กระท่อมน้อยกลอยใจที่ท้ายบ้าน มีตำนานคนเมามาเล่าขาน เป็นเรื่องเล่าเคล้าสุรามาช้านาน เหมือนนิทานแต่มิใช่อะไรเลย มีเพื่อนรักสามตนเป็นพลมิตร ไม่มีผิดมีข้องให้มองเฉย เป็นเพื่อนกันนานมาสุราเคย มีเอื้อนเอ่ยยกเหล้าแต่เก่ามา หนึ่งคือ"งู"ผู้ปราดฉลาดเปรื่อง ใครมีเรื่องบอกให้จะไปหา สอง"กิ้งกือ"เพื่อนรักที่ชักพา "จิ้งเหลน"หาครบสามไม่ถามใคร ทั้งสามเกลอเจอกันในวันนี้ นิมิตดีมีตามด้วยน้ำใส 35 ดีกรีนี้หมดไป เอาขวดใหม่ใส่ตั้งไม่รั้งรอ ขวดที่1 ขวดที่ 2ขวดที่ 3 ก็หมดตามถามเรื่องให้เคืองขอ พอเหล้าหมดอดหยุดไม่สุดคอ จึงร้องขอรอใครจะไปดี ไปซื้อเหล้าขวดใหม่อย่างไรเล่า ไอ้เพื่อนเราตนไหนให้เร็วจี๋ ฝ่ายเจ้างู เฮ้ย เจ้าเหลนเอ็งเผ่นที เพราะเอ็งนี้เร็วกว่าข้าสองตน จิ้งเหลนร้องข้าไวไม่เถียงเจ้า แต่กลัวเอาเหล้าหกคราวพกขน ข้ามันเร็วเกินไปใจร้อนรน ขอเปลี่ยนคนอื่นใหม่ให้ไปแทน ฝ่ายเจ้างูข้าไปนั้นได้อยู่ แต่เอ็งดูขามาทั้งขาแขน ก็ไม่มีข้าจะใช้อะไรแทน จะมาดแม้นแขวนหลังจะพลั้งพลอย ข้ามันเดินคดเคี้ยวทั้งเลี้ยวลด เหล้าจะอดหมดกันไม่ทันถอย แล้วพวกเอ็งจะเสียเหล้าที่เฝ้าคอย คงเหลือน้อยก่อนที่ข้าจะมาทัน เจ้ากิ้งกือ คือผู้ที่รู้ว่า คงมีข้าแน่แท้แลขยัน เป็นตกลงปลงได้ให้เร็วพลัน ไม่ฉะนั้นหายเมาจะเข้านอน เวลาผ่านนานเข้าเหล้าก็หมด ทั้งสองจดใจจ้องให้มองหมอน 3 ชั่วโมงผ่านไปให้ง่วงนอน จะใส่กลอนนอนสาไม่มาคอย จิ้งเหลนลุกปลุกเพื่อนที่เรือนหลับ ข้าจะกลับก่อนแล้วต้องแจวถอย เจ้างูตื่นฟื้นมาในตาลอย เออเออค่อยพบกันในวันดี จิ้งเหลนลงบันใดใครวะนั่น มาขวางขั้นบันไดใครหรือผี เอ้า เจ้ากือไอ้เพื่อนข้าเข้ามาซี นึกว่าผีตกใจไอ้เพื่อนยา ไหนวะเอาเหล้าที่ซื้อเจ้ากือข้า จิ้งเหลนหาตาส่ายอยู่ไหนหวา เจ้ากือทำหน้าเศร้าเจ้าเพื่อนยา ก็ตัวข้าขามากจะจากจร กว่าจะใส่เกือกเก่ารองเท้าหมด เอ็งลองจดขาข้าอย่าเคืองขอน มีกี่ร้อยค่อยๆนับอย่าสับตอน ทีเอ็งนอนข้ายังให้ไอ้เพื่อนเกลอ จิ้งเหลนล้มลมจับไปทับคู่ ฝ่ายเจ้างูรู้เรื่องเคืองเสนอ ข้ามันแย่แก้ไขด้วยใจเบลอ ครั้งนี้เกลอข้าผิดไม่คิดยาว แล้วทั้งสามเกลอแก้วก็แล้วจบ ยังคงคบ สบสรรค์ ในวันหนาว เข้ากอดคอล้อเพื่อนดังเดือนดาว วันไหนเหล้าเข้าปากไม่จากกัน ...อินทนนท์... เรื่องนี้ฝากถึงคนดื่มสุราว่า 1.ก่อนจัดงานสังสรรค์เจ้าของบ้านควรเตรียม เครื่องดื่มให้พอสำหรับจำนวนแขก และการเตรียมเครื่องดื่มคือหน้าที่ของเจ้าของบ้าน ถ้าคิดว่าไม่มีเงินพอขอให้งดงานนั้นเสีย(อย่ายืมเงินใครซื้อเหล้าเด็ดขาด) อย่าหน้าใหญ่ (ในขณะที่ลูกเมียไม่มีอะไรจะกิน) 2.เวลาขับรถ ห้ามดื่มสุราเพราะสุราจะหกเสียหมด..(เสียดาย) 3.สำหรับแขกที่มา พยายามดื่มแต่น้อยเพราะเดี๋ยวเหล้าหมดจะมีปัญหา(ขาดตอน) ด้วยความปรารถนาดี(มาก)จาก ขุนนริน.....สุราพ่าย
12 มิถุนายน 2551 14:07 น. - comment id 860831
ช่างรุ้ลึกรุ้จริงเป้นยิ่งนัก ซ้ำรุ้จักเขียนนิทานให้อ่านหนอ พลพรรครักสุราน้ำตาคลอ เดินหัวร่อ..หนีบสุรา..มาร่วมวง...(อิ..อิ..) กับแกล้มไม่ต้องครับ..ผมเอามะขามเปียกมาด้วยแล้ว.....
12 มิถุนายน 2551 14:21 น. - comment id 860839
เพราะกิ้งกือขามังเยอะครับ มังเลยใส่รองเท้านาน อิอิ ดีใจที่ได้อ่านงานกลอน คุณอีก สู้ๆ น่ะครับ
12 มิถุนายน 2551 14:46 น. - comment id 860856
สวัสดีครับพี่นนท์ ยินดีต้อนรับครับ ขอแจมวงเหล้าด้วยคนครับ ไม่ถนัดแต่พอดื่มได้ อ่านไปยิ้มไป ใช้ตั๊กแตนตำข้าวไปซื้อเหล้าดีกว่ามั้ยพี่ชาย เอที่แอบรู้มาว่าพี่ชายผสมเหล้าเก่งไม่ใช่เหรอครับ อ้าวเอาความลับมาเผย กลอนดีครับพี่ชาย ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆสิ่งดๆที่ให้ แพ้คนอื่นไม่เป็นไร ชนะบางคนก็ภูมิใจสุดคณา
12 มิถุนายน 2551 15:31 น. - comment id 860879
เห้นด้วยกับคุณดาวระดาครับ... อ่ะ..เอามาเพิ่มอีกกลม..อิ.อิ..
12 มิถุนายน 2551 17:42 น. - comment id 860966
อ่านไปยิ้มไปเลยค่ะ
12 มิถุนายน 2551 17:55 น. - comment id 860977
คุณแมวคราว กลอนผมทำเอาคุณแมวครวซึ้งถึงขนาด น้ำตาคลอเลยหรือครับนี่ อิอิ มามานั่งก่อนครับเหล้ายังมีขวดนั้น เก็บซ่อนไว้ก่อน อิอิ คุณ ไร้อันดับ จริงๆแล้วใส่รองเท้าไม่ช้าหรอกครับ แต่อีตอนผูกเชือกรองเท้านี่สิครับ มันน้านนาน อิอิ ครับสู้อยู่แล้วครับขอบคุณมาก
12 มิถุนายน 2551 18:03 น. - comment id 860989
เรื่อง..เหล้าไม่เอาค่ะ แต่ถ้าเรื่อง..เล่า ค่อยว่ากันค่ะ
12 มิถุนายน 2551 18:10 น. - comment id 860996
ดาวระดาน้องรัก ตั๊กแตนไปซื้อเหล้าไม่ได้เพราะเดี๋ยว ตื่นเช้ามาไม่มีข้าวกิน ดื่มบ้างแค่พอดีพี่นนท์ก็เหมือนกันพอดีนี่ หมายถึง ดื่มเท่าๆกันทั้งวงไม่มีใครน้อยกว่าใคร ใช่เลยเมื่อก่อนพี่นนท์ทำงานโรงแรมทำมานานมากเป็นตั้งแต่เด็กเสริฟไต่เต้าไปจนถึง บาร์เทนเดอร์ กัปตัน ผู้จัดการ ชีวิตอยู่กับเหล้าตลอดแต่ตอนนี้ก็ไม่ค่อยไหวแล้ว แก่แล้วมังเลยเพลาๆลง นั่นแน่แอบไปบ้านนายนนท์มาล่ะสิ ที่นั่นไม่ได้บอกใครเลยเพราะมันยังไม่เรียบร้อยแค่เก็บ อะไรต่อมิอะไรไว้บางส่วนเท่านั้น แล้วก็ปล่อยปะละเลยมาตั้งนานแล้วล่ะครับ ส่วนการแต่งกลอน พี่นนท์ไม่มีความประสงค์จะแข่งกับใครเลย แต่งเพราะว่าใจอยากแต่งเท่านั้นอย่างที่บอกนั่นแหละครับ กลอนทุกบทเพราะเสมอสำหรับผู้อ่านที่มองโลกในแง่ดี แม้สัมผัสจะขาดหายไปบ้าง แต่เนื้อในสำคัญกว่า อีกอย่างเราไม่ได้แต่กลอนไปประกวดกับใคร แต่ขอเพียงเราแต่งมาจากใจก็พอ ใครล่ะจะเป็นคนการันตีได้ว่ากลอนใครเพราะไม่เพราะ ในเมื่อคนเราทุกคนไม่เหมือนกันอยู่แล้วจริงไหมน้องชาย น้องชายอาจอ่านกลอนของพี่นนท์เพราะ แต่คนอื่นอาจอ่านไม่เพราะเป็นเรื่องธรรมดามาก ในโลกมนุษย์ พี่นนท์แข็งแรงเสมอไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณที่เป็นห่วงความรู้สึก ก็อย่างที่เขียนไปบอกนั่นแหละครับ ขอบคุณดาวระดามาก พี่นนท์
12 มิถุนายน 2551 18:15 น. - comment id 860998
คุณแมวคราว ขอบคุณครับ อย่างที่เขียนให้ดาวระดา นั่นแหละครับความรู้สึก พี่พุดไพร ...สาวบ้านนา เสียงหัวเราะได้ยินมาถึงเชียงใหม่เชียวครับ ขอบคุณนะครับที่แวะมา แม่มด..ใจร้าย วันนี้มาเล่นคำอย่างเดียวเลย อิอิ ขอบคุณนะครับที่แวะมา .....อินทนนท์
13 มิถุนายน 2551 13:11 น. - comment id 861359
ขำตอนที่ กิ้งกือใส่รองเท้านี่ล่ะ...อิอิ ภาษาเหนือเรียก แมงแสนทีน (ขออนุญาตใช้ ท-แทน ต) ทั้ง งู...จิ้งเหลน...กิ้งกือ.....ถ้ามาก่งก๊งกันจริงๆคงจะขอผ่านล่ะวงนี้...อิอิ