ในบางครั้งพลั้งล้าพาใจเหนื่อย ได้หายเมื่อยเมื่อมาพาอักษร เห็นพี่น้องผองเพื่อนในบ้านกลอน ใจที่คลอนผ่อนล้าพาใจคืน นานนานครั้งพลั้งล้าพาใจพัก มองประจักษ์เห็นบ้านเศร้าสุดฝืน หนีว้าวุ่นกรุ่นร้อนใจจำกลืน แต่กลับลื่นหน้าบ้านด้วยกรุ่นไอ นานนานครั้งกลับบ้านหวังได้พัก ด้วยหวังนักพักเรื่องไม่สดใส หวังพักร้อนผ่อนหนักผ่อนจิตใจ แต่เหตุใดเหมือนนอกบ้านพานเป็นลม โอ้บ้านเรา ... ปัญหามาตามติด มีแรงฤทธิ์พิษร้ายหมายสะสม ค่อยค่อยแฝงแรงร้ายตัดภิรมย์ บั่นให้ตรมขมขื่นจากข้างใน เริ่มมีรอยรานร้าวให้หนาวจิต เริ่มเพิ่มฤทธิ์แรงร้ายให้ใจไหว เริ่มบั่นทอนความรักสามัคคีใจ เริ่มทำให้แยกทางหมางฤดี กลับคืนมาเหมือนเก่าครั้งเก่าก่อน กลับคืนตอนใจรักหนักผ่อนหนี แม้นใจรู้อยู่คงคงไม่มี แค่ขอที่มีหวัง เพื่อพักใจ มนต์อักษรา....มาบ้านกลอนด้วยใจรักงานกลอน...แม้ฝีมือจะไม่ได้เรื่องนัก
2 มิถุนายน 2551 16:04 น. - comment id 856407
เราคงมาด้วยเหตุผลเดียวกันค่ะ หายเหนื่อยแล้วค่อยไปเนาะ แบตหมดเมื่อไหร่ค่อยกลับมาชาร์จไฟใหม่อีกที
2 มิถุนายน 2551 17:39 น. - comment id 856437
ไปฟังเพลงผ่อนคลายแถว ๆ สะพานมัฆวานกันมั้ย..
2 มิถุนายน 2551 18:49 น. - comment id 856467
นึกว่าใครน้ามาเหนื่อยที่ไหน.. มามะให้พี่กอดซะดีๆ จะได้หายเหนื่อยน้องรัก..
3 มิถุนายน 2551 16:38 น. - comment id 856838
สวัสดีครับ มาทักทายกันครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ท่าทางเก่งไม่เบา ได้เรื่องเชียวล่ะผมว่า ได้เรื่องกว่าผมอีก