ก็ไม่รู้เพราะอะไร เธอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ อาจเป็นเพราะความความห่างไกล ....ในทุกครั้งทุกที คำว่าเราเลย เลือนลางแบบนี้ ฉันเองก็พยายามทำใจ ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคำว่าคิดถึง ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคำว่ารัก เป็นกับเขา ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องราว ขอบคุณที่ทำให้รู้จักน้ำตา..จากความเสียใจ วันนี้ฉันคงทำได้...แค่คำว่า รอคอยให้ลืมเธอ
29 พฤษภาคม 2551 11:04 น. - comment id 854849
สักวันต้องทำได้ค่ะ.....
29 พฤษภาคม 2551 20:09 น. - comment id 855043
แวะมาส่งกำลังใจคะ คนเรายิ่งรักมากก็ยิ่งลืมยาก ไม่ต้องคิดมากนะคะ วันเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นคะ
30 พฤษภาคม 2551 00:52 น. - comment id 855094
อยากจะลืมเพื่อจะได้ไม่คิดถึง ยิ่งคิดเหมือนยิ่งตรึงอย่างแน่นหนา คงจะมีสักวันสักเวลา จะเยียวยาหัวใจให้ลืมเลือน
30 พฤษภาคม 2551 07:32 น. - comment id 855139
ลืมยากนะคะ
30 พฤษภาคม 2551 08:37 น. - comment id 855160
ตอบพี่ whitelily ขอบคุณสำหรับกำลังใจน่ะค่ะ คิดถึงพี่ whitelily จังเลย สบายดีน่ะค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 08:38 น. - comment id 855163
ตอบพี่ผู้หญิงมือสอง ขอบคุณที่แวะมาส่งกำลังใจให้กันเสมอ แต่ก็ทำใขลำบากจิงๆ ด้วยน่ะค่ะ ทำไงดีค่ะเนี่ย ฮือๆๆๆ
30 พฤษภาคม 2551 08:39 น. - comment id 855164
ตอบคุณ ลมรำเพย ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาต่อกลอนให้ฟัง น่ารักมากเลย สำหรับกำลังใจที่มอบให้ หมวยเล้กคนนี้ ขอบคุณค๊าบ
30 พฤษภาคม 2551 08:40 น. - comment id 855166
ตอบคุณ ตรากลม จะพยายามน่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 10:09 น. - comment id 855198
อย่าลืมเลยครับ...ทุกความจดจำมีคุณค่าเสมอครับ แม้สิ่งนั้นจะเลวร้ายแต่..ก็ยังทำให้เรา รู้จักการครองตนในช่วงชีวิตที่เหลือครับผม