนี้ฤดีข้า เศร้าโศกาหนักยิ่งกว่าสิงขร ด้วยบางใครไร้แล้วแววอาทร เคยอาวรณ์กลับจางใจมิใยดี โปรดคืนแสงรัตติกาล..หยุดม่านฝน คำวอนจากบางคนหม่นหมองศรี หวังมองดาวเดือนงามยามราตรี ก่อนพ้นผ่านคืนนี้..ที่ยาวนาน ๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 27 ก.ค. 2551 23:24 น. - ID 117483 
1213
6
0
27 กรกฎาคม 2551 23:28 น. - comment id 878190
ดีคะลุงลี้หมืนเดียว มาดึกจังคะ มาวอนฟ้าดึกๆแบบนี้ทุกคืนป่าวคะ ไปแระ กิ้วๆๆฝันดีคะ
27 กรกฎาคม 2551 23:41 น. - comment id 879620
มาที่ 2 ละกัน พิมญดา มาเร็วก่า.. ..ฟ้า บางที ก้อดื้อ นะครับ วอนก้อแล้ว.. ขอร้องก้อแล้ว..ใจแข็งจัง... ..ได้ยินไหม..ฟ้า.. แวะมาเยี่ยม ตอนดึกๆๆ ครับ
28 กรกฎาคม 2551 10:53 น. - comment id 879739
สวัสดีค่ะ..... ช่วงนี้นกชอบบินตอนดึก ๆ นะค่ะสงสัยว่าจะเป็น เพราะสายฝนหรือเปล่าน๊าที่ทำใจเศร้าและเหงา....
28 กรกฎาคม 2551 15:03 น. - comment id 879808
การลืมใครสักคน ทำยากกว่าการจำนะคะ...เพราะงั้น ย.ห อย่าห่วง....
28 กรกฎาคม 2551 21:34 น. - comment id 879977
ที่แท้บินเดี่ยวก็เป็น นกฮูก หรือไม่ ก็นกเค้าแมว นี่เอง ยังดีนะ ที่ไม่ได้เป็นมนุษย์ค้างคาว
28 กรกฎาคม 2551 21:42 น. - comment id 879979
แก้วประเสริฐ.
28 กรกฎาคม 2551 23:19 น. - comment id 880074
@...คุณพิมญดา...กลางวันทำงานไม่มีเวลาเข้าเนต..มีบ้างเป็นบ้างคร้ง..(แอบปลาฉลามมาเล่น)...รักษาสุขภาพนะครับ.. @...คุณกิ่งโศก..ขอบคุณมากครับ..ที่แวะมาทักทายกันครับ... @...คุณลิลลี่ขาว..ช่วงนีเชียงใหม่..บางวันก็แดดเปรี้ยง...บางวันก็ตกจนไม่ลืมหูลืมยาย..ดูแลตัวเองนะครับ.. @..คุณโคลอน...บางสิ่งยากลืม...บางสิ่งอยากจำครับ...ดูแลตัวเองนะครับ.. @...อิม...นกฮูก-นกเค้าแมว ไม่เป็น..กลางวันมองไม่เห็น..มนุษย์ค้างคาวเป็นไม่ได้...เพราะห้อยหัวแล้วจะอ๊วก...แต่..ขอเป็นพระเอกในหัวใจเธอได้มะ...อิอิ..เอ๊า..วี๊ด..บู๊ม...(สงสัยจะบ้าไปแล้วหละ)... @...ท่านท้าว..โห.. โบยบินถึงถิ่นฟ้า............เมืองแมน มิหวั่นจักกี่แสน..............หมื่นลี้ สามภพจบล้านแดน........บินต่อ มิหวั่นตราบชีพนี้.............ท่องหล้าแดนดิน
29 กรกฎาคม 2551 15:33 น. - comment id 880312
ม่านสายฝนหล่นพร่างพรางผืนฟ้า บังรัศมีเดือนดาราให้มืดแสง คนไกลกันมองฟ้าพาหมดแรง พ้อว่าฟ้ากลั่นแกล้งให้มืดมน สวัสดีค่ะบินเดี่ยวฯ ฤดูฝนพลอยให้ฟ้ามืนมนเกิดความหดหู่ได้ง่าย แต่ก็ทำให้บทกวีแห่งความเหงาเกิดขึ้นอย่างมากมายเลย แวะมาทักทายและอ่านคำสวยๆ ..ขอให้มีความสุขค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
