แค่ก้อนเนื้อบางบางอยู่กลางอก ถูกตีอกชกต่อยยังพลอยไหว ถูกกระแสสังคมโถมภายใน แทบมอดไหม้ใจเอ๋ยยังทนทาน เจ้าทนต่อสังคมที่เจ็บปวด สร้างร้าวรวดเพียงใดใจยังหาญ เจ้ากล้าแกร่งทานทนคนประจาน โอ้ดวงมานของข้าน่าชมเชย ถูกความจนข้นแค้นแสนสาหัส จุดประทัดอัดเสียงเจ้าเพียงเฉย เจ้ายังเก่งอาจหาญทุกด้านเอย คำเยาะเย้ยเท่าใดใจยังดี ต้องขอบคุณหัวใจที่แข็งแกร่ง แม้กายแรงหมดใจไม่ลดหลีกหนี สู้ไม่ถอยแม้สักก้าวน้าวชีวี ช่างแสนดีขอก้มกราบหัวใจตน