คนผู้เสพความฝัน
เทพระวี
คนผู้เสพความฝัน
ตื่นตาตื่นคืนวัน อันหวานหยด
กลีบกุหลาบ โรยหอม งามงด
ปรากฏ อยู่ตรงหน้า วินาที
นอนกาย แนบ ทางเท้า
บรรจงเฝ้า ปณิธาน บาทวิถี
พรุ่งนี้ อีกวัน พรุ่งนี้
ต่อ ลมหายใจ ที่ ทะนง ทน
เพียง เศษ อาหาร ชาวบ้านหว่าน
พอรับทาน ต่อ ชีวิต เพื่อ เริ่มต้น
ต่อวัน ต่อคืน ต่อ คน
เฝ้า ดอมดอก ดวงออกผล
จุมพิตบนกลีบดอกดวงดาว
ผู้สัญจรไปบนก้อนเมฆ
ปั้นเสกประติมากรรมก้อนขาว
วูบวับ เลื่อนล่องฟอง พราว
เรื่องราวดั่งมหาอุปรากร
ผู้เดินทางใน ความว่างเปล่า
วางเท้า บนเงาแดด แผดร้อน
วักดื่มน้ำครำ ขุ่นตะกอน
พรุ่งนี้ รอก่อน เมื่อวานเพิ่งผ่านไป