๏...กี่วันกี่คืนที่ขื่นขม ทุกข์ระทมเพียงไหนใจเจ้าเอ๋ย ดั่งถูกทารุณจนคุ้นเคย เปล่าเฉยเหว่ว้าเป็นอาจินต์ กี่ฝันค้างฝันในวันก่อน ร้าวรอนปวดแปลบจนแทบสิ้น กี่หยาดน้ำตาคราหลั่งริน ชาชินความเศร้าที่เปล่าดาย กี่รอยบาดแผลหรือแค่เจ็บ กอดเก็บอาดูรไม่สูญหาย แทบสิ้นทานทนทุรนทุราย สุดท้ายก็สลดหมดศรัทธา กี่ถ้อยแค้นเคียดคำเหยียดหยาม ประณามแสนชังฉันกังขา ไม่มีความหมายในผ่านมา เวลาร่วมทุกข์หรือสุขเคียง กี่รอยอดีตตามกรีดเฉือน ฟั่นเฟือนบ้าใบ้ไร้สรรพเสียง กรีดร้องขาดใจก็ได้เพียง คำเลี่ยงพร่ำบอกแต่หลอกลวง กี่ช้ำกล้ำกลืนกี่หมื่นหน ต้องทนทุกข์แทนเพราะแหนหวง กี่ซ้ำบาดแผลในแดดวง เจ็บทรวงรันทดมิจดจำ กี่ร้อนกี่ฝนกี่ทนหนาว ปวดร้าวแกล้งลืมกลับดื่มด่ำ ฤา ใจจำยอมพร้อมรับกรรม ชอกช้ำว้าวุ่นจนคุ้ยเคย สิ้นรักเมื่อใดสิ้นไหวหวั่น ใจมันยับเยินก็เมินเฉย เก็บความตรอมตรมไว้ชมเชย กอดเกยชั่วกัปกัลป์พุทธันดร ๚ะ๛
15 กรกฎาคม 2551 19:30 น. - comment id 873866
อะไรจะช้ำปานนั้นท่าน แต่ผมชอบนะอารมณ์แบบนี้
15 กรกฎาคม 2551 19:33 น. - comment id 873869
เยี่ยม จริงๆค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 19:34 น. - comment id 873870
กี่ครั้งกี่หนที่ทนท้อ เฝ้ารอเฝ้าใฝ่ใครปลอบปลุก กี่เรื่องกี่ราวที่เคล้าคลุก สุขทุกข์เกี่ยวกันไม่ผันแปร แวะมาชื่นชมในผลงานค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 19:55 น. - comment id 873890
ไพเราะ ซาบซึ้ง และเศร้าสร้อยมากค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 21:14 น. - comment id 874006
แวะมาซึมซับอารมณ์อันปวดร้าว...ไม่อยากให้ใคร ต้องมีอารมณ์เศร้าแบบนี้เลย... สบายดีนะคะ...
15 กรกฎาคม 2551 21:15 น. - comment id 874007
กีครั้งกี่หนที่ทนช้ำ กี่ตอกย้ำเยาะหยันฤๅหรรษา กี่คำลวงลมหมันตามกาลมา กี่อ่อนล้าฟ้ารู้...อยู่เฉยไย.. ทาน้ำเย็นๆๆสักแก้วค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 21:49 น. - comment id 874042
อารมณ์นี้สันนิฐานว่า น่าจะมีแก้วเหล้า กับแกล้ม เป็นอุปกรณ์เสริมอารมณ์ในการแต่ง
15 กรกฎาคม 2551 23:31 น. - comment id 874097
จะกี่ถ้อยกี่ฝันกี่วันเล่า ก็ยังเหงาร้าวรานสุดทนไหว จะกี่ช้ำกี่รักที่ปักใจ ก็ยังไม่เจ็บจำทำลืมเลือน
16 กรกฎาคม 2551 09:23 น. - comment id 874203
ทารุณตัวเองไปทำไมเน้อ...หัดปลงซะบ้างเถอะลุง... แต่ช้าแต่...
16 กรกฎาคม 2551 10:58 น. - comment id 874264
จะเจ็บ จะช้ำ จะเศร้า จะเหงา จะนานหรือไม่นาน มันอยู่ที่ใจของเราลิขิตนะค่ะ.......
16 กรกฎาคม 2551 12:32 น. - comment id 874280
เขียนจริง เจ็บจริง ป่ะเนี่ย.. /
16 กรกฎาคม 2551 12:58 น. - comment id 874310
"เธอยืมเงินฉันรึเปล่า" "อ๋อ เปล่าเลย" ขอยืมไปตอบเจ้าหนี้หน่อยนะพี่ นี่ขนาดย้ายบ้านหนียังมาไม่ขาด
16 กรกฎาคม 2551 14:47 น. - comment id 874356
จุกเจ็บจึงจดจำ ทุกข์ยากลำบากซ้ำจึงร่ำไห้ จะกี่หลับกี่ตื่นฝืนต่อไป ตราบที่ลมหายใจยังคงมี เอาเหอะท่านมันไม่ยากเหมือนกลืนเข็มดอกน่า
16 กรกฎาคม 2551 15:54 น. - comment id 874373
เปล่าเลย แต่ไม่ถึงใช่ป่ะ ปล.หายไปนานกลับมาพร้อมบทกลอนเศร้าๆเลยนิ
16 กรกฎาคม 2551 19:09 น. - comment id 874454
ยังไม่ทันทำไรให้เลยนะ พ่อครัวหัวป่า วันนี้ยำอกหักหรือไร
16 กรกฎาคม 2551 19:39 น. - comment id 874464
โห พี่น้องคร๊าบบบ ผมก็เศร้าเป็นน่ะคร๊าบบบ คุณ แทนคุณแทนไท ตกมาแรงๆหล่นมาจากที่สูง มันก็ต้องมีชอกช้ำเป็นธรราดา จริงไหม อิอิอิ คุณ ช่ออักษราลี ยังมือใหม่อยู่เลยครับ คุณ ผู้หญิงไร้เงา จะอีกกี่ครั้งที่หวังสิ้น น้ำตาหลั่งรินถวิลหา กี่คืนฝันเก้อเสมอมา เหว่ว้าโศกเศร้าอีกเท่าใด คุณ การัณยภาส เฮ้อ..ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ไม่ค่อยมีใครเชื่อ คุณ กุหลาบขาว แบบนี้แหละมั้ง ที่เขาเรียก ชีวิต คุณ ครูพิม หลายครั้งหลายหนที่ทนทุกข์ ความสุขอยู่ไหนใยมิเห็น น้ำคำคนกล่าวทุกเช้าเย็น เหมือนเป็นคมมีดตามกรีดทรวง คุณ อัสสุ อย่าได้เข้าใจผิด ชั่วโมงนี้ แค่ คาเฟอีน กับนิโคติน ก็แย่แล้ว คุณ ฝนทอง กี่ฝันค้างฝันในวันเก่า เหลือเงาแค่นั้นให้ฝันใฝ่ เก็บนำความฝันวันต่อไป จนกว่าหายใจจะไม่มี ป้ากุ้ง ปลงแล้วป้า แต่ยังไม่วาง คุณ ลิลลี่ขาว ผมชอบพูดเสมอว่า ชีวิตเป็นของเรา ความรัก ความเศร้า ความสุข ทุกสิ่งล้วนเป็นของเรา และเราควรเลือกให้ได้จะสุข จะเศร้าเวลาไหน ..ผมคงจะเลือกเศร้าในช่วงเวลานี้แหละ คุณ ผู้หญิงช่างฝัน ก็คุณนั่นแหละ ทำ ทำไม.... คุณ ยังเยาว์ เอาสิ นิมนต์หลวงพ่อไปด้วยละ คุณ ร้อยฝัน เอางั้นเลยหรือไง กลืนเข็มเนี่ยน่ะ เข็มตีสิบอ่ะป่าวละ คุณ โคลอน ขอเศร้าบ้าสิ ผมเศร้าเป็นน่ะ คุณ พิมญดา โห มั่นใจตัวเองไปหรือเปล่าครับ รู้ไหมว่าหัวเข่ามีหน้าที่อะไร เตรียมใช้มันไว้ให้ดีเถอะ ขอบคุณทุกท่านครับ
16 กรกฎาคม 2551 21:25 น. - comment id 874532
เปล่าเลยเธอเจ็บฉันยิ่งเจ็บ ถ้อยคำเหน็บประณามตามหลอกหลอน กี่วันกี่คืนเล่านอนร้าวรอน เคยย้อนถามใจเพราะใครกัน เธอเจ็บฉันนั้นไม่เจ็บหรือ เมื่อจุดหมายคือปลายทางที่ร้างฝัน เขียนด้วยมือใยไม่ยื้อความสัมพันธ์ เธอลบมันด้วยอะไรใยไม่ตรอง ..................................................... เขียนด้วยมือ ลบด้วยรอยน้ำตา ...ผ่านมาทักทายค่ะ...
19 กรกฎาคม 2551 00:36 น. - comment id 875374
แวะมาให้กำลังใจครับ
19 กรกฎาคม 2551 14:39 น. - comment id 875547
เฮ่อๆ .. มาช้า แต่ มานะ มิน่าหล่ะ .. ช่วงนี้เงียบๆ สงสัยไปกักเก็บ ความเศร้า อยู่ เปงอย่างไรบ้างท่าน ...... ช่วงเลือกเศร้าได้ถูกเวลา 55+