...รติพล่านเพราะเพ้อเพรง...


วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เพลงดาวดิน 2 มิ.ย. 2551 12:56 น. - ID 115645

883

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/115645 ที่มา: เพลงดาวดิน

comments powered by Disqus

ปราณรวี

2 มิถุนายน 2551 13:41 น. - comment id 856325

เก่งจังเลยค่ะ แต่งฉันท์เพราะมาก
ป ดิ้นอกจากโคลงกะกลอน อย่างอื่น
ไม่กระดิกเลย

เพลงดาวดิน

2 มิถุนายน 2551 13:48 น. - comment id 856328



ดีใจจังค่ะที่คุณ ป. ว่างมาทัก

ไม่กล้าไปป้วนเปี้ยนหาเอง ..กลัวจะรบกวนจริงๆค่ะ

เห็นห่างๆไปไม่ได้มาแบบครั้งก่อนๆ ยังคิดว่าคุณป. อืมม์ ไม่สะดวก
ขอบคุณนะคะที่แวะมา ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับน้ำใจและมิตรภาพ

 งานคุณป. สวยงามมากจนไม่ทราบจะเอาอะไรมาบอกว่าต้องพัฒนาแล้วล่ะค่ะ เขียนอะไรให้ดีไปซักเรื่องเลยจะดีกว่า... 

งานของบ้านนี้เหมือนเป็ดค่ะ หัดนั่นนี่ไปเรื่อย แต่ไม่ได้ดีซักอย่าง

คุณ ป. สบายดีนะคะ

ปราณรวี

2 มิถุนายน 2551 13:56 น. - comment id 856334




แว่ปมาอีกรอบค่ะ      

ป สบายดีตามอัตภาพค่ะ...เมื่อก่อนสามวันดี
สี่วันป่วย ตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วพร้อมออกไป
รบกะชาวบ้านได้อีก     

ป ก็วนไปมาอยู่แถวนี้แระค่ะ ยังไม่ได้ไปไหน
ไกลนัก ช่วงหลังๆ มา หมดมุขจะเขียนกลอน
น่ะค่ะ กว่าจะแคะ แกะ เกา ออกมาได้ซักเรื่อง
เลยรู้สึกๆ ฝืดๆ ไป

แต่ตอนนี้มีสำรองไว้หลายเรื่องแล้วค่ะ แต่ด้วย
สถานการณ์แวดล้อมไม่ค่อยเหมาะกะกลอน
ตุๆ ของ ป นัก เลยยังชะงักอยู่ ไม่กล้าเอาที่มี
มาลง      

ก็มีเพื่อนพยายามจะกระตุ้นให้หัดเขียนฉันท์ดู
มั่งน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ ป มีอะไรต้องทำอีกเยอะ
กลัวจะทิ้งไปกลางคันซะ เอาไว้อีกซักสองปี
ค่อยลองเขียนฉันท์ดูละกันค่ะ...แค่คิดก็ท้อ
แล้วค่ะ โคลงยังเป็นโคลงเคลงอยู่เลย     

คุณสบายดีนะคะ ช่วงนี้ก็เห็นหายไปนาน
เลยค่ะ