ฝ่า

ม่านนำตาเริ่มหลั่งไหล
เมื่อจิตใจคิดฟุ้งซ่าน
อยากพ้นผ่านวันวาน
แล้วขับขานทางที่เดิน
ปล่อยมันไหลออกมา
ทางข้างหน้ายังห่างเหิน
ปัญหาต้องเผชิญ
ปาดน้ำตาแล้วฝ่าไป
ปลดปล่อยพันธะเถิด
แล้วทำให้ตัวเองเกิดใหม่
จิตฟุ้งซ่านดับมันไป
เหลือไว้เพียงเสียงเล่าลือ
                        
                                     * คนเรรมันหนีปัญหาตลอดไปไม่ได้หรอก*

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เด็กอยากศิลป์ 16 ก.ค. 2551 23:06 น. - ID 117106

1579

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/117106 ที่มา: เด็กอยากศิลป์

comments powered by Disqus

การัณยภาส

17 กรกฎาคม 2551 01:55 น. - comment id 874659

ขอเอาใจช่วยและจะส่งกำลังใจให้เสมอนะคะ

รัมณีย์

18 กรกฎาคม 2551 12:18 น. - comment id 875079
```
สู้ ๆ ครับ
```

น.นิรัติศัย

20 กรกฎาคม 2551 16:13 น. - comment id 876215

ม่านเปิดสู่สิ่งเศร้าสร้อย
ปิดแล้วค่อยปล่อยทิ้งขว้าง
หยุดคิดหยุดเส้นทาว
หยุดความว้างหยุดเดียวดาย

ปลดปล่อยใจ
ปล่อยน้ำไร้เส้นสาย
ให้สูญสิ้นมลาย
ให้สลายไปโดยพลัน

สู้นะ ยิ้มสู้กับมันและทิ้งเรื่องเศร้า
หยุดจิตอย่าให้ว่างเดียวมันจะตามเราเจอ