ไหมแก้วสีฟ้าคราม

24 มิถุนายน 2551 18:43 น. - comment id 865286

แด่  อาจารย์แก้วประเสริฐ
       ยอดเยี่ยมยุทธ์จริงๆ
       สมกับเป็นปรมาจารย์
       การแนะนำสอนกลอนลูกศิษย์
       มีจิตวิทยา  และวิญญาณสมเป็น
       ครูอาจารย์
       ข้าน้อยขอคารวะผู้อาวุโส 1  จอก(จริงๆดื่มสุราไม่เป็น)

ครูพิม

24 มิถุนายน 2551 18:57 น. - comment id 865289

สวัสดีค่ะ ลุงแก้ว..

ยอดเยี่ยมและงดงาม..เช่นเดิมค่ะ..

สบายดีนะคะ..

อินสวน

24 มิถุนายน 2551 19:07 น. - comment id 865296

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรกับช่ออักษราลีนะครับ
แต่อย่างไรก็รักทุกคนครับ

ก่องกิก

24 มิถุนายน 2551 19:45 น. - comment id 865307

วัดดีครับลุงแก้ว

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:00 น. - comment id 865312

คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม

         ศิษย์รักเมื่อศิษย์ได้รับความเจ็บปวดช้ำน้ำใจ
ครูเองก็ยิ่งเจ็บช้ำน้ำใจกว่าอีก  ผมเองก็พึ่งจะรู้
จากอัลมิตรานี่แหละ แต่คิดว่าคงจะคล้ายๆผมเอง
ซึ่งโดนมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ทำอะไรผม
ไม่ได้เพราะผมเป็นคนสมถะอภัยให้ทุกๆคนเสมอ
มิได้เคืองโกรธ การโกรธคือการทำลายใจอย่างหนึ่ง
     ทำไมผมถึงเขียนถึงกลอนนี้ก่อนนี้ได้ไปคอมเม้นท์
ในเวปฯที่อ่านไว้แล้วแต่มาคิด เราเป็นครูเขา
คงจะเขียนบอกไว้ให้เขากลับมา ถึงแม้นว่าเขา
เป็นครูจริงๆ ส่วนผมเป็นครูปลอมเพราะไม่เคย
เป็นครูบาอาจารย์ใครเลย ทำงานหรือก็ทำงาน
ทางด้านโทรคมนาคม พึ่งมาเป็นครูอาจารย์ก็
ในที่เวปฯนี้แหละครับ ถึงจะยกย่องผมอย่างไร
ผมก็วางเฉย เพราะผมแก่มากแล้วดังที่ตอบ
ไว้ในกลอนที่แล้ว ว่าอายุจริงๆผม ครบ 66 ปี
เต็มย่าง 67 ไม่กี่วันนี้เอง จึงรับศิษย์ไว้เพื่อ
สานงานผมต่อจึงยอมรับศิษย์ไว้ เพราะก่อนนี้
ก็เคยมีคนมาสมัครผมแต่ผมปฏิเสธว่าผมเอง
นั้นสำนึกอยู่เสมอว่ายังอ่อนด้อยนักในทางนี้
ที่มาสมัครทางเมล์ผมมีเพียงแค่สามคนเท่านั้น
คือ จิตรำพัน กชมนวรรณ และ ช่ออักษราลี ที่
มีความจริงใจถึงเมล์มาสมัครตัวแก่ผม ต่อมาผม
เห็นว่าคนที่เรียกผมมาไม่เคยเปลี่ยนแปลงก็รับ
ไว้ด้วยเช่นคุณเป็นต้น ผมถึงได้ยอมรับไว้เพื่อ
จะให้ประสานงานผมต่อ เพราะผมอายุมากแล้ว
ไม่แน่ว่าวันใดวันหนึ่งสามารถจะมาร่วมเวปฯนี้
ได้เพราะผมรักเวปฯซึ่งเป็นเวปฯแรกที่ผมเริ่ม
เล่นกลอน คิดว่าจะเป็นเวปฯสุดท้าย อนาคตนั้น
ไม่แน่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นจึงรับไว้ด้วยเหตุฉนี้
ทดลองดูหลายต่อหลายครั้งครับ ขอบใจศิษย์รัก
มากจ้า  รักเสมอ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:02 น. - comment id 865313

คุณ ครูพิม

         สวัสดีครับ ขอบคุณที่มาชมครับ  คนแก่นั้น
ก็สลับกันไปแหละครับร่างกายดีบ้างไม่ดีบ้างครับ
ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

ไร้อันดับ

24 มิถุนายน 2551 20:03 น. - comment id 865314

 เท่าที่ผมเห็น คนเก่งจริง
ไม่ต้องยกตัวเองหรอกครับ
คนรอบๆ ตัวเขาก็ยกให้เอง
จริงไหมครับ 
คุณช่ออักษราลี
เหมาะที่จะสืบสานเจตนารมณ์
ของลุงแก้ว จริงๆ ครับ
ดูจากงานกลอนที่เขียนครับ  

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:09 น. - comment id 865316

คุณ อินสวน

         ผมเองก็ไม่รู้เรื่องว่าเป็นเรื่องราวอะไร เพียง
ทราบอย่างคราวๆจากบทความของคุณ อัลมิตรา 
ในฐานะที่ผมเป็นครูก็ย่อมจะเดือดร้อนใจไปด้วย
เพราะผมเองก็เคยเจอมาแล้วทั้งคำเหยียดหยาม
ประนามมามากต่อมา แต่ว่าผมเองนั้นเป็นนักสู้ไม่
หวั่นสิ่งใดๆกับคิดว่าเป็นสิ่งดีแก่ผมเองให้เกิดความ
มานะพากเพียรค้นคว้า ส่วนศิษย์รักผมระยะนี้เปรียบ
ดั่งดาวรุ่งที่มาแรง แซงเขาไปแยะเลยเกิดความ
อิจฉาริษยาจะพยายามทำให้เป็นดาวร่วงจากฟ้า
แห่งบ้านไทยกลอนนี้ครับ เช่นผมเองก็เคย
ประสบมาแล้ว จึงเขียนกลอนนี้ไว้เตือนสติว่า
ครูเองก็เคยเจอ หากทำใจได้ก็ยิ่งทำให้เกิดมานะ
พยายามยิ่งขึ้นครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:14 น. - comment id 865319

คุณ ก่องกิก

        สวัสดีครับคุณก่องกิก ที่แวะมาเยี่ยมผมและ
อ่านงานผมซึ่งมีความรู้น้อยต้อยต่ำครับ ขอบคุณยิ่ง

                     แก้วประเสริฐ.

ฝากรักฟากฟ้า

24 มิถุนายน 2551 20:23 น. - comment id 865320

คุณแก้วประเสริฐคะ  อ่านแล้วก้อพอเดาออกว่าคุณช่ออักษราลีโดนอะไรบ้าง  รินก้อขอฝากกำลังใจถึงคุณช่อด้วยนะคะ  ขอให้เข้มแข็งไว้เถอะค่ะ   ...ที่ตรงนี้กระทบง่าย  รินก้อเคยเจอมาแล้วค่ะ  แต่รินไม่สนใจหรอกเพราะเจ้าของเวบให้ตรงนี้เป็นเวทีสาธรณะสำหรับโลกวรรณศิลป์  

สิ่งใดๆ  อาจมากระทบเราได้ง่ายๆ  แต่คุณช่อต้องหนักแน่นนะคะ

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:25 น. - comment id 865321

คุณ ไร้อันดับ

          เพราะด้วยใจรักบ้านกลอนไทยนี้ทำให้ผม
ต้องคัดเลือกศิษย์ที่มีจิตใจงดงามมาเป็นศิษย์ผม
เพื่อสานต์เจตนารมณ์ในที่นี้ต่อไปเพราะผมเอง
อายุก็มากแล้ว ย่างเข้า 67 ปีแล้ว ฉะนั้นเพื่อต้อง
การคนมาสานงานต่อจึงยินยอมรับศิษย์ซึ่งเขารัก
ผมด้วยหัวใจอันแท้จริงครับ ขอบคุณครับที่แวะมา
ส่วนคำถามตอนต้นนั้นเท่าที่ผมประสบมาจริงครับ
แต่ไม่ใช่ผมนะครับอิอิผมเองนั้นเป็นคน บ้าๆบอๆบ๊องส์
ติดบวมๆเสียด้วย ความรู้ทางนี้ก็ต่ำต้อยยิ่งนัก
แต่เขาก็มาสมัครทางนี้และทางเมล์ 
ความจริงผมพึ่งเปิดเผยนี่แหละครับ
ขอบคุณที่คุณเข้าใจจิตใจผมครับ ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

กิ่งโศก

24 มิถุนายน 2551 20:31 น. - comment id 865322

สมแล้วที่คุณลุง (ขออนุญาตครับ) เป็นที่นับถือของคน..ครู...ครับคุณลุงคือ ครู แบบอย่างแท้จริง..

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:34 น. - comment id 865323

คุณ ฟากรักฟากฟ้า

         ขอขอบคุณแทนคุณช่ออักษราลีด้วยครับ ครับ
เวทีนี้เป็นเวทีสาธารณะของวรรณกรรมต่างๆรวมถึง
การเขียนเรื่องสั้น ใช้เป็นที่ฝึกฝนให้เกิดทักษะและ
รักษาไว้ในสิ่งที่บรรพบุรุษท่านอุตส่าห์พากเพียร
เสาะสรรค์หามาดำรงไว้ต่อไปมิรู้วันดับ ขอขอบคุณยิ่ง
ครับ ขอบคุณ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 20:43 น. - comment id 865329

คุณ กิ่งโศก

         ด้วยความรักที่เขามีให้แก่ผมถือได้ว่ามีคุณค่า
ยิ่ง ถ่อมตัวลงมาเพื่อฝากตัวเป็นศิษย์ผมทั้งๆที่ผม
เองไม่เคยเป็นครูบาอาจารย์มาก่อนพึ่งจะได้รับ
เกียรติก็คราวนี้แหละ ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ก็เคยมี
แต่ผมมีความรู้น้อยต้อยต่ำจริงๆมิกล้าบังอาจแม้แต่
บัดนี้ก็ตามเถอะยัง งกๆเงิ่นๆ อยู่แต่เขาก็ยังยอมรับ
ผมบอกว่าผมเองเป็นคนความรู้น้อยต้อยต่ำ บ้าๆบอๆ
บวมๆบ๊องส์นะ  แต่เขาก็ยินดีด้วยหัวใจทำให้ผม
ถึงยินยอมรับไว้โดยการเมล์มาส่วนตัวทั้งๆที่เขา
เป็นครูโดยแท้จริงและเก่งทางด้านภาษาศีลป์
อีกด้วย ในเมื่อเกิดเป็นเช่นนี้ผมจึงต้องยอมรับ
แต่นิสัยผมเองดังที่กล่าวลองรักใครแล้วก็จะพร้อม
เผชิญเสมอต่อเหตุการณ์ที่เกิดแก่ศิษย์ที่ผมรับ
ไว้ครับ  ขอขอบคุณยิ่งที่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ที่จริง
ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ผมเองก็เคยเจอมามาก
มากเสียจนชาชินไปแล้วครับ ขอบคุณมากครับ

                 แก้วประเสริฐ.

จิตรำพัน

24 มิถุนายน 2551 21:06 น. - comment id 865341

สวัสดีค่ะคุณครู 

จิตรำพันแวะมามอบกำลังใจให้คุณช่ออักษราลีด้วยคน  อีกรอบค่ะ 

อยากให้มีกำลังใจต่อไปค่ะ....ล้มแล้วลุกขึ้นสู้ได้
แสดงว่าเราคือผู้ชนะใช่ไหมคะครู

คุณครูก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...อย่าเครียดมาก

ช่ออักษราลี

24 มิถุนายน 2551 21:12 น. - comment id 865349

สวัสดีตอนค่ำค่ะ คุณครูแก้ว

เพิ่งเข้ามาค่ะ ก็เห็นกลอนของคุณครูแก้ว
หนูขอโทษด้วยค่ะ ที่ท้อแท้กับเหตุการณ์
บางอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต จนปวดหัว
หลายวัน จริงๆแล้วหนูไม่ใช่นักสู้อะไรเลย
อ่อนแอ อ่อนไหว เปราะบาง และหักง่าย
เงียบ ขี้อาย มักจะซ่อนตัวอยู่ในโลก
จินตนาการ  นี่คือหนู จึงได้ชอบมาเขียน
กลอน ใต้ห้วงจินตนาการ 

กลอนทุกกลอนที่เขียนไป มันผสมผสาน
ชีวิต จิต วิญญาณ ของหนู ไปด้วย ชอบแบบ
ไหน ก็เขียนแบบนั้น  อ่านกลอน ฟังเพลง
ที่รัก ภาพ จะชอบภาพไทยๆมากที่สุด พยายาม
หาภาพแม้จะต้องไปสแกนก็ตาม เมื่อมา
ผสมรวมกันเข้า ไม่ต้องเสียเวลาไปพักผ่อน
ที่ไหน ที่นี่แหละ คือสวรรค์ที่เราได้สร้าง
เอาไว้  ดั่งเสวยสวรรค์ชั้นกวี จริงๆค่ะ 
เหมือนได้เสพอาหารทิพย์รส  แม้มันจะไม่
ถูกหลัก หรืออะไรก็ตามที่หนูยังศึกษาไม่
ลึกซึ้งเพียงพอ แต่มันก็เป็นหัวใจของหนู
จนไม่อยากให้ใครมาทำลายหัวใจไปได้

ต้องขอขอบคุณครูแก้วประเสริฐ ที่แสน
ประเสริฐ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ผ่านมา
ให้ความรู้ ด้วยความรัก ความจริงใจ สม
เป็นครู โดยไม่แอบแฝงใดใดทั้งสิ้น

ตอนนั้นหนูรู้สึกล้มเหลว หมดทุกอย่าง
ความฝัน หนูไม่รู้ด้านกลอนที่ลึกซึ้งกว่า
นี้เลย ไม่ทราบจริงๆ รู้แค่พื้นฐานด้าน
ฉันท์ และที่คุณครูแก้วสอนมา เท่านั้นเอง
และคิดว่า จะแต่งกลอนต่อไปได้ยังไง
ในเมื่อสิ่งที่เค้าติงมาทั้งหมด หนูไม่รู้
ไม่เข้าใจเลย แล้วจะแต่งได้ยังไงกัน

หนูสัญญาค่ะ ว่าจะเข้มแข็งขึ้นกว่านี้ ให้สม
กับเป็นศิษย์คุณครูแก้ว และเวลาว่าง
จะเสาะหาวิชาไปเรื่อยๆค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ

อัลมิตรา

24 มิถุนายน 2551 21:18 น. - comment id 865353

อะไรกันจ๊ะ  แค่นี้บอกว่า ล้มเหลว ..
ถามลุงแก้วประเสริฐนะ อัลมิตราถูกด่ามากกว่านี้แยะ ...
ไม่เห็นจะต้องใส่ใจมากเลย นะเนี่ย
เน็ต ก็เน็ตบ้านเรา 
เครื่อง ก็เครื่องบ้านเรา 
ใครมาด่า มาว่า .. ก็ให้มันกองที่บ้านมัน

คิดแค่นี้อ่ะ ใช่มั๊ย ลุงแก้ว สนับสนุนหน่อยจิ  เดี๋ยวเลี้ยงเป๊บซี่ .. ๕๕๕

รัมณีย์

24 มิถุนายน 2551 21:20 น. - comment id 865355

ผมขอน้อมคารวะครูแก้วครับ
และขอแสดงความเคารพในพี่เจี๊ยบด้วยครับ
ได้เห็นความรักใคร่ผูกพันในบ้านกลอน
ความอาทรของครูที่มีต่อศิษย์
แล้วก็รู้สึกอบอุ่นจริง ๆ ครับ
ผมเพิ่งเข้ามาใหม่ได้ไม่นาน
ประมาณช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา
หากมีสิ่งใดไม่เหมาะสม
ก็ขอปวารณาให้ครูและทุกท่านตักเตือนได้

ยาแก้ปวด

24 มิถุนายน 2551 21:29 น. - comment id 865361

คุณครูแก้วประเสริฐ น่ารักที่สุดในโลกเลย
พี่ช่อได้ยินมั้ยคะ...

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 21:58 น. - comment id 865364

คุณ จิตรำพัน

         ศิษย์รักครูต้องเข้มแข็งอย่าไหวหวั่นต่อสิ่งใดๆ
ทั้งสิ้น ดีแล้วเราศิษย์สำนักเดียวกันย่อมต้องรักกัน
ห่วงใยซึ่งกันและกัน คุณเองเป็นศิษย์คนแรกที่ผม
รับไว้ ย่อมต้องดูแลห่วงใยศิษย์ด้วยกันนะจำไว้
สิ่งใดทำได้ควรทำ และจงเข้มแข็งครูเองก็เจอมา
แล้วต่อเหตุการณ์เหล่านี้จนชาชิน แต่ว่าครูกับนำ
เอาใช้ให้เป็นประโยชน์แก่ตัวครูเอง ปรับปรุง
สร้างมานะคิดว่าคำหยามเหยียดเราถือว่าคือการ
กระตุ้นต่อมขี้เกียจให้เกิดเป็นพลังงาน จนต้อง
ศึกษาค้นคว้าอย่างจริงๆจังๆจ๊ะ การสอนของครู
นั้นมาจากการผสมผสานค้นคิดด้วยตัวเองจึงไม่
ค่อยเหมือนกับใครเขา ดังที่แนะนำไว้นั่นแหละ
บางครั้งก็นอกประเด็นบางครั้งก็ในประเด็น โดย
คิดว่า ท่านบรมครูสุนทรภู่ท่านยังไม่ค่อยคำนึง
ท่านจะสร้างเอกลักษณ์ของท่านเองไว้ หากศิษย์
ลองอ่านทั้งนิราศและพระอภัยมณีตลอดจนโคลง
ที่ท่านรจนาไว้จะเป็นว่าบ้างก็อยู่ในประเด็นบ้าง
ก็นอกประเด็น เพราะเหตุว่าท่านเอาใจเขามาใส่
ใจเรา ด้วยท่านเขียนกลอนเพื่อขาย หากดำเนิน
การตามหลักการณ์อันแท้จริงแล้วก็จะไม่มีใคร
มาซื้อกลอนท่านไปอ่าน อย่างเช่นการสัมผัส บาง
ครั้งท่านสัมผัสเดียว บางครั้งสัมผัสซ้อน บางครั้ง
สัมผัสเลือน บางครั้งไม่มีการสัมผัสเลย เหตุเพราะ
ท่านต้องการขายกลอนเลี้ยงชีพรู้เข้าใจคนอ่าน
ว่าชอบสิ่งใด ครูเองเวลาจะเขียนทุกๆครั้งต้อง
ยกมือไหว้รำลึกถึงบรมครูสุนทรภู่ก่อนเสมอทุก
ครั้งแม้แต่พจนานุกรมไทยก็ยกมือไหว้ อาราธนา
ในใจว่าขอจงช่วยชี้แนะนำอย่าให้กลอนติดขัด
จำไว้นะ ทุกๆครั้งที่เราจะเขียนกลอนจงทำความ
เคารพบูชาครูรำลึกทุกครั้งไป การเขียนกลอนครู
หากยามใดติดขัดจะหยุดยกมือไหว้ท่าน สักครู่
เดียวก็สามารถแต่งต่อได้เป็นเรื่องจริงที่ครูเอง
ทำมาแล้วและทำตลอดทุกๆครั้งในการเขียน
        ฉะนั้นศิษย์เราจงเชื่อใจตัวเราเองผิดถูก
หลักการณ์บ้างอย่าไปคำนึง คำนึงเพียงให้ถูก
ต้องฉันทลักษณ์กฏข้อบังครับเท่านั้น นอกนั้น
ไม่ต้องไปสน เราเล่นกลอนเพื่อความสนุกสนาน
ระบายอารมณ์เรา อย่าให้กลอนนั้นทำลายจิตใจ
ของเราเป็นอันขาด เธอเป็นศิษย์คนแรกควรจะ
ถ่ายทอดต่อไปด้วยนะ เพราะอีกไม่นานครูเอง
ก็ไม่อาจจะเขียนกลอนได้อีกด้วยอายุมากแล้ว
ตอนนี้ปาเข้าไป 66 ปีพึ่งเกินมาได้สามวันเท่านั้น
อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน ครูจึงฝากงานเหล่านี้
ไว้ให้แก่ศิษย์รักทั้งหลายไม่กี่คนหรอก ซึ่งมี
ความรักเข้าใจครูส่งมาสมัครทางเมล์แค่สามคน
คือคุณ ช่ออักษราลี  กชมนวรรณ และศิษย์ที่สมัคร
ในกลอนเวปนี้ก็ไม่กี่คนเหมือนกัน อาจเปลี่ยน
แปลงไปก็ได้จะเอาอะไรแน่นอน ส่วนคำว่า
ทำจิตให้เป็นกลอน ทำกลอนให้เป็นจิต เป็นอารมณ์
หนึ่งเดียวนั้น เพราะมีประโยชน์มาก กลอนครู
ถึงได้เน้นคำสุดท้ายให้ใช้อักษรสูงไว้เสมอๆและเ
ทำนองเป็นหลักเพื่อความอ่อนหวาน อ่อนไหว
พลิ้วราบรื่นเป็นสิ่งสำคัญถึงจะเขียนแนวไหน
เศร้าก็ต้องให้กลอนนั้นไหวพลิ้วราบรื่นเสมอๆ
รักศิษย์เสมอๆจ๊ะ

                   แก้วประเสริฐ.

โอเลี้ยง

24 มิถุนายน 2551 22:10 น. - comment id 865374

สวัสดีค่ะ ลุงแก้วและพี่ๆทุกคน ขอออกความเห็นอีก1เสียงค่ะ

โอเลี้ยงว่ากลอนครูเจี๊ยบสามารถโชว์บอร์ดได้แน่นอน

ไม่ได้ "เอียง" แต่ใครจะคิดว่าเอียง โอเลี้ยงยอมค่ะ

โอเลี้ยงไม่รู้ภาษาไทยมาก เลิกเรียนแต่ตอนอายุ12 มาเรียนอีกหนตอนย่าง20ในสามปีมานี้ โอเลี้ยงเพิ่งหัดกลอนแปดหลังจากหัดก-ฮคล่องๆ

และหัดกลบทเมื่อ6เดือนก่อน หัดด้วยตัวเองมาตลอด หัดในพื้นที่ๆไม่มีไทยปนสักนิด ไม่ว่าสื่อสารทางทีวี วิทยุ พูดคุย  แม้แต่ทักคน ไม่เคยได้เอ่ยไทยนับ10กว่าปี

และไม่กล้าอ้างว่าเก่ง แต่กล้าอ้างว่ากลอนบทนี้ของพี่เจี๊ยบคนธรรมดาไม่แตกฉานหนังสือไทยอย่างโอเลี้ยงยังอ่านเข้าใจ..และรู้ความ โดยไม่ต้องอ่านคำบรรยายของพี่

ดังนั้นพี่เจี๊ยบมั่นใจเถิด ขนาดคนเก่งกวีซีไรท์บางคน เขียนงานบางหนคนธรรมดาหลายคนรวมทั้งโอเลี้ยงยังอ่านไม่เข้าใจได้เลย

อย่าเชื่ออย่าขาดความมั่นใจในตัวเอง เมื่อเรามั่นใจตอนเขียนแล้ว

กลอนคือการวาดภาพด้วยอักษร ไม่เคยมีนักวาดภาพคนใดบอกได้หมดยามเขาวาดภาพจากจินตนาการณ์ การเขียนกลอนของทุกคนก็เหมือนกันคนเข้าใจได้ไม่เท่ากัน

ครูเจี๊ยบเคยได้ยินสุภาษิตไทยคำว่า

"ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอดไหมคะ"

สำหรับโอเลี้ยงเราเรียกว่า "โคมจากหนังควายค่ะ"

ปล. ขออภัยวันนี้โอเลี้ยงบ่นมากไปค่ะ

โอเลี้ยง

24 มิถุนายน 2551 22:13 น. - comment id 865375

โอเลี้ยงว่า บทเดิมที่คนวิจารณ์เพราะมากๆ และได้ความเกิดจินตนาการณ์ทันทีที่อ่าน

ไม่รู้สิ อาจเพราะโอเลี้ยงมาจากโลกมนุษย์เลยเข้าใจง่าย

ผิดกับคนมาจากดาวดวงอื่นนะคะ

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 22:16 น. - comment id 865376

คุณ ช่ออักษราลี

        ครูแสนจะดีใจมากเธอเข้มแข็งขึ้น ต้องอย่าง
นี้ซิถึงเป็นศิษย์รักของครู ครูฝากความหวังไว้กับ
ศิษย์เพื่อสานงานต่อจากครูเพราะครูรักที่นี่และจะ
ไปเพราะเขียนหนังสือไม่ได้ก็คงจะจบที่นี่ ครูเป็น
คนรักเดียวใจเดียว เข้มแข็งเสมอเมื่อทราบว่าศิษย์
รักจากยอดหญิงอัลมิตราครูก็พอจะเข้าใจ เพราะครู
เองก็โดนมามากจนเรียกว่าชาชินเสียแล้วล่ะ ลอง
อ่านกระทู้ของจิตรำพันศิษย์คนแรกของครูข้าง
บนนะ ทั้งหมดนี้ครูมองเธออ่านกลอนศิษย์ทุกคน
เมื่อเข้ามาไม่เคยเว้นสักครั้งเดียวมีความห่วงใย
ความตั้งใจศิษย์ต้องเก่งกว่าครูนี้คือปนิธานของ
ครูเอง เมื่อศิษย์เดือดร้อนครูเองก็ร้อนใจไปด้วย
ครูรักเธอมากฝากความหวังหลังจากครูจำเป็นต้อง
จากไปเพราะด้วยใดก็ตาม เช่นเขียนหนังสือ
ไม่ได้เพราะอายุอานามก็มากแล้ว จึงมองหา
ทายาทอสูรระบบ บ้าๆบอๆบวมๆบ๊องส์ๆ ไว้เพื่อ
สานงานต่อไปในเวปฯที่ครูรักจ๊ะ จงเข้มแข็งตั้ง
แต่นี้ต่อไป  ครูจะให้เธอแต่งกลอนให้ครูอ่านนะ
อย่าลืมล่ะ อ่านกระทู้ที่ครูตอบกับศิษย์รัก จิตรำพัน
ด้วยนะ  รักศิษย์เสมอ ความดีใจของครูคือศิษย์
รักเข้าใจเข้มแข็งจ๊ะ ดูอย่างยอดหญิงผู้ดูแลระบบ
นั้นเป็นตัวอย่าง พบเหตุการมากมายกว่าครูมาก
เสียจนไม่สามารถบรรยายได้ เธอเข้มแข็งเด็ดขาด
ดั่งชายอกสามศอก อิอิ  ชายเดียวนี้ไม่ถึงหรอก
แม้แต่ครูเองคืบกว่าๆเท่านั้นเองแหละ ฮ่าๆ
ครูจะคอยอ่านงานเธอ เขียนตามใจเราไม่ต้อง
คำนึงสิ่งใดๆทั้งสิ้นเราเดินถูกทางแล้ว ครูเปรียบ
เธอไว้ดุจดาวที่ส่องแสงเจิดจรัสนัก ย่อมมีคนอิจฉา
ริษยา เป็นสิ่งแท้แน่นอนจ้า เขาพยายามให้เธอ
เป็นดาวร่วงให้ได้ แต่ครูเชื่อว่าเธอยิ่งจรัสแสง
ระยิบระยับกว่านี้อีกจ้า  รักศิษย์เสมอๆจ้า อย่าลืม
  
                แก้วประเสริฐ.

ฝากฝัน

24 มิถุนายน 2551 22:17 น. - comment id 865377

ด้วยความนับถือครับครูแก้วประเสริฐ
..อ่านคำสอนศิษย์แล้วซึ้งครับ...ในบางเวลา
อาจารย์คือผู้ที่ให้พลังครับ....นับถือครับ...
ของให้ครูมีสุขภาพที่แข็งแรงนะครับ....

อัลมิตรา

24 มิถุนายน 2551 22:27 น. - comment id 865387

ตอบช้าอ่ะ .. ต้วมเตี้ยม ต้วมเตี้ยม ..

งอน ง่วง  .. ง่วง  งอน ...ไปนอนดีกว่า

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 22:27 น. - comment id 865388

คุณ อัลมิตรา

         ยอดหญิงอันเป็นที่รักยิ่ง  ใช่แล้วศิษย์เราทั้ง
หลายจงทราบไว้ว่า ยอดหญิงคนนี้เป็นคนเข้มแข็ง
ดั่งทอม ไม่ไช่จ๊ะดั่งชายจริงๆนะ ประสบปัญหามามาก
จนนั่งหัวร่อ อิอิ คงมินิสัยเหมือนเรา แต่อารมณ์ร้อน
นะไม่เย็นเหมือนครูหรอก แต่ความดีเธอมากมาย
นัก ยุติธรรม อิอิไม่เหมือนตาชั่งสนามหลวงหรอก
เธอผ่านอุปสรรคมากมายมากกว่าครูซึ่งเป็นชาย
เสียอีก  ผมตั้งฉายาให้เองว่า เป็นยอดหญิงนัก
กลอน อิอิ แม้ว่าเธอจะขอร้องแต่ผมเป็นคนปาก
กับใจตรงกันรักใครแล้วรักจริงเสมอ อิอิ ยอดหญิง
ผมบอกศิษย์ผมแล้วเน้อ  หากวันที่ 12-13 มี
จันทร์หรือไม่มีก็ได้เรามาทานไวท์กันซะคนล่ะ
จอกร่วมกับยายกุ้งด้วยจะร้องเพลงให้ฟังนะ อิอิ
ลือว่ากุ้งร้องเพลงเก่ง ผมเองร้องเหมือนหมาเยี่ยว
รดสังกะสี ยิ่งตอนนี้แล้วใหญ่ไม่จบไม่ว่ากันนะ
ปกติผมเลิกทานแล้ว แต่วันนั้นจะพยายามทาน
ชนจอกกันให้ได้จ๊ะ อิอิ อย่าล้มหมอนนอนเสื่อ
เสียก่อนล่ะ รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 22:35 น. - comment id 865390

คุณ รัมณีย์

        ขอบคุณครับ บอกก่อนว่าผมเองเป็นคน
บ้าๆบอๆบวมๆบ๊องส์ความรู้ต่ำต้อยยิ่งนัก ที่เขารัก
ก็คงจะมีนิสัยคล้ายๆกันถึงสมัครเป็นศิษย์ คนเก่งๆ
ในเวปฯนี้มีอีกแยะเชียวล่ะ เมื่อมาปวารณาตัวหาก
สอนผิดก็อย่าว่ากันนะ หากมีเวลาจะเข้าไปดู บอก
ก่อนผมเป็นคนดังกล่าวและพูดแบบขวานผ่าซาก
ด้วย  อิอิ ขู่ไว้ก่อน ฮ่าๆๆ ตกลงช่วยเท่าที่ช่วยได้นะ
ขออย่างเดียวอย่าโกรธกันก็แล้วกันนะ ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2551 22:42 น. - comment id 865395

คุณ ยาแก้ปวด

          ฮ่าๆๆๆ คนบ้าๆบอๆบวมๆบ๊องส์ได้คนรู้ใจอีก
คนแล้วนะเรา  เขาว่าคนบ้าน่ารักนะ เช่นไอส์สไตย
ไงล่ะน่ารักมั้ย อิอิ  แต่ผมไม่เหมือนนะมากกว่าคือ
มีบอๆบวมๆบ๊องส์อีกด้วย  คุณเองก็น่ารักที่สุดเลย
รักใคร่กลมเกลียวกันผมติดตามนะ ห้ามปฏิเสธจีะ
มิฉะนั้นยอดหญิงคงไม่ร่วมสนทนาด้วยหรอกเน้อ
อย่าบอกเขาล่ะว่า ยอดหญิงก็มีนิสัยคล้ายผมถึง
เข้าใจกันได้ ก่อนก็คนบางเดียวกันด้วยนิสัยจึงคล้ายๆกัน
ตามประสาคนบางเดียวกัน จุ๊ๆๆห้ามบอกนะ
หากยังรักคนบ้าคนนี้   รักเสมอจ้า

                  แก้วประเสริฐ.

Silver Snitch

25 มิถุนายน 2551 03:33 น. - comment id 865446

กุ้งหนามแดง

25 มิถุนายน 2551 08:13 น. - comment id 865480

คุณช่อฯ 

น่า น่า  ทนไป  ใครไม่โดนไม่รู้หรอก...อัตตาแตก เศร้าแทรกซึม (ไม่รู้จะเขียนให้มันคล้องกันทำไม อิอิ)   

ส่วนเรื่องล้มเหลว  คงไม่ถึงกับต้องใช่คำนั้นหรอกหนา....แค่ล้มลุกคลุกคลานก็พอจะใช้กับข้าพเจ้าได้....ปัดฝุ่นแล้วเดินใหม่ทั้งเสื้อผ้ายับๆ ยังงั้นแหละ  ข้ามันลูกทุ่ง...ว่าแล้วลุย..

คุณแก้วฯ  มาเขียนพาดพิง ต้อง......สักหน่อยน่ะ (หอมแก้ม อิอิ)

ใครว่าเราร้องเพลงเก่ง โน่นเลย...คนที่ชวนดื่มเป๊บซี่นั่นแหละ  อย่าว่าเธอเป็นทอมน่ะ เดี๋ยวเจออีกคดี...แค่นี้ก็วุ่นวายแล้วตอบกลอนแก้ กันจ้าละหวั่น... ให้เธอดูและระบบกับเป็นแม่สื่อไปนั่นแหละดีแล้ว...แต่ยอมรับว่าหัวใจเหล็กจริงๆ แม่คนนี้...(ขอเป็บซี่ขวดใหญ่เพิ่มน่ะ ค่าโม้..)     :)

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 08:43 น. - comment id 865495

dear silver snitch

        HI...I tell you need you very much and
miss take care tks

               kaewprasert

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 08:51 น. - comment id 865498

คุณ กุ้งฯ

        เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงไปหาซื้อได้จ้าที่รัก เพียง
แต่ต้องชนไวท์กับผมก่อนเน๊อะ ผมก็เลิกมานาน
แล้วนี่เก็บไว้หลายเดือนแล้วล่ะ คุณเคยเห็นภาพ
ปั้นเจ้าพ่อกวนอูไหม  หากเห็นเมื่อผมทานก็จะ
เหมือนกันแหละคือตัวแดงหน้าแดงจ๊ะ อย่างไรก็
ต้องเย้ยจันทราและดาวนะ อิอิ  เรื่องร้องเพลงนะ
ผมรู้ว่าไปเช่าห้องคาราโอเกะร้องเพลงเก่าๆ คุณ
เองนั่นแหละร้องเก่งมากจ้า อิอิ  เรื่องว่าทอมไม่
ต้องห่วงหรอก ผมเองนั่นเฉยๆเสียก็สิ้นเรื่องไป
เพียงแต่ว่าคุณนั่นแหละยังสงสัยอยู่ว่าจะมีสี
เป็นอย่างไร ฮ่าๆๆ ยิ่งสวยๆขาวๆด้วย โอ้ยๆๆๆ
คงน่าดูชมก็คราวนี้แหละจ้า รักยิ่งเสมอๆ 

                แก้วประเสริฐ.

กชมนวรรณ

25 มิถุนายน 2551 08:57 น. - comment id 865501

 สวัสดีค่ะครูแก้ว รันจะถือว่าบทนี้ครูเขียนให้รันด้วย ฮา ... จะจำไว้ค่ะ ว่าครูเคยสอนไว้อย่างนี้ อิอิ หากมีเหตุการณ์อย่างนี้
นับถือเสมอค่ะ

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 09:20 น. - comment id 865512

คุณ ฝากฝัน

        ขอบคุณครับ ผมเองเป็นคนรักใครแล้วรักจริง
เมื่อผมรักศิษย์ผมก็ต้องแนะนำบางสิ่งบางอย่างให้
กำลังใจเสมอ และยิ่งเป็นคนที่ผมฝากความฝันไว้
ในอนาคตด้วยแล้ว จึงให้เขาเข้มแข็งไว้เพราะว่า
อย่างที่คุณกุ้งฯและอิม บอกแล้วว่าคนที่ไม่เจอย่อม
ไม่รู้ส่วนผมก็เหมือนศิษย์ผมในตอนแรกเหมือนกัน
แต่ผมเองเป็นชายจึงหักใจได้เร็วกว่าเพศที่อ่อนแอ
เรื่องแบบนี้คล้ายๆกับบัตรสนเท่ห์ครับ ก่อนทำงาน
ผมก็เจอมามากต่อมาก พอมาหัดเล่นกลอนก็มา
เจอเลยเฉยๆ ผมผ่านสิ่งเจ็บปวดมามากมายนัก
จึงกลับจากไม่ดีกลายเป็นดีได้อย่างรวดเร็ว 
เพราะผมจะบอกตัวเองเสมอๆว่าเรายังรู้น้อย
ความรู้ต่ำต้อยยิ่งนัก จึงสามารถหักใจได้อย่าง
รวดเร็ว ขอบคุณมากที่ให้เกียรติแก่ผม ผมเอง
ก็เข้าไปอ่านผลงานคุณเหมือนกันเรียกว่าเกือบ
แทบทุกครั้งก็ว่าได้ ดีครับ ช่วยเหลือในสิ่งที่เรา
ทำในเวปฯที่มีเจตน์จำนงค์อันงดงาม ไม่เป็น
การส่วนตัว ให้เป็นเวปฯสาธารณะแก่บุคคล
ที่ประสงค์และชอบทางนี้ได้ใช้เป็นที่ฝีกหัดกลอน
และเขียนเรื่องสั้นโดยไม่มีความต้องการใดๆ
ทั้งสิ้น ใช้สถานที่นี้ระบายอารมณ์ภายในของคน
ได้เป็นอย่างดี ตลอดจนฝึกฝนสมองเราไว้ในตัว
เองเสร็จครับ ขอบคุณนะครับขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 09:37 น. - comment id 865522

คุณ โอเลี้ยง

          ศิษย์รักผมคนนี้ ผมตรวจสอบทุกๆครั้งใน
การส่งผลงาน แต่ผมเองเป็นคนธรรมดาเช่นคุณ
และมีนิสัย บ้าๆผสมผสานหลายๆอย่างจึงผิดกับ
คนอื่นเขาบ้าง ผมก็ว่างานของศิษย์ยอดเยี่ยมมาก
เขาเก่งกว่าผมซะอีกจริงๆนะ รู้จักการผสมผสาน
อักษรวางหลักอักษรไว้ให้กลมกลืนกันนี่แหละคือ
ข้อสำคัญในการเขียนกลอนคือรู้จักว่าอักษรใด
ควรวางใช้ในลักษณะใด และจะเป็นตัวแทนผม
ในอนาคตกาลข้างหน้า ณ ที่นี้ ผมฝากความหวัง
ไว้มากครับ เขาก็บอกแล้วว่าถึงเป็นครูภาษาไทย
แต่ก็พึ่งจะมาหัดที่หลังคงจะพอๆกับคุณ เพราะคุณ
อยู่ต่างประเทศเป็นธรรมดาย่อมใช้ภาษาอื่น
แต่เมื่อคุณบอกผมดังนี้ และผมอ่านผลงานคุณ
ผมขอทายได้เลยว่า ในอนาคตคุณจะไปไกลมาก
ในเรื่องกลอนกวีนี้ หมั่นเชื่อใจตัวเองเชื่อมั่น
ผิดถูกไม่สำคัญ ผิดคือครูเราและเป็นครูอันดียิ่ง
เสียด้วยหากไม่ท้อแท้เสียก่อน เป็นการเสริม
พลังงานหนึ่งในร่างกายเราให้เกิดกระปี๋กระเป่า
อย่างแท้จริง คนที่ไม่เคยถูกทุบจะไม่ทราบเลย
ว่าต่อไปเป็นอย่างไรครับ  ขอให้คุณพยายามฝึก
ฝนไว้ดังที่ผมเขียนในกระทู้ไว้ ควรทำจิตให้เป็น
กลอนและกลอนให้เป็นจิตสมานให้เป็นอารมณ์
เดียวกันให้ได้ วิธีก็ง่ายมากดังพรรณาไว้ในกระทู้
ไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่นานหรอกผมขอรับรอง
ว่าคุณภาพงานจะไปได้อย่างรวดเร็วครับ ขอขอบ
คุณที่แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจคนแก่เสมอๆครับ
ขอบคุณ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 09:43 น. - comment id 865531

คุณ โอเลี้ยง

       คนแก่ก็แบบนี้แหละหลงๆลืมๆ  คำคมของคุณ
ที่กล่าวไว้นั้นนะกินใจดีจัง ใช่พวกเรามันคนธรรมดา
ย่อมอ่านงานได้เข้าใจได้ดี  พวกเราไม่ใช่พวกเทวดา
ซึ่งยากยิ่งจะเข้าใจเขาครับประดุจโคมหนังควายนี้
แหละยากที่จะทำได้เช่นเขาครับ และตอบ
ข้ามไปเพราะปกติแล้วผมจะตอบกระทู้วันรุ่ง
รุ่งขึ้นเสมอๆครับ   ขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 09:54 น. - comment id 865535

คุณ อัลมิตรา

        โถๆๆๆ   ยอดหญิงอันเป็นสุดที่รักยิ่ง ทั้งสาว
และสวยเข้มแข็งหายาก ทำตัวเป็นยายแก่ไปได้
นี่ผมว่าผมตอบเร็วอยู่แล้วนั่งตอบเกือบทั้งวันซึ่ง
ปกติแล้วผมมักจะตอบนิดหน่อยแล้วถึงจะมาตอบ
อีกทีในวันรุ่งขึ้นตอนเย็นหรือค่ำๆจ๊ะ
         โอ๊วๆๆๆอย่างอนอีกนะ น๊ะ นะ คนดีคนดี เอ๋
ในสายตาผมคนงอนนี้กลับสวยไปอีกแบบหนึ่งนะ
นี่พูดด้วยใจจริงนะ ยิ่งตาและหน้าตาด้วยแล้วเรียก
ว่ามีเสน่ห์อย่างร้ายกาจจริงๆจ๊ะ  รักยอดหญิงเสมอ
ต้นปลายจ้า

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 10:45 น. - comment id 865542

คุณ กชมนวรรณ

         ศิษย์ที่รักยิ่ง ครูรักศิษย์เท่าเทียมกันเสมอจ้า
ในเมื่อศิษย์เราถูกสิ่งกระทบก็เดือดเนื้อร้อนใจยิ่ง
เป็นธรรมดา จึงเป็นวันพิเศษก่อนเขียนกลอนหนึ่ง
วันและเมื่อวานทั้งวันปกติก็จะเห็นครูเองมักตอบ
กระทู้ในวันรุ่งขึ้น แต่เมื่อวานนี้ตอบเฝ้าดูตลอดเวลา
และเมื่อเจอช่ออักษราลีอธิบายให้เข้าใจ ครูเองก็
สบายใจอารมณ์แจ่มใส จะเห็นว่าเมื่อตอบแล้วครู
จะหัวร่อ ซึ่งปกตินิสัยครูร่าเริงเสมอ ไม่ค่อยพูด
มักชอบยิ้ม  ถึงเธอก็เถอะเหมือนๆกันแหละจ้า
ดีแล้วจำไว้ งานดีมักมีคนอิจฉาริษยาทำลายใจ
เพื่อให้พลาดในโอกาสทองไปเสมอ  อย่างโบราณ
ท่านกล่าวไว้ว่า  "คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่า
ผืนเสื่อ"  หมายถึงว่าการจะเป็นที่รักของคนได้
นั้นย่อมมีน้อยมักจะถูกความอิจฉาริษยาและมา
บั่นทอนจิตใจกลั่นแกล้งเรา อาจจะรู้จริงบ้างไม่
รู้จริงบ้าง ดูปัจจุบันซิ กวีกลอนแห่งชาติ เขียน
กลอนยังมีผิดพลาดไปได้ และนับประสาอะไร
กับพวกเราที่เล่นกลอนเอง  คนพวกนี้ทำไมถึง
ไม่กล้าไปแหยมเพราะท่านกวีแห่งชาตินั้นเข้าใจ
นัยแต่ละคำเต็มไปด้วยนัยแห่งความหมายทั้งสิ้น
ผสมผสานอักษรให้บรรเจิดได้  จิตใจแต่ละคน
ย่อมแตกต่างกัน แม้แต่พี่น้องพ่อแม่เดียวกัน
นิสัยใจคอยังไม่เหมือนกันจะเหมือนก็แค่คล้ายๆ
กันเท่านั้นเอง ยิ่งต่างพ่อต่างแม่ย่อมไปกันใหญ่
ครูเองเล่นกลอนมามักจะฉีกในสิ่งที่ไม่จำเป็น
ออกไป  ไม่ใช่ลบหลู่ปราชญ์รุ่นเก่า เพียงจะสร้าง
เอกลักษณ์ของครูเองไว้เท่านั้นจึงไม่คำนึงถึง
คำว่าสัมผัสซ้ำหรือคำเลือนใดๆทั้งสิ้นถือบรมครู
ท่านสุนทรภู่เป็นตัวอย่างอันแท้จริง ฉนั้นเวลา
ครูแต่งกลอนครั้งใดจะน้อมจิตยกมือไหว้ท่าน
ก่อนตลอดจนพจนานุกรมก็ตาม หากลอนใด
ติดขัดจะหยุดนึกถึงท่านอาราธนาท่านให้ช่าย
เหลือเสมอ และก็สมฤทธิ์ผลทุกๆครั้งไป ศิษย์
ควรกระทำไว้ด้วยทุกๆครั้งในการเขียนกลอน
ท่านบรมครูสุนทรภู่ท่านก็สร้างเอกลักษณ์ท่าน
ไว้เสมอจะพบเห็นได้ในหนังสือของท่าน มาคน
รุ่นหลังมักจะสงสัย  เพราะท่านเขียนกลอนขาย
เอาใจเขามาใส่ใจเรามิคำนึงถึงคำเลือนซ้ำแต่
ประการใด เพราะท่านยากจนเขียนกลอนเพื่อ
ขายมาเลี้ยงชีพครอบครัว แม้แต่อยู่ในที่คุมขัง
ท่านก็ยังแต่งกลอน กลอนท่านหลากหลายเสมอ
ยากจะเลียนแบบได้ แต่ที่ครูพอจะจับกระแสร์
ินิดๆหน่อยได้คือว่าท่านจะรักษาเกี่ยวกับฉันท-
-ลักษณ์ไว้เท่านั้นเอง และทำนองผสมผสานกับ
อักษรให้ถูกตามใจคน ท่านมักจะเรียกว่ากลอน
ท่านเป็นกลอนตลาด หมายถึงอ่านได้ตั้งแต่ชน
ชั้นสูงจนถึงคนชั้นต่ำหมายถึงทาสสมัยก่อนนั้น
กลอนท่านจึงหลากหลายรูปแบบ วันที่ 26 นี้คือ
วันคล้ายวันเกิดท่าน ครูเองก็ดีใจที่เกิดเดือน
เดียวกับท่าน ห่างวันกันไม่เท่าไหร่ แต่อาจเอื้อม
ท่านนะ ที่ดีใจเพราะพยายามยิ่งที่จะเลียนแบบ
ท่านเท่าที่จะทำได้จ้า  อนึ่งการที่ครูเองให้ศิษย์
รักใช้อักษรในกลอนรับคำสุดท้ายนั้นเป็นหลัก
ก็ด้วยต้องการให้ศิษย์ได้รู้จักการค้นหาคำมา
ผสมผสานทำนอง เพราะอักษรสูงนั้นมักจะออก
ในเสียงจัตวาโดยอัตโนมัติจ้า การใช้เสียง เอก
โท และจัตวานั้นใช้ได้ทุกตำแหน่งเสียงไม่ว่า
สูง กลาง ต่ำ ส่วนสิ่งยึดถือยิ่งนักคือต้องเป็นแปด
คำเสมอเจริญรอยท่านบรมครูแม้แต่อักษรกล่ำ
หลักใหญ่ท่านก็นำมารวมให้เป็นแปดคำด้วย
แต่ก็มีบ้างโดยอนุโลมของทำนองเสียงไว้เท่านั้น
เอง ครูเองเมื่อตรวจงานของศิษย์ก็มักจะมองก่อน
คือ บรรทัดที่สองสุดท้ายและจำนวนคำเป็นหลัก
อย่างเช่น ไม่ ไม้ ทำได้จริงแต่ก็มักจะทำให้เป็น
ลักษณะกลอนพาไปเสียส่วนมาก เว้นคำอักษร
สูงที่เราต้องบังคับกลอนได้ถึงจะลงท้ายด้วยอักษร
สูง   ที่ครูนำมามอบให้วันนี้ก็ด้วยเหตุผลฉะนี้
ครูจึงกำชับนักกำชับหนาเกี่ยวกับเรื่องนี้ พอเรา
่ชำนาญมันจะสามารถนำพาอักษรไปได้เองพร้อม
กับทำนอง กลอนก็จะหวานอ่อนไหวพลิ้วอารมณ์
จะเขียนในลักษณะเศร้ากลอนก็จะไหวพลิ้วไป
ได้ ส่วนการที่ครูบอกจิตเป็นกลอนนั้นคือการ
ฝึกหัดหมายถึงเก็บทักษะไว้ในจิตใต้สำนึกไว้
เพื่อต่อไปหากจะเขียนอะไรอักษรเหล่านั้นจะ
พรั่งพรูออกมาเองโดยอัตโนมัติจ้า ครูรักศิษย์
ครูเสมอไม่เก็บไว้ที่บอกนี่คือส่วนสำคัญของครู
ที่ครูถือเป็นเอกลักษณ์ไว้  ใครมาเป็นศิษย์ย่อม
จะแนะนำกลอนมอบสิ่งอื่นให้ เธอเองก็ผ่านมา
แล้วสอบผ่านได้ด้วย  ครูจึงสบายใจว่า คนที่จะ
มาสืบทอดทายาทอสูรของครูได้แล้ว 3 คนรวม
ถึงเธอด้วย รักใครเอ็นดูครูช่วยประสานงานครู
ไว้ด้วยนะจ๊ะ เขียนมาก็ยาวมากแล้วพอเท่านี้
ก่อน รักศิษย์รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

เพียงพลิ้ว

25 มิถุนายน 2551 11:18 น. - comment id 865559

เป็นกำลังใจนะคะ

นกยูง

25 มิถุนายน 2551 11:24 น. - comment id 865567

สวัสดีค่ะครูแก้ว
ขอเป็นกำลังใจให้ครูแก้วและคุณช่ออักษราลีค่ะ

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 11:57 น. - comment id 865577

คุณ เพียงพลิ้ว

          อิอิ...แน่นอนหลานสุดที่รักไม่ให้กำลังใจแก่
ลุง  ลุงก็เสียใจยิ่งนะ เพราะลุงรักหลานเสมอจ้า

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 มิถุนายน 2551 12:04 น. - comment id 865578

คุณ นกยูง

         สวัสดีจ้า ขอบใจมากนะที่เป็นกำลังใจให้ผม
และช่อฯ คิดว่าเขาคงแวะมาอ่านเรื่อยๆนะ ขอบคุณ
รักเสมอ

                 แก้วประเสริฐ.

Black MooN

26 มิถุนายน 2551 00:19 น. - comment id 865767

ดีค่ะ blackmoon แวะมาอ่านกลอนอันมีค่า

เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะครูแก้ว

แก้วประเสริฐ

26 มิถุนายน 2551 10:48 น. - comment id 865857

คุณ  Black MooN

        ขอบคุณในความมีน้ำใจและให้กำลังใจแก่ผม
และศิษย์ผมครับ ขอบคุณครับ

                 แก้วประเสริฐ.

แมงกุ๊ดจี่

26 มิถุนายน 2551 11:20 น. - comment id 865873

สวัสดีค่ะ  คุณแก้วฯ

ซุ้มดูสถานการณ์...
เห็นข้อความจากคอมเม้นทุกคนแล้ว...
รุ้สึกดี...  สมาชิกทุกคนห่วงใยกัน...

มีความปรารถนาต่อกัน...


รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

แก้วประเสริฐ

26 มิถุนายน 2551 18:21 น. - comment id 866002

คุณ  แมงกุ๊ดจี่

        สวัสดีจ้ามะกรูดคนสวย ครับผมคนหนึ่งล่ะอยาก
ให้เห็นความรักใคร่ปองดองกันฉันท์น้องพี่นะครับ
ทำให้บ้านกลอนนี้อบอุ่นยิ่งๆขึ้นครับ ขอบคุณในความ
ห่วงใยครับ ขอบคุณ

              แก้วประเสริฐ.

อันดา

30 มิถุนายน 2551 13:36 น. - comment id 867401

เขียนกลอนได้กับเขียนกลอนเป็น มันยังห่างกัน ผมแต่งกลอนไม่เป็นแต่ผมอ่านเป็น คำบางคำของคุณฟังแล้วเพราะดีแต่ไม่มีความหมายเลย
เมื่อไม่มีความหมายก้อไม่มีคุณค่า
แค่ฟังแล้วผ่านไป ไม่น่าจดจำ