ฉันเปรียบเหมือนโดนรุมกักขังไว้ ใจอยากไปหาเธอวันโหยหา ไม่เคยเสแสร้งเจ็บปวด กันเรื่อยมา สิ่งที่ว่า บอกกับตัวเอง ทำดีสุดแล้วเอย ทำไมหนอ ไม่พอ อย่างที่หวัง ทุกคืนวันอยากให้เป็นที่เฉลย ปากบอกว่า อยากเจอ มีแต่เธอ ไม่อยากเก้อ โทรไป แล้วอยู่กับใคร รู้มั้ยว่าฉันอึดอัด มากนักจักตายแล้ว เธอก็ยังเข้าใจผิดชิดสงสัย ว่าฉันไม่อยากเจอเธอ มาคิดได้อย่างไร ทั้งที่ใจคิดถึงเธอ ทุกเช้าแก้วตาใจ ไม่เคยหวั่นไหว ไปหาใครคนอื่น เคยสัญญาว่าจะชื่นชมเธอเฉลยไข แม้นเธอสุขสนุกสนานกับใครใคร เป็นห่วงฉันบ้างไหม ฉันผิดตรงไหนกัน฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿
8 มิถุนายน 2551 14:13 น. - comment id 858782
เขียนได้ขัดเจนดีค่ะ...มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
8 มิถุนายน 2551 16:27 น. - comment id 858850
อาจมีเรื่องราวอีกมากมาย ที่ผู้ชายคิดไม่เหมือนกัน เราอาจดีมากเกินไปจากวันนั้น หรือเขานั่นหาทางเริ่มปันใจ .................................... สู้ๆ นะคะ