ความทรงจำวันก่อนกลับย้อนคิด ถึงมิ่งมิตรแสนดีที่เฝ้าฝัน รอยรักเลือนหรือไรในสัมพันธ์ ปัจจุบันหน่ายแหนงเริ่มแคลงใจ อนาคตสำคัญร่วมกันสร้าง เพื่อปูทางบุกบั่นสู่ฝันใส มิกลัวเกรงอุปสรรคมากเท่าใด มุ่งเส้นชัยสุขสมภิรมณ์รัก ถึงมีเพียงเวลาที่แสนสั้น จะสร้างขวัญกำลังใจใช่เรื่องหนัก สำคัญเหนือสิ่งใดคือใจภักดิ์ ซึ้งสลักเพียงเราเข้าใจกัน ความทรงจำเก่าก่อนมาย้อนผ่าน อย่าร้าวรานทำใจให้แข็งขัน การร่วมสุขร่วมทุกข์ต้องผูกพัน กว่าจะถึงวันนั้นต้องมั่นคง คำสัญญามอบไว้ในวันก่อน มิขาดตอนจำได้ไม่ลืมหลง ยังบุกบั่นฟันฝ่าเข้าหาธง เป้าประสงค์สองเราเข้าวิวาห์
พฤหัส กฤษชยรักษ์ 2 ก.ค. 2551 09:29 น. - ID 116634 
1190
6
0
2 กรกฎาคม 2551 12:32 น. - comment id 868201
หายไปนานทีเดียวนะคะ..เป็นเกียรติ.. ที่เป็นหนึ่งในความทรงจำคุณ
ป.ล. มาถึงก็ "อุ่น" เชียว..
2 กรกฎาคม 2551 14:08 น. - comment id 868242
2 กรกฎาคม 2551 15:42 น. - comment id 868297
มั่นคงยิ่งหนัก อ่านแล้วอุ่นใจมากมายคะ สบายดีหรือป่าวคะ
2 กรกฎาคม 2551 15:49 น. - comment id 868304
อย่างว่าแหละนะคะ ความเคลือบแคลงเริ่มต้นจากการขาดความน่าเชื่อถือ---ไม่มีแต่แรกคงไม่ง่ายที่จะเชื่อมั่น--ตัดใจๆๆๆๆ คิคิ
2 กรกฎาคม 2551 16:27 น. - comment id 868318
สวัสดีค่ะ คุณพฤหัส.... ความทรงจำวันก่อนมาย้อนผ่าน ภาพเหตุการณ์รักเราเปรียบเงาฝัน ยังรอคอยรอยรัก....ปักสัมพันธ์ หวนมาเป็นปัจจุบันไม่หันเห... คอยคาดหวังบางใครหัวใจหนึ่ง ความลึกซึ้ง...เกาะกุม...จึงทุ่มเท *มิตรภาพ*ไม่เคยน้อยไม่ร้อยเล่ห์ ไม่เคยเกแปรเปลี่ยนผ่านเวียนไป... วันเวลาผ่านมา...แม้ว่าสั้น ในคืนวัน...คือเรื่องดีที่เก็บไว้ ถึงวันนี้...เลือนลางดูห่างไกล อยากบอกว่าในใจรู้สึกดี... ความทรงจำวันก่อนยังย้อนผ่าน ทุกเหตุการณ์...ลุ่มลึกรู้สึกนี้ ความผูกพันมั่นใจจริงสิ่งที่มี ทุกนาทีหัวใจ...ไม่เคยเลือน... ความทรงจำงดงามความรู้สึก ทุกส่วนลึกจดจาร*คำ*เธอย้ำเตือน วันเวลาผ่านพ้นไปกี่ปีเดือน เธอยังเหมือน...ดังเช่น...เคยเป็นมา... โห! หายไปนานมากนะค่ะ คุณพฤหัส คุณสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ คิดถึง และเป็นห่วงคุณเสมอ... ห่วงใยจากใจจริง...
2 กรกฎาคม 2551 20:50 น. - comment id 868492
อยากมีใครมาพูดแบบนี้กับเรามั่งจังเลย...
3 กรกฎาคม 2551 09:13 น. - comment id 868681
ปลอบแบบนี้ ช้ำจริงป่าวคะ..
3 กรกฎาคม 2551 11:16 น. - comment id 868739
มาอวยพรซ้ำ ขอให้สุขสมหวังนะคะ
3 กรกฎาคม 2551 16:34 น. - comment id 868898
มีคนปลอบขนาดนี้เขาคงหายเศร้าแล้วมั้งค่ะ....
3 กรกฎาคม 2551 17:51 น. - comment id 868936
อืม...ต้องกลับไปคิดทบทวนซะแล้ว...เวลารักกันแล้วหายหน้า...อาจจะทำงานหนักเพื่ออนาคตก็ได้ ใช่ว่าเขาลืมเรา... เอ..หรือว่าเขาลืมเราแล้วจริงๆ แงๆๆๆๆๆๆๆ
3 กรกฎาคม 2551 18:14 น. - comment id 868943
...กาลเวลา...อาจทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนได้...เหนือสิ่งอื่นใด...คือความมั่นคง..... มาให้กำลังใจ...คุณพฤหัส..นะคะ..ขอให้สมหวัง..ในคนที่เรารัก...และรักเราค่ะ...
3 กรกฎาคม 2551 22:04 น. - comment id 869021
ขอบคุณค่ะที่ช่วยปลอบซ้ำ อิอิ
3 กรกฎาคม 2551 22:06 น. - comment id 869022
รูปมาไม่หมด อิอิ
4 กรกฎาคม 2551 15:39 น. - comment id 869431
ความทรงจำเหมือนกำของกงล้อ ช่วยหมุนต่อรอยทางไปสร้างฝัน สิ่งดีดีที่เคยมีร่วมกัน เหมือนแรงโคมุ่งมั่นไม่หวั่นภัย บรรทุกรักหนักล้นบนทางเขิน ให้ดำเนินไปอย่างไร้หวั่นไหว ความทรงจำขับเคลื่อนกำลังใจ ให้ก้าวไปพ้นท้อต่อกันดาร หากทิ้งความทรงจำไม่ย้ำจิต อาจตัดสินพลาดผิดไม่พบหวาน อดทนบ้างสร้างโอกาสไม่ขาดกาล จักพ้นผ่านรอยร้างอย่างเดียวดายสวัสดีค่ะพฤหัส ดีใจที่ได้พบกันอีกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
