7 กรกฎาคม 2551 09:25 น. - comment id 870202
ฟังเพลงบรรเลง season of life อ่านบทกวีนี้แล้ว ใจโบยบินเลยค่ะ งดงามเสมอนะคะ และถือโอกาส มาขออนุญาตินำบทกวี อันแสนสวยงามของคุณ ร้อยแปดพันเก้า ไปอ่านในรายการวิทยุ ที่พุดจัดค่ะ ตอบด้วยนะคะ ด้วยชื่นชม หากกรุณาตอบด้วยนคะ ด้วยรัก
7 กรกฎาคม 2551 09:45 น. - comment id 870208
จุ๊กกรู๊ .. เจมส์ .. ช่วงนี้ยังไม่ว่างนะ ไม่งั้นจะเขียนฉันท์เป็นเพื่อน เข้าสู่สัปดาห์สุดท้ายแล้ว ใช้งานสมองหนักไปทางตัวเลขแยะหน่อย แล้วจะส่งรูปกับเรื่องเล่ามาฝาก นะ
7 กรกฎาคม 2551 11:15 น. - comment id 870233
เฮ้อ.... แถวบ้านผมตก ๆ หยุด ๆ กระปริบกระปรอยอ่าคับ
7 กรกฎาคม 2551 14:51 น. - comment id 870298
สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า ดอกบัวอ่านแล้วดีจังสบายใจดีค่ะ ในตัวอักษรมีหลายๆอย่าง ดอกบัวออกต่างจังหวัดสองวัน เจอฝนบางจังหวัด พอผ่านช่วงฝนตกแล้วจางหาย ถนนชุ่มด้วยน้ำ แต่ท้องฟ้ากับสดใสค่ะ ก้อนเมฆแปรสภาพเป็นร่างต่างๆ มองดูแล้วเพลินดีจัง ทั้งๆที่ท้องถนน มีรถวิ่งมากมาย แต่กับไม่รู้สึกเบื่อ ที่จะนั่งบนรถ เพราะคงจะเป็นสองข้างทางสดชื่นเสมอยามฝนจางหายไปแล้ว บัวขอให้พี่พันเก้ามีความสุขปลอดภัยค่ะ
7 กรกฎาคม 2551 14:56 น. - comment id 870300
รู้สึกขนลุกซู่ ทำให้คิดถึงภาพในอดีตที่เรียนเชียงใหม่ ตอนหน้าฝน บ่ายแก่แก่ แถวสนามซอฟบอลหลังมอจังเลย
7 กรกฎาคม 2551 15:17 น. - comment id 870310
เพราะฝนแท้ ๆนะคับ ถึงได้มีหมายเหตุถึง2ครั้ง ผมก็เลยต้องเข้ามาอ่านอีกครั้ง ทั้ง"ฤดู" "ฤดี" "วิถีเรา" ทั้งๆฉันทลักษณ์แตกต่างกัน ใครน่ะที่มีวัฒนธรรมให้เราเขียนหลายฉันทลักษณ์ทั้ง ๆที่เราเขียนเรื่องๆเดียว
7 กรกฎาคม 2551 15:26 น. - comment id 870318
ได้แต่ชื่นชมอยู่ห่างๆ
7 กรกฎาคม 2551 15:51 น. - comment id 870342
:) แบบนี้เราก็ชอบอ่านเน้อ... อ่านงานเพื่อนแล้วเพลินดี อิอิ
7 กรกฎาคม 2551 21:22 น. - comment id 870446
สกาว"ดุจ"เมฆอเนกอนันต์.......สวรรค์เยือน ถูกหรือเปล่า
8 กรกฎาคม 2551 05:37 น. - comment id 870513
ชอบบทอิทิสสังฉันท์จังค่ะ นางน่ะสนิมจับหมดแล้ว จิ้มปากกามาสองอาทิตย์แล้ว เขียนไม่ออกเลยซักตัว
8 กรกฎาคม 2551 07:38 น. - comment id 870525
ลัดคิวมาขอบคุณคห.9ก่อนนะครับ ขอบคุณที่กรุณาบอก จะพยายามหาคำ ลหุ ที่ไม่ทำให้ความหมายเปลี่ยน มีอะไรก็ช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบคุณครับ
8 กรกฎาคม 2551 09:48 น. - comment id 870543
สวัสดีครับ พี่พุด ขอโทษที่มาตอบพี่ช้า ฟ้าฝนที่บ้านทำให้สายเน็ตไม่ค่อยดี พอเน็ตดี เวลาก็ล่วงเลย เพราะผมเลิกใช้งานแล้ว ขอบคุณมากครับที่พี่อ่าน และเข้าถึงจิตใจที่ผมอยากสื่อ แม้ผมไม่เน้นฉันทลักษณ์มากนัก แต่สิ่งเดียวที่ผมทำได้คือ ทุ่มทั้งใจทุกครั้งที่เขียน ไม่เคยกั๊กความรู้สึก เขียนให้ได้เท่าใจรู้สึก สุดความสามารถที่มี ถึงมันจะไม่ดี ไม่จับหัวใจใคร แต่ผมก็ชอบงานของผมแล้วล่ะ เพราะมันเขียนจากใจ รู้แค่นั้นพอ ส่วนการแก้ไขให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ ผมจะรีบแก้ไข.. โดยเฉพาะในบทฉันท์ ที่หัดเขียนเป็นครั้งที่ 2 แต่กลอนนี่ .. ผมตั้งใจ ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น คำ ความ ไม่อยากนับ เจ็ด แปด เก้า ผมจะรู้สึกอึดอัด บอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่ตัวเองยึดรูปแบบของบุรพอาจารย์มาตลอด แต่ก็อดทำตามใจตัวเองไม่ได้ รูปแบบดี แต่เราเองก็อยากเลือกแบบเราบ้าง รู้ตัวดีว่าพูดแบบนี้อาจโดนดุ แต่ก็เป็นความจริงจากตัวตนของผม ส่วนที่พี่พุดอยากเอาไปอ่านในรายการ ผมรู้สึกอาย..เพราะยังไม่ดีพอ ผมจะพยายามเขียนมาใหม่ดีไหมครับ กลอนไม่ถูกฉันทลักษณ์ก็ไม่อยากให้เป็นแบบอย่างใครน่ะครับ ขอบคุณพี่พุดมาก สำหรับคำชื่นชม ส่วนอื่น ๆ คิดว่าพี่คงเข้าใจ ด้วยรัก
8 กรกฎาคม 2551 09:52 น. - comment id 870547
สวัสดี ปังคุง(หลุดผังจอ) ในหัวคุณน่าจะมีแต่ตัวเลข มันหลอนไปถึงในฝันมั่งเปล่าเนี่ย แต่ก็ยังหวังอยู่ลิบ ๆ ว่า จะได้อ่านฉันท์ของเพื่อนที่นี่ จะรอ ร๊อ รอ ๆๆๆๆๆ ส่วนเรื่องรูป เรื่องเล่า มันต้องมีมาฝากอยู่แล้วล่ะ เพราะไม่ได้ฝากผมคนเดียวที่ไหน ใคร ๆ ก็รอชมภาพกันทั้งน้านนนน จะรอด้วยใจระทึก
8 กรกฎาคม 2551 10:03 น. - comment id 870552
หวัดดีคับ คนบนเกาะ ฝนตกกระปริบประปรอย อื้อ..ฟังดูมันกิ๊กกั๊กในใจดี บ้านผมก็ฝนโปรยดอยอยู่เลย ตกมาทั้งคืน เย็นดี ๆ รักษาสุขภาพด้วยครับ
8 กรกฎาคม 2551 10:12 น. - comment id 870554
หวัดดีคับ ดอกบัว ฝนยังโปรยอยู่เลย เย็น ๆ ชื่นใจดี บางทีอะไร ๆ ก็อยู่ที่ใจกำหนดเอง ว่าแต่ว่า..ชอบหน้าฝนหรือเปล่า ยามเห็นฝนมักคิดถึงอะไร แล้วเด็ก ๆ เคยเล่นน้ำฝนบ้างมั้ย ชอบมั้ย..? ผมชอบชีวิตตอนเปียกปอน มันมะล่อกมะแล่กดี พอเช็ดตัวแห้ง แล้วรู้สึกดี สดชื่น ย้ำกับตัวเองว่า จะกลัวอะไรนักหนากับฝน หลังฝนตกฟ้าสวยจะตาย หายใจโล่ง ๆ ฟ้ากว้างขึ้น แค่เปิดใจมองเท่านั้นเอง แต่ยังไงก็เถอะ หน้าฝนมาแล้ว ก็ระวังอย่าให้เป็นหวัด เวลาป่วยกายน่ะ มันทุกข์กว่าป่วยใจหลายเท่านัก เชื่อหรือเปล่าเอ่ย.. สบายดีนะ
8 กรกฎาคม 2551 10:18 น. - comment id 870556
ดีคับ..ลุงตุ่น ใช่เลยลุง..นึกภาพออก ที่โล่ง ๆ ของเรา หลังจากนั่งหลบฝนใต้ต้นไม้ ฝนตกเราก็ยังต้องมาซ้อมต่อ แต่เราได้กลิ่นดินหอม ๆ อยู่นะ ยามที่ใช้เส้นทางไปหลังมอ ก็แอบยิ้มในใจทุกที คิดถึงอะไรหลาย ๆ อย่าง ดีใจนะที่เขียนกลอนแล้ว ทำให้เรามีอะไรให้คิดถึงเหมือน ๆ กัน ขอบคุณพี่ที่มาเยี่ยม
8 กรกฎาคม 2551 10:45 น. - comment id 870560
หวัดดีคับโจ้.. ใช่เลย..เพราะฝนแท้ ๆ ความอยากเขียนมันจี๊ดเลย รู้แต่อารมณ์นี้แหละ อยากเขียนนัก ก็ได้ตามใจคิดอยู่บ้างนะ เอาน่า..เรื่องฉันทลักษณ์น่ะ งานดีก็ต้องมีครูอยู่แล้ว ยึดไว้แหละดี มีหลายอย่างให้เลือกเขียน ฝึกได้ไม่เบื่อ ขอแต่มีใจ จะเอาหมายเหตุที่ 3 กลัวว่าคงกร่อยอะคุณ ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือ มันไพเราะและมีกำลังใจ ไว้คุยกันครับ
8 กรกฎาคม 2551 10:48 น. - comment id 870561
ขอบคุณสำหรับดอกไม้ เสียงปรบมือดัง ๆ พร้อมรอยยิ้ม และคำชื่นชม ไม่เห็นต้องห่าง ๆ เลย มาใกล้ ๆ ก็ได้ หรือมีผู้คุมแล้ว ล้อเล่นนนนน..ครับ ขอบคุณครับคุณโคลอน
8 กรกฎาคม 2551 10:53 น. - comment id 870562
สวัสดีครับ คุณกุ้งหนามแดง ดีใจครับที่ชอบอ่านและมาอ่าน เพราะจะเขียนแบบนี้ไม่ได้บ่อยนักครับ นาน น๊านนน นาน ๆ ที เพราะสมาธิไม่ค่อยมี มีแต่ใจ แต่จรดดินสอไม่ได้สักที ขอบคุณครับ
8 กรกฎาคม 2551 10:59 น. - comment id 870563
สวัสดีครับ คุณเพรง.พเยีย ผมไม่ถนัดสักนิดเลยเรื่องฉันท์ มันยากเกินความสามารถผม แต่ก็อุตริคิดจะเขียนน่ะ ยังชอบกลอนเหมือนเดิม แต่ใช้ใจเขียนมากขึ้น ข้อแม้ก็ติดเรื่องอยากกับไม่อยาก มีใจแต่ไม่อยากเขียนก็ไม่เขียนไม่ออก ก็ทำอย่างอื่นไปพลาง ๆ วันไหนเขียนได้ ก็ดี อยากเขียน เพราะอยากคุยกับคนอื่นบ้าง แค่นั้นจริง ๆ..