Silver Snitch

13 มิถุนายน 2551 18:35 น. - comment id 861592

ช่ออักษราลี

13 มิถุนายน 2551 18:49 น. - comment id 861594

ก่อนอื่นขอไหว้ครูก่อนค่ะ

๏ กราบประณตบนตักแล้วครูแก้วประเสริฐ
สร้างบรรเจิดวิทยามาเสถียร
อักษรศิลป์แจ่มจรัสขัดจำเนียร
ดุจเปลวเทียนส่องสว่างกลางมืดมน

๏ ขออำนาจฤทธิ์เทวามหาสถาน
โปรดประทานพรเลิศประเสริฐผล
มาบังเกิดแด่ครูข้าฯในบันดล
ให้สุขล้นหรรษาประดามี



ขอให้คุณครูแก้วมีความสุข สุขภาพแข็งแรง
ตลอดไปนะคะ

ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่สำหรับปรัชญาของ
ในหลวนซึ่งทรงมีพระราชดำรัสเรื่องอิ่มเดียว
หลับเดียวนั้น นับว่าเป็นประโยชน์แก่
พสนิกรชาวไทยเป็นอย่างยิ่ง
 ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

กชมนวรรณ

13 มิถุนายน 2551 19:17 น. - comment id 861601

น้อมรับ และซาบซึ้งในบทกวีที่ครูแก้วนำมาเสนอค่ะ 
 ขอคารวะครูแก้วด้วยจิต เช่นกันค่ะ
เมื่อวานวันไหว้ครูของเด็กๆๆ รันระลึกถึงครูแก้วและคุณครูทุกท่าน วันนี้มาเจอครูแก้วรัน ขออาราทธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงช่วยปกปักรักษา ให้ครูมีสุขภาพที่แข็งแรงยิ่งๆๆขึ้นค่ะ

ริน- ภูโอบดอย

13 มิถุนายน 2551 20:36 น. - comment id 861627

น้อมรับใส่เกล้า  และชีวิต....ข้าแผ่นดิน...คนหนึ่ง

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

13 มิถุนายน 2551 21:00 น. - comment id 861640

แด่  อาจารย์แก้วประเสริฐ
         ขอน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
         ของพระองค์มาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต
        ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
     

ยาแก้ปวด

14 มิถุนายน 2551 00:18 น. - comment id 861661

เห็นลุงแก้วถอดความได้
เหมาะกับใจจริงๆ
ยากเกินพูดเป็นคำได้ค่ะ

ฉางน้อย

13 มิถุนายน 2551 23:08 น. - comment id 861685

มาทักทายคุณลุงแก้วคะ 

ลุงสบายดีไหมคะ 

ย่องมาดึกๆแอบอ่านกลอน อิอิ

ไปนอนต่อดีกว่า เมื่อกี้ละเมอตื่นมาน่ะค่ะ อิอิ

ดาวระดา

14 มิถุนายน 2551 02:07 น. - comment id 861734

ก่อนอื่นเช่นกันก็ขอบูชาครูคนนี้ก่อนนะครับ
แม้จะไม่ได้ก้มกราบ
แต่ให้ครูทราบนะครับว่า
ดาวระดากราบครูแก้วด้วยหัวใจ

บทกลอนก็ยังงดงามอย่างที่เป็นครับ
เนียนมาก  ขอชื่นชมในการสรรคำของครู

เพียงพลิ้ว

14 มิถุนายน 2551 08:17 น. - comment id 861789

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

เวลาอ่านกลอนเกี่ยวกับในหลวง นึกออกคำเดียวค่ะคุณลุง ...

พุด สาวบ้านนา

14 มิถุนายน 2551 08:23 น. - comment id 861790

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

กราบขอบพระคุณคุณแก้ว
นะคะ
ที่รจนางานงดงามยิ่งใหญ่มาสอสสัจจะใจ
พุดพัดชาขอน้อมใส่เกล้าเป็นมงคลขวัญ
ตราบชั่วชีวิตธุลีหล้าข้าแผ่นดินไทยที่ถวายความจงรักภักดียิ่งชีวิตค่ะ

นกยูง

14 มิถุนายน 2551 15:22 น. - comment id 861926

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

จิตรำพัน

14 มิถุนายน 2551 15:59 น. - comment id 861949

สวัสดีค่ะครู 

ครูรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:13 น. - comment id 861977

dear silver snitch

         tks. miss & take care you same.

                  kaewprasert

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:19 น. - comment id 861979

คุณ ช่ออักษราลี

        ขอน้อมรับไว้จ้าศิษย์รัก ครูขอฝากกลอนไว้ให้คิดนะจ๊ะ

    "ขอศิษย์รักประจักษ์และแจ่มแจ้ง
ถ้อยคำแฝงอักษราภาษาศิลป์
สรรค์ทำนองไหวพลิ้วเป็นอาจินต์
เปรียบศิลปินผูกจิตคิดเป็นกลอน."

     ขอความสุขสวัสดีมีชัยตลอดกาลนะ รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:21 น. - comment id 861980

คุณ กชมนวรรณ

               ขอน้อมรับไว้จ้าศิษย์รัก 
ครูขอฝากกลอนไว้ให้คิดนะจ๊ะ

    "ขอศิษย์รักประจักษ์และแจ่มแจ้ง
ถ้อยคำแฝงอักษราภาษาศิลป์
สรรค์ทำนองไหวพลิ้วเป็นอาจินต์
เปรียบศิลปินผูกจิตคิดเป็นกลอน."

     ขอความสุขสวัสดีมีชัยตลอดกาลนะ รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:25 น. - comment id 861981

คุณ ริน - ภูโอบดอย

          ผมคิดว่าคงเป็นชาวเหนือต้องขอขอบคุณที่
แวะมาเยี่ยม ขอบคุณครับหากว่างแวะมาเยี่ยมอีก
นะครับ  ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:32 น. - comment id 861984

คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม

         ใช่แล้วควรจดจำยิ่ง และขอฝากสิ่งหนึ่งไว้ให้
     ครูขอฝากกลอนไว้ให้คิดนะจ๊ะ

    "ขอศิษย์รักประจักษ์และแจ่มแจ้ง
ถ้อยคำแฝงอักษราภาษาศิลป์
สรรค์ทำนองไหวพลิ้วเป็นอาจินต์
เปรียบศิลปินผูกจิตคิดเป็นกลอน."

     ขอความสุขสวัสดีมีชัยตลอดกาลนะ รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:34 น. - comment id 861985

คุณ ฉางน้อย

         เจ้าฉางเอ๋ยถึงป่านนี้เลยไม่ค่อยสนใจแล้ว
ล่ะสิ่งใดพยุงได้ก็จะพยุงไว้เท่าที่ทำได้จ้า รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:37 น. - comment id 861986

คุณ ยาแก้ปวด

           ผมได้รับเมล์จากเพื่อนมาเห็นว่าดีและ
เหมาะสมกับสภาพปัจจุบันและเราผู้อยู่ใต้ฝ่าละออง
ธุลีพระบาท  ผมทำเท่าที่ทำได้ครับ ขอบคุณครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:44 น. - comment id 861987

คุณ ดาวระดา

               ขอน้อมรับไว้จ้าศิษย์รัก 
ครูขอฝากกลอนไว้ให้คิดนะจ๊ะ

    "ขอศิษย์รักประจักษ์และแจ่มแจ้ง
ถ้อยคำแฝงอักษราภาษาศิลป์
สรรค์ทำนองไหวพลิ้วเป็นอาจินต์
เปรียบศิลปินผูกจิตคิดเป็นกลอน."

     ขอความสุขสวัสดีมีชัยตลอดกาลนะ รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:52 น. - comment id 861990

คุณ เพียงพลิ้ว

         อันที่จริงแล้วหลานลุงเก่งมากทีเดียวจ้าแต่
อย่างว่านะบางครั้งก็อาจลืมไปอย่างลุงเป็นต้นจ้า
รักหลานรักเสมอ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 18:58 น. - comment id 861991

คุณ พุด สาวบ้านนา

        เพื่อนเอ๋ยบางสิ่งนั้นอย่างพวกเรานะสรรค์แต่
สิ่งที่ดีๆย่อมพบสิ่งดีๆเสมอ  จึงได้นำมาฝากให้อ่าน
กันเล่นครับ เพราะที่ได้มานั้นเป็นเพื่อนที่คบหากัน
มาหลายปีแล้วส่งเมล์มาให้อ่านเกือบทุกๆวัน มีเรื่อง
นี้อยู่ด้วยและซาบซึ้งยิ่งนัก จึงได้ ร้อยกรอง ออกมา
อีกอย่างผมเองเข้าใจในธรรมของพระพุทธองค์มาก
พอใช้ครับจึงได้เข้าใจประโยคนี้ได้แจ่มแจ้งและ
นำเอาพระบรมราโชวาทที่ทรงพระราชทานแก่
บัณฑิตในการมอบปริญญาบัตร ผมนำเอาความ
สำคัญมาครับ ขอบคุณเพื่อนรักมากครับ รักเสมอ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 19:01 น. - comment id 861992

คุณ นกยูง

          ผมก็คิดแบบเดียวกับคุณครับ ขอบคุณครับ
หากว่างแวะมาเยี่ยมด้วยนะครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

14 มิถุนายน 2551 19:05 น. - comment id 861993

คุณ จิตรำพัน

        ขอน้อมรับไว้จ้าศิษย์รัก 
ครูขอฝากกลอนไว้ให้คิดนะจ๊ะ

    "ขอศิษย์รักประจักษ์และแจ่มแจ้ง
ถ้อยคำแฝงอักษราภาษาศิลป์
สรรค์ทำนองไหวพลิ้วเป็นอาจินต์
เปรียบศิลปินผูกจิตคิดเป็นกลอน."

     ขอความสุขสวัสดีมีชัยตลอดกาลนะ รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

ครูกระดาษทราย

15 มิถุนายน 2551 08:50 น. - comment id 862192

มาอ่านถ้อยร้อยรสบทอักษร
สำนวนกลอนเข้าทีมีความหมาย
ปลุกสำนึกชั่วชีวันตราบวันตาย
ไม่เสื่อมคลายความจงรักแสนภักดี

พิมญดา

15 มิถุนายน 2551 11:14 น. - comment id 862270

คุณลุงถ่ายทอดได้งดงามคะ

แก้วประเสริฐ

15 มิถุนายน 2551 12:03 น. - comment id 862280

คุณ ครูประดาษทราย

         จะดีชั่วอยู่คนอ่านครับ ผมปลุกสำนึกของคน
รุ่นใหม่ให้รู้ซึ้งถึงคำว่ากลอนแปดไว้ว่า การจะเขียน
กลอนจะบทใดบทหนึ่งนั้นควรจะไตร่ตรองและฝาก
ความหมายอันเป็นประโยชน์ไว้ด้วย ไม่ใช่ว่าจะใช้
เพียงอารมณ์ของตนเองเป็นส่วนใหญ่ ใช่การเขียน
กลอนต้องประกอบด้วยอารมณ์แต่หากอารมณ์พาไป
กลอนนั้นก็จะไร้ซึ้งอรรถรสความหมายให้ซึมซาบ
เข้าไปในการอ่านและจะเกิดความเบื่อหน่ายต่อ
กลอนจนกระทั้งเลิกไป ที่จริงกลอนนั้นผมถือว่า
สุดยอดของการเขียนหนังสือ เพราะเหตุใดเพราะ
ว่ากลอนนั้นรวมความย่อความและเรียงความ
เสร็จพร้อมมูลทั้งดีชั่ว  ศิษย์ผมนั้นมักจะเน้นให้
รักษาเอกลักษณ์เหล่านี้ไว้เสมอๆ  ผมมักจะไป
ตรวจสอบงานเขาอย่างสม่ำเสมอ บางครั้งประดุจ
คุณตรวจข้อสอบนักเรียนและยังเฝ้าติดตามผล
งานของศิษย์ทั้งนอกโรงเรียนและในโรงเรียน
ศิษย์รักผมนั้นมักจะเป็นครูบาอาจารย์สั่งสอน
นักเรียน ขออนุญาตผมนำกลอนไปสั่งสอนศิษย์
เขาผมก็อนุญาตหากเห็นชอบดีงาม  
         ผมขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมผมครั้งแรก
และคอมเม้นท์ไว้ ผมถึงแม้จะแก่แล้วก็ยังจดจำ
ผู้มาเยี่ยมเยียนได้เสมอๆ  เดี๋ยวนี้วิธีการสอนผม
รู้สึกว่าจะดำเนินแนวทางกลอนอย่างถูกต้องเพราะ
ผมเข้าไปอ่านงานกลอนเกือบทุกๆคน เพียงแต่
ว่าไม่ได้คอมเม้นท์ไว้ และไม่ได้แนะนำเขาเพราะ
จะเป็นการละลาบละล้วงเกินกว่าเหตุ นอกจาก
ศิษย์ผมเท่านั้นถึงจะคอยแนะนำยกตัวอย่างให้
เขาเห็นครับ ขอบคุณมากคุณครู

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

15 มิถุนายน 2551 12:07 น. - comment id 862282

คุณ พิมญดา

           ขอบใจมากจ๊ะ ยิ่งเป็นงานของพ่อเราด้วย
ผมต้องทบทวนการเขียนตั้งหลายๆครั้งว่าเหมาะสม
หรือไม่ เพราะกลัวเหลือเกินจะทำให้งานผมนี้
กระทบกระทั่งใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทของพระองค์
ผมก็ทำได้เพียงแค่นี้ตามประสาคน บ้าๆบอๆบ๊องส์ๆ
แต่มีความจงรักภักดีต่อพระองค์เหนือสิ่งใดครับ
ด้วยความรักที่ผมมี ทำให้เกิดความรู้สึกถึงพระหทัย
ของพระองค์บ้างเล็กๆน้อยๆครับ ขอบคุณ

             แก้วประเสริฐ.

โอเลี้ยง

15 มิถุนายน 2551 12:49 น. - comment id 862314

แวะมาอ่านบทความและกลอนดีๆอีกคนค่ะคุณแก้วฯ

ขอบคุณที่นำมาให้อ่านค่ะ

แก้วประเสริฐ

15 มิถุนายน 2551 17:33 น. - comment id 862400

คุณ โอเลี้ยง

        สิ่งใดที่ผมเห็นมีประโยชน์แก่ชาวไทยกลอน
ผมเองมักจะนำมาเสนอให้เสมอๆ เพราะผมก็คนหนึ่ง
ในที่นี้ครับ แม้ว่าจะไม่ค่อยคอมเม้นท์แต่ก็อ่านไว้
เพื่อศึกษาสิ่งดีๆจ๊ะ การเรียนรู้ใช่ว่าเราดีแล้วจะไม่
สนใจสิ่งที่ต่ำกว่าเราก็หาไม่ ผมจึงเพิ่มเติมค้นคิด
เสมอ อนึ่งเป็นการฝึกสมองมิให้เป็นอัลไซเมอร์
เพราะอายุก็มากแล้วไม่ทราบว่าจะมีเวลาให้
ชาวไทยกลอนได้นานเท่าไหร่ครับ ขอบคุณมาก

                แก้วประเสริฐ.