*** เปรียบแมนสรวง ***

แก้วประเสริฐ

      ***   เปรียบแมนสรวง   ***
      เสมือนดั่งเทพอัปสรเหิรร่อนฟ้า
สู่แผ่นพื้นพสุธาพาสุขสันต์
ต่างปรีดิ์เปรมเกษมศรีที่ผูกพัน
แยกเยื้องกันแย้มยิ้มอิ่มหทัย
     บ้างร่ายรำสำเนียงเสียงเจื่อนแจ้ว
สำเนียงแผ่วขานสดับขับสดใส
ปราสาทสด็อกก๊อกธมบ่มไฉไล
ตระหง่านไว้สอดแสงแฝงสุริยัน
     ต่ำใต้หล้าอัศจรรย์อันเพริศแพร้ว
ลานสูงแนวหินผามาสร้างสัณห์
ทั้งบนราบเรียงเรียบเทียบตะวัน
แสงเฉิดฉันท์เรืองรองผ่องสีทอง
     ต่างเนรมิตภาพลงบรรจงสร้าง
ดาวมลสล้างละลุบรรลุสนอง
แว่วเสียงดนตรีอีแต๊กคะนอง
พาร่ำร้องประสานขานอารมณ์
     อัปสรเทพเวชยันต์นั้นเหิรฟ้า
ลอยพลิ้วปางสีดาหรรษาสม
มวลผีเสื้อมากมายเวียนให้ชม
งามอภิรมย์ล้วนเขาลำเนาไพร
     จากหน้าผาน้ำตกโกรกเสียงก้อง
เรไรร้องวิหคส่งเสียงไฉน
หรือเรียกคู่กระสันลั่นจนไกล
สำเนียงไศลมิใช่ใกล้สนธยา
     เปรียบมเหสีอรทัยขวัญใจราม
ถูกลวนลามทศกรรฐ์มิหรรษา
แหล่งอาศัยใฝ่เฝ้าพระรามา
ขนานนามปางสีดาหาสามี
     อีกแมกไม้นาพันธุ์อันสุขเกษม
หอมปรีดิ์เปรมดั่งสวรรค์อันสุขี
ล้วนชื่นฉ่ำร่มเย็นเด่นดวงฤดี
เทพเทวีสุขสราญพลันกลับวิมาน.
     ***   แก้วประเสริฐ  ***