เตือนตน

นรศิริ

ตนเตือนตน
ก่อนจะเตือนผู้ใดใครใครนั้น
จงรู้ทันจิตตนค้นเสาะหา
มีสติตั้งมั่นอยู่รู้ทุกครา
อีกสมาธิเที่ยงเพียงสิ่งเดียว
พึงรักษาจิตมั่นไม่หวั่นไหว
พึงมีใจศรัทธาอย่าลดเลี้ยว
พึงยึดมั่นพุทธศาสน์ไม่ขาดเกลียว
อย่าลดเลี้ยวจะไร้หลักพักพิงใจ
มีเมตตาการุณหนุนนำเนื่อง
คอยประเทืองปัญญาคราหลงใหล
คอยขจัดกิเลสที่มีในในหัวใจ
ชำระล้างออกไปไร้มลทิน
แม้นผู้ใดใครทำได้ในสิ่งนี้
ดวงชีวีประเสริฐล้นคนทั่วถิ่น
เป็นคนที่ประเสริฐเลิศปฐพิน
ทั่วแผ่นดินจะสรรเสริญทั้งเยินยอ				
comments powered by Disqus
  • ดอกบัว

    23 มิถุนายน 2551 14:43 น. - comment id 864889

    กุศลใดเคยทำทำให้ยิ่ง
    จะเป็นสิ่งตามทำนุอุปถัมภ์
    บาปสิ่งใดที่สถิตติดประจำ
    เร่งวิกขัมภน์ขับไล่ให้ไกลกาย
    
    สวัสดีค่ะ คุณนรศิริ
    คำประมาณเนี่ยดอกบัวจะจำไว้เตือนตัวดอกบัวเสมอค่ะ ขอบคุณค่ะที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่าน
    ดอกบัวขอให้คุณมีความสุขทุกวันนะค่ะ
    
    36.gif46.gif
  • จิตรำพัน

    23 มิถุนายน 2551 16:00 น. - comment id 864902

    สวัสดีค่ะคุณนรศิริ 11.gif
    
    ชอบกลอนบทนี้มากค่ะ
    แวะมาก่อนกลับบ้าน  ....
    ตนเตือนตนให้ดีก่อน...แล้วจึงเตือนผู้อื่นได้29.gif29.gif
  • ไหมแก้วสีฟ้าคราม

    23 มิถุนายน 2551 19:08 น. - comment id 864956

    แด่ พี่ดวง
          ไม่รู้กลอนนี้ใครแต่งค่ะ
          จงเตือนตนของตนให้พ้นผิด
           ตนเตือนจิตของตนได้ใครจะเหมือน
           จงเตือนตนของตนได้ก่อนใครเตือน
           อย่าแชเชือนจงเตือนตนให้พ้นภัย
    29.gif36.gif36.gif36.gif
  • พิมญดา

    23 มิถุนายน 2551 20:10 น. - comment id 864971

    เตือนตนดีที่สุดคะพี่สาว11.gif36.gif29.gif
  • Darkness_Hero

    23 มิถุนายน 2551 23:30 น. - comment id 865051

    กลอนนี้ถูกใจมากๆเลยครับ ชอบๆ
  • จิ้งจอกน้อย

    24 มิถุนายน 2551 00:42 น. - comment id 865063

    ตัวของตนเตือนตนให้พ้นผิด
    ตนเตือนจิตตนได้ใครจะเหมือน
    ตนเตือนตนไม่ได้ใครจะเตือน
    ตนแชเชือนใครจะช่วยให้ป่วยการ
    (**อันนี้ได้ยินบ่อยตอนไปทำค่ายอาสาครับ อาจจะคล้ายๆคุณไหมแก้ว**)
    .................................................
    .................................................
    ถึงบิดามารดาคณาญาติ
    ครูอำมาตย์มิตรบุตรสุดสงสาร
    คอยเตือนเราเช้าค่ำประจำกาล
    หรือจะปานตัวเราเฝ้าเตือนตน
    (**ส่วนอันนี้เคยอ่านเจอตอนบวชครับ**)
    ..................................................
    ..................................................
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 04:37 น. - comment id 865081

    โดยปกติแล้วสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเกินไปเรามักจะมองไม่เห็นหรือมองข้ามเสมอแม้ส่วนของร่างกายก็ตามเช่นตาของเราไม่มีใครมองเห็นหรอกค่ะ  ความผิดของเรายิ่งไม่อยากมอง  ชอบยกให้สิ่งอื่นหรือผุ้อื่นรับความผิดแทน
    
    คำกล่าวนี้ดิฉันใช้ตัวเองเป็นบรรทัดฐานนะคะ
    คะ
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 04:42 น. - comment id 865082

    หวัดดีค่ะคุณดอกบัว  ธรรมย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรมเสมอค่ะ  ขอขอบคุณมากที่เยี่ยมชมค่ะ
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 04:47 น. - comment id 865083

    หวัดดีค่ะน้องเอทุกอย่างมันอยู่ที่ใจยั้งใจเราได้
    ได้ไตร่ตรองดีๆก่อนทำอะไรมักไม่ค่อยจะผิดพลาดค่ะ   ขอขอบคุณมากนะคะที่แวะเยี่ยม
    ปล.  ถ้าเรียกชื่อเล่นผิดก็ขอโทษนะคะ
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 04:54 น. - comment id 865085

    หวัดดีค่น้องนิจสบายดีหรือเปล่าหนอ  กทม.
    วุ่นวายจังค่ะ
    
    ถ้าไม่เตือนเราใครเล่าเขาจะเตือน
    แม้นหมู่เพื่อนพี่น้องไม่ร้องขอ
    เพียงตัวเราเตือนเราเท่านั้นพอ
    ไม่ทดท้อต่อปัญหาสารพัน
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 04:57 น. - comment id 865086

    หวัดดีค่ะน้องสาวคนสวย  เหนื่อยกับงานละเหี่ยใจกับปัญหาบ้านเมืองนะคะ  กทม.  วุ่นวายจัง
    เลย  อย่าเครียดนะคะดูแลสุขภาพตัวเองด้วยค่ะ  ขอขอบคุณมากที่เยี่ยมชมค่ะ
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 05:01 น. - comment id 865088

    หวัดดีค่ะ คุณDarkness  Hero   ขอขอบคุณมากนะคะที่เยี่ยมชมค่ะ
  • นรศิริ

    24 มิถุนายน 2551 05:05 น. - comment id 865091

    หวัดดีค่ะคุณจิ้งจอกน้อย  ขออนุโมทนาบุญด้วยกับการบวชค่ะ คุณช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้บวชค่ะ นี่ดินก็ตั้งใจเอาไว้ว่าบั้นปลายของชีวิตจะบวชชีค่ะไม่รู้วาสนาจะถึงหรือเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ  ขอขอบคุรมากนะคะที่เยี่ยมชม
  • อรุโณทัย

    24 มิถุนายน 2551 20:34 น. - comment id 865324

    การเตือนตนเป็นสิ่งที่ต้องทำ
    ก็เพื่อย้ำการปฏิบัติให้ชัดแจ้ง
    หากตนไม่เตือนตนเพื่อแสดง
    คงถูกแช่งสาบส่งลงอเวจี
    
    ...คนเราหากกระทำสิ่งใดแล้ว
    ดีชั่วอยู่ที่ใจจริงไหมครับ...แฮะ  แฮะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน