-1- บอกจะสู้ทุกศึกให้ชนะ ด้วยพละขันธ์ห้าองคาพยพ กว่าหัวใจหยุดเต้นจะเป็นศพ ชีวิตก็ต้องรบไปรอบทิศ บอกจะสร้างความฝันให้สำเร็จ ฝันที่เบ็ดเตล็ด จะประดิษฐ์ รวมประกอบกระทำให้สัมฤทธิ์ ด้วยลิขิตจากสมองความมานะ บอกจะให้รางวัลแก่ชีวิต ลิขสิทธิ์ความเหนื่อยยาก ที่เสียสละ ด้วยตลอดความฝันเป็นพันธะ เป็นของขวัญแก่ผู้ชนะ ทุกชนิด -2- ....แต่บอกสิ ลืมตาขึ้นมาบอก อย่าแกล้งหลอกหลับตาไม่สนิท หรือสำรอกความฝันกลายเป็นพิษ จึงดับจิตตายจากพรากไปลับ บอกกับกูเรื่องฝันไม่ทันไร ทำไขสือเหนื่อยอ่อนเป็นนอนหลับ อีกหลายศึกมึงบอกจะออกรับ แต่หัวใจก็ย่อยยับ กลับไม่ชนะ ------------- หรือมึงจะใบ้ให้กูบอก ฝันที่ค้างก็เทออกเป็นขยะฯ
14 กรกฎาคม 2551 07:31 น. - comment id 873152
อาจมองว่าแพ้แต่ชนะใจตน อย่าสับสนว่าแพ้และเย้ยหยัน บางอย่างนะเหตุผลก็สำคัญ จนรางวัลล่อใจไม่อยากมอง ชนะใดไม่เท่าเราชนะใจตัวเอง
14 กรกฎาคม 2551 08:00 น. - comment id 873197
มีแพ้มีชนะเป็นเหตุผลทางสังคมศาสตร์ ทางวิทยาศาตร์ไม่มีมาตรฐานวัด โดยพุทธศาสตร์แพ้ชนะอยู่ที่ใจเท่านั้น
14 กรกฎาคม 2551 09:25 น. - comment id 873238
อาการหนักน่าดู สู้ๆ...ไปอาบน้ำจะได้สดชื่นนะคะ แวะมาให้กำลังใจ
14 กรกฎาคม 2551 10:37 น. - comment id 873258
นี่ก็ปาเข้าไป10โมงเช้าเกินครึ่งไปแล้วนะคับ สวัสดีเจ้าป้ากันนาเทวี นั่นสิคับ แพ้ได้ คนไม่แพ้(ไมใช่ดิ) แพ้ภัยตัวเอง กับแพ้ใจตัวเองก็อีกเรื่อง แต่ถ้าชนะใจตัวเอง ก็ชนะความทุกข์อื่นๆตามมาด้วย ประมาณนี้หรือเปล่าคับ ป้ากันนาฯ แต่ไอ้เพื่อนผมเนี๊ยะ ผมแพ้ราบคาบคับ อีกอย่างผมก็ไม่ได้เย้ยหยันเหยียดสีผิวอะไรเลย ก็แค่ตบหัวมัน แล้วชี้หน้าว่า"ไอ้ขี้แพ้" บางครั้งต้องใช้ยาแรงๆไง มันน่ะไม่โกรธผมหรอก จะมีก็แค่ตบหัวคืน แล้วก็ย้อนถาม "แล้วมึงล่ะไอ้เหีย..." อิอิ
14 กรกฎาคม 2551 10:42 น. - comment id 873260
ยอมือไหว้หวัดดีพี่อินสวน โหเพ่!ยกมาทั้งสังคมศาสตร์ ทั้งวิทยาศาสตร์ แล้วก็พุทธศาสตร์ เรื่องแพ้ชนะนี้น่ะ แต่ผมกลับมองง่ายๆ แพ้ก็คือทำอะไรแล้วล้มเลิก แพ้ก็คือท้าทายกับใจตัวเองแล้วทำไม่สำเร็จ แพ้ก็คือแพ้ที่ไม่พยายามต่อไป ก็แค่นั้นล่ะค้าบพี่ ไม่มีอะไรเลย ผมคนหนึ่งล่ะก็แพ้ แพ้ท้องคับ(กิ้วๆ)
14 กรกฎาคม 2551 10:47 น. - comment id 873261
หวัดดี๊จีด้า ญานิน อาการไม่หนักอะไรเลย อาบน้ำแต่เช้าแล้ว ก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ผมจะส่งต่อไปให้เพื่อนละกัน แต่เพื่อนผมหล่อน่ะ สนไหม แหะๆ
14 กรกฎาคม 2551 18:02 น. - comment id 873400
แวะมาชื่นชมผลงานอีกที แบบว่าอันนี้ก็โดนนะ แต่ส่วนมากเราจะฝันแล้วใบ้หวย แต่ไม่ถูกสักที คิคิ สบายดีนะคะวันนี้ว่างก็เลยแวะมา เยี่ยมชมผลงาน
14 กรกฎาคม 2551 23:17 น. - comment id 873514
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและจะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
15 กรกฎาคม 2551 00:58 น. - comment id 873536
นายก็ยังใช้คำ ดุเด็ดเผ็ดมันส์เหมือนเดิมนะ อันนี้สอนเพื่อนหรือสอนตัวเองด้วยล่ะจ๊ะ แวะมาหาอะไรใส่สมองก่อนนอนคืนนี้
15 กรกฎาคม 2551 06:53 น. - comment id 873564
หวัดีดี๊"ผู้หญิงมือสอง" วันนี้15แล้วน่ะ ถ้าจะใบ้ก็รีบใบ้นะคับ --- อ๋อ!ขอบพระคุณที่ยังโดนใจพระคุณท่านขอรับ เพราะว่าผมก็เขียนได้แค่นี้แหละ จะให้เขียนหวานย้อยคงผิดกาละเทศะในชีวิต ของกระพ้ม(อิอิ) ยิ้มให้ตอนเช้า ถ้าได้ผ่านเข้ามา อย่าลืมยิ้มตอบผมล่ะ ---------------------- สวัสดีคุณการัณยมาส ถามนิด(ชื่อนี้มันแปลว่าไง) ท่านได้แต่ไรมา และขอบคุณสำหรับกำลังใจ หวัดดีคับ ------------------ โอ!เจ้าแม่คะน้าของกระผม นอนดึกน่ะ พักผ่อนให้มากล่ะ อย่าทำงานให้มาก แก่เร็วนะจะบอกให้ ส่วนกลอนนะน่ะทั้งสอนผมและมันแหละ เพราะมันนะรู้ตัวดี ส่วนผมก็รู้ตัวดี โอเค ขอบคุณค้าบคะน้า
15 กรกฎาคม 2551 09:36 น. - comment id 873657
หากจะแพ้เพราะอัตตาตัวเองแย่ ไปนอนแผ่ความเศร้าโศกอกสั่นไหว ซุกตัวเองอยู่เงามืดอยู่ร่ำไป แล้วเมื่อไหร่จะตื่นมาหาความจริง
15 กรกฎาคม 2551 14:30 น. - comment id 873778
ประมาณน้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย..หรือเปล่าครับโจ้ หากจะแพ้สงครามทางความคิด จะถูกผิดฟังเจตหาเหตุผล แต่ล้มลุกคลุกฝันมันเกินทน เพราะสับสนฝันอยู่ไกลเหมือนไม่มี ไม่อยากเป็นอย่างนี้ไอ้ขี้แพ้ ไม่อยากโดนเพื่อนแหย่จนอยากหนี อยากกลั่นฝันรันทดลงบทกวี อยู่กับที่ไม่ก้าวเราก็พัง เอาเถอะ ๆ ๆ อะไรไม่เจอกับตัวไม่รู้ร๊อก โดนฝันน็อคออกบ่อยครั้ง ต้วมเตียมคลาน ต้วมเตี้ยมยืน เป็นไอ้ขี้แพ้ก็มันดี เพื่อนมันจะได้รัก อย่างน้อยก็เป็นที่ระบายอารมณ์ของเพื่อน หุหุ..แด่ตนเองที่เคยแพ้ แต่ยังไม่เคยชนะสักทีเช่นกัน
16 กรกฎาคม 2551 07:08 น. - comment id 874160
สวัสดี๊(ลากเสียงยาวๆ) หวัดดีพิมกานดา เย้ๆๆๆสบายดีนะค้าบ(นึกถึงเสียงเวลาเล่นคอนเสิร์ต) ------ ดูท่าพิมกานดาเขียนเรื่องเข้มๆ ลำบากน่ะประมาณว่าไม่ใช่ทาง ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน แต่อุตสาห์แต่งมาร่วมสมทบทุน "ไอ้ขี้แพ้" ก็ซึ้งแล้วน้ำใจของคนเหนือกะเจ้า งามแต้งามตั๊ก งามหนักงามหนา งามแต้งามว่า (จะต่อไปยังไงเนี๊ยะ) เอาน่ะ พิมกานดา แค่นี้ก็ปลื้มแล้ว สวัสดีค้าบๆ
16 กรกฎาคม 2551 07:26 น. - comment id 874162
นี่ก็เยี่ยมเลย สำหรับร้อยแปดพันฯ มาร่วมบริจาคกลอนต่อยอด"ไอ้ขี้แพ้" เป็นไอ้ขี้แพ้ที่พอจะรู้ตัว รู้ถึงศักยะภาพของตัวเอง รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ ทำคนให้เป็นคน ----- ใช่คับ ความฝันไม่เจอกับตัวเอง ไม่รู้หรอก ถ้าซ้อมมาพอเบาแบะน่ะ เรียบร้อยโดนหมัดตรงทิ่มจมูกน๊อค แพ้ราบคาบ ไอ้เพื่อนก็ชี้หน้า"ไอ้ขี้แพ้" แล้วก็เฮฮา วีดหวิว กิ้วๆ ไอ้คนแพ้ก็ลุกขึ้นยืนเกาหัว แก้เขินด้วยการวิ่งไล่ต้อนทุบตีเพื่อนๆ หายเหนื่อยแล้วค่อยสู้กับความฝันกันต่อไป ก็แค่เนี๊ยะ ความฝัน ชีวิต เวลา วัย ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกอย่างจะประสบความสำเร็๋จ ใช่ไม่ใช่(พี่น้อง) ใช่(เสียงผู้คนตะโกนขึ้นมา) สู้ไม่สู้(สู้ๆๆๆสู้ เสียงดังจากข้างล่างเวที) พร้อมๆกับเสียงปรบมือกึกก้อง ไม่ชนะไม่เลิก ไม่เลิกถ้าเราไม่ชนะ จะอยู่ค้ำยันกับมัน ยืนซดกับมันสักตั้ง ก็เอาดิ ไอ้ความฝัน มึงจะวิ่งหนีกูไปได้ป่าว กูเอามึงอยู่หมัดแน่ ไม่ปล่อยหรอก ดูดิ!อย่ายิ้มหยอกแลบลิ้นเยาะเย้ยหน่อยเลย ไม่วันนี้ ก็พรุ่งนี้ ไม่พรุ่งนี้ ก็มะรืน ไม่มะรืน ก็วันต่อไปของมะรืน ไม่เช้า ก็บ่าย ก็เย็น สักวัน สักเวลา สักครั้ง ความฝันที่วาด ที่หวัง จะเป็นจริง เมื่อนั้นแหละความสุขที่โหยหา "นี่เราเสพความสุขที่สำเร็จ สุขสล้างเบ็ดเสร็จจึงสูงค่า เห็นรอยยิ้มอิ่มทรวงในดวงตา จึงรู้ว่าความสุขช่างปลุกใจ" ------------- ปิดฉากรูดม่านไปอีกหนึ่งบทสำหรับ กลอน"ผมชื่อโจ้" ขอบคุณสำหรับทั้งหมดที่แวะมาอ่าน หรือผ่านมาเปิดอ่านแล้วไป หรือก็แอบขอบคุณสำหรับใครที่แวะมา แสยะยิ้มเย้ยหยันแล้วเดินจากไป ก็ยังดีกว่าท่านไม่ได้รับรู้อะไร ขอบคุณค้าบ โปรดอย่ารอคอย แต่จงติดตามด้วยความระทึก ในดวงหทัยพลัน(ยืมสำนนมติชนฯมาซะเลย)