กลเก่า คือกลเข้มข้นเก่า สรรค์โดยเผ่าสันดานพาล พลิกเชิง จุดเพลิงฉาน เพื่อพุ่งชน...เพื่อผลชัย สั่งสื่อฯ อันซื่อสัตย์ จัดแจงจัดด้วยจงใจ รายการเหล่าร่าน, ไก๋ แก๊งก๊วนก๊กโกหกกัน แต่งล่ออย่างตอแหล คิดร้ายแท้ คนรู้ทัน จึ่งนำมาจำนรรจ์ แจงนักหนา โจรหน้าเหนียว เลวโจรหยาบโลนจ้าน ยังดื้อด้านอยู่อย่างเดียว ลิ้นกลาย กลอกหลายเกลียว วุ่นเลียกลบ หวังลบกลืน ยิ่งยัน ยิ่งหยัน, ย้อน ยิ่งย่อหย่อนในจุดยืน เคียดขึ้งทำขึงขืน ครั้นเข็ญขุกก็คุกคาม ผองเราทุกเผ่ารู้ ว่าหมาหมูมันมูมมาม ผองเหล่าพวกเราหลาม ออกปากไล่ ออกไปเลย (๒๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑) หมายเหตุ กาพย์ยานีลีลาเยี่ยงนี้ ผมศึกษารูปแบบจากผลงานของกวีหลายท่าน ครับผม ข้อความฝากทิ้งท้าย นายกรัฐมนตรีของเรา กล่าวหาฝ่ายตรงข้ามกับท่านมาโดยตลอดว่าปลุกระดม และเรียกร้องขอความสมานฉันท์ แต่แล้ว...วันดีคืนดี ท่านผู้นำ กลับใช้สื่อฯ ของรัฐที่มีอยู่ในมือ ตอบโต้ด่าปรปักษ์ เท่ากับปลุกระดมกลายๆ ฉะนี้ ผมจึงรับไม่ได้ครับผม
ตราชู 23 ก.ค. 2551 07:49 น. - ID 117296 
829
2
0
23 กรกฎาคม 2551 23:21 น. - comment id 877190
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ
24 กรกฎาคม 2551 09:34 น. - comment id 877802
24 กรกฎาคม 2551 18:55 น. - comment id 878136
การเมืองคือการเมืองเรื่องประโยชน์ ดีเสียโทษ..ยากหยั่งดั่งหมอกขวาง หากรู้รักสามัคคีดีอยู่กลาง.. คงมิรางเลือนหวังชาติยั่งยืน..
30 กรกฎาคม 2551 12:07 น. - comment id 880757
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน สวัสดีครับ คุณการัณยภาส คุณ... คุณอรุณสุข สถานการณ์เริ่มรุนแรงแล้วครับ เมื่อคนไทยไล่ทำร้ายกันเอง ชวนให้ผมนึกถึงปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ที่เราแบ่งเป็นคั่วซ้าย คั่วขวา เหลือเกิน ตอนนั้น เรามีกลุ่มนวพล กลุ่มกระทิงแดง ไล่ทำร้ายนักศึกษาเนืองๆ เจ้าประคุณ ขอพระสยามเทวาธิราช ช่วยเป่าเปลวเพลิงให้ดับลงโดยเร็วเถิด ผมได้แต่ภาวนาเช่นนี้ ไม่อยากให้แผ่นดินบอบช้ำเลยครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
