หยุดความคิดปล่อยใจตามอารมณ์ แม้ขื่นขมอารมณ์ยังคงศิลป์ มองท้องฟ้าใบหญ้าแลพื้นดิน มองก้อนหินมองไปให้ไกลไกล มองดูเหมือนเหมือนดูความแตกต่าง ความเลือนลางชัดเจนความขุ่นใส มองให้ลึกลึกลงให้ชัดไง มองลงไปในสิ่งที่ตนคิด มองดูใหม่ไม่มองดูให้เก่า มองดูเงาดูแสงความมืดมิด มองข้ามเขามองตัวเราสักนิด ว่ามีสิทธิ์อะไรเฝ้าแต่มอง มองแล้วคิดคิดไปให้เรื่อยเปื่อย มองแล้วเหนื่อยหากมองว่ามันผิด มองแล้วด่วนสรุปออกความคิด มองดูผิดไม่รู้ก็แค่มอง ก่อนจะมองพึงระวังสิ่งที่เป็น สิ่งที่เห็นถ้าไม่ใช่อยามัวหมอง แค่ความคิดกับสิ่งที่คนมอง โปรดไตร่ตรองมองคิดพินิจดู
20 กรกฎาคม 2551 00:08 น. - comment id 875799
หยุดเพื่อมอง ดีแล้วครับ ถ้าหยุดมอง ก็คงต้องคิดอีก
21 กรกฎาคม 2551 10:23 น. - comment id 876547
ในมุมมองของคนทุกประเภท ต้องมีเหตุให้มองอยู่สองสิ่ง คือมีรูปและนามความเป็นจริง ขอแค่เพี่ยงจิตนิ่งก็รู้ความ จงมองจิตของเราดีกว่านะว่ามันเป็นอย่างไร แวะมาชมบทกลอนครับ