บาทวิถี เส้นนี้ เรา ก้าวย่าง สองมือต่าง เกาะกุม ต่างชวนชี้ หัวเราะรื่น ชื่นซาบ อาบฤดี บุษปะมวล มาลี ผ่องกมล เนตรคม สบมอง แลห้วงใน วาวหวามหวาน ปานใด อิ่มล้น ปัจจุสมัย คือโลก เราสองคน สิเน่ห์ท้น ท่วมทด รดใจเรา ผ่านศิลา กระด้าง ยังโอนอ่อน สลักรัก อักษร คลอเคลียเคล้า ผ่านนภา ฟ้ากว้าง หมู่เมฆเงา ถักรอยเว้า เป็นรูป รัก เรืองรอง มาบัดนี้ สายฟ้า ใยพิโรธ จึงลงโทษ ผ่าแบ่ง ทางเป็นสอง เป็นสองเส้น สองขนาน ..สองครรลอง ให้เราสอง ต่างเดิน คนละทาง ทางของฉัน นั้นแสนมืด มิดมัวหม่น เดิน เดินเดิน ดั้นด้น จนใจร้าง ใจเหือดแห้ง โหยออ่น จนเลือนราง เพราะปลายทาง ของเรา ขนานกัน
28 มิถุนายน 2551 19:48 น. - comment id 866667
ทางรัก มืดมน ทางใจสว่าง แม้ฟ้าฝนจะไม่เป้นใจ ไม่ว่างจะเดินคนละเส้นทางแต่ยังเคียงข้างเสมอ แม้ไม่พบเจอ แต่ใจไม่เก้อเพราะเดินเคียงข้าง ไม่ว่าขนานหรือแทยงมุม เราก็บรรจบพบเจอกันทั้งสิ้นจริงมั้ยคับ
28 มิถุนายน 2551 19:54 น. - comment id 866670
แวะมาเยี่ยมชมครับ ขอบคุณที่แวะไปบ้าน ผมเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
28 มิถุนายน 2551 20:00 น. - comment id 866673
ขอบคุณ นะครับที่เข้ามาเยี่ยมชม..คุณ น.นิรัติศัย.. แต่เส้นทางของเรา คงบรรจบ กันไม่ได้เสียแล้ว.. ทิฐิ ของเรา ยัง..มีมากอยู่นะครับ..ขอบคุณที่มาเม้นนะครับ
28 มิถุนายน 2551 20:02 น. - comment id 866675
คุณลุงแก้ว มาเม้น มาเยี่ยมนี่ ดีใจที่สุดแล้วครับ ขอบคุณคุณลุง มากครับ
28 มิถุนายน 2551 20:08 น. - comment id 866681
บนเส้นทางที่ร้างด้วยทางรัก ยากจะหักใจข่มจมความเหงา เคยมีรักแต่เลือนลางจางเหมือนเงา ไม่มีเขามีแต่เราเศร้าเดียวดาย
28 มิถุนายน 2551 21:08 น. - comment id 866712
เมื่อรักเรากลายเป็นเส้นขนาน เคยพบพานจำร้างจำห่างหาย เมื่อใจหนึ่งซึ้งรักจักกลับกาย รักสลาย...บนทาง...ที่ร้างลา.. เรื่องมันเศร้าจริงๆๆนะคะ
28 มิถุนายน 2551 21:17 น. - comment id 866722
แด่ คุณกิ่งโศก สายธารรักจักขนานประสานสม ไร้ขื่นขมระทดท้อพนอหา หวนคะนึงถึงแรกรักปักอุรา วอนลมพาพัดใจอาลัยครวญ
28 มิถุนายน 2551 22:27 น. - comment id 866770
เพราะ......เราต่างมีคนคู่ควรที่ควรคู่ เราต่างอยู่คนละฝันอันปั่นป่วน หนึ่งอาจสุขสมหวังดังที่ควร แต่อีกหนึ่งอาจจวนจะขาดใจ
28 มิถุนายน 2551 23:58 น. - comment id 866790
เส้นทางรักจางหายมลายสิ้น ดวงชีวินของฉันมาเลือนหาย เมื่อวันวานยังหวานอยู่เคียงกาย แสนเสียดายที่ผ่านมาน่าเศร้าจัง สวัสดีค่ะเส้นทางรักที่ขนานกันโอกาส ที่เจอกันยากนะคะ
29 มิถุนายน 2551 02:29 น. - comment id 866810
29 มิถุนายน 2551 03:20 น. - comment id 866830
ยินดีต้อนรับสู่เส้นทางแห่งอันธกา แต่อย่าเศรี้าไปเลยหนาท่านกิ่งโศก มืดสว่างอยู่รวมเป็นธรรมดาโลก สองทางโศกอาจบรรจบอีกสักครา (แล้วคราวนี้ก็จะหายโศก เนอะ)
29 มิถุนายน 2551 06:30 น. - comment id 866853
คุณพิมญดา.. ..ขอบคุณที่ เข้ามาเยี่ยม เรือยร้าง เรือนนี้.. ..สักวันหนึ่ง เราจะ...(รัยดี) ...กาแฟก่อนนะ..
29 มิถุนายน 2551 06:33 น. - comment id 866854
ครูพิม.. ..รักลา....แต่ฉันยังไม่ได้ลาเลย .. ..ต้องขอบคุณ..เขา ที่ทำให้เรารู้จักรัก ว่าสุขเพียงใด.. เพราะมันทำให้เรารู้ว่า รัก ก้อทำให้ทุกข์ได้มากมายเช่นกัน.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับครูพิม
29 มิถุนายน 2551 06:34 น. - comment id 866855
คุณไหมแก้ว..ฯ กิ่งโศกรับรู้ถึงสายลมที่พัดแล้ว... ขอบคุณที่แวะมาครับ
29 มิถุนายน 2551 06:35 น. - comment id 866856
คุณไม้หอม... ขอบคุณที่แวะมาขับกล่อม นะครับ ยินดีที่ได้รุ้จักครับ
29 มิถุนายน 2551 06:37 น. - comment id 866857
คุณนกยูง ..ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่าน มาฝากบทกลอนเตือนสติ ..ปลายทางอาจจะมีแสงสว่างรำไรก้อได้ อิอิอิ
29 มิถุนายน 2551 06:38 น. - comment id 866858
คุณยาแก้ปวด มาดวล กาแฟกันครับ อิอิ ขอบคุณที่แวะเข้ามาครับ
29 มิถุนายน 2551 06:40 น. - comment id 866860
คุณDarkness Hero .ผมก้อพยายามนึกเส้นนั้นเหมือนกัน โลกมีมืด ย่อมมีสว่าง สลับกัน ..ขอบคุณที่แวะมานะครับ..
29 มิถุนายน 2551 08:24 น. - comment id 866875
ทางรักบนเส้นขนาน หากเลือกที่จะรักอย่างไม่หวังครอบครองก็น่าจะทำให้สุขใจไม่น้อยนะคะ เพราะเรายังสามารถจะเห็นเส้นนั้นขนานคู่ไปกับเราเสมอ ..ดีกว่ามีเธอที่ปลายฟ้าไกลอีกนะ เพราะไม่รู้ปลายฟ้า ขอบฟ้า สิ้นสุดที่ตรงไหน คงหาไม่เจอแน่ๆเลยค่ะ.... แวะมาอ่าน+ให้กำลังใจค่ะ
29 มิถุนายน 2551 10:15 น. - comment id 866888
คุณฟ้า.. ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีมากๆๆเลยครับ..
29 มิถุนายน 2551 15:55 น. - comment id 867014
แวะเอาไฟฉายมาฝากจ้า
29 มิถุนายน 2551 17:23 น. - comment id 867042
30 มิถุนายน 2551 07:36 น. - comment id 867196
มีมืดก็มีสว่างนี่น่า...เดินต่อไป..ผ่านความมือให้ได้นะครับ.
30 มิถุนายน 2551 14:12 น. - comment id 867424
สวัสดีวันฟ้ามัวด้วยเมฆฝนค่ะคุณกิ่งโศก
30 มิถุนายน 2551 17:42 น. - comment id 867505
บนเส้นทางของกิ่งโศกที่มืดมิด พี่ยังคิดจะเปิดทางสว่างให้ เอาไว้เป็นเพื่อนเล่นและแรงใจ ล้านแสนไมล์ก็ยังมีพี่ร่วมทาง
30 มิถุนายน 2551 21:28 น. - comment id 867572
ขอบคุณ คนบ้านเดวกัน แมวแต้มที่ เอาไฟฉาย แต่อย่าลืมแบตเตอรี่นะ อิอิอิ
30 มิถุนายน 2551 21:29 น. - comment id 867573
ขอบคุณ ดอกไม้งามๆๆนะครับ..Silver snitch
30 มิถุนายน 2551 21:30 น. - comment id 867574
ขอบคุณ พี่ฝากฝันครับที่แวะเข้ามาปลอบน้องชายคนนี้
30 มิถุนายน 2551 21:32 น. - comment id 867576
สวัสดีเช่นกันครับคุณโอเลี้ยง ผู้ช่ำชองกลบท ชอบครับ
30 มิถุนายน 2551 21:33 น. - comment id 867577
พี่ก่องกิก ขอบคุณมากเลยนะครับที่แวะเข้ามา นานๆทีผมจาลงกลอนอะนะ
18 กรกฎาคม 2551 22:20 น. - comment id 875317
ขนานกันก็บรรจบกันได้นะครับ ลองนึกถึงขอบริบบิ้นที่ขนานกันสิครับ เอาปลายมาต่อกันโดยบิดครึ่งรอบ จะพบว่าเมื่อเราไล่ไปตามขอบบน ประเดี๋ยวแนวของเราก็มาอยู่ขอบล่าง เพียงเดินคนละอัตราความเร็ว บนเส้นดังกล่าว ก็จะพบกันจนได้ครับ ขอบคุณสำหรับคำว่า ขนาน ที่ทำให้ผมคิดจุดบรรจบ ของเส้นขนานได้ เป็นกำลังใจให้ครับ