หน้าส่วนตัว
*** รำพึงคะนึงนาง ***
ดึกแล้วหนอสำเนียงเคียงเจื่อนแจ้ว
กลีบดอกแก้วน้ำค้างหยดรดสมาน
การะเวกครวญคร่ำล้ำเนิ่นนาน
กาลแห่งวารฝันคนึงคิดถึงนาง
ดอกพุดสล้างต่อสิ่งยังอิงไว้
หอมซึ้งใจซ่านวจีมิรู้สร่าง
วางสิ่งน้องแนบชิดติดทรวงกลาง
ห้วงจิตพลางใฝ่คนึงรำพึงครวญ
แทนไออุ่นหนุนวางวิวัฒน์อ่อน
สุดสะท้อนดวงฤทัยให้กำสรวล
แม้นเพียงเงาแต่เฝ้าเคล้าคลอยวน
แสนปั่นป่วนความฝันสุดครรลอง
ดึกแล้วหนอขอนิทราอ่อนล้าจิต
ห้วงใจคิดผ่านวิจิตรคิดหมายสอง
ผันวันใหม่อีกครั้งพลังละออง
แม่เนื้อทองฝากไว้คล้ายเพียงเงา
ในความฝันเริงสราญสะท้านแข
แม้นดวงแดสู่ห้วงล่วงความเขลา
ความสล้างกลางจันทรามาขัดเกลา
แต่สิ่งเสลาพาดคนึงตรึงแสงนวล
ดุจดั่งเทพอัปสรร่อนเริงร่า
ต่างใฝ่หาอภิรมย์ดอมดมสรวล
ท่ามมโหรีสานเสนาะไพเราะยวน
ความเย้าชวนดอกพุดสุดอาวรณ์
ขาวสล้างอบอวลป่วนพฤกษา
อวลระดาเย้ยแขแม้สิงขร
ยังระทวยหวั่นไหวคล้ายแง่งอน
ลมพัดขจรขจายฟุ้งจรุงฤทัย
ระบำสรวงล่วงไว้ใกล้อุษา
กลิ่นย้อมมาสิ่งนิทราอันสดใส
หอมเอยหอมย้อมไว้ภายในใจ
มิอาจไว้เนิ่นนานผ่านวิญญาณ
อยากมิตื่นฟื้นมาโอ้นิจาเอ๋ย
หวานชื่นเชยสถิตไว้ใจประสาน
ล้วนรำพึงคิดถึงนางสร้างสราญ
ช่างรอนราญสุขสันต์พลันจืดจาง
อุษาแสงตะวันอันบรรเจิด
แม้นจะเลิศสว่างไว้ใจมิห่าง
คงเหลือสิ่งในฝันมิวันวาง
สรรค์กระจ่างสร้างคู่สู่ดวงใจ.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 29 มิ.ย. 2551 13:22 น. - ID 116537 
1292
22
0
29 มิถุนายน 2551 14:02 น. - comment id 866970
29 มิถุนายน 2551 14:07 น. - comment id 866971
แวะมาชมดอกไม้ในสวนศรี คิดถึงนางอย่างกวีมิหวั่นไหว อุษาสางกระจ่างแจ้งแสงอโณทัย มีดอกไม้งามซึ้งถึงราตรี
29 มิถุนายน 2551 14:55 น. - comment id 866994
ค่ำคืน ที่หอมหวล อบอวลในจินต์ ...เข้ามาอ่านบทกลอนของคุณลุง แล้ว..อารมณ์ โอนอ่อนตามตัวอักษร ซะเหลือเกิน ..ประทับใจ..
29 มิถุนายน 2551 15:55 น. - comment id 867013
แด่ อาจารย์แก้วประเสริฐ
คะนึงน้องนงนุชดอกพุดซ้อน
ฉะออดอ้อนวอนเว้าเคล้าเสนอ
แว่วสำเนียงเจื่อยแจ้วแก้วละเมอ
อยากพบเจอเธอห่างหายสายสัมพันธ์
แอ่ๆ..สงสัยยังคิดถึงเธอคนนั้นอยู่มั้งอาจารย์
คนที่เคยเจอตอนไปงานชมรมกลอนไทยน่ะ
ขอประทานอภัย..ถ้าล่วงเกินท่านอาจารย์..อิอิ
อ้อ..อาจารย์ไม่ทราบว่าเวลาเขียนเรื่องสั้นแล้วโพสต์ไม่ได้
ทำอยู่หลายครั้ง จนเวียนหัวค่ะ
29 มิถุนายน 2551 17:08 น. - comment id 867036
29 มิถุนายน 2551 17:36 น. - comment id 867052
แด่ อาจารย์แก้วประเสริฐ
ต้องขอบพระคุณอาจารย์อย่างมาก
แต่ด้วยไม่เก่งคอม อ่านไม่เข้าใจค่ะ
คงต้องรอลูกชายกลับมาบ้าน
ให้เขามาอ่านแล้วสอนให้แม่ค่ะ
29 มิถุนายน 2551 18:29 น. - comment id 867065
แก้วประเสริฐ.
29 มิถุนายน 2551 18:33 น. - comment id 867067
29 มิถุนายน 2551 18:37 น. - comment id 867069
29 มิถุนายน 2551 18:42 น. - comment id 867070
29 มิถุนายน 2551 18:50 น. - comment id 867071
29 มิถุนายน 2551 18:57 น. - comment id 867072
29 มิถุนายน 2551 22:12 น. - comment id 867135
ถึงวัยนี้หัวเราะเหมือนร้องไห้ ไข้ก็ตายไม่ไข้ก็ตายเป็นของแน่ ยังรำพึงคะนึงนางเอาตอนแก่ ถ้าหากแย่แบ่งมาบ้างยังเฝ้ารอ อิอิ แวะมายั่วป๋าเล่น อย่าโกรธกันนาว่าแต่ว่ากลอนบทนี้เยี่ยมจริง มีทั้ง ดอกแก้ว พุด ให้คะนึงถึงด้วย อิอิ
30 มิถุนายน 2551 06:52 น. - comment id 867182
เมื่อคืนวาน ปฏิบัติการอยู่ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ก็เลยไม่รู้ว่ามีสายเรียกเข้า (ขนาดตั้งระบบสั่นแล้วนะเนี่ย) มีอะไรหรือเปล่าเอ่ย .. อย่าบอกว่าเปลี่ยนใจไม่ไปนะ .. เพราะอัลมิตราจ่ายค่ารถในส่วนของคุณไปแล้วด้วย ไม่รู้ล่ะ เบี้ยวล่ะก็ ปรับสามเท่า ..
30 มิถุนายน 2551 08:11 น. - comment id 867203
30 มิถุนายน 2551 09:33 น. - comment id 867249
เมื่อคืนกานต์ฝันยาวมากเลยค่ะ จำไม่ค่อยได้เลยค่ะคุณลุง คืนนี้ฝันใหม่ คิคิ
30 มิถุนายน 2551 14:37 น. - comment id 867273
30 มิถุนายน 2551 10:59 น. - comment id 867282
30 มิถุนายน 2551 11:03 น. - comment id 867283
30 มิถุนายน 2551 11:07 น. - comment id 867284
30 มิถุนายน 2551 11:15 น. - comment id 867288
30 มิถุนายน 2551 11:49 น. - comment id 867303
คุณลุงขาทั้งหวานซึ้ง ไพเราะและงดงามในบทกลอนเหลือเกินค่ะ
30 มิถุนายน 2551 11:59 น. - comment id 867310
งามอีกแล้วคะคุณลุง นอกจากหวังวาดไปตามบทกลอนอะคะ
30 มิถุนายน 2551 12:15 น. - comment id 867317
30 มิถุนายน 2551 12:38 น. - comment id 867339
30 มิถุนายน 2551 12:43 น. - comment id 867342
30 มิถุนายน 2551 12:49 น. - comment id 867354
30 มิถุนายน 2551 12:56 น. - comment id 867367
30 มิถุนายน 2551 13:01 น. - comment id 867377
30 มิถุนายน 2551 13:39 น. - comment id 867405
จะให้ทำประการใด ได้แต่ดึง คะนึงใจที่ไหวหวาน มาซับทรวง ซับซึ้งซึ่งริดราน คอยทักมานย์ ทานทบ พินบพินัยต์ หยดน้ำค้างว้างฟ้าเพลาดึก รดรู้สึก นึกหนึ่งเคยพึงใกล้ รำพึง คะนึงนางที่ห่างไกล อยู่กับใคร ในนิมิตรเมื่อนิทรา หลับตาแล้ว แว่วหวานกานท์กลอนไหม พี่จารใจ ส่งให้หทัยว่า- คิดถึง หนึ่งลำยองน้องกานดา เถอะหลับตา พี่จะเกว เห่ถ้อยคำ ...อดไม่ได้ อ่าน+ฟังเพลงบรรเลงแล้วเคลิ้มเลยครับ...
30 มิถุนายน 2551 14:03 น. - comment id 867417
อ่านด้วยคนค่ะคุณลุงแก้วสวัสดีวันฟ้ามัวด้วยเมฆฝนค่ะ
30 มิถุนายน 2551 14:29 น. - comment id 867434
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
