ในเหมยหมอกดอกหนาวพราวยอดหญ้า วะวาวตาหยดใสฉ่ำใบเขียว ค่อยหยาดไหลรินรดจดใบเรียว ด้วยแรงเหนี่ยวเชื่อมฟ้ามาลงดิน เพียงตะวันผันผายพ้นชายเขา กลับแผดเผาน้ำค้างให้จางสิ้น เงาตะวันพลันซบอบธรณิน อุ่นไอดินวาบไหวไพรพื้นตัว ได้ดื่มด่ำกำซาบอาบรากอ่อน ต่างไชชอนอ่อนไหวรากใบหัว ผลิดอกแย้มแซมใบในเงามัว ดั่งหวาดกลัวหมู่ภมรมาชอนชม ในหอห้องน้องเจ้าเฝ้าร้องไห้ น้ำตาใสไหลบ่ามาเปียกผม จนฉ่ำหมอนนอนหนาวคราวระทม ยิ่งจ่อมจมทุกข์เศร้ายิ่งหนาวใจ ปาดน้ำตาผ้าซับกลับอุ่นแห้ง ค่อยฟื้นแรงแข็งกล้ามาสู้ใหม่ เปิดหน้าต่างมองดูหมู่พงไพร ต่างแตกใบไกวแกว่งตามแรงลม หยดน้ำค้างพร่างพรมห่มยอดหญ้า หยดน้ำตาหยาดแก้มแซมเปียกผม เพียงหยดน้ำต่างค่าต่างอารมณ์ จะชิดชมสิ่งใดต่างใจปอง เพียงน้ำใจใสสดหยดมาให้ ชโลมไล้ราดรดหยดทั้งสอง หยดน้ำค้างยอดหญ้าน่าชวนมอง หยดน้ำตาคนหมองมอดมลาย ในสังคมห่มคนปนคละเคล้า มีโศกเศร้าทุกข์ยากล้วนหลากหลาย บ้างเริงร่าร่ำรวยสุขสบาย ขอน้ำใจแจกจ่ายให้ทุกคน ฝากฝัน ๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๑
คารวะ จำรัส เศวตาภรณ์ เพลงบรรเลง Cloud ในอัลบั้ม เช้าวันใหม่ รูปภาพ..ผ่าน Google
![]()
16 มิถุนายน 2551 08:56 น. - comment id 862528
ตั้งใจจะเข้าไปเขียนฝากอะไรตั้งแต่ "ไผ่คืนกอ"แล้วครับ ไฉนปล่อยเวลาล่วงเลยมาจนเดี๋ยวนี้ ชอบบรรยากาศแห่งธรรมชาติ คุณวาดอักษรได้สวยมาก เห็นลำนำหยดน้ำสดชื่น ใช่แล้วครับ.. น้ำใส รินหยาดมาจากใจ น่ะเอง.. ขอบคุณที่เขียนความงดงามแบบนี้ให้ได้อ่าน
16 มิถุนายน 2551 11:00 น. - comment id 862565
สวัสดีครับ คุณฝากฝันงดงามครับ งดงามจริงๆ เขียนได้ดีมากเลยครับ งานของคุณเป็นงานที่มีคุณภาพและทรงคุณค่า มากครับ วันนี้ตื่นสายเลยไม่ได้ที่หนึ่งในใจคุณเลยครับ
16 มิถุนายน 2551 11:09 น. - comment id 862568
ราว..น้ำค้างยาวเหยียดเสียดยอดหญ้า ทั่วแผ่นหล้าคราอรุณสมดุลแฝง ดารดาษแต้มใบสายใยแซง โยงทแยงแต่งแต้มแซมประกาย สบายดีนะค่ะท่านพี่เพลงบรรเลงเพราะเย็นๆๆดี แต่ฟังไม่ค่อยออกเหอๆๆ มันติดลูกทุ่ง เอ๊ะ เมื่อดวงใจฉันมีปีกบินหรือเปล่า เหอๆๆ
16 มิถุนายน 2551 11:24 น. - comment id 862573
ในหอห้องน้องเจ้าเฝ้าร้องไห้ นี่ คุณฝากฝาน ทำไมน้องถึงร้องไห้ คุณรังแกน้องหรือเปล่า อิอิ
16 มิถุนายน 2551 11:26 น. - comment id 862576
เพาะดีคะพี่ชายครวญได้ดีทีเดียว
16 มิถุนายน 2551 11:47 น. - comment id 862598
16 มิถุนายน 2551 11:55 น. - comment id 862606
บ้านคุณฝากฝันเข้ามายากจัง กดเข้ามาเป็นสิบครั้งถึงติด ซ่อมประตูบ้านหน่อยนะคะ ลองไปบ้านอื่นทำไมเข้าง๊ายง่าย
16 มิถุนายน 2551 12:45 น. - comment id 862639
หยดน้ำสวยมากครับ ถ้อยคำสวยเหมือนเดิม
16 มิถุนายน 2551 13:32 น. - comment id 862654
สวัสดีค่า ไพเราะเกินจะกล่าวคำใด หยดน้ำใส กว่าน้ำใจ
16 มิถุนายน 2551 14:12 น. - comment id 862669
หยดน้ำใส บริสุทธิ์ มองแล้วสุขใจเสมอค่ะ ชอบบรรยากาศแบบนี้มาก ๆ เลย....
16 มิถุนายน 2551 14:40 น. - comment id 862686
น้องสายธารา ใจเย็นๆ นะครับ เน็ตโรงเรียนเราก็งี้ กว่าจะเปิด แต่ละหน้าเหงื่อตกเลย วันนี้พี่เอ เม้นท์ กลอนคุณฝากฝันสามครั้ง ยังติดแค่ครั้งเดียวเอง
16 มิถุนายน 2551 15:21 น. - comment id 862702
มาชื่นชมหยดน้ำค้าง มาชื่นชมบทกลอน มาชื่นชมคนเขียนกลอน ครับ
16 มิถุนายน 2551 15:32 น. - comment id 862705
ในม่านหมอกคอกวัวสลัวมืด นั่งซึมเศร้าเหงาจืดชืดหนักหนา ขาดน้ำใจบางใครได้เมตตา ฤา ชะตาฟ้าลิขิตชีวิตตรม บางคืนฝันพลันตื่นสะอื้นไห้ ร้าวฤทัยใยทำให้เศร้าขม หยาดน้ำค้างพร่างพรมลมระทม คงสาสมข่มใจน้ำตารินมาซึมซับรับน้ำใจให้สดชื่นครับ
16 มิถุนายน 2551 16:24 น. - comment id 862711
เป็นหยดน้ำแม้น้อยแต่มีค่า เกินให้กว่าน้ำอื่นหมื่นไฉน น้ำใจที่มีล้นเจือปนไป คนที่ได้สุขแท้แค่หยดเดียว...
16 มิถุนายน 2551 17:31 น. - comment id 862738
อ่านแล้วมีความสุขจัง....แต่เอ..น้องร้องไห้ทำไมคะ..
16 มิถุนายน 2551 18:01 น. - comment id 862742
ไพเราะเหลือที่จะกล่าว
16 มิถุนายน 2551 18:41 น. - comment id 862748
ขออภัยมันไพเราะเกินกว่าใจจะรับไหว หยดน้ำก็สวย กลอนก็หวาน แต่ อ่ะ..อ๊า.. น้องเจ้าเฝ้าร้องไห้ นี่สิ น่าสงสัยว่าฝากฝันจะมีไรในกอไผ่ กะเขาแหงๆ
16 มิถุนายน 2551 19:05 น. - comment id 862755
แด่ คุณฝากฝัน ผลงานของคุณฝากฝัน ทุกชิ้นที่ได้อ่าน ขอชื่นชมว่าเป็นมืออาชีพ ที่ว่าเรานี้คือไหมแก้วสีฟ้าคราม ไม่ทราบเหมือนกันว่า บ้านกลอนไทยคือผู้ใดเพราะเพิ่งเข้ามา ที่รู้จักเว็บนี้เพราะชอบฟังเพลงค่ะ โดยกดกูเกิลแล้วพิมพ์ ชื่อ คุณรวงทอง ต่อมาเห็นกลอนก็อ่านบ้าง แต่เราได้แต่ง กลอนเก็บไว้อ่านคนเดียว หายไปบ้าง เอาไปลงหนังสือบ้าง เช่น ต่วยตูน ขวัญเรือน ลูกๆเพิ่งมาสอนวิธีเข้าเว็บให้ค่ะ ดีเหมือนกันทำให้บทกลอนที่เราๆได้แต่งไว้ไม่หาย ถ้าเก็บไว้เป็น หนังสืออาจสูญหายได้
16 มิถุนายน 2551 20:52 น. - comment id 862772
เมื่อหยดหนึ่งย้อยสายพรายระยิบ เพียงเนตรพริบหลั่งหยาดมิขาดสาย ฤๅ ใครทำหมองหมางแทบวางวาย ยามหยาดค้างร้างหายปลายตะวันมารับอารมณ์กลอนอันไพเราะ เคล้า เสียงเพลงที่ชื่นชอบ
16 มิถุนายน 2551 21:24 น. - comment id 862789
อ่านแล้วรู้สึกดีมากครับพี่ฝากฝัน เอาหยดน้ำสองอย่าง มาแสดงไว้อย่างงดงาม
16 มิถุนายน 2551 21:34 น. - comment id 862791
หยดน้ำใจ อันฉ่ำ ..ด้วยปราณี หยดน้ำตา .ล้นปรี่ ด้วยโศกศัลย์ หยดน้ำทิพย์ ไหลริน ..ชโลมพลัน จากมือพี่ ฝากฝัน..ชะล้างรอย.. ขอสักหยดนะพี่ ถ้อยคำสวยงาม ไพเราะด้วยร้อยเรื่อง...
16 มิถุนายน 2551 21:35 น. - comment id 862793
สวัสดีครับเพื่อนพ้องน้องพี่....วันนี้ฝากฝัน เป็นเจ้าบ้านที่ไม่ได้เรื่องเลย....นับตั้งแต่ลงกลินเมื่อเช้า...นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้าน.... สามวันมานี้ฝากฝันวิ่งเหมือนหมาบ้าเลย... ..จากวันเสาร์หนึ่งคน..กับอีกหนึ่งคันคู่ชีพ.. เราอาศัยซึ่งกันและกัน..จากปทุมธานีไปจนถึงพะเยา...เย็นย่ำ...เพราะฝนตกทางแฉะ... วันอาทิตย์ฝากฝันไปคุยกะพี่น้องชาวเขากลุ่ม หนึ่งที่บุรุกป่าอุทยาน..และมีแนวโม้วว่าจะทะเลาะ กับเจ้าหน้าที่อุทยาน..หากยังมีการบุกรุกต่อไป เสร็จบ่ายสาม..ฝากฝันเดินทางไปเชียงใหม่ ที่บ้านดอนแก้ว..อ.สารภี..เพราะนัดกะพี่น้องเครื่อข่ายชาวบ้านภาคเหนือที่นั่น..เขามาจากพิจิตร..อุตรดิตถ์ สุโขทัย..ลำปาง พะเยา และลำพูนและช่วงที่ขับรถผ่านประตูผา จ.ลำปางนั่นเอง ที่ฝากฝันได้แรงบันดาลใจเขียนเรื่องนี้.."ลำนำหยดน้ำ" เพราะแม่กะลูกที่ขายกล้วยไม้ป่าที่นั่นนั้นเอง ลูกสาวร้องไห้งอแงตลอดเวลา..ในขณะที่ฝนก็ตกปรอยๆ... วันนี้เริ่มหารือกันแต่เช้า..ในประเด็นการพักหนี้เกษตรกร.. กระทั่งบ่ายโมง...ฝากฝันขอตัวที่ประชุม..ขับรถมาขอนแก่น แล้วก็เพิ่งมาถึงก่อนหน้านี้ประมาณหนึ่งชั่วโมงเอง....อาศัยโฆษะอีกหนึ่งคืน ตลอดทางที่ขับรถมาขอนแก่น..ผ่านทางวังทอง ชุมแพ..ปกติเป็นเส้นทางที่ชอบมาก..ผ่านแต่ละ ละครั้งมักได้ภาพถ่ายเป็นกอบเป็นกำ...บ้างครั้งเส้นทางสั้นๆช่วงนี้ฝากฝันเคยใช้เวลาถึงสามวัน กับการวนเวียนซอกซอนไปตามมุมต่างๆ แต่วันนี้ไม่มีเวลาแม้แต่เหลือบมอง.....คิดถึงเพื่อนๆฝากฝันชาวบ้านกลอน...มากๆๆๆ ถือโอกาส ตอบรวบกันตรงนี้เลยนะครับ...เพราะขาฝากฝันยังสั่นอยู่เลย
ร้อยแปดพันเก้า- ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมเยือนนะครับ... ส่วนที่จะเขียนไร..ถ้านำสู่ความขัดแย้งก็อย่าเพิ่งเลยครับ..โบราณว่า"มันแล้วไปแล้ว"ครับ ทำใจให้บริสุทธิ์เหมือนหยดน้ำไงครับ..ถ้าขุ่นมัวแล้วไม่น่ามอง
ดาวระดา ขอบคุณเช่นกัน...ครับที่แวะมาเยี่ยมชม..อยาก ให้มีคำแนะนำบ้างครับ....
กชมนวรรณ อิอิ..ขอบคุณมากที่เอากลอนมาฝาก..แต่พี่แต่กลับ ไม่ไหวแล้วจ้า...มันตื้อมาก....แต่ต่อไปจะหาเพลงลูกทุ่งมาเผื่อ....แล้วน้องชอบเพลงไรหล่ะ..หรือผู้ใหญ่ลีดีมั๊ย
คุณเอ อิอิ..น้องเขาร้องให้แม่อุ้มเท่านั้นเอง... คืนนี้ฝากฝันมาอาศัยนอนบ้านคุณอีกแล้วนะ..
พิมญดา แหมๆๆพี่อุส่าห์เขียนกลอนยังมาบอกว่าครวญซะอีก
เพียงพลิ้ว อิอิ..ร้องให้ทำไมหรือ...ไม่ทำไรซะหน่อย...โอ๋ๆๆๆนิ่งซะ..เดี๋ยวหาขนมมาฝาก
แทนคุณแทนไทย อิอิ..ตอนเช้าไปแม้นคุณเพื่อจะแซวใครบางคน หวังว่าคุณคงไม่หัวเสียนะ
กันนาเทวี ขอบคุณครับ...จริงๆแล้วกลอนบทนี้คำมันอ่อนนะครับ..ไม่ฉวัดเฉวียน...
สายธารา อิอิ..อย่าว่าแต่คุณสายธาราเข้ายากเลยครับ.. ฝากฝันเองก็เข้าบ้านตัวเองยาก...ฝากฝันใช้โน๊ตบุ๊ค..กับแอร์การ์ด .ตรงไหนที่สัญญาณโทรฯ น้อยก็ยิ่งอืดเป็นการใหม่เลย....อิอิ..บ้านอื่นเจ้าของอยู่บ้านก็ได้ครับ...
whitelily อิอิชอบบรรยากาศแบบนี้ต้องออกจากเมืองครับ ไปบ้านนอก..ไปตามภูเยอะๆเจอแน่เลยครับ .
แอะ...ครูเอ..อย่าทำตาหวานใส่น้องที่บ้านฝากฝันนะ...
ไร้อันดับ อิอิ..ชมไปหมด..ยุ่งนะครับ...แต่อย่างไงก็ตามขอบพระคุณหลายๆที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยือนครับ
ลูกกลิ้ง ไปทำไรที่คอกวัว...แต่เอ๊ะ..นอนที่คอกวัวด้วยหรือ นั่นๆก็ต้องนอนร้องอย่างนั้นแหละ....ไปๆๆๆ..อาบน้ำ แต่งตัวให้หล่อ...เข้าเมืองดีกว่า..ดูซิจะต้องร้องให้อีกหรือเปล่า
ยาแก้ปวด ว้าว...หลายวันมานี้กลอนหวานขึ้นเยอะเลยน้องเรา. ทำไรก็ดูนุ่มนวลไปหมด...ตะเภาทองตะเภาแก้ว ก็พลอยหายไปหมด....อิอิ..ขอบคุณจ้าที่มาร่วมด้วยช่วยกัน
พี่แดง ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม...น้องร้องหาแม่ครับ...อิอิ..แต่พอเป็นกลอนก็ยกระดับมาให้สาวหน่อย
นรศีริ อิอิ..เพราะจนพูดไม่ถูกหรือครับ...แหมๆๆๆเกินไปครับ...แต่ขอบคุณมากๆที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
คุณไม้ อิอิ..แหมเปิดประเด็นน้องร้องให้นี่...อึ้งกิมกี่เลย....แต่อย่าสงสัยเลยเถิดนะครับ...บาป ขอบคุณนะครับ...ที่แวะมาเยี่ยม...
แด่คุณไหมแก้วสีฟ้าคราม..ขอรับ ขออภัย...ที่ไปตั้งข้อสังเกตุอะไรที่คุณเข้า... ขออภัยจริงๆครับ....เอ้า..ๆให้ตีมือทีหนึ่ง..ฐานไม่ระวัง ก็คุณเล่นวาจาสิทธิ์นี่....เขียนปั๊บ...เป็นจริงเลย. เหมือนไปเขียนยัดใส่มือเขาได้........ ว่าแต่ว่า..วันที่หนึ่ง..ช่วยเขียนใส่มือให้ผมหน่อยนะครับ...สามตัวตรงๆเลยนะ...... ไม่ไหวช่วงนี่น้ำมันแพงเหลือเกิน..จนอยากจะเข็นรถแล้วหล่ะครับ......ทำมาหาได้เท่าไหร่ก็หมดไปกะค่าน้ำมันนี่แหละ....
.... ตา...ย.นายตายแล้วจริงๆหรือ...โถๆๆๆ...เห็นอยู่ลัดๆไม่น่าตัดช่องน้อยแต่พอตัวเลย...แต่ถ้านายยังมีชีวิตอยู่...ก็อยากบอกนะว่าเป็นห่วง.... มีอะไรรุนแรงนักหนา...ส่งข่าวมาบ้านนะ....
เพื่อนๆนักกลอนที่กลอนยังอยู่และฝากฝันยังไม่ได้เข้าไปเยี่ยมก็ขอโทษด้วยนะครับ...คืนนี้ฝากฝันแย่แล้ว...พรุ่งนี้กลับถึงปทุมตอนเย็นจะเข้สาเยี่ยมทุกบ้านเลย.....บาย...อะโย่..นอนแย้ว..
17 มิถุนายน 2551 06:46 น. - comment id 862853
น่าสงสารท่านวิทยากรฝากฝัน ขับรถเป็นว่าเล่น คิดว่ากำลังทัศนาจรภาคเหนืออยู่ซิคะ
17 มิถุนายน 2551 16:21 น. - comment id 862968
มาคาราคะ ค่ะ
17 มิถุนายน 2551 18:44 น. - comment id 863065
ไพเราะ ปนเศร้า แฝงด้วยคุณธรรม มีหลายอารมณ์นะคะ นับถือ
17 มิถุนายน 2551 20:05 น. - comment id 863103
ขอชื่นชมมากมายค่ะ บทกลอนช่างงดงามทุกตัวอักษร ร้อยเรียงด้วยถ้อยคำอันมีความหมาย รูปภาพก็สวยมาก หยดน้ำค้าง และก็เพลงเพราะมากๆๆ ดังนั้นของเก็บกลอนนี้ไว้เป็นบทกลอนที่ชืนชอบได้ไหมค่ะ
17 มิถุนายน 2551 23:11 น. - comment id 863195
ช่ออักษราลี เมื่อหยดหนึ่งย้อยสายพรายระยิบ เพียงเนตรพริบหลั่งหยาดมิขาดสาย ฤๅ ใครทำหมองหมางแทบวางวาย ยามหยาดค้างร้างหายปลายตะวัน """"""""""""""""""""" เพียงห่างไกลไยน้องต้องหมองหม่น แม้ลมฝนจะขอฝ่าตามลาฝัน เพียงชั่วกาลผ่านพ้นมินานวัน ใต้เงาจันทร์ตรงนี้มีสองเรา
รัมณีย์ ขอบคุณมากครับ..ที่แวะมาเยี่ยมชม
กิ่งโศก อิอิ..เอาไปเยอะเลย..แหมมักน้อยจริงนะ..ขอแค่หยดเดียว
โคลอน.. เช่นเดียวกันครับ...เอะหรือต้องคาไว้อย่างงั้นดีมั๊ย
นิลวรรณ อิอิ..นักกลอนนะครับ..ในชีวิตจริงของคนก็ นั้นไม่ใช่หรือ..ขอบคุณนะครับที่มาเยียมชม
สายลมหนาวและหิมะขาว อิอิ..ขอบคุณครับที่ชื่นชอบ...และอยากเก็บไว้ก็ เชิญเถอะครับไม่หวงแต่อย่างใดครับ....
18 มิถุนายน 2551 01:24 น. - comment id 863241
""โอเลี้ยง ขอบคุณครับ...ชาดึกๆก็ดี..ไม่ง่วง...ขอบคุณมากนะครับ.....
2 มีนาคม 2556 12:09 น. - comment id 1256089