เพียงพลิ้ว

8 กรกฎาคม 2551 12:55 น. - comment id 870596

พ่อผู้ให้ ไม่เคยขออะไรเลยค่ะ ตั้งแต่จำความได้

ใช้งานยังไม่ค่อยใช้ จนแม่ต้องดุว่าไม่ใช้ลูกเดี๋ยวลูกทำไม่เป็น พ่อกลัวแต่ลูกลำบากค่ะ

โคลอน

8 กรกฎาคม 2551 13:05 น. - comment id 870601

***เพียงพลิ้ว*** แค่รอยยิ้มของลูก พ่อก็สุขใจแล้วค่ะ...ขอบคุณนะคะ ที่มาทักทายคนแรกเลย

มณีจันทร์

8 กรกฎาคม 2551 13:55 น. - comment id 870611

รูปน่ารักดีค่ะ
เคยทำให้พ่อเสียใจอยู่ครั้งนึง...
ทุกวันนี้เราเองก็ยังเสียใจไม่หายเช่นกันค่ะ...

โคลอน

8 กรกฎาคม 2551 14:32 น. - comment id 870632

***ไร้อันดับ***ขอบคุณมากค่ะ....ขอบคุณบทกลอนที่แต่งไว้และเป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจที่ทำให้แต่งบทนี้นะคะ

ไร้อันดับ

8 กรกฎาคม 2551 14:29 น. - comment id 870634

 
เพียงสิ่งเดียวใจพ่อนั้นเป็นสุข 
ลูกสมใจปรารถนา ด้วยดวงใจที่ไร้มารยา 
สูงเกินค่าเอ่ยคำ 
ความรักของพ่อแม่เป็นรักที่ยิ่งใหญ่
จริงๆ ครับ แล้วคนที่มีความกตัญญู
ต่อพ่อแม่ ชีวิตนี้จะไม่ตกต่ำครับ
ผมเชื่ออย่างนั้น 
ขอบคุณสำหรับการสื่อถึงความรัก
ของพ่อที่มีต่อลูกครับ 
ถ้าลูกทุกคนรู้ถึงความรักของพ่อแม่
เชื่อว่าสังคมต้องดีขี้นครับ 
ขอบคุณครับ  

โคลอน

8 กรกฎาคม 2551 14:30 น. - comment id 870636

***มณีจันทร์*** พ่อให้อภัยลูกเสมอค่ะ..แต่ลูกต้องให้อภัยตัวเองด้วยนะคะ

โอเลี้ยง

8 กรกฎาคม 2551 14:33 น. - comment id 870637

สวัสดีตอนบ่ายทานข้าวเที่ยงหรือยังคะคุณโคลอน

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โคลอน

8 กรกฎาคม 2551 14:44 น. - comment id 870643

สวัสดียามบ่ายจ๊ะ....โอเลี้ยง

ทานตั้งแต่เที่ยงแล้วจ้า...ก็ข้าวเที่ยวนินา...อิอิ ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ

พิมญดา

8 กรกฎาคม 2551 15:20 น. - comment id 870660

เป้ฯอะไรที่ชุ่มฉ่ำดั่งสายฝน

กับความรักเอื้ออาทรของพ่อกับลูก

ครูกระดาษทราย

8 กรกฎาคม 2551 15:45 น. - comment id 870670

ขอบคุณค่ะ
เพลงเพราะจังเลย 
ภาพก็น่ารักทุกภาพด้วย

ก่องกิก

8 กรกฎาคม 2551 16:35 น. - comment id 870684

อิมกุดั่น

8 กรกฎาคม 2551 19:30 น. - comment id 870730

  พ่อรักลูกกว่าใครๆ นะ โคลอนเอ๋ย

อินสวน

8 กรกฎาคม 2551 19:43 น. - comment id 870735

มาซึ้งด้วยคนครับ...น่ารักมากครับ

rain..

8 กรกฎาคม 2551 20:14 น. - comment id 870747

เรนเป็นเจ้าหญิงน้อยของพ่อ....
บทกวีของพี่โคลอน..  ทำให้เรนคิดถึงพ่อ...
   สัมผัสที่อ่นอโยน...  พ่อปกป้องเรน..
 มือของพ่อ..  
   ไดอารี่..ที่พ่อให้เรน..บอกทุกสิ่งที่พ่อรักและปกป้องเรน..
  ขอบคุณ..มากมายสำหรับบทเพลงและบทกวีที่มีความหมาย..  สำหรับเรน..
    
  ..

ช่ออักษราลี

8 กรกฎาคม 2551 20:19 น. - comment id 870751

พ่อน่ารักจังเลยค่ะ

นิลวรรณ

8 กรกฎาคม 2551 20:55 น. - comment id 870761

บทกลอนละเอียดอ่อนมากค่ะ
เพลงไพเราะด้วย
คุณโคลอนเขียนถึงพ่อบ่อยๆ  
คงรักและเทิดทูนคุณพ่อมากนะคะ

กุ้งก้ามกราม

8 กรกฎาคม 2551 22:04 น. - comment id 870775

แวะมาดูความรักของพ่อที่มีต่อลูกครับ  

แม้คุณพ่อจะเสียไปแล้วแต่ยังรักและบูชา ไม่ลืมเลือนพระคุณท่านครับ

กชมนวรรณ

9 กรกฎาคม 2551 08:45 น. - comment id 870876

 


 งดงามทั้งรุปภาพและความรู้สึกค่ะโคลอน

แก้วประเสริฐ

9 กรกฎาคม 2551 09:50 น. - comment id 870896

      ดึครับที่เข้าใจจิตใจของพ่อแม่เรา ยุคนี้น้อยคน
นักที่จะเข้าถึงจิตใจบุพการี ยกเว้นจะเกิดความทุกข์
ยากหาทางแก้ไขไม่ได้นั่นแหละถึงจะเข้าใจพ่อแม่
ได้ดีครับ

                  แก้วประเสริฐ.

แมวคราว..

9 กรกฎาคม 2551 10:11 น. - comment id 870901

น่ารักครับ..

ผมชื่อโจ้

9 กรกฎาคม 2551 11:26 น. - comment id 870929

พ่อที่รัก
ลูกกระอักกระอ่วนอยู่ในอก
ปิดเม้มจะเอ่ยอ้า สาธก
หมักหมม ไหม้หมกอยู่ในใจ
พ่อที่รัก
คำปลอบพ่อ มิได้พักหยุดร้องไห้
มีก็แต่ ตรอมตรม มโนมัย
อิ่มอ่วมอรทัยอำไพทุกข์

พ่อที่รัก
พ่อทิ้งแม่ สักแต่หาความสุข
แล้วปล่อยแม่น้ำตาตรม ล้มลุก
อยู่ในโลกทุรยุค ทุกๆวัน
พ่อที่รัก
เชื่อไหม?ลูกจักมิเชื่อมั่น
จากคำปลอบที่พ่อจำนรรจ์จรรจ์
คิดถึงแต่แม่ ลูกตีบตันไปหมดแล้ว

(ร้องไห้ ฮือๆๆๆๆๆๆ)
-------แด่โคล่อน ขอบคุณแรงบันดาลใจ
เขียนแซวกันเล่นนะจ๊ะ 

โคลอน

9 กรกฎาคม 2551 16:20 น. - comment id 871056

***พิมญดา*** พ่อรักเรามากกว่าที่เรารู้จ๊ะ


***ครูกระดาษทราย***ภาพที่นำมาฝากก็น่ารักมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ


***ก่องกิก***ขอบคุณนะคะ รับกำลังใจไว้เต้มอ้อมแขนเลย


***อิมกุดั่น***เจ้าค่ะป้าอิม.....


***อินสวน***ขอบคุณนะคะที่สัมผัสความรู้สึกซาบซึ้งที่อยากจะสื่อได้

***เรน***สาวน้อยของพี่... ตอนที่พี่เขียนบทนี้ขึ้นมาก็แอบจินตนาถึง สาวน้อยที่บุคลิกแบบเรนจ๊ะ 


***ช่ออักษราลี***ขอบคุณมากเลยค่ะ


***นิลวรรณ***ขอบคุณนะคะ...ส่วนใหญ่บทกลอนเกี่ยวกับพ่อ โคลอนจะหมายถึง "ในหลวง"ของเราอ่ะค่ะ...พอดีบทนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการอ่านกลอนเกี่ยวกับพ่อของ นักสืบ ไร้อันดับ และอีกหลายๆบทกลอนเกี่ยวกับพ่อค่ะ....แต่พูดถึง โคลอนก็สนิทกับพ่อมากกว่าแม่จริงๆอ่ะแหละ


***กุ้งก้ามกราม***ขอบคุณมากเลยค่ะ.......โคลอนเชื่อว่า ส่วนที่ดีของคุณพ่อ คงถ่ายทอดมาถึง กุ้งก้ามกรามเป้นแน่


***กชมนวรรณ***ขอบคุณมากเลยค่ะ...


***แก้วประเสริฐ***ขอบคุณมากเลยค่ะ...ความรักของพ่อหรือแม่แท้จริงแล้วไม่ต้องใช้ความพยายามในการทำความเข้าใจเลยแค่ใส่ใจเนาะ


***แมวคราว***โอ้...ไม่ค่อยได้เจอกันเลยเนาะ...ขอบคุณมากเลยค่ะที่แวะมา...


***ผมชื่อโจ้***ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายพร้อมบทกลอนอีกแง่มุมหนึ่งในสังคม.....เคยคิดอยากเขียนกลอนเนื้อหาแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่เขียนแล้วมันหดหู่ใจยังไงชอบกลก็เลยไม่เขียนดีกว่า