ยามอยู่ว่างหรือวุ่นเฝ้าครุ่นคิด บางครั้งจิตสับสนทนทุกข์เหลือ งานรุมเร้าเหนื่อยจริงมากเป็นเบือ แต่เหลือเชื่อทำไปคล้ายจักรกล ยังผู้คนรอบตัวน่ากลัวอีก อยากหลบหลีกหนีไกลคล้ายล่องหน เจอคดีบ้าใบ้ให้กังวล อยากให้พ้นผ่านไปทำไงดี ยังมีห่วงให้พะวงคงต้องอยู่ จำต้องสู้ฝืนทนสู้เต็มที่ ขอแค่บ่นระบายในบางที หวังพวกพี่เพื่อนพ้องไม่ข้องใจ ด้วยอึดอัดเต็มทีกับภาระ ไม่รู้จะบอกกล่าวเล่าตรงไหน เขียนกลอนมาตรงนี้ระบายไป หันหน้าใหม่สู้ต่อพอมีแรง มาตรงนี้ดังร่มเงาแก้เหงาง่วง ทุกข์ทั้งปวงปลดไว้ได้พบแสง เขียนบทกลอนร่ายคำเรื่องดำแดง มาเล่าแจ้งสู่กันสร้างสรรจินต์ ได้ปลดเปลื้องคลายอารมณ์ที่ขมขื่น แล้วเริงรื่นทำใจให้เป็นหิน จะแข็งแกร่งหนักแน่นเป็นแผ่นดิน แล้วไหลรินเย็นใสเช่นสายธาร ขอขอบคุณบ้านกลอนที่แสนรัก ที่พำนักพักใจยามพลุ่งพล่าน รักชอบชังบู๊เศร้าเกลาจดจาร เขียนลงบ้านกลอนไทยให้คลายปม ขอขอบคุณมิตรรักพักบ้านนี้ ต่างก็มีน้ำใจให้เหมาะสม ทักทายกันเมนท์ให้บ้างชอบชม ฟังคารมเขียนกลอนก็ผ่อนคลาย......
13 กรกฎาคม 2551 08:16 น. - comment id 872569
สวัสดียามเช้าค่ะ คุณครูกันนา ใช่ค่ะ ในโลกเป็นจริง ช่างสับสน วุ่นวาย กับภาระหน้าที่หลายๆด้าน มีทั้งทุกข์ สุข คละเคล้ากันไป อาจจะเจอความทุกข์ มากกว่าความสุข ภาระที่ต้องทำมาก ก็ทำให้เจอกับความทุกข์ และปัญหาต่างๆ ที่ตามมามากมาย อยากมาระบายๆๆๆเช่นกันค่ะ
13 กรกฎาคม 2551 08:36 น. - comment id 872579
พี่สาวจ๋าอย่าท้อต่องานหนัก เหนื่อยก็พักบ้านกลอนมาอ้อนฉัน จรรโลงใจด้วยกลอนสุนทรกัน ร่วมแบ่งปันร้อยยิ้ม..จากพิมใจ... งานหนัก..ก็วางลงก่อนพี่วันหรุ่งนี้.. แบกไปทิ้งน้ำโขง....เนาะ..
13 กรกฎาคม 2551 08:47 น. - comment id 872588
ป้าจ๋าอีกไม่นานก็ปะกั๋นแล้ว อย่าเหงานักเน้อเจ้า..
13 กรกฎาคม 2551 09:15 น. - comment id 872606
ช่ออักษราลี......... คุณครูเจี๊ยบเจ้าขา เหนื่อยงานน่ะพอสู้ แต่เหนื่อยใจกะคนบ้านี่ละ ทำไงดี ไม่ไหวเลยอ่ะ
13 กรกฎาคม 2551 09:17 น. - comment id 872607
ครูพิม เจ้าขา ขอบใจจ้ะน้องสาว ที่น่ารักเสมอ ไปแอ่วเลยดีมั้ง นั่งขอบสระดูปลาท่าจะดีน้อ
13 กรกฎาคม 2551 09:19 น. - comment id 872610
พิมญดา คนงาม งานหนักป้าบ่อหวั่นเจ๊า แต่สู้รบกะคนพูดไม่รู้เรื่อง รู้สึกเบื่อมากๆ
13 กรกฎาคม 2551 10:51 น. - comment id 872660
หวัดดีค่ะคุณกันนาเทวีใจเย็นๆนะคะเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
13 กรกฎาคม 2551 11:00 น. - comment id 872667
หากเหนื่อยนักพักก่อนบ้านกลอนนี้ บทกวีกล่อมใจให้สุขสันต์ ลืมเรื่องราวที่ผ่านทุกวารวัน ด้วยรังสรรค์ร้อยพจน์บทกวี
13 กรกฎาคม 2551 11:10 น. - comment id 872678
นรศิริ............. ขอบคุณค่า กำลังประสานติดต่อ เพื่อแก้ไขสถานการณ์ ที่เป็นปัญหาอยู่ค่ะ หวังว่าจะผ่านพ้น ไปอย่างดี
13 กรกฎาคม 2551 11:12 น. - comment id 872681
กุ้งก้ามกราม............ หวังว่าความดีจะชนะความบ้านะคะ ทำไมต้องมาเจอประเภทประสาทก็ไม่รู้ สงสัยฟ้าส่งมาพิสูจน์ความอึดของเรา
13 กรกฎาคม 2551 11:23 น. - comment id 872693
แวะมาให้กำลังใจพี่กันนาครับ โลกเราก็มีโลกธรรม 8 เป็นของคู่ มีสุขบ้างเศร้าบ้าง สมหวังไม่สมหวัง โดยปัจจัยภายนอกบ้าง ภายในบ้าง แต่จิตที่ฝึกไว้ดีนำความสุขมาให้ ขอให้มีความสุขนะครับ
13 กรกฎาคม 2551 11:25 น. - comment id 872695
รัมณีย์............ ค่ะ พยายามจะเอาธรรมะเข้าข่มใจ ให้อภัย มองโลกในแง่ดี อิอิ
13 กรกฎาคม 2551 11:59 น. - comment id 872731
แวะมาอ่านกลอนครับ ให้แง่คิดดี
13 กรกฎาคม 2551 12:03 น. - comment id 872735
เอาชนะละกิเลศเหตุแห่งทุกข์ พานพบสุขในฤทัยใจหรรษา พุทธธรรมนำแสงแห่งปัญญา ทุกสิ่งสามารถแก้ได้ให้ไหวทัน
13 กรกฎาคม 2551 12:04 น. - comment id 872739
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ สู้นะ...ลุกขึ้นเถอะ ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา ทุกรู้ไหมอุปสรรคนานา เธอไม่ได้ฟันฝ่าลำพัง เธอยังมีฉันอยู่ และพร้อมจะสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง ขอเพียงเรามีกัน อุปสรรคไม่สำคัญ..เชื่อฉันเธอ สุข ทุกข์ มีคลุกเคล้าค่ะ เอากำลังใจมาฝากนะคะ
13 กรกฎาคม 2551 12:26 น. - comment id 872756
เกิดเป็นคนคงไม่พ้นความวุ่นวาย ยากทำลายจากวิถีชีวีได้ สุขและทุกข์ก่อเกิดที่ดวงใจ จะวางไว้หรือจะเก็บให้เจ็บตัว
13 กรกฎาคม 2551 12:28 น. - comment id 872757
ฝนทอง......... ขอบคุณค่าที่แวะมาเยี่ยมเยียน อิอิ บ่นนิดหน่อย เหนื่อยจริงๆนะคะนี่
13 กรกฎาคม 2551 12:32 น. - comment id 872759
ครูกระดาษทราย...... ทุกข์สุขธรรมดา โหมเข้ามาเกินต้านไหว บางครั้งระย่อใจ ด้วยอ่อนแอแพ้ชะตา พยายามยั้งยืนสู้ มาเล่าสู่ระบายได้ พี่น้องโปรดอภัย จะตั้งใหม่ก่อนไฟรา........
13 กรกฎาคม 2551 12:35 น. - comment id 872760
ผู้หญิงไร้เงา..... ขอบคุณมากๆนะคะ กลอนที่เมนท์ให้ กำลังใจมาอีกเยอะเลย
13 กรกฎาคม 2551 12:39 น. - comment id 872762
อรุโณทัย............... ขอบคุณมากนะคะ วางๆแล้วค่า แต่จำใจต้องจัดการ
13 กรกฎาคม 2551 13:00 น. - comment id 872777
พี่กันนาฯพาใจคลายว้าวุ่น อิงไออุ่นพงศีกวีสรรค์ เสกสร้างพจนามารายวัน อันหนักนั้นใครเทียบเปรียบเช่นครู เหมือนดังกรรมหลังปางสู่ทางรัก แกะสลักลวดลายคล้ายนักสู้ ทนุถนอมกล่อมเกลาเฝ้าอุ้มชู ให้ศิษย์รู้ตามครรลองประคองธรรม์ฯ
13 กรกฎาคม 2551 13:30 น. - comment id 872792
เมื่อไหร่ที่เราลดภาระกิจมาใช้ชีวิตแบบพอเพียงแล้วจะมีความสุขมากเลยครับ ขอให้กำลังใจครับ
13 กรกฎาคม 2551 14:19 น. - comment id 872815
ยามท้อแท้ชีวากระหน่ำทุกข์ จำต้องปลุกแรงไว้อย่าลอยหลุด พักสักนิดอย่าเร่งรีบร้อนรุด หลังเหนื่อยหยุดค่อยเดินลุยทุกข์ทบ ................................. สวัสดีวันหยุดค่ะพี่กันฯ สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
13 กรกฎาคม 2551 15:19 น. - comment id 872836
วชรกานท์............... ขอบคุณค่าที่เห็นใจคุณครูทั้งหลาย ครูแท้ๆย่อมห่วงลูกศิษย์เหมือนลูก
13 กรกฎาคม 2551 15:23 น. - comment id 872840
คนบนเกาะ รู้พอ ทำพอ อยู่พอ และพอใจน้อ คงจะดีขึ้นมากๆเลย
13 กรกฎาคม 2551 15:32 น. - comment id 872843
..สู้ๆค่ะ... จะแอ่วหาเน้อช่วงเข้าพรรษานา
13 กรกฎาคม 2551 15:40 น. - comment id 872846
โอเลี้ยง.......... ดีจ้าเอาใหม่กลบทนายโรงลืมกรับอิอิ จุดที่ยืนมืดบอดเกือบจอดหยุด หากห่วงกันให้ฉุดขึ้นยื่นมือจับ ญามี่เอ๋ยอย่าไกลไปลาลับ สนุกกับบ้านกลอนทุกตอนจบ
13 กรกฎาคม 2551 15:43 น. - comment id 872848
ไหมไทย......... สู้อยู่แล้วเจ้า เข้าพรรษากา เจ้ามาเลย มาแอ่วเวยๆ ก่อนที่ลำไยจะหมด อิอิ
13 กรกฎาคม 2551 16:59 น. - comment id 872877
สู้ๆนะครับป้า ไม่สู้ก็ไม่ชนะ อย่างที่ป้าบอกจัดการไปตามลำดับ
13 กรกฎาคม 2551 17:13 น. - comment id 872883
สู้เข้าไปลมหายใจยังมีครับ
13 กรกฎาคม 2551 17:35 น. - comment id 872896
ทั้งหมดที่เขียนมา..คือความรู้สึกของอินสวน และอินสวนก็คงต้องขอบคุณบ้านกลอนด้วยเช่นกันครับ
13 กรกฎาคม 2551 17:46 น. - comment id 872903
สวัสดีค่ะ แวะมาชื่นชมค่ะ โลกเรานี้ช่างสับสนวุ่นวายมากจริงๆ ทุกวันนี้ก็มีเรื่องให้เครียดเยอะมากอยู่ ถ้าได้ระบายออกมาบ้างก็ดีค่ะ
13 กรกฎาคม 2551 19:07 น. - comment id 872969
ดาวระดา.......... ขอบคุณนะที่ให้กำลังใจกัน ก่อนจะไปต่อสู้กับอะไร เราต้องมีสติ อย่างน้อยเอาขนะใจ เราก่อนถ้าทำไม่ได้คง ต้องปล่อยวางก่อน ให้เวลาจัดการหรือ แล้วแต่เหตุปัจจัยจะเป็นไปนะ
13 กรกฎาคม 2551 19:09 น. - comment id 872973
หมอน้อยเวียงเชียงรุ้ง........... สู้เข้าไปอย่าได้ถอย พวกเราคอยเอาใจช่วยอยู่ รวมพลังของเราให้เชิดชู
13 กรกฎาคม 2551 19:11 น. - comment id 872976
อินสวน............. นั่น แปลว่าคิดเหมือนกัน แต่สบายใจกะเพื่อนๆ ที่บ้านกลอนนะจริงๆ
13 กรกฎาคม 2551 19:14 น. - comment id 872978
การัณยภาส............ ค่ะ ขอบคุณจริงๆ ที่นี่มีเพื่อนพี่น้องเราที่ ต่างอาชีพ สถานะ มากมายหลากหลาย แต่เราก็คือเพื่อนกันนะ
13 กรกฎาคม 2551 20:40 น. - comment id 873008
ดืออักษรกลอนจารผ่านลานเหงา ดั่งร่มเงาหอมกรุ่นอุ่นสหาย ยามทุกข๋ร้อนอ่อนล้ามาผ่อนกาย ให้ร้อนคลายหายเหงาเราเพื่อนกัน
13 กรกฎาคม 2551 20:43 น. - comment id 873009
ค่ะ มีความสุขนะคะที่ได้เขียนกลอน บางทีอยากการสื่อด้วยคำพูดอาจจะไม่ มีคนเข้าใจ แต่พอเขียนกลอนแล้ว ดูเหมือนว่าสิ่งที่เราอยากพูดได้ถูกถ่ายทอดแล้ว
13 กรกฎาคม 2551 21:46 น. - comment id 873010
ผมชื่อโจ้....... เขาว่ากันว่าทำไม่เป็นแม่นก่อ รู้นะอิอิ
13 กรกฎาคม 2551 21:31 น. - comment id 873055
ปลดปล่อยกะเจ้า อู้แต้อู้ว่า อู้บะจ้าง แต่ก็จะอู้ แหะๆ มาให้กำลังใจคับ พักผ่อนก็นอนเขียนกลอน หลับก็นอนกรนนะคับ อิอิ
13 กรกฎาคม 2551 21:41 น. - comment id 873061
ฝากฝัน... ค่าขอบคุณค่า ที่มาเขียนกลอนตอบ ดีจัง
13 กรกฎาคม 2551 21:43 น. - comment id 873064
นิลวรรณ...... ใช่จ้ะการถ่ายทอดเป็นกลอน ซึ้งใจดี
13 กรกฎาคม 2551 23:26 น. - comment id 873107
สวัสดีค่ะพี่สาว ขอขอบคุณบ้านกลอนค่ะ นกยูงเองก็โซซัด โซเซเข้ามาไม่ได้เจตนาพอเข้ามาอ่านได้สิ่ง ที่ดีๆนักกวีแต่ละท่านเขียนได้หลายมุมมอง เป็นทั้งศาตร์ทั้งศิลป์สืบสานงานด้านวรรณศิลป์ ขอเป็นกำลังใจให้บ้านกลอนและนักเขียน ทุกๆท่านค่ะ
13 กรกฎาคม 2551 23:33 น. - comment id 873111
สวัสดีตอนดึกจ้าน้องสาว บ้านกลอนเป็นที่พักพิงแก่ คนเหงา คนมีรัก คนมีอุดมการณ์ ได้หลากหลายดีน้อ มีเพื่อน พี่ น้อง คอยให้กำลังใจดีค่ะดี ขอบคุณค่ะ