ม่านนำตาเริ่มหลั่งไหล เมื่อจิตใจคิดฟุ้งซ่าน อยากพ้นผ่านวันวาน แล้วขับขานทางที่เดิน ปล่อยมันไหลออกมา ทางข้างหน้ายังห่างเหิน ปัญหาต้องเผชิญ ปาดน้ำตาแล้วฝ่าไป ปลดปล่อยพันธะเถิด แล้วทำให้ตัวเองเกิดใหม่ จิตฟุ้งซ่านดับมันไป เหลือไว้เพียงเสียงเล่าลือ * คนเรรมันหนีปัญหาตลอดไปไม่ได้หรอก*
17 กรกฎาคม 2551 01:55 น. - comment id 874659
ขอเอาใจช่วยและจะส่งกำลังใจให้เสมอนะคะ
18 กรกฎาคม 2551 12:18 น. - comment id 875079
สู้ ๆ ครับ
20 กรกฎาคม 2551 16:13 น. - comment id 876215
ม่านเปิดสู่สิ่งเศร้าสร้อย ปิดแล้วค่อยปล่อยทิ้งขว้าง หยุดคิดหยุดเส้นทาว หยุดความว้างหยุดเดียวดาย ปลดปล่อยใจ ปล่อยน้ำไร้เส้นสาย ให้สูญสิ้นมลาย ให้สลายไปโดยพลัน สู้นะ ยิ้มสู้กับมันและทิ้งเรื่องเศร้า หยุดจิตอย่าให้ว่างเดียวมันจะตามเราเจอ