*** ลิขิตสวรรค์ *** สิ่งอลวนป่วนปั่นสะท้านจิต ดุจถูกลิดรอนวันอันเสกสรร ครั้นที่เคยก่อไว้ละลายพลัน สร้างจำนรรจ์ด้วยวจีที่พลีใจ เสมือนหยาดฝนหล่นจากเวหา เปี่ยมคุณค่าหาได้ไม่สดใส สู้เพียรมอบสิ่งหวังภวังค์ใน มิอาจได้สมมาดปราศคำนึง ก้องกำจายสลายลงคงก่อเกิด สุดแสนเชิดหฤทัยใคร่ครวญถึง จากฟากฟ้ามาไว้ให้อึงคนึง ที่สุดซึ้งหนีพรากจากวันรอ ดุจกาลวันผันเปลี่ยนสู่ลงห้วง แลลับล่วงผ่านพ้นจนยากขอ ดังเช่นเหล็กยอมหักมิอาจงอ ฝากสิ่งท้อวกวนจนล้นทรวง จะเหลือแค่เพียงเสี่ยงประณิธาน สู่วันวารฝากไว้ในแมนสรวง ปล่อยลิขิตสร้างคิดชีวิตกลวง ผูกพันหน่วงสู่สวรรค์ที่บัญชา ความพากเพียรอดทนจนใฝ่ท้อ แสนจะก่อเร่าร้อนตอนใฝ่หา สิ่งคำนึงผ่านสรรค์การนำพา ตามวาสนาเคยสร้างมิหวังเลย มองหยาดฝนหล่นจากนภาลัย ซุกซ่อนไว้ในห้วงล้วนยากเผย มาดแม้นใจไขว่คว้าลิดรอนเชย สิ่งที่เคยเหลือไว้คล้ายห้วงนภา สิบสองนี้เพียรหวังสร้างพลังใหม่ ความเกรียงไกรยากนักจักไขว่หา เหลือกายอ่อนอัปลักษณ์จักนำมา สรรค์เวลาเหลือไว้ในเพลิดเพลิน. *** แก้วประเสริฐ. ***
11 กรกฎาคม 2551 13:18 น. - comment id 871902
ชื่นชมครูแก้วมานานแล้ว ใช้ษาอักษรที่คมคายมีเสนห่ อ่านแล้วสบายอารมณ์ ไม่มีพิษภัย ที่พูดนี้เป็นความจริงและมีมุมมองในแง่นักจิตวิทยา ครูแก้วดีมากครับ
11 กรกฎาคม 2551 14:24 น. - comment id 871925
สวัสดีค่ะคุณลุงกแก้ว...... รีว่าสรรค์ลิขิตเราได้เพียงเล็กน้อยค่ะ แต่ที่จริงแล้วตัวเราเองเป็นผู้ลิขตตัวเองค่ะ รีคิดแบบนี้นะค่ะ ช่วงนี้ฝนเริ่มตกอีกแล้วรักษาสุขภาพนะค่ะคุณลุง
11 กรกฎาคม 2551 15:09 น. - comment id 871942
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ... ลิขิตใดจึงได้ดั่งหวังวาด ใจบังอาจคิดไปไกลเกินฝัน ควรรู้ค่า ว่าควรคู่ ควรรู้มัน สิ่งใดนั้นควรลิขิตชีวิตเดิน... สบายดีนะค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
11 กรกฎาคม 2551 15:14 น. - comment id 871947
คุณ นักจิตวิทยาฯ ขอบคุณที่เข้าใจล่วงรู้ในใจผมเองมาก สมกับ ฉายาที่ตั้งไว้ครับ ใช่ครับกลอนผมนั้นเล่นเพื่อสนุก สนานบรรเทิงและซุกซ่อนในสิ่งหากมิพิจารณาอย่าง ถ่องแท้แล้วก็จะเหมือนกลอนทั่วๆไปที่เขานิยมกัน ตามแต่อารมณ์ของใครเท่านั้น เมื่อผมรับศิษย์ไว้ ผมจะกำชับอย่างยิ่งว่าต้องแทรกซ้อนในสิ่งที่ควรไว้ ในบทกลอนเสมอๆ คือตรรกวิทยาไว้เสมอๆ คือคำโบราณที่เป็นปรัชญา มิฉะนั้นกลอนก็เหมือนกลอนที่ เขาเล่นทั่วไปยากจะหาคุณค่าไม่ นับตั้งเล่นกลอน มาผมจะฝากแทรกซ้อนในสิ่งที่ทรงไว้ด้วยคุณค่า เสมอมา ขอบคุณที่เข้าใจครับ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 15:20 น. - comment id 871954
คุณ whitelily สวัสดีครับ ผมเองมักจะเชื่อมั่นในตัวผมเองมาก ดังนั้นการลิขิตผมมักจะเริ่มต้นก่อนเสมอ แต่บาง ครั้งก็มิอาจฝ่าฝืนเวรกรรมนั้นได้ดุจสวรรค์ลิขิตไว้ ก็มิปานครับ หาใช่ว่าผมจะรอเวลาเพื่อให้สววรค์ นั้นก็หาไม่ครับ ขอบคุณมากที่ห่วงใยผมเสมอมา รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 15:22 น. - comment id 871956
11 กรกฎาคม 2551 15:25 น. - comment id 871962
คุณ แมงกุ๊ดจี่ สวัสดีครับมะกรูดที่รัก ขอบคุณในกลอนที่มอบ นับเป็นกลอนงดงามนักครับ ผมเองนั้นออกจะดื้อรั้น มากคนหนึ่ง การจะทำอะไรมักจะเชื่อมั่นในตัวเอง เสมอมา แต่บางครั้งการกระทำของเราก็มิอาจฝ่าฝืน ลิขิตสวรรค์ไปได้หมายถึงเวรกรรมที่สร้างไว้แต่ก่อน ถึงแม้ในปัจจุบันนี้ผมจะไม่กระทำในสิ่งที่มิควร แต่ก็ยากจะฟันฝ่าอุปสรรคได้ในบางครั้ง ได้แต่ เพียงแค่ทุเลาเท่านั้นครับ ขอบคุณรักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 15:37 น. - comment id 871969
คุณ เพียงพลิ้ว ขอบใจมากจ้าหลานกานต์ที่รัก ขอบใจยิ่ง รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 15:49 น. - comment id 871972
คุณ โอเลี้ยง สวัสดีครับ ยินดีด้วยครับแต่ว่าผมเองนั้นต้อง เดินทางไปร่วมงานชุมนุมนักกลอนบ้านกลอนไทย และต้องตื่นแต่ตีสี่ นี่แหละปกติผมจะนอนดึกละตื่น สายเป็นประจำตามประสาคนแก่ครับ เลยไม่ได้หยุด ดังคุณครับ แต่ไม่เป็นไรนานๆทีครับ แล้วคุณไม่ ไปร่วมกับเขาด้วยหรือผมเองปกติมักจะไม่ค่อยได้ ปรากฏตัวบ่อยนักครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 17:17 น. - comment id 872045
ชะตาชีวิตลิขิตได้ ด้วยหัวใจอดทนจนเข้มแข็ง มุมานะบากบั่นหมั่นจัดแจง ทุกสิ่งแจ้ง...ลิขิตได้ด้วยใจตน.. สวรรค์ลิขิตให้เราเกิด.. นอกนั้น..พิมคิดว่าเราต้องลิขิเองค่ะ.. ลุงแก้วสบายดีนะคะ
11 กรกฎาคม 2551 17:40 น. - comment id 872053
สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว เป็นลิขิตสวรรค์ที่งดงามค่ะ หนูคงไปไม่ได้นะคะ เพราะภาระที่มากมาย
11 กรกฎาคม 2551 18:00 น. - comment id 872064
คุณ ครูพิม ที่จริงนั้นผมเองเป็นคนนิสัยดื้อรั้นยิ่งเชื่อมั่น ในตนเองมาก บางครั้งอาจจะมากเกินไป แต่ว่าผม ก็จะรับฟังเหตุผลของคนอื่นๆเสมอๆ สิ่งใดที่รับได้ ก็รับหากรับไม่ได้ก็วางเฉยเสีย ตัวผมเองมักจะ ลิขิตชีวิตตนเองเสมอเรียกว่าฝ่าฝืนดวงชะตาเพราะ ไม่เชื่อเรื่องดวงนัก จึงเป็นคนไม่ชอบดูโชคชะตา ตนเอง คิดว่าสิ่งต่างๆย่อมเกิดจากเราทั้งสิ้น แต่ว่า บางสิ่งบางอย่างมิอาจจะขัดขืนได้ ที่ว่าลิขิตสวรรค์ นั้นที่ถูกต้องคือลิขิตแห่งเวรกรรมนั่นเองครับ ผมเองตอนพรุ่งนี้ก็จะไปร่วมชุมนุมงานบุญ กับบ้านกลอนไทยนี้ครับ สุขภาพบอกตรงๆไม่ ดีนัก แต่ผมมีสัจจะรับปากใครแล้วต้องทำให้ได้ แต่คิดว่าคงไปได้ครับ ขอบคุณในความห่วงใย ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 18:09 น. - comment id 872066
คุณ ช่ออักษราลี สวัสดีจ้าศิษย์ที่รัก เป็นเพียงงานที่มิได้มีครั้ง เดียว หากเราไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้า หากมีภาระ ก็ต้องจัดการให้เรียบร้อยเสียก่อนเพื่อความสบายใจ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2551 20:10 น. - comment id 872105
กราบคารวะอาจารย์แก้วประเสริฐ... สวรรค์ลิขิต เส้นชะตา อย่าโทษดินฟ้า นั่นคือกรรมเรา
11 กรกฎาคม 2551 21:26 น. - comment id 872121
.... เรนแวะมากราบสวยๆคุณลุงแก้วนะคะ..... ..
11 กรกฎาคม 2551 21:39 น. - comment id 872126
เราลิขิตชีวิตเราเองค่ะ อย่าโทษสวรรค์เลย อิอิ คุณแก้วสบายดีหรือเปล่าคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ Angel Glitter Graphics Angel Glitter Pictures Angel Glitter Pictures Angel Glitter Pictures
12 กรกฎาคม 2551 00:49 น. - comment id 872186
สวัสดีค่ะ คุณครูแก้วประเสริฐ พิ้งค์หายไปนานเลยค่ะ เพิ่งเข้ามาชมผลงานวันนี้ แหมนะ แต่งกลอนทีไรก็ไพเราะจับใจทุกทีเลย ชอบมากๆค่ะ
12 กรกฎาคม 2551 07:12 น. - comment id 872216
ผมแวะมาขอบคุณลุงแก้วฯ ที่ไปชี้ชัดฟันธงให้ผม ในกลอน"อกหักของข้าพเจ้า" แหะๆ ตามประสบการณ์ของลุงใช่ไหมคับ --------- แต่ว่ากลอนลุง "จะเหลือแค่เพียงเสี่ยงประณิธาน" ปณิธาน เขียนแบบนี้ หรือแบบลุงก็เขียนได้ครับ
12 กรกฎาคม 2551 12:47 น. - comment id 872247
ฟ้าลิขิตชี้วิตหนู ให้ควรคู่กับสิ่งนี้ พินิจพิศดีดี ใช่เลยเลยเปรยลิ้มมา อิอิอิ สวัสดีค่ะ คุณครูแก้วประเสริฐ
12 กรกฎาคม 2551 12:55 น. - comment id 872252
ขออนุญาตลอกกลอนพี่แก้วเก็บไว้อ่านนะครับ ชอบมาก
12 กรกฎาคม 2551 18:50 น. - comment id 872356
มาเยี่ยมชมบทกลอนอันเพราะพริ้งค่ะ
12 กรกฎาคม 2551 20:25 น. - comment id 872402
ความพากเพียรอดทนไม่ย่นย่อ ไม่ยอมท้อต่อปัญหาคราทุกข์เข็ญ ก็จะได้สมหวังดั่งใจเป็น เหมือนจันทร์เพ็ญงามเด่นที่เห็นกัน อยากได้ผีเสื้อฝูงข้างบนจัง อิอิ
13 กรกฎาคม 2551 22:22 น. - comment id 873070
คุณ กันนาเทวี ใช่แล้วล่ะจ้า ลิขิตสวรรค์ก็คือลิขิตของเวรกรรม ของเรา แต่ที่เขียนแบบนี้ มันสั้นกระทัดรัดดีจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 22:30 น. - comment id 873076
คุณ rain ไหว้พระเถอะลูก ขอให้มีความสุขความเจริญนะ หลานรักนะ ขอบใจมากจ้ารักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 22:36 น. - comment id 873077
คุณ เฌอมาลย์ จ้าเจ้าหญิงถูกแล้ว คือลิขิตของเวรกรรมเรา แต่ผมตั้งชื่อไว้ หากเป็นลิขิตแห่งเวรกรรม มันยาว และไม่เก๋ไก๋ ก็เป็น ลิขิตสวรรค์ไปครับเจ้า หญิง ภาพกาตูนนั้นหาคนมาเทียบเจ้าหญิงได้ยากจ้า ก่อน ผมเก็บไว้แยะแต่เครื่องไวรัสรบกวนเลยไปล้าง หายหมดเลยล่ะ ขอบคุณมากจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 22:46 น. - comment id 873078
คุณ การัณยภาส สวัสดีจ้าผมเองก็พึ่งกลับมาจากงานทำบุญของ ชมรมเราจ้า นั่นซิสงสัยคิดถึงเหมือนกันหายไปนาน แต่คิดว่างานคงจะยุ่งมากไม่มีเวลาเท่านั้น ส่วนเรื่อง กลอนผมก็บอกมาตั้งหลายๆครั้งแล้วถึงเคล็ดลับ ของการเขียน เธอเองก็คงจะทราบดี เพียงให้รู้จัก การผสมผสานอักษรเข้ากับทำนองเท่านั้นอย่าไป กระโดดข้ามขั้นตอนก็เท่านี้เองกลอนก็จะไหว พลิ้วตามใจเราจ้า ผมเองก็คิดถึงเช่นกันจ้าและยัง รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 22:57 น. - comment id 873080
คุณ ผมชื่อโจ้ เรื่องรักก็อาศัยประสบการณ์จ้า ส่วนคำว่า ปณิธาน กับคำว่า ประณิธาน คือคำเดียวกันจ้าเขียน ได้ทั้งสองแบบ ครั้งแรกผมเขียนว่า ปณิธาน แต่ เครื่องผมมันเปลี่ยนเป็น ประณิธาน ทำให้ผมเอง ก็ฉงนใจเหมือนกัน จึงไปเปิดพจนานุกรมดูจึงทราบ ว่าเขียนได้สองลักษณะ ซึ่งแปลได้คือ การตั้งความ ปรารถนา เลยไม่ได้แก้ไข เพราะขี้เกียจไปเพิ่มใน พจน์นานุกรมไทยจ้า ก็เท่านั้นเอง หายสงสัย หรือยังจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 23:07 น. - comment id 873089
คุณ ครูกระดาษทราย สวัสดิจ้า อย่าว่าแต่เธอเลย ครูเองก็ยังทาน ทุกคืน คืนละ 1 กล่องเสมอๆแหละเรียกว่าแทบเป็น ประจำเลยล่ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 23:15 น. - comment id 873096
คุณ แมงโม้ ตามสบายเลยครับผมอนุญาตเสมอๆ เพราะ การเขียนก็เพื่อการฝึกสมองและระบายอารมณ์ให้ เกิดสนุกสนานเท่านั้นเองครับ หากต้องการเก็บได้ เลยครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 23:21 น. - comment id 873101
คุณ รัสสะตะ ยินดีมากครับบ้านนี้เปิดรับเสมอๆครับ ผมเอง ไม่ชอบเขียนไปยุ่งเกี่ยวการเมืองหรือส่วนตัวใคร เขาจึงเบนมาทางนี้ครับ จะออกไปทางหวานปนเศร้า เสียมากกว่า หากหวานๆล้วนคนเขาจะเลี่ยนครับ หากว่างๆมาเม้นท์ได้เสมอครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2551 23:32 น. - comment id 873110
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ผมพึ่งกลับจากต่างจังหวัดไปงานทำบุญที่ โรงเรียนบางระพามาทั้งร่วมงาน ช่วยเหลือโรงเรียน ถวายสังฆทานและถวายเทียนจำนำพรรษาครบ เสร็จครับ เพลียก็เพลียเผอิญยังไม่ดึกนักก็เลยมา เปิดดูกลอนที่ส่งไว้ เห็นเขาสงสัยในคำ ปณิธาน เพราะผมเขียนเป็น ประณิธาน กลัวเขาจะกังวลใจ มาก หากตอบช้าคิดว่าจะเป็นพรุ่งนี้ และอีกอย่างหนึ่ง คุณก็เข้ามาด้วย เพราะเราสองคนมีอะไรคล้ายๆ กัน หน้าตาก็คล้าย รูปร่างก็คล้าย นิสัยใจคอก็ คล้ายๆกัน ยกเว้นอายุห่างกันเท่านั้นครับ ผมเอง ไม่เคยลืมคุณเลยนะครับ คุณชาวเพชรบุรีแต่ ว่าระเห็จไปอยู่ระนอง ตั้งถิ่นฐานที่นั่น อิอิ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.