ยิ้มสยาม ยิ้มสยอง (ผมเขียนงานชิ้นนี้ โดยได้แรงบันดาลใจ จากบทความ ไม้ขีดไฟในมือคุณ ของ ท่านพระไพศาล วิสาโล ซึ่งตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์มติชน ตลอดจนการรับฟังคำอภิปรายในสภาฯ รวมถึงการปลุกระดมนอกสภา ครับผม) อินทรวงศ์ฉันท์ ๑๒ เคยพักตร์ตระสักแผ้ว เสนาะแจ้วเสนอวจี ไป่แหนง, ระแวง, หนี คณนาประชาภินันท์ สร้างสันติธรรม์สาน ชชวาลบุรีสุวรรณ งดเหยียด ประเทียด หยัน แหละกระหยิ่มกะ ยิ้มสยาม แดนด้าวอะคร้าวเด่น มหิเย็นนิยมนิยาม ไทย เนื่องเมลืองนาม ธรณีทวีมนุญ แต่....ในสมัยนี้ บมิดีอุดมอดุลย์ เสื่อมแสงแจรงสุน- ทรส่องระรองประสาน เคียดแข่งตริแข็งข้อ กิจก่อพิกลพิการ เร่งร้าย กระหายราน อริรอนเพราะร้อนณรงค์ ผิดพรรค์ผละผันแผก เยอะแยะแยกยุแหย่, ยุยง ชลสายมิปรายสรง- อุระสุกกระอุกและโทรม พล่านพลันสนั่นผืน- ภพครืนอุโฆษคระโครม หลายหนอนลโหม ปะทุหายน์กระจายคุฮือ ทุ่มถั่งพลังถา คติบ้าระบาด ระบือ ขวัญว้างควะคว้างหวือ ตะละวันประหวั่นกระวน ผู้คนกมลขัด ระอุรัฐระรุ่มทุรน หน้ายักษ์ตระหนักยล มิกระหยิ่ม เพราะ ยิ้มสยอง! (๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
27 มิถุนายน 2551 10:09 น. - comment id 866174
ไม้ขีดไฟก้านเดียว กับ บ่อเพลิงตรงหน้า ฤดูฝน ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เลย
27 มิถุนายน 2551 12:49 น. - comment id 866229
สิ้นยิ้มงามจากสยามแล้ว หรือไร มองหน้าเห็นเป็นไฟ เคียดแค้น ไฟคุประทุไอ ใส่น้ำมันเติม หวังสงบสุขเริ่ม ก่อนยิ้มกลายสยอง แวะมาเยี่ยมชมครับ อยากให้ความสงบสุขกลับคืนมา
27 มิถุนายน 2551 13:31 น. - comment id 866248
อยากเห็นแต่สยามเมืองยิ้ม ไม่อยากยินสยามเมืองสยอง ไม่อยากเห็นสยามน้ำตานอง ไทยเจ้าของสยามนามเมืองยิ้ม
28 มิถุนายน 2551 22:30 น. - comment id 866772
คำฉันท์เป็นงานประพันธ์ที่ยากยิ่ง แต่ยิ่งใหญ่ในคำ ผมขอชื่นชมยิ่ง
4 กรกฎาคม 2551 14:39 น. - comment id 869360
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน สวัสดีครับ คุณอัลมิตรา คุณรัมณีย์ คุณคนกาหลง คุณกฤตศิลป์ ชินบุตร เรื่องความแตกแยก นับวันยิ่งขยายครับ ตอนนี้ทำท่าจะกินกว้างไปถึงประเทศเพื่อนบ้านแล้ว ผมรู้สึกว่า ปีนี้ น่าจะเป็นปีที่เมฆหมอกร้ายตั้งเค้ามาหลายลูกเหลือเกิน สารภาพครับว่าอึดอัด แต่ก็ยังหวังว่าสักวัน ฟ้าจะใส มวลเมฆจะไม่มี ผืนปฐพีคืนสู่สันติสุขดังเดิมครับผม