13 มิถุนายน 2551 09:44 น. - comment id 861184
อ่านซ้ำๆอยู่สองรอบ คิดย้อนมองไป ที่วางของเรามีอะไรบ้างนะ หลายบทที่ชอบทั้งคำและความหมาย เพื่อนฉันวาดสายรุ้งเป็นคุ้งโค้ง รักเชื่อมโยงต่างเพียรลงเทียนสี รุ้งสุดสวยสดในในเสรี เป็นทิวทัศน์สุนทรีย์หวังจีรัง........ ใจแอบวาดเงินทองเต็มท้องทุ่ง ข้าวเต็มยุ้งมีรายรับพอจับจ่าย ทุยเพื่อนยากล้าอ่อนพักผ่อนกาย ต่างหลับสบายมิสะดุ้งก่อนพรุ่งนี้.. ....... ปล่อยใจจมฝันยุ่งไม่มุ่งก้าว ผ่านเรื่องราวร้าว-สุขในทุกที่ ข่มตาหลับใจตื่นฝืนฤดี เราต่างมีที่หมายสู่ปลายทาง เฮ้อ ถ้าเขียนได้แบบนี้คงมีความสุขไม่น้อย ขนาดแค่มาอ่านมันสุขจริงๆ
13 มิถุนายน 2551 10:20 น. - comment id 861224
เหมือนแทนว่าค่ะ งดงาม สุขใจ เห็นภาพ เห็นความฝัน ด้วยชื่นชมนะคะ
13 มิถุนายน 2551 10:58 น. - comment id 861250
คิดถึงตอนเด็กจัง ลองย้อนคิดถึงความฝันหวังตอนเราเล็ก มันมักเป็นฝันที่อยู่ใกล้ตัว แต่เมื่อเติบโตขึ้นฝันของเรามักจะไกลตัวเราออกไป และไกลมากจนเป็นไปไม่ได้ จนท้อใจ ขอบคุณ108/1009 เราจะลองเข้มแข็งที่จะฝันอีกครั้ง
13 มิถุนายน 2551 11:42 น. - comment id 861274
เรายังมีที่ว่างระหว่างกัน สายสัมพันธ์มิห่างหนทางเก้อ ข้ามดงดอยโพ้นฟ้ายังมาเจอ กลายเป็นเกลอร่วมสลักลายอักษร เพราะมากมีที่ว่างระหว่างฝัน ต่างแบ่งปันหัวใจมิไถ่ถอน ร่ายวจีกวีพจน์พากย์บทกลอน บ้างเผลออ้อนบางหนคนกันเอง สิ่งปรากฏงดงามในความฝัน เราเคียงกันชมเดือนเหมือนเหมาะเหม็ง แม้นเภทภัยกล้ำกรายมิหมายเกรง คงบรรเลงตามกระแสแล้วแต่ใจ
13 มิถุนายน 2551 12:25 น. - comment id 861325
ที่ว่างของโคลอน ก็มีไม่มากเหมือนในภาพอ่ะค่ะ แต่ทุกสิ่งที่วาดลงไปคือสิ่งที่ใจต้องการล้วนๆเลย ชอบบทกลอนของร้อยแปดพันหน้า เจ๊ย...เก้าน่ะนะ
13 มิถุนายน 2551 12:27 น. - comment id 861326
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem92589.html กลับมาฝากใจขวัญ (ชื่อจริงพุดพัดชาค่ะมีคำว่าขวัญท้ายคำค่ะ) ฝันฝันฝัน ไปพบงานนี้... ส า ย รุ้ งแ ห่ง ชี วิ ต ฟ้ า ข ลิ บ ท อ ง...!* เพราะไปค้นภาพฝากให้คุณเรไร เนื่องในวันคล้ายวันเกิด เลยอ่านแล้วคิดว่า น่าจะตรงใจ*ฝันฝัน.*ของตัวเองค่ะ หวังว่าคงมีเวลาอ่านงานย้วยๆ ที่มา... ด้วยรัก ชื่นชมศรัทธา คนกวี ที่หวังจักเป็นศรีชาติศรีแผ่นดิน อันแสนยิ่งใหญ่งดงาม ในดวงใจไทยทุกดวงค่ะ
13 มิถุนายน 2551 13:07 น. - comment id 861355
คิดถึงวัยเด็กเลยครับ โตขึ้นบางทีความฝันก็หายไป แต่ก็ไม่ยากถ้าจะจุดมันขึ้นมาใหม่ เพื่อเติมควาาฝันให้ใครอีกหลาย ๆ คน
13 มิถุนายน 2551 14:06 น. - comment id 861406
งานสวย โดยเฉพาะบทนี้ วาดสัตว์พืชงดงามตามธรรมชาติ คนจิตใจใสสะอาดวาดความหวัง แม้นกระท่อมหลังคาโหว่โย้ผุพัง แต่หัวใจบานสะพรั่งดั่งดอกไม้ ไม่กล้าแม้แต่จะคิดต่อกลอน
16 มิถุนายน 2551 07:31 น. - comment id 862508
สวัสดีครับคุณแทนคุณแทนไท คลิกเข้ามาอ่านก็ดีใจ อ่านซ้ำตั้งสองรอบแน่ะ.. ดีใจเป็น 2 เท่า.. รอยยิ้มจากคนอ่านสักนิด ก็ถือเป็นความสุข และเป็นรางวัลให้คนเขียนแล้วล่ะครับ เราต่างแบ่งปันความสุขที่ว่านั่น คุณเป็นผู้ให้ความสุขนั่นกับทุกคน สม่ำเสมอกว่าผมอีก ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมาก ๆ ครับพี่พุด ขอบคุณในน้ำใจอันแสนดี งดงาม.. เหมือนอักษรที่พี่กลั่นมาฝาก ขอให้มีความสุขทุกวันครับ
16 มิถุนายน 2551 08:03 น. - comment id 862511
มีที่ว่างเสมอสำหรับมิตรภาพ ต่างซึมซับเอิบอาบในอักษร เป็นเกลอ ..มิตรเก่า ในบทกลอน บ้างเผลออ้อนบางหนคนกันเอง ยังปรากฏงดงามในความฝัน เคยยั่วเย้าผ่านคืนวันอวดจันทร์เปล่ง เคยร้องเพลงร่วมฝันร่วมบรรเลง ต่างครื้นเครงร่วมหวังเป็นกำลังใจ ขอบคุณมิตรภาพจากเพื่อน บางที..การเงียบหาย ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่เข้าใจกัน.. ขอบคุณอัลมิตรา
16 มิถุนายน 2551 08:10 น. - comment id 862513
สวัสดี..คุณโคลอน ทุกชีวิตมีสิทธิ์ฝันครับ.. ผมคิดแบบนี้แหละ ฝันแล้วลงมือทำ ความฝันนั้นจะได้เป็นจริง ขอบคุณครับที่เข้ามาคุยด้วย
16 มิถุนายน 2551 07:42 น. - comment id 862514
หวัดดีลุงตุ่น ไม่คิดว่าลุงจะเข้ามาเขียนเองนะเนี่ย ดีใจ ดีใจ.. ความสุขในวัยเยาว์เราต่างกัน เราต่างที่มา แต่ความฝันของเด็ก ๆ มันใกล้ตัว คว้าได้ ไม่มีอะไรเกินเอื้อม เพราะเราไม่ได้ฝันไกล จึงเป็นจริง เราเจอกันที่ชมรมฯใช่ไหม เจอที่ ๆ มีความหลังร่วมกันตั้งหลายอย่าง เฮียจำได้แน่ เรื่องเก่า ๆ ในวันวาน น้องอกหัก..เฮียก็ยังมาดูแลเลย..ไม่เคยลืม เราไปปัตตานีด้วยกัน เราช่วยงานชมรมฯ ตอนเป็นเจ้าภาพ เราหาสปอนเซอร์ เราไปขายประทัดที่สะพานนวรัฐ สารพัด.. เฮียทิ้งเบอร์ของเฮียตง..ตั้วเฮียของน้อง ๆ เฮียหมูกฤชเพชร ป้อน้อย เฮียแดร๊ก ฯลฯ แต่ผมไม่เคยโทรฯหาเลยนะ ไว้ไปกทม. ค่อยนัดกัน รื้อฟื้นความหลังสักครั้ง ... มีคนบอกว่า. ชีวิตเราต้องมีฝันหล่อเลี้ยงหัวใจ ชีวิตเราควรมีความหวังเสมอ... ความหวังเป็นสิ่งที่ทำให้หัวใจอุ่น แต่ความคาดหวังต่างหากเล่า.. ที่ทำให้ชีวิตเราร้อน เราเป็นมนุษย์ธรรมดา ที่ต่างต้องการกำลังใจ ยังไง.. ก็อยากให้เฮียมีความสุข เข้มแข็ง และทำตามความฝันที่เฮียเคยคุยกับเราไว้นะ
16 มิถุนายน 2551 08:34 น. - comment id 862517
กลับมาตอบอีกรอบครับ ตามลิ้งค์ที่คุณพุดทิ้งไว้ให้ เข้าไปอ่านแล้วครับ ขยันเขียน ขยันหาสิ่งนั้นสิ่งนี้มาให้อ่านเสมอ ๆ ขอบคุณที่มาชื่นชมในบทกลอน หนึ่งสักน้อย ก็ถือเป็นกำลังใจให้คนเขียนกลอน ขอบคุณมาก ๆ นะครับ
16 มิถุนายน 2551 08:36 น. - comment id 862518
ขอบคุณครับคุณรัมณีย์ ความรักความฝัน หากแบ่งปันกันได้ ควรแบ่งปัน..มิใช่หรือ เหล่าล้วนด้วยความปรารถนาดีทั้งสิ้น ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย
16 มิถุนายน 2551 08:40 น. - comment id 862521
ขอบคุณมากครับ คุณก้าวที่..กล้า ต่อกร..เอ๊ยต่อกลอนเลยครับ งั้นผิดคอนเส็ปชื่อนะเอ้า กล้า..กล้า..กล้าเถอะครับ ช่วยกันเขียน เขียนความสุข เขียนออกจากใจ แบบไหน คนอ่านก็รับได้ เพราะมันมาจากใจที่เป็นสุข ทำงานให้มีความสุขนะครับ
16 มิถุนายน 2551 09:38 น. - comment id 862537
สวัสดีค่ะ พี่ร้อยแปดพันเก้า พี่พันเก้าค่ะ วันเนี่ยดอกบัวเพิ่งมาตามอ่าน พี่พันเก้าเอามาลงไว้ให้อ่านเพราะจัง เขียนมาให้อ่านบ่อยๆสิค่ะ ดอกบัวพยายามเขียนหลากสไตล์ ก็ไม่รู้ว่าจะดีหรือป่าวแต่ดอกบัวก็จะพยายามเขียนบ่อยๆ บทก่อนโน้นดอกบัวก็เขียนพลาดไป พอมาเขียนแบบอกหักรักร้าวดูบ้าง ถ้าจะไปได้ดีนะเนี่ย อิ อิ อิ อยากจะสู้มุ่งสู่แห่งความฝัน ไขว่คว้าวันคืนสุขสนุกสนาน เริงระบายความฝันตลอดกาล เพื่อหวังใฝ่วันวารให้หวนคืน ดอกบัวขอให้พี่พันเก้ามีความสุขมากมายค่ะ
16 มิถุนายน 2551 10:58 น. - comment id 862564
คาลิล ยิบราน กล่าวไว้ว่า "ความรักไม่รู้ความล้ำลึก จนกว่าจะถึงโมงยามการจากพราก" ที่ว่างกลางใจ..ของผม กว้างกว่ากว้าง มีเหลือเผื่อความฝัน มีเหลือที่จะสร้าง "คำฝัน" "คำรัก" คำที่สรรมาจากใจ ฝากใครต่อใครที่ผ่านมาอ่าน ไม่ได้หวังถึงความสุข หรืออิ่มเอมในแง่ปริมาณ รอยยิ้มเล็ก ๆ เราก็อิ่มเอม ถ้ามันกลั่นมาจากใจ โลกนี้ยังสวยงาม ใต้ฟ้าอุ่นสีครามเรามีความสุข บางอารมณ์อาจไม่สวยงาม เฝ้าถามใจตัวเองว่า อะไรต่อมิอะไรที่ผ่านมา เราต่างได้ถนอมความรู้สึกของกันและกันแล้วหรือไม่ เพื่อเราจะได้นึกถึงคุณค่าเหล่านั้น คำฝัน คำรัก เป็นของเรา.. ไม่มีใครมาทำลายที่ว่าง.. ที่บรรจุความรัก ความฝันของเรา ไว้อย่างเต็มเปี่ยมได้หรอก ถ้าเราไม่ปล่อยให้เขาเข้ามาทำลาย ชั่วขณะ..นิยาม ชีวิตที่ผูกติดกับปัจจุบัน นั่นคือความจริง มองโลกในแง่งาม ก็จะพบความสุขใจได้ เพราะเราเลือกที่จะอยู่กับมัน ดอกบัวอยากเขียนอะไรก็เขียนนะ เขียนแล้วมีความสุข มีเพื่อนที่เข้าใจ.. ให้กำลังใจ.. สักคน.. ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไรแล้วล่ะ รักษาสุขภาพด้วย ทำงานให้มีความสุข ขอให้มีความสุขทุกวัน แม้ว่าเป็นเพียงตัวอักษรธรรมดา ๆ แต่ก็เปี่ยมด้วยความปรารถนาดี
20 มิถุนายน 2551 22:54 น. - comment id 864168
คาลิล ยิบราน ... ที่มาของนามแฝง อัลมิตรา เออนี่ .. ไม่ได้อวดนะ แต่มีเกือบครบ .. ฮา เคยไปรื้อ ๆ ค้น ๆ แถวจตุจักร กับปุถุชน ค้นหนังสือของเขา
27 มิถุนายน 2551 13:45 น. - comment id 866252
อ้าววว..คุณ ย่องมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ขออำภัย ๆๆๆ ข้าน้อยไม่เห็น แต่ก็พอรู้ที่มาของนามจอของคุณนะ ว่าแต่ว่า จะให้ยืมหรือเปล่า หนังสือน่ะ..แหะ แหะ ยืมอ่านมั่งจิ