เจ้าปักษิณ เจ้าจะบินกี่หลา เกิดมาในเมือง ที่ซอกกระเบื้องใต้หลังคา นอนรังเศษกระดาษ ด้วยขาดใบไม้ใบหญ้า เกาะจับสายไฟแทนกิ่งไม้ อาหารเลี้ยงกาย..คือเศษข้าวร้านค้า อยู่กับตึกรามและแสงเสียงสี ความวุ่นวายมากมีดังเมืองบ้า เมืองกรุงแน่หรือเมืองศิวิไลซ์ ที่เห็นเป็นไปอาจลวงตา หมอกม่านควันพิษคลุมอากาศ ห่างไกลธรรมชาติที่ปรารถนา หรือว่าสภาวะภายใน กักขังหัวใจให้ด้านชา ขอบขัณฑ์กางกั้นเป็นบริบท ควรหรือ..ให้กำหนดโชคชะตา บินเถิด..บินเถิด..เจ้าปักษิณ จงโบยบินคืนถิ่นพนา ตึกรามหาใช่คุกขัง หากมีความหวังและความกล้า ขุนเขาลำธารป่าไม้ รอสองปีกติดหัวใจบินไปหา อิสระเริ่มต้นที่ใจ บินเถิด..บินไป..สู่นภา
รัมณีย์ 13 มิ.ย. 2551 00:20 น. - ID 115982 
1606
6
0
13 มิถุนายน 2551 05:24 น. - comment id 861113
บินไปเถิดเจ้านกพิราบขาว บินไปสู่ดวงดาวอิสระ จงไปคาบเส้นชัยชัยชนะ มาห่มช่อสู่ประชาผู้ปราชัย
13 มิถุนายน 2551 06:19 น. - comment id 861127
-ขอบินปด้วยคนนะ เพราะค่ะ ได้อารมณ์ดี ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ
13 มิถุนายน 2551 09:57 น. - comment id 861192
บินไปเถิดปักษิณบินจากเมือง ทิ้งกระเบื้องลอนเก่าสู่เขาใหญ่ จากร้านค้าค่าด้อยถอยเข้าไพร สร้างรังใหม่เคียงฟ้าท้าลมบน มาชื่นชมผลงานครับ
13 มิถุนายน 2551 10:01 น. - comment id 861198
บินไม่ขึ้นแล้วค่ะ ปีกหัก
13 มิถุนายน 2551 10:45 น. - comment id 861244
13 มิถุนายน 2551 11:12 น. - comment id 861260
มาให้กำลังใจเจ้าบินหลาครับ...
13 มิถุนายน 2551 11:34 น. - comment id 861269
ขอมาให้กำลังใจ เหล่าปักษิณ อีกคนครับ
13 มิถุนายน 2551 11:49 น. - comment id 861279
ฉันจะบิน บินไป ไกลแสนไกลไม่หวั่น ภูเขาจะสูง หรือทางจะชัน ไม่กลัวไม่หวั่นไม่ไหว ฉันจะบินไปหา สุดฟ้าก็คงต้องไป เก็บรอยความฝันที่มันเดียวดาย ให้กลายมาเป็นความจริงฉันจะบิน (อึ๊บๆ พรึ่บๆๆๆ ตุ๊บ แง บินไม่ไหว ต้องไปลดพุงก่อน
)
13 มิถุนายน 2551 12:05 น. - comment id 861299
มาให้กำลังใจเจ้าปักษิณคะ..คุณต้า
13 มิถุนายน 2551 12:08 น. - comment id 861303
ผมเหมือนกันครับ หากไม่ได้ความฝันที่บินได้ ผมคงแย่กว่านี้แน่นอนครับ เพราะการอยู่ในรั้วบ้านตลอดต้องทำให้ผมบ้าตายแน่ๆเลย
13 มิถุนายน 2551 12:10 น. - comment id 861306
เกิดที่ในเมืองกรุงจะไปไหน บินอยู่ในเมืองนี้ได้แค่นั้น หากบินไปไกลไกลจากถิ่นฐาน คงไหวหั่นอดตายไม่ได้เลย
13 มิถุนายน 2551 13:28 น. - comment id 861373
บางครั้งก็เคยสงสัยเหมือนกันนะคะ ว่า นกที่บินอยู่ในป่าคอนกรีต จะรู้สึกว่าตัวเองมีอิสระ ไหมนะ
13 มิถุนายน 2551 17:16 น. - comment id 861550
ปีกหักเหมือนกันช่วงนี้ ขอขุดดำดิน..แทน..แระกานจ๊ะ
13 มิถุนายน 2551 20:22 น. - comment id 861619
เจ้านกน้อย....โบยบิน สู่ฟ้ากว้าง เชิดปีกหางกางร่อนเริงระบำ จากกรงขังคับข้องถูกจองจำ เจ้าเริงรำ ....รับชีวิตอิสระ....
13 มิถุนายน 2551 23:05 น. - comment id 861683
เจ้าบินไปแห่งใด นกเจ้าบินไปแห่งใด ฝากนำคำข้าไปถึง คนที่ฉันเฝ้าคอย คอย ด้วยความปวดร้าวใจ เพลงค่ะ อ่านกลอนแล้วนึกถึงเพลงนี้ค่ะ
14 มิถุนายน 2551 00:34 น. - comment id 861718
บินเถิด บินไป สู่นภา เพื่อทักทายพฤกษาในไพรสณฑ์ บินไปสู่วิถีเผ่าพันธุ์ตน หลีกให้พ้นกรงกรุงมุ่งป่าไพร มาปล่อยนกด้วยคนค่ะรัมณีย์
14 มิถุนายน 2551 01:34 น. - comment id 861727
คุณนรศิริ, คุณทิพย์โนราห์ พันดาว,คุณฝากฝัน -------------------------------- ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ
14 มิถุนายน 2551 11:27 น. - comment id 861847
เอากลอนมาฝากค่ะ ตาวันลับเหลี่ยมผา นกบินหลาเจ้าบินไหน หลงถิ่นดินดานใด เจ้าไฉนไม่กลับมา หลงเพลินในเมืองใหญ่ ศิวิไลซ์ที่ใฝ่หา ลืมเขาลำเนานา ทุกเถื่อนท่ารอมาเยือน ทะเลยังพลิ้วคลื่น ต้นยางดื่นรอกรีดเฉือน ผู้เฒ่าคอยเฝ้าเตือน อย่าลืมเลือนด้ามขวานไทย รอวันแดดเช้าพรุ่ง สีสายรุ้งจะฉ่ำใส ทาทาบวนาลัย บินหลาไพรจะกลับรัง
18 กรกฎาคม 2551 17:37 น. - comment id 875216
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
