สายรุ้งที่ปลายฟ้า จะเก็บมาถักร้อยเป็นสร้อยขวัญ หากทำได้...มอบให้เธอ
จะสร้างขุนเขาสูง เป็นปราการ...คุ้มภัย...เพื่อคุณ ทุกข์ใด...อย่าแผ้วพาน
ทุกข์ระทม...ใดใด จะปัดเป่า...ปลอบโยน...ขวัญอ่อน แต่...จะทำอย่างไร....
ไม่มีปราการใด สายรุ้งสลาย...ฝันมลาย ดอกไม้...จึงหายไป ...นับแต่นี้...ตลอดไป ที่ฉันเป็นได้ก็คงเพียง เพื่อน....ที่เฝ้ามอง....เงา..........
ภูโอบดอย 10 มิ.ย. 2551 23:13 น. - ID 115908 
1637
13
0
11 มิถุนายน 2551 00:08 น. - comment id 860089
สวัสดีค่ะพี่ริน.. ดอกไม้ที่หายไป เคยเก็บไว้ใส่ใจจำ ร้อยเรียงเพียงลำนำ เพลงกล่าวย้ำ..ฉ่ำรักเอย.
11 มิถุนายน 2551 00:20 น. - comment id 860102
ได้เลยค่ะเพื่อน เป็นเพื่อนกันได้ตลอดไป
11 มิถุนายน 2551 05:21 น. - comment id 860143
สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมครับ
11 มิถุนายน 2551 07:58 น. - comment id 860189
แล้วดอกไม้ไปไหน....ตามไปเก็บหน่อย
11 มิถุนายน 2551 09:32 น. - comment id 860235
ดอกไม้ไม่ได้หยไปไหนดอกครับ ยังอยู่ที่สวนแหละครับ
11 มิถุนายน 2551 12:51 น. - comment id 860320
หวัดดีครับ.... หากเธอนั้นมั่นหมายซึ่งสายรุ้ง ขอหมายมุ่งรุ้งงามตามเธอฝัน นำความงามล้ำค่ารุ้งลาวัลย์ ร่วมแบ่งปันในวันเศร้าร้าวฤดี.....
11 มิถุนายน 2551 14:09 น. - comment id 860365
Friend forever....
11 มิถุนายน 2551 20:47 น. - comment id 860546
ชอบทำอะไรตามใจตัวเองจังเลยค่ะ ไม่รู้ว่าบ้านกลอนจะให้ทำแบบนี้รึป่าว ไปอ่านคำประพันธ์บทนี้ ...ไม่ปรากฎชื่อผู้แต่งนะคะ... ผู้แต่งคงตั้งใจเขียนให้กับ...เพื่อน....ที่หายไปกับเหตุการณ์ ๙๑๑ รู้สึกได้ว่าภายในหัวใจเขาต้องจะพูดว่าอะไร ...ภัยก่อการร้าย แม้แต่ในบ้านเรา เรายังไม่สามารถปกป้อง..เพื่อน....คนรัก.... ลูก...สามี...ภรรยา..... เราต้องสูญเสียมากมายให้กับคนพวกนี้ เพื่ออะไรกัน.... ดอกไม้จึงหายไป.....
11 มิถุนายน 2551 20:52 น. - comment id 860547
ตามหา.....เจ้าดวงดอกไม้ ด้วยหัวใจยังเต็มเปี่ยม รักใดไม่เทียบเทียม เจ้าขวัญเรียม.....ดวงใจพี่.... หวัดดีค่า นู๋พิม
11 มิถุนายน 2551 20:55 น. - comment id 860550
ดีใจค่ะ ได้เป็นเพื่อนกันตลอดไป...นะคะ คุณผุ้หญิงไร้เงา
11 มิถุนายน 2551 20:58 น. - comment id 860551
หวัดดีค่ะ คุณเฮาชาวดอย ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมเสมอ
11 มิถุนายน 2551 21:02 น. - comment id 860552
วานคุณฝากฝันตามไปเก็บดอกไม้ก้อแล้วกันนะคะ
11 มิถุนายน 2551 21:06 น. - comment id 860556
ดอกไม้ยังอยู่เต็มสวน ล้วนผลิบานในหัวใจ ดอกไม้พี่มอบไว้ มิให้ใคร....นอกจาก...เจ้า.... อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ก้องรู้ได้ไง สงสัยมีพรายตานีคอบกระซิบล่ะสิคะ
11 มิถุนายน 2551 21:23 น. - comment id 860562
คุณแจ๊คกี้ทำรินม้วนเสื่อเลย....ถอดความหมายได้เพราะกว่ารินตั้งเยอะ รินขออนุญาตเอาบทนี้ไปแต่ง...นิดหน่อยนะคะ
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
11 มิถุนายน 2551 21:28 น. - comment id 860563
มิตรภาพยั่งยืน...ตลอดไปค่ะ คุณยาแก้ปวด
12 มิถุนายน 2551 08:05 น. - comment id 860660
พี่รินรันมาทวงดอกไม้ อ่ะ อิอิคิดถึงค่ะ วันนี้ว่างแระ
12 มิถุนายน 2551 18:16 น. - comment id 860999
หน้าส่วนตัว
ดอกไม้ดอกนี้พี่แสนหวง
และแสนห่วงดวงใจ...กลัวใครแย่ง
ทั้งคำพูดที่ให้หวั่นคอยกลั่นแกล้ง
คอยยุแยง....แปลงคำ...ลอบทำร้าย
หว่าย...รัน กลอนมานพาไปอ่ะ แต่ดอกไม้...พี่เอามาอวดนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
