รอยรักฤาเล่นล้อ........รอยลวง รอยลึกนึกทบทวน.....ถ่องแท้ รอยสวาทอาจบ่หวน....คืนกลับ เลยนา รอยพร่ำร่ำไห้แม้.......อ่อนล้าพาถวิลฯ ยินหทัยฝากไว้...........รอนรอน ยินจริตคิดถึงตอน.......รักสร้าง ยินเสียงเรียกเว้าวอน...ว่ารัก สักครา ร้อยอื่นคืนเลิกร้าง........บ่ร้างสิเน่หาฯ รักเอยเปรยออกให้....อาทร รักเอ่ยเผยละคร........ใช่แสร้ง แรงรักปักสลักศร.......แทงทิ่ม อกเอย แรงรักฤาแรงแกล้ง...หยอกเย้าเฝ้าถามฯ รักเจ้าเกินกว่าเอื้อม.....คว้าถึง เพราะรักเจ้าเกินดึง.....ไขว่คว้า รักมากอยากตราตรึง....ถึงรัก ก่อนเฮย ฤารักจักฝืนกล้า...........เล่นล้อลวงไฉนฯ
28 มิถุนายน 2551 06:35 น. - comment id 866439
อืม....รอยรักยากลืมเลือน เสมือนเตือนความทรงจำ รอยรักตระหนักนำ มันตอกย้ำในฤดี ลืมใดก็อาจเลือน รอยรักเตือนเฉือนชีวี ยิ่งลืมยิ่งทวี เพิ่มดีกรีความทรงจำ....
28 มิถุนายน 2551 06:51 น. - comment id 866441
รอยรัก ย่อมย่ำยี กินใจ รอยรัก ดุจเชื้อไฟ เผาลน ทุกคราเอย รอยรัก จักห้ามให้ หยุดคิด คำนึง รอยรัก กลับอึงอล อบอวนกรุ่นไหม้ เอย อิอิ โคลงสี่ ที่ไม่ครบฉันทลักษ์ อยากมีส่วนร่วมนะครับ แบบอ่านแล้วกินใจ
28 มิถุนายน 2551 09:23 น. - comment id 866478
โอ้วินคักแท่....เอื้อยลบอันข่างเทิงให่นำแหน่เด้อจ้า อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ยา รอยรักรุมรุ่มเร้า รบเรา รู้จักแล้วบางเบา ห่างร้าง รู้รักหนักหน่วงเคล้า ทุกเมื่อ....รู้ไว้ รักพี่ยากเอ่ยอ้าง วจีแจ้ง......สื่อใจ ไกลห่างใช่ป่างร้าง จิตใจ เพียงแต่กายแม้นไม่ พบหน้า ใจยังสื่อชิดใกล้ ไม่ห่าง สนิทชิดแนบใต้ฟ้า รับรู้ ..... ใจเรา รักเกิดได้หากพี่ ไม่ลวงลี้รี่รุกโหม ให้แทนใจเล้าโลม ได้ชมโฉมชายสักวัน แค่นี้ก่อนเด้อเอื้อย....ซ่ำนี่กะมั่วคักแล่ว
28 มิถุนายน 2551 17:19 น. - comment id 866512
ก็คงจะเจ็บมิใช่น้อย ที่มีรอยแผลข้างในแบบนั้น แต่ก็สู้ต่อไปเถอะ เราเชื่อว่าไม่นาน คงจะมีคนสงสารและเห็นใจ อิอิ แต่งม่ายออกอ่ะน่ะค่ะ เพราะว่ายุ่งๆ นิดๆ เอาแบบนี้ไปก่อนเน้อ คิดถึงน่ะค่ะ ไว้จะแวปมาเยี่ยมเยือนใหม่เน้อ พี่น้อง
28 มิถุนายน 2551 12:17 น. - comment id 866545
ยามรักดังแน่แท้ จริงใจ ยามจากเหมือนดังไฟ เร่าร้อน พิสวาทขาดคราใด ไหวหวั่น มัวเมาเก่าเว้าวอน ร่ำไห้ใจรอน
28 มิถุนายน 2551 12:19 น. - comment id 866547
รอยที่เอมลบไม่ออกจากใจสักทีก็คงเป็นรอยแผลเป็นที่หัวใจที่ใครบางคนฝากไว้ก่อนที่เขาจะจากเอมไปล่ะค่ะ
28 มิถุนายน 2551 12:19 น. - comment id 866548
แวะมาอ่านด้วยคนค่ะพี่ยาฯ สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
28 มิถุนายน 2551 16:00 น. - comment id 866594
เมื่อใจเกิดแผลเป็นเซ่นความรัก เมื่อชนักทิ่มกมลเกินทนไหว เมื่อสัมพันธ์ไร้วันหวนควรตัดใจ เมื่อคนไกลจากลาอย่าอาวรณ์
28 มิถุนายน 2551 16:47 น. - comment id 866610
เดี๋ยวมาใหม่นะงานยุ่ง มากๆ
28 มิถุนายน 2551 20:26 น. - comment id 866690
รอยรักก็ยังเป็นรอยรัก ไม่เคยลบหายสักที
28 มิถุนายน 2551 21:54 น. - comment id 866755
รอยรักฤาลบล้าง ลางเลือน รอยดุจจุดทบทวน แจ้มแจ้ง รอยรักนี่คอยเตือน ตอกย้ำ มิอาจลบจบแจ้ง เจ็บช้ำย้ำรอย..
28 มิถุนายน 2551 22:05 น. - comment id 866764
เป็นเครื่องบินโฉบผ่าน ณ ม่านฟ้า ก็แค่หมา แหงนมอง ปองใฝ่หา น้ำมันหมด จอดลง ตรงบาทา จะยกขา ฉี่ตรง ลงล้อเลย (ฮะฮะ)
29 มิถุนายน 2551 02:40 น. - comment id 866817
ขอขอบคุณทุกคนนะคะที่มาทักทาย คงจะได้พบกันอีก...
29 มิถุนายน 2551 03:42 น. - comment id 866840
หนึ่งรอยหนึ่งบาดแผลยังเตือนจำ ถึงความช้ำความรักที่ผ่านพ้น บอกเล่าความเจ็บปวดที่เวียนวน น้ำตาล้นเอ่อนองทั่วทั้งใจ
29 มิถุนายน 2551 11:37 น. - comment id 866920
อะไรที่เป็นรอย แสดงว่ายังมีอยู เห็นอยู่ และรู้สึกได้อยู่ รอย "รัก" คงดีกว่ารอยเกลียด รอยเคียดแค้น ชิงชัง อย่างน้อยเป็นรอยแห่งวาสนา และวันเวลาของบุพเพฯ แต่เมื่อไหร่ที่พบว่ารอยรัก สลับเป็นรอยชัง หัวใจคงเสียใจทบเท่าทวีคูณ แวะมาสวัสดี ขออนุญาตยืมคำท่านายกมาพูดว่า ผมคิดเห็นเป็นประการนั้นแหละครับ มีแต่ความสุข สดชื่น และงดงามทุกปรารนาหวัง รักษาความละมุนใจไว้นะครับคุณ หวังใจครับ
29 มิถุนายน 2551 14:23 น. - comment id 866981
รอยรัก....ยังทรมาน ปวดใจอยู่นาน หังอกสะท้านหมอไหม้
29 มิถุนายน 2551 16:02 น. - comment id 867016
29 มิถุนายน 2551 17:34 น. - comment id 867050
30 มิถุนายน 2551 07:42 น. - comment id 867199
อืม..เพราะมากๆเลยนะนี่...จากใจเลยหรือ...
30 มิถุนายน 2551 17:50 น. - comment id 867509
หวัดดีจ้า..คุณยา..มาแว้ว.. ไม่ได้เข้ามาทักทายมิตรสหายซะนาน.. เกิดอะไรขึ้นถึงลุกมาเขียนบท.. สัลปังคพิสัย..ให้ได้ยลซักหนซักครั้ง ..ต้องบอกว่า..อีกมุมนึงที่ไม่ค่อยได้ เห็น..นี่..ก็ยอดเยี่ยมไม่เบา..เลยนะนั่น..