ไปร่วมปลูกต้นไม้ในวันก่อน ยังอาวรณ์ถึงอยู่ไม่รู้หาย ต้นไม้เราปลูกไว้ได้มากมาย จะเฉาตายหรือไม่หนอ ต้องรอดู ยิ่งปลูกไว้ในป่ายิ่งน่าคิด มากมวลมิตรปลูกไว้ห่างไกลอยู่ ทั้งนักเรียน ชาวบ้าน อาจารย์ครู คงไม่สู้มีเวลา ไปหากัน เพราะอยู่ห่างจากป่าคณานัก โอกาสจักกลับไปหาอย่าไปฝัน ภาระกิจมากหน้าสารพัน เพราะฉะนั้นขอฝากไว้ให้คิดครวญ ฝากให้ผู้รับผิดชอบ มอบความรัก เฝ้าพิทักษ์ต้นไม้ให้ทั่วถ้วน เอาใจใส่ต้นไม้ไม่เรรวน โปรดอย่าด่วนหันหลัง ตั้งใจปอง ในหน้าฝนฝนหลั่งค่อยยังชั่ว คงรอดตัวยืนต้นได้ไม่ขัดข้อง แต่พอเข้าหน้าแล้ง น้ำแห้งคลอง จำเป็นต้องเอาใจใส่ ไปดูแล สำหรับเราผู้ร่วมปลูกทั้งลูกหลาน วันพ้นผ่านคงไม่ได้ ไปดูแน่ จึงขอฝากเจ้าหน้าที่นี้ดูแล ฝากไว้แค่นี้หนอ คือข้อคิด
6 มีนาคม 2545 22:57 น. - comment id 39033
อืม...นั่นสิคะยิ่งตอนนี้ใกล้เดือนเมษาเข้ามาทุกทีอากาศยิ่งร้อนและแห้งแล้งไปกันใหญ่เลย
7 มีนาคม 2545 23:08 น. - comment id 39187
ถ้าเราปลูกต้นไม้คนละต้น โลกนี้คงน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ และเราคงหายใจได้เต็มปอดกว่านี้นะคะ
21 มีนาคม 2545 15:24 น. - comment id 41790
ปลูกทิ้งปลูกขว้างอย่างนี้ก็แย่เหมือนกันนะคะ มันก้อไม่ค่อยโตเยอะ เลยร้อนเยอะแทนอย่างทุกๆ วันนี้เอง