ฉันเห็น.. ผีเสื้อดมดอมดอกไม้ที่หน้าบ้าน ได้ยินเสียงนกน้อยขานเพลงหวานหู ใบไม้พลิ้วยามต้องลมที่พัดกรู โมบายแขวนหน้าประตูก็กังวาน ฉันหลับตา... ปล่อยทุกๆอย่างให้ว่างเปล่า ไม่เหลือเงาอะไรให้แผ้วผ่าน เพราะเรียนรู้ว่ากายใจไม่ทนทาน จังไม่ต้าน..แต่จะตาม ความเป็นจริง ฉันร้องไห้.. เมื่ออ่อนไหวอย่างสุดๆ ฉันอ่อนแอแต่ไม่หยุดละทุกสิ่ง เพราะพ่อแม่ฉันยังมีให้แอบอิง นี่แหละสิ่งสำคัญสุดดวงใจ ฉันเคย.. เฉียดความตายมาครั้งหนึ่ง วันนี้จึงเรียนรู้ดูสิ่งใหม่ เห็นความงามที่ฉันเคยมองข้ามไป สิ่งเหล่านั้นไม่เคยไกลไปจากเรา ฉันลอง มองทุกอย่างต่างจากก่อน ไม่คิดย้อนหวนคืนฟื้นสิ่งเก่า เรื่องอดีตจะพอไม่ขอเดา รอยเรื่องเศร้าไม่ยึดติดคิดรื้อฟื้น ...
เพียงแพรว 28 มิ.ย. 2551 11:35 น. - ID 116502 
911
9
0
28 มิถุนายน 2551 17:28 น. - comment id 866477
ฉัน คิดถึงเธอ เหลือเกิน เป็นห่วงด้วย หายไปนาน กังวลใจ ว่า เป็นอะไรหรือเปล่าน้า วันนี้เห็นกลับมาแล้วดีใจมากๆๆ ขอให้น้องสบายทั้งตัวและหัวใจนะ ...อย่าเจ็บอย่าไข้น่ะ
28 มิถุนายน 2551 12:08 น. - comment id 866539
ขอจองที่ 1 ก่อง อิอิ
28 มิถุนายน 2551 12:14 น. - comment id 866542
แพรว ... แค่เรามองเห็นคนที่รักเราก็พอแล้วค่ะ เรื่องในอดีต จะจำได้จำไม่ได้ก็ช่างมันเถอะนะ
28 มิถุนายน 2551 12:15 น. - comment id 866543
หวัดดีใกล้เที่ยงค่ะพี่เอม ทานเข้าให้อร่อยนะจ๊ะ
28 มิถุนายน 2551 14:29 น. - comment id 866582
ลองหันมอง สิ่งใหม่ที่สดใสในใจเธอ สนองเสนองดงามอยู่หวามหวาน ได้ผลิดอกออกช่อรอเนิ่นนาน ใกล้เวลาเบ่งบานซาบซ่านทรวง ความรักรอบังเกิดขึ้นแล้วเช่นเดียวกัน
28 มิถุนายน 2551 15:57 น. - comment id 866591
เขียนถึงฉันพอที่จะเขียนได้ แต่ไม่ง่ายที่จะเขียนถึงเธอ สวัสดีจ้าน้อง
28 มิถุนายน 2551 19:48 น. - comment id 866668
ลูกรัก การเขียนกลอนแปดนั้นพ่อเองก็ส่งเวปฯ ให้ลูกได้อ่านแล้ว พยายามกลอนอย่าให้เกินแปดคำ นะ กลอนสลับควรใช้อักษรสูง เว้นเอกโทก็ควรเว้น ประโยชน์ของอักษรสูงนั้นทำให้เราสามารถบังคับ กลอนได้ อีประการหนึ่ง อักษรสูงนั้นมักจะออกมา ในเสียงจัตวาเสมอๆ หากใช้ เอก โท เพราะไม่ สามารถบังคับกลอนเพราะกลอนมันจะบีบกลอนที่ เราแต่งไว้ หมายถึงการผันอักษรผสมผสานไม่ ได้ดี ทำให้กลอนนั้นจะออกแข็งกระด้างไปจ๊ะ อย่าลืมคำพ่อบอกนะ อ้อ อีกอย่างหนึ่งนั้น คืออย่าใช้อักษรสูงต่อเนื่องกันก็จะไม่งามจ้า ในเมื่อฝากตัวเป็นลูกพ่อ พ่อก็ต้องทำหน้าทีให้ดี รักลูกพ่อเสมอ
แก้วประเสริฐ.
28 มิถุนายน 2551 20:22 น. - comment id 866688
ฉัน..พี่พิมคนนี้ เป้นกำลังใจให้น้องสาวคนสวยเสมอจ๊ะ
28 มิถุนายน 2551 20:38 น. - comment id 866697
เพราะมากค่ะเฮ้อโดนใจจังเลย
29 มิถุนายน 2551 02:36 น. - comment id 866815
29 มิถุนายน 2551 03:37 น. - comment id 866838
29 มิถุนายน 2551 13:28 น. - comment id 866962
ปล่อยอดีตรันทดเคยหดหู่ แจ้งจิตรู้ตามกาลยามผ่านผัน สงบเงียบเฉียบคมเหมาะสมครัน เห็นชีวิตเฉกฝันมีผันแปร อย่ายอมเจ็บยอมช้ำจิตกำหนด เพียงปล่อยปลดภาระผละบาดแผล ร่องรอยเก่าเร้ารุมสุมดวงแด เพียงแน่วแน่เอาชนะเพียรละวาง.... แวะมาทักทายครับ....
29 มิถุนายน 2551 17:31 น. - comment id 867049
8 สิงหาคม 2551 11:24 น. - comment id 883929
ชอบกลอนนี้จังเลยครับ
16 สิงหาคม 2551 11:00 น. - comment id 886193
สวัสดีค่ะ เพียงแพรวเอง แพรวไม่มีโอกาสได้อ่านเมนท์ของพี่ๆเลย จนวันนี้ โดยเฉพาะ พ่อแก้ว แพรวขอบคุณนะคะ อบอุ่นจังเลย ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามานะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
