..๏ เขาคงลืมเถื่อนถิ่นหมดสิ้นแล้ว จึ่งไร้แววห่วงใยมาไถ่ถาม สุขฤๅเศร้าเพียงใดมิไต่ความ ทุกโมงยามร้อน - เย็นเป็นเช่นไร? ฤๅเพราะห่างเกินห่วงของช่วงฝัน พอคืนวันเคลื่อนคล้อยพลอยหวั่นไหว จากห่วงหาอาทรทุกตอนไป กลับจางใจจางจากมิอยากเจอ หากหมดเยื่อขาดใยรักไม่เหลือ ฝันไม่เอื้อเติมหวังใช่พลั้งเผลอ ความทรงจำครานั้น " ฉันรักเธอ " คงละเมอเพ้อพร่ำเพียงคำลวง คงลืมเลือนเถื่อนถิ่นหมดสิ้นแล้ว จึ่งไร้แววปรารถนามาห่วงหวง บอกหัวใจลืมให้หมดปดทั้งปวง เราเหนี่ยวหน่วง-เขาแหนงหน่าย..มิคล้ายกัน๚ะ๛
17 มิถุนายน 2551 00:13 น. - comment id 862823
เศร้าจังครับ อยากให้ทุกคนสมหวังจังเลย มีรักก็มีทุกข์เช่นนี้ แวะมาชื่นชมผลงานครับ
17 มิถุนายน 2551 06:37 น. - comment id 862852
หมื่นพันคำรัก มิเท่าหนึ่งคำจากลา เค้าอาจจะยังไม่ลืมก็ได้มั้ง
17 มิถุนายน 2551 08:26 น. - comment id 862854
อย่าคิดมากพี่ เขาแค่งอนนนน.. .. สบายดีนะครับพี่ชาย ในเวียงฝนตกบ้างไหม บ้านนอก..ฝนฉ่ำดอยเชียวล่ะ ชุมฉ่ำ ๆ..
17 มิถุนายน 2551 08:31 น. - comment id 862857
ความแตกต่างนี่แหละ สร้างพลังรักได้ .. ไม่ถูกันแต่สุดท้ายก็รักกันทุกทีสิน่า...
17 มิถุนายน 2551 08:50 น. - comment id 862863
เราลืม เขารอ มีป่าวเนี้ย อิอิ แวะมาอ่านกลอนเพราะคะ กาแฟนะคะคุณลี้หมื่นเดียว หายไปนานเลยคะ
17 มิถุนายน 2551 13:34 น. - comment id 862913
เมื่อค้นหาคำตอบในดวงจิต ทั้งชีวิตพบคนดีที่คือ*ใช่* อย่าหลงปล่อยให้นาทีรักสูญเปล่าดาย รักมั่นหมายตราบดินฟ้าสัจจรัก... ........................ หากจะรักต้องลืมคำว่าเสียใจค่ะ
17 มิถุนายน 2551 13:37 น. - comment id 862914
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2374.html แสนรัก แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ จงใคร่ครวญ หัวใจ ใครเล่าใคร ไหนกัน แสนรักมั่น ห่วงไยเธอมากกว่าฉัน มัวปิดบัง ฉันไย มีเรื่องใด พูดกัน บอกกับฉัน อย่าทำเป็นเหินห่างไป สายตาเธอ บ่งบอก เห็นใจกัน อย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำ ใจตาย ฉันก็พร้อม ยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้ เสมอ ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา หากจะรักเขา ก็จง ลืมฉัน จะต้องหักใจ ปวดร้าว ทำไม ตัดใคร สักคน มั่นใน รักเดียว สายตาเธอ บ่งบอก เห็นใจกัน อย่าหลอก จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย ถึงต้องช้ำ ใจตาย ฉันก็พร้อม ยอมตาย เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้ เสมอ ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา หากจะรักเขา ก็จง ลืมฉัน จะต้อง หักใจ ปวดร้าวทำไม ตัดใคร สักคน มั่นใน รักเดียว...
17 มิถุนายน 2551 16:04 น. - comment id 862953
นัด วัน เวลา สถานที่ ผิดป่ะคะ... ชะแว๊บบบบบบบบ
17 มิถุนายน 2551 16:29 น. - comment id 862976
คงไม่ลืมหรอกมั้งค่ะ อาจจะแค่ไม่ได้พูดเท่านั้นเอง....
17 มิถุนายน 2551 17:33 น. - comment id 863032
เหมือนกับที่ท่านเคยกล่าวไว้ครั้งนึงว่า " เศษแก้วยังมีคม..เศษอารมณ์ยังบาดใจ..เศษเหล็กยังขายได้...เศษหัวใจใครจะเอา.." คมซะไม่มี..ใครหนอเคยพูดไว้...
17 มิถุนายน 2551 17:41 น. - comment id 863037
กลอนเพราะจับใจเหลือเกินค่ะ ไม่คิดว่าผู้ชายก็มีอารมณ์เศร้าได้ขนาดนี้ เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าเค้าลืม ก็ให้เค้ากลับมาเร็วๆนะคะ เชื่อว่าพลังแห่งการรอคอยที่ส่งให้เค้าทุกคืนวัน คงทำให้เค้าอยากหวลกลับมาค่ะ สู้ๆนะคะ
17 มิถุนายน 2551 18:12 น. - comment id 863048
เราคิดถึงห่วงหา อยากมาใกล้ เข้าร้างไกล อยางเหินห่าง ไกลทางฝัน เราอยากเจอะ อยากพบเจอเพ้อทุกวัน ส่วนเขานั้นอยากลาไกลให้พ้นทาง ............................................. โฮ้ยยย ... เศร้าใจจังค่ะ อาจเพราะเคย รู้สึกแบบนั้น .._ _*