อยู่ไกล...ไกล เป็นสายลมที่เข้าใกล้เธอเพียงแผ่ว ๆ ไม่รู้ที่มา...ไม่อาจบอกที่ไป เมื่อผ่านแล้ว อาจแค่คลับคล้าย แว่ว ๆ ว่าเคยพบกัน อยู่ไกล...ไกล และอาจจะไกล เกินกว่าความฝัน ลืมตาก็ยังบอกไม่ได้ ว่าผูกพัน ต้องเผื่อใจไว้ทุกวัน ... ว่าจะผ่านไป อยู่เป็นเพื่อนเธอ จนครึ่งทาง มั่นใจแล้ว เธอเลือกทุกอย่าง ทางไหน วันนี้เธอเข้มแข็ง และคงไปต่ออีกไกล... หากอ่อนแอคราใด .. ก็จะมีใคร ...ซับน้ำตา... ครึ่งทาง... ที่สุดทาง อย่าเสียใจ...เมื่อทุกอย่างเหลือแค่ .. เคยมีค่า คนอยู่ไกล รู้แล้วว่าวันนี้ ถึงเวลา... ไปเถิด...อย่าลังเล เราต่างรู้ดีว่า... ...ต้องไป...
ละอองน้ำ 8 มิ.ย. 2551 21:08 น. - ID 115836 
2363
5
0
8 มิถุนายน 2551 21:41 น. - comment id 858951
9 มิถุนายน 2551 07:22 น. - comment id 859075
จ๊ะเอ๋...หายไปนานเลย..........คิดถึงน๊า
สบายดีเปล่าเอ่ย
9 มิถุนายน 2551 09:05 น. - comment id 859156
ใจรู้ดีค่ะว่าต้องไป แต่ร่างกายไม่ยอมขยับไปทางไหนเลย
9 มิถุนายน 2551 13:22 น. - comment id 859351
เพราะจัง
9 มิถุนายน 2551 14:31 น. - comment id 859383
ขนาดรู้ ยังเศร้าเลยนะ
9 มิถุนายน 2551 20:33 น. - comment id 859581
แม้นรู้ว่าต้องไป แต่ใจยังอาวรณ์ค่ะ
10 มิถุนายน 2551 17:46 น. - comment id 859933
เป็นละอองน้ำ ละอองความรู้สึก ได้เป็นเอกลักษณ์เช่นเดิม แวะมาสวัสีครับ
8 กันยายน 2551 02:16 น. - comment id 893620
โดนอีกแล้ว เมี๊ยว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
