บ่ายวันนั้นวันฟ้าใสภายในบ้าน แม่ทำงานกลับมาหาลูกน้อย เจ้าตัวเล็กเด็กซนทนนั่งคอย ดูเรียบร้อยกว่าวันที่ผ่านมา เจ้าเด็กน้อยส่งบัญชีที่มีไว้ เขียนมาให้ด้วยลายมือที่หวือหวา หวังให้แม่ได้อ่านผ่านสายตา คิดราคาค่าแรงแจ้งให้ดู ค่าตัดหญ้าคิดมาว่าห้าบาท ความสะอาดทำห้องให้น้องหนู คิดสามบาทไม่รวมค่าที่ปู ที่นอนอยู่คิดอีกสองตรึกตรองเอา ยังมีค่าคะแนนสอบลูกตอบได้ คิดด้วยใจสี่บาทไม่ขาดเขลา กวาดสนามล้างจานงานไม่เบา รวมแล้วเข้าสิบเก้าบาทอย่าขาดไป แม่อ่านหมดจดปากกาหน้ากระดาษ อักษรวาดหลังบัญชีที่มีให้ ค่าอุ้มท้องเก้าเดือนยังเตือนใจ แม่จะไม่คิดว่าเป็นค่าแรง ลูกตัวร้อนนอนไม่หลับจับรักษา ค่าหยูกยาสารพันสรรเติมแต่ง ทั้งกินเที่ยวเสื้อผ้าราคาแพง แม่ไม่แจ้งแห่งค่าราคาควร เช็ดน้ำมูกซื้อขนมชมลูกน้อย พอบ่ายคล้อยทำอาหารเป็นการด่วน รวมทั้งหมดราคาค่าคำนวณ รักเต็มล้วนไม่คิดค่าราคาเลย ลูกอ่านคำตอบมาน้ำตาหยด ดินสอจดคดงอใจขอเผย แม่ใช้ให้ลูกหมดแล้วแก้วตาเอย แต่แม่เอ๋ยลูกวันนี้ ไม่มีทอน ---------------- (ไร้อันดับ)
12 มิถุนายน 2551 21:20 น. - comment id 699235
คุณผู้หญิงไร้เงา ถ้าให้มาเกินก็ต้องทอน ไม่ทอนได้ไง เด่ว ไม่ยุติธรรม จริงป่าว ขอบคุณที่มาทักทาย ขอให้มีความสุขน่ะครับ
12 มิถุนายน 2551 11:29 น. - comment id 860742
บรือ..บรือ..บรื้อ.. มาชิงแชมป์ก่อง เด่วฉางน้อยมาแซง ไม่ย้อม ไม่ยอม ที่ 1 ....
12 มิถุนายน 2551 11:31 น. - comment id 860743
น่ารักครับ..
12 มิถุนายน 2551 11:34 น. - comment id 860746
ซึ้งจริงๆ..คาราวะ บทนี้น่าจะขึ้นหน้าแรกจริงๆ เยี่ยม
12 มิถุนายน 2551 11:36 น. - comment id 860748
ซึ้งมากเลยนักสืบ... อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยนะเนี่ย....อ่อนโยนก็ได้น่ะเรา..
12 มิถุนายน 2551 11:54 น. - comment id 860754
เหนือคำบรรยายจริงจริงครับคำว่าแม่
12 มิถุนายน 2551 12:08 น. - comment id 860764
" ไม่ต้องทอน" ค่ะ... แม่ฝากมาบอก
12 มิถุนายน 2551 12:17 น. - comment id 860768
คุณยาแก้ปวด (สหายกลอน) แหม มาที่ 1 อีกแระ อย่างนี้ต้องหารางวัลให้จริงๆ แล้ว ดีใจที่สหายกลอน ไม่ทิ้งกันครับ แหม ก็มีสหายอยู่ไม่กี่คนนี่ครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 12:19 น. - comment id 860769
คุณแมวคราว ใช่ครับ เรื่องของแม่ลูก มักเป็นเรื่องที่น่ารักเสมอ ก็พื้นฐานของความผูกพัน คือความรักไงครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 12:22 น. - comment id 860772
คุณยาแก้ปวด (สหายกลอน) อย่าว่าแต่คุณซึ้งเลย ผมแต่งเองยังน้ำตาคลอ ขอบคุณมากครับ ที่ให้กำลังใจ ขอให้มีความสุขมากๆ น่ะ สหายกลอน
12 มิถุนายน 2551 12:24 น. - comment id 860774
คุณกุ้งฯ ความจริงสิ่งที่อ่อนโยน คือความรักที่แม่ลูกมีให้กันครับ ผมเชื่ออย่างนั้น อ้อ ไม่เพียงแต่อ่อนโยน ยังอบอุ่นอีกต่างหาก ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 12:25 น. - comment id 860775
สวัสดีครับไร้อันดับ ยอดเยี่ยมครับ ครบครันจริงๆ นับถือครับ เด็กสมัยชอบอ้างค่าตีราคา แบบนี้ครับ กลอนบทนี้ดีมากเลยขออนุญาตเก็บไว้นะครับ
12 มิถุนายน 2551 12:28 น. - comment id 860778
คุณคนกาหลง ใช่ครับ คำว่าแม่เหนือคำบรรยายจริงๆ "จะเอาโลกมาทำปากกา เอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ" จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 12:30 น. - comment id 860782
คุณผู้หญิงช่างฝัน ใช่ครับ ถ้าแม่ผมยังอยู่ ท่านก็คงพูดว่า"ไม่ต้องทอน" จรีงๆ ครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 12:36 น. - comment id 860787
คุณดาวระดา ใช่ครับ เด็กสมัยนี้มักตีราคา สิ่งที่ทำให้กับพ่อแม่เป็นเงิน แต่เขาไม่รู้หรอก เขายังทอน สิ่งที่พ่อแม่ทำให้กับเขา ยังไม่หมดเลย ถ้ากลอนบทนี้มีความหมาย เพียงพอ ผมยินดีให้เก็บครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 13:53 น. - comment id 860826
นั่งอ่านกลอนนี้แรกๆตอนต้นผมก็นึกว่าเป็นกลอนสนุกขบขัน อ่านไปอ่านมา ตอนเกือบจบ น้ำตาคลอเบ้าได้อย่างไรไม่รู้ เยี่ยมจริงๆ เพราะด้วยดีด้วย อินทนนท์
12 มิถุนายน 2551 14:12 น. - comment id 860832
เกินประมาณการงบครบพระคุณ แม่นำหนุนชีวามาเติบใหญ่ แม้นจักแบกไว้บนบ่าร้อยปีไป ก็ไม่ถึงเสี้ยวในคุณมารดา ดีใจที่ได้มาอ่าน สวัสดีค่ะไร้อันดับ
12 มิถุนายน 2551 14:16 น. - comment id 860833
คุณอินทนนท์ ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ ยังไงอย่าไปไหนน่ะครับ มาช่วยกันสรรค์สร้าง งานกลอน กันน่ะครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 14:18 น. - comment id 860836
พี่ดอกแก้ว ขอบคุณสำหรับบทกลอน เพราะๆ ที่นำมาฝากครับ ดีใจจังครับ ที่พี่มาอ่าน ขอบคุณมากครับ
12 มิถุนายน 2551 15:09 น. - comment id 860867
แม่ลูกผูกพันธ์มั่นในจิต "เสียตายครับตอนที่แม่ยังอยู่ผมยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณท่านให้สมกับที่ท่านรักเลย"
12 มิถุนายน 2551 15:47 น. - comment id 860892
ซึ้งกินใจจริงๆค่ะ
12 มิถุนายน 2551 17:09 น. - comment id 860950
อ่านเรื่องนี้ครั้งแรก เป็นฟอร์เวิดเมล์ ซึ้งมาก วันนี้ได้มาอ่านเป็นกลอนก็ยังคงซึ้งเช่นเดิมค่ะ
12 มิถุนายน 2551 17:53 น. - comment id 860972
แด่ คุณนักสืบไร้อันดับ พระคุณแม่แท้จริงยิ่งใหญ่นัก เฝ้าฟูมฟักห่วงใยหาใดเหมือน เทียบปฐพีผืนฟ้ากว้างยังลางเลือน เปรียบดวงเดือนเคลื่อนคล้อยยังน้อยไป
12 มิถุนายน 2551 18:42 น. - comment id 861011
คุณจ่าน้อย ถ้ายังคิดว่าทอนให้คุณแม่ไม่หมด ก็ทำความดีเยอะๆ ซิครับ ท่านจะได้มองดูเราจากเบื้องบน อย่างมีความสุข ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 18:43 น. - comment id 861012
คุณจิตรำพัน เรื่อง ราวของแม่ลูก พูดเท่าไหร่ก็ไม่มีวัน จนสิ้นครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 18:50 น. - comment id 861016
คุณไหมแก้วฯ ใช่ครับ บุญคุณของแม่ ทดแทนอย่างไรก็ไม่หมด ที่ทำได้ก็คือพยายามทำให้ท่าน ไม่ต้องเสียใจเพราะเราครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 19:21 น. - comment id 861019
พี่ชายนู๋ๆ เองคะ อิอิ ไม่มีทอน อ่านแล้วน้ำตาเล็ด อิอิ ......
12 มิถุนายน 2551 18:46 น. - comment id 861021
คุณกชมนวรรณ ผมอ่านจากบทความในเน็ต ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ ที่จะเขียนเป็นบทกลอน อยากให้คนที่ไม่เคยอ่าน ได้อ่านบ้างครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
12 มิถุนายน 2551 20:10 น. - comment id 861038
ฉางน้อย อิอิ แหมน้ำตาเล็ด ยัยน้องสาว จอมป่วน ทอนให้แม่บ้างยัง ยังไงก็ทอน ให้สม่ำเสมอน่ะ ดีใจทุกครั้ง ที่มาทักทายจ่ะ
12 มิถุนายน 2551 20:49 น. - comment id 861047
ผู้หญิงไร้เงาขอให้แบบนี้ ยังไงก็ไม่ต้องทอนให้มานะค่ะ อิอิ แวะมาชื่นชมในผลงานค่ะ
13 มิถุนายน 2551 00:30 น. - comment id 861082
เคยอ่านแบบร้อยแก้ว มาอ่านแบบร้อยกรอง ก็ได้อีกรสอีกแบบครับ เนื้อหาดีครับ
13 มิถุนายน 2551 08:06 น. - comment id 861158
คุณรัมณีย์ ผมก็พยายามคงเนื้อหาที่อ่านจาก ร้อยแก้ว แต่คงทำได้ไม่ดีเท่า แต่ก็อยากให้คนอ่านเรื่องนี้ เพราะว่าเป็นเรื่องที่ให้แง่คิด แล้วก็ประทับใจดีครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
13 มิถุนายน 2551 09:15 น. - comment id 861174
เด็ดขาดเลยครับ....ชอบๆมาก...คุณเขียนมุม อย่างนี้ได้ดีสวยงามทุกครั้งเลย..ของชื่นชมมากๆ มุมเล็กๆต้องการสายตาละเอียดอ่อน..บางครั้งมองด้วยตาจริงไม่เห็น...ต้องใช้หัวใจมอง.... แล้วหัวใจมองได้ก็ต่อเมื่อจิตนิ่ง..ครับ..นับถือๆ
13 มิถุนายน 2551 10:16 น. - comment id 861219
คุณฝากฝัน ความเห็นของคุณทำให้ ผมมีกำลังใจที่จะทำงานกลอน มากขึ้น ขอบคุณมากจริงๆ ครับ ผมบอกตัวเองว่าอยากเขียนแนวอื่น แต่รู้ตัวว่ามีจินตนาการไม่พอ อีกอย่างผมก็ชื่นชมในผลงานคุณ มาตลอด ผมยังเคยบอกว่าคุณยิ่งเขียนยิ่งดี จำได้ใช่ไหมครับ ผมหมายความอย่างนั้นจริงๆ ผมถามตัวเองว่าจะเขียน กลอนแบบที่คุณเขียนได้ไหม ผมไม่แน่ใจเพราะว่าจิตนาการ เข้าไม่ถึงครับ ตอนนี้ก็คงต้องเขียนแนวที่ตัวเอง พอเขียนได้ไปก่อน ยังไงเรามาช่วย กันสร้างสรรค์กลอนดีๆ ด้วยกันน่ะครับ ขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจครับ
13 มิถุนายน 2551 12:32 น. - comment id 861330
13 มิถุนายน 2551 12:45 น. - comment id 861344
คุณมายอามีน มีคนบอกผมว่า ใครทักทายเรา ให้เราทักทายตอบ ขอบคุณที่มาทักทาย
13 มิถุนายน 2551 13:04 น. - comment id 861353
ความรักของแม่บริสุทธิ์จนยากจะหาสิ่งใดมาเทียบเนาะ29% อ่านแล้วอินตามไปด้วยเลยค่ะ
13 มิถุนายน 2551 13:17 น. - comment id 861364
คุณโคลอน อย่าร้องไห้ดิ โอ้ นิ่งๆ เด่ว งานชิ้นต่อไป เป็น กลอนตลกดีก่า โคลอนจะได้ หัวเราะน่ะ ล้อเล่นอยาถือสาล่ะ อิอิ ดีใจที่มาทักทายจ่ะ
21 ธันวาคม 2551 22:07 น. - comment id 926868
ถึงใจ!!!
22 ธันวาคม 2551 17:42 น. - comment id 927335
คุณฟา ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
27 ธันวาคม 2551 19:15 น. - comment id 929864
........... เจอตัวแล้ว......ๆ คนเขียนเรื่องนี้ อยู่นี่เอง .................................... ข้าน้อยเคยเอาไปสอนเด็กด้วย แต่ไม่รู้ว่าใครแต่ง ก็ copy มาจากเน็ตนั่นแหละ ในมีหนังสือทั่วไปก็เคยอ่านเจอ ..พระก็เคยเอามาเล่า.... .......คนเขียนอยู่นี่เอง...... ......เดี๋ยวใครเอาไปอ้าง.. ข้าน้อยจัดการให้..อิๆๆ ...... ..... ให้ข้อคิดกับเด็กๆ ได้ดีมากค่ะ .....มีรางวัลให้คนแต่งด้วย... .....ไว้ส่งไปให้นะ... . . . . ...ขออนุญาตปรบมือ 4 ครั้ง 2 จังหวะ
28 ธันวาคม 2551 11:53 น. - comment id 930054
คณวุ้นเส้น ผมก็เอาร้อยแก้ว มาทำเป็นร้อยกรอง ไม่กล้าเป็นเจ้าของเรื่อง เพราะเจ้าของเรื่องนี้ น่าจะเป็นผู้หญิงครับ แต่อยากให้ใครลองอ่าน แบบร้อยกรองบ้างต่างหาก